Kamu yönetiminin halkla ilişkileri açısından referandum: 12 Eylül 2010 referandumu Sivas araştırması

Referandum, halkı aktif bir konuma getiren, alınacak kararlarda, atılacak adımlarda ve yapılacak değişikliklerde halkın başat bir konumda yer alarak son sözü söylediği demokratik bir uygulamadır. Söz konusu yönü onu kamu yönetiminin halkla ilişkilerine farklı yönlerden katkı sağlama potansiyeline sahip bir konuma getirmekte ve bu açıdan değerlendirilmesini gerekli kılmaktadır. Bu gereklilikten hareketle, referandumu kamu yönetiminin halkla ilişkileri bağlamında ele alarak, kamu yönetiminin halkla ilişkilerine hangi yönlerden nasıl bir katkı sağlayacağını ortaya koyma amacı taşıyan bu çalışma, 12 Eylül 2010 referandumu sürecinde Sivas örneğinde gerçekleştirilen saha araştırmasının verilerine dayanmaktadır. Elde edilen veriler doğrultusunda referanduma gidilmesi gereken konular, referandumun fayda ve sakıncaları, referandum sürecinde yaşanan sorunlar ve referandumun kamu yönetiminin halkla ilişkilerine yapacağı katkılar nedenleriyle birlikte tartışılmaktadır. Sonuç olarak da referandumun kamu yönetiminde halkla ilişkiler amaçlarına ulaşılmasına ve halkla ilişkiler sorunlarının çözümüne farklı yönlerden katkı sağlar nitelik taşıdığı ortaya çıkmaktadır.

Referendum in terms of public relations of public administration: Sivas research of 12 September 2010 referendum

Referendum is a democratic practice that people actively and dominantly have the final word on the decisions, amendments and steps to be taken. The mentioned point results in the potential of contributing in public relations in public administration in every aspect so this potential requires the evaluation of public relations in public administration in this contributing respect. From the point of this requirement; this study aims to consider the referendum in the context of public relations of public administration and to reveal the contributions of the referendum in public relations of public administration. This study is based on the field research data collected from Sivas example in the period of 12th September 2010 referendum. In line with these data; the issues on the referendum, the advantages and disadvantages of the referendum, the troubles during the referendum period, the contributions of referendum to public relations of public administration and their reasons are discussed. As a result; it is understood that the referendum has the quality of making contribution to the solutions of public relations problems and reaching the public relations aims in public administration.

PDF

___

Arklan, Ü (2009) Halkla İlişkiler ve Bilgi Edinme Hakkı: Türk Kamu Yönetimi Açısından Bir Yaklaşım, İstanbul: Literatürk Yayınları.
Aydın, M A (2007) Milletvekili Adaylarının Belirlenme Usulü ve Önseçim, Yasama Dergisi, 5, s.82-108.
Budge, I (2001) Political Parties in Direct Democracy, Matthew Mendelsohn ve Andrew Parkin (Edt.) Referendum Democracy: Citizens, Elites and Deliberation in Referendum Campaigns, New York: Palgrave, s.67-87.
Çamdereli, M (2000) Ana Çizgileriyle Halkla İlişkiler, Konya: Çizgi Kitabevi.
Çevik, H H (2004) Türkiye’de Kamu Yönetimi Başarısızlığına Teorik Bir Yaklaşım, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 59(3), s.43-78.
Deliveli Ö (2000) Anayasa Hukuku, Ankara: Yargı Yayınları.
Derdiman, R C (2006) Anayasa Hukukunun Genel Esasları ve Türk Anayasa Düzeni, İstanbul: Alfa Aktüel Yayınları.
Ertekin, Y (1995) Yerel Yönetimlerde Halkla İlişkiler Sorunu, Çağdaş Yerel Yönetimler, 4(5), s.3-11.
Galligan, B (2001) Amending Constitutions through the Referendum Device, Matthew Mendelsohn ve Andrew Parkin (Edt.), Referendum Democracy: Citizens, Elites and Deliberation in Referendum Campaigns, New York: Palgrave, s.109-124.
Glazer, A ve McGann, A (2008) Direct Democracy and the Stability of State Policy, Shaun Bowler ve Amihai Glazer (Edt.), Direct Democracy’s Impact on American Political Institutions, New York: Palgrave Macmillan, s.137-147.
Gözler, K (1988) Halkoylamasının Değeri, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 40(1-4), s.97-113.
Gözübüyük, A Ş (1999) Anayasa Hukuku: Anayasa Metni ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi, Ankara: Turhan Kitabevi.
Jenkins, R ve Mendelsohn, M (2001) The News Media and Referendums, Matthew Mendelsohn ve Andrew Parkin (Edt.), Referendum Democracy: Citizens, Elites and Deliberation in Referendum Campaigns, New York: Palgrave, s.211-230.
Kahraman, L ve Evre, B (2008) Türkiye’deki Siyasi Parti Programlarında “Demokrasi” Kavramlaştırmaları:Karşılaştırmalı Perspektifle AKP ve CHP Örnek Olayı, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 9(1), s.63-80.
Kazancı, M (1978) Halkla İlişkiler Açısından Yönetim ve Yönetilenler: İmar ve İskan Bakanlığı Örnek Olayı, Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
Kazancı, M (2007) Kamuda ve Özel Kesimde Halkla İlişkiler, Ankara: Turhan Kitabevi.
Lupia, A ve Johnston, R (2001) Are Voters to Blame? Voter Competence and Elite Maneuvers in Referendums, Matthew Mendelsohn ve Andrew Parkin (Edt.), Referendum Democracy: Citizens, Elites and Deliberation in Referendum Campaigns, New York: Palgrave, s.191-210.
Matsusaka, J G (2008) Direct Democracy and the Executive Branch, Shaun Bowler ve Amihai Glazer (Edt.), Direct Democracy’s Impact on American Political Institutions, New York: Palgrave Macmillan, s.115-135.
Mendelsohn, M ve Parkin, A (2001) Introduction: Referendum Democracy, Matthew Mendelsohn ve Andrew Parkin (Edt.), Referendum Democracy: Citizens, Elites and Deliberation in Referendum Campaigns, New York: Palgrave, s.1-22.
Neijens, P, Praag, P, Bosveld, W ve Slot, J (2007) Turnout in Referendums: the Dutch Experience. An Analysis of Voter and Referendum Characteristics that Influence Turnout in Referendums, Claes H. de Vreese (Edt.), The Dynamics of Referendum Campaigns: An International Perspective, New York: Palgrave Macmillan, s.142-158.
Online Etymology Dictionary (2010). Referendum, http://www.etymonline.com/ index.php?search=referendum&searchmode=none, (Erişim: 26 Mayıs 2011).
Öner, Ş (2001) Belediyelerde Yönetime Katılmada Halkla İlişkilerin Rolü ve Önemi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(2), s.100- 114.
Parla, T (1995) Türkiye’nin Siyasal Rejimi 1980-1989, İstanbul: İletişim Yayınları.
Şahbaz, İ (2006) Yarı Doğrudan Demokrasi Kurumu Olarak Referandum ve Türkiye, Ankara: Yetkin Basım Yayım ve Dağıtım.
Şirin, H (2009) Sivil Toplum Örgütlerinin Eğitime İlişkin Karar Alma Süreçlerine Katılımları Üzerine Bir Araştırma, Eğitim ve Bilim, 34(153), s.169-182.
TDK (2010). Halk Oylaması, http://tdkterim.gov.tr/bts/, (Erişim: 26 Mayıs 2011).
Teziç, E (1998) Anayasa Hukuku, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
Üste, R B (2007) Siyaset Bilimi ve Üniversite Gençliği, SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16, s.201-220.
Vreese, C H (2007) Context, Elites, Media and Public Opinion in Referendums: When Campaigns Really Matter, Claes H. de Vreese (Edt.), The Dynamics of Referendum Campaigns: An International Perspective, New York: Palgrave Macmillan, s.1-20.
Vreese, C H ve Semetko, H A (2004) Political Campaigning in Referendums: Framing the Referendum Issue, London: Routledge.
Walker, M C (2003). The Strategic Use of Referendums: Power, Legitimacy, and Democracy, New York: Palgrave Macmillan.
Yeni Öncü (2010). Referandum’da Ne Yapmalı?, Seçim Referandum Devrim: Tarihsel Bir Seçki, Ankara: Erginbay Yayıncılık, s.209-215.
Yıldız, A, Durdular, E, Solak, M ve Şencan, H (2010). Bir Doğrudan Demokrasi Aracı Olarak Referandum: Türkiye-ABD-Avrupa Uygulama Örnekleri, Ankara: TBMM Araştırma Merkezi Yayınları.