Halkla ilişkilerde meslek standartları: Uygulayıcılara yönelik bir araştırma

Günümüz sanayi toplumlarında, tüm ekonomik sistemin merkezinde “meslek” kavramı bulunmaktadır. Meslek, yerine getirdiği işler ile toplumsal düzenin sürekliliğine katkıda bulunurken bir yandan da meslek sahibine toplumsal statü sağlamaktadır. Mesleğin temelinde “iş” kavramı bulunmaktadır ve bir işin meslek olarak kabul edilmesi için tamamlaması gereken toplumsal süreçleri vardır. Bu çalışmada görece yeni bir meslek olarak halkla ilişkilerin geçtiği toplumsal süreçler Türkiye özelinde sosyal psikolojik bir perspektiften sorgulanmaktadır. Bu çerçevede halkla ilişkilerin meslekleşmesi üzerine literatür incelemesi yapılmış ve Türkiye’de halkla ilişkilerin meslekleşme standartlarının durumu uygulayıcıların görüşleri doğrultusunda araştırılmıştır.

Professional standards in public relations: A survey on practitioners

In modern industrial societies, the concept of “profession” stands at the center of the whole economic system. While contributing to the stability of the social order through the functions it performs, a profession also provides a social status to the professional. At the roof of a profession is the concept of work and for a work to be accepted as a profession, there are certain social processes to be fulfilled. This reseach deals with the social processes required for the professionalization of public relations in Turkish context through a social psychological perspective. In this vein, the literature on the professionalization of public relations have been presented and then the standads of professionalization in public relations have been put to test by operationalization of social projection theory among the practitioners.

PDF

___

Austin, E W ve Pinkleton, B E, (2006) Strategic Public Relations Management: Planning and Managing Efective Communication Programs, Lawrence Erlbaum Associates, Publishers, London.
Aydın, İ P (2002) Yönetsel Mesleki ve Örgütsel Etik, Ankara: Pegem Yayıncılık.
Barber, B (1996) Meslekler Sosyolojisinde Bazı Sorunlar, Zafer Cirhinlioğlu (Der.), Meslekler ve Sosyoloji, Ankara: Gündoğdu Yayınları.
Blewett, S (1994) Poetry and Public Relations: Reality in a Waterball of Glass, Journalism Educator, s.39-46.
Boven, L V ve Loewenstein, G (2003) Social Projection of Transient Drive States, Society for Personality And Social Psyhology, 29, s.1159-1168.
Bowen, S A (2007) Ethics and Public Relations, Institute for Public Relations, http://www.instituteforpr.org/essential_knowledge/detail/ethics_and_public _relations (Erişim: 01 Mart 2011).
Bowen, S A (2004) Organizational Factors Encouranging Ethical Decision Making: an Exploration into The Case of An Exemplar, Journal of Business Ethics, 52, s.311-324.
Brom, G M (1982) A Comparison of Sex Roles in Public Relations, Public Relations Review, 8, s.17-22.
Brown, B J ve Clow, J E (2008) Introduction to Business, Glencoe/McGraw-Hill, USA.
Cameron, T G, Sallot, M L ve Lariscy, R A W (1996) Devoloping Standarts of Professional Performans in Public Relations, Public Relation Review, 22, s.43-61.
Caplow, T (1954) The Sociology of Work, Minneapolis: University of Minnesota, http://www.questia.com (Erişim: 13 Temmuz 2009).
Carl, L M (1982) Pr and Creativity, Journalism Educator, 37, s.6-8.
Clement, R W ve Krueger J (2002) Social categorization moderates social projection, Journal of Experimental Social Psychology, 38, s.219-231.
Conarroe, R R (1967) How to Plan and Organize a Public Relations Program, The Public Relations Quarterly, s.24-30.
Cronbach, L J (1955) Processes Affecting Scores on “Understanding Others” and “Assumed Similarity”, Psychological Bulletin, 52, s.177-193.
Cutlip, S, Center, A ve Brom, G (1985) Effective Public Relations, New Jersey: Prentice Hall.
Dozier, D M (1984) Program Evaluation and Roles of Public Relations Proctitioners, Public Relations Review, 10, s.13-21.
Dozier, D M (2005) İletişim ve Halkla İlişkiler Uygulayıcılarının Örgütsel Rolleri, içinde: Grunig, J., E., Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, E. Özsayar (Çev.), İstanbul: Rota Yayın.
Durkheim, E (2006a) Sosyoloji Dersleri, A. Berkay (Çev.), İstanbul: İletişim Yayınları.
Durkheim, E (2006b) Toplumsal İşbölümü, Ö. Ozankaya (Çev.), İstanbul: Cem Yayınevi.
Ertekin, Y (2000) Halkla İlişkiler, Ankara: Yargı Yayınları.
Giddens, A (2005) Sosyoloji, H. Özel ve C. Güzel (Çev.), Ankara: Ayraç Yayınevi.
Gordon, I A ve Howel, J E (1950) Higer Education in Business, New York: Colombia, University Press.
Gower, K K (2003) Legal And Ethical Restraints on Public Relations, Waveland Press, Prospect Heights
Grieve, P A (2005) The Professionalization of The “Shoe Clerk”, Journal of The Royal Statistical Society, 168, s.1-16.
Grunig, E J (2005) Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, E. Özsayar (Çev.), İstanbul: Rota Yayın.
Grunig, E J ve Hunt T (1984) Managing Public Relations, NY Hold, Newyork.
Karadjov, C, Kim, Y ve Karavasilev, L (1999) There's Something About The Pr: Influence of Positive and Normative Models of Public Relations on Job Satisfaction Among Bulgarian Practitioners, AEJMC Conference Papers.
Kesgin, D D (2006) Halkla İlişkiler Mesleği Profili: Antalya’da 4 ve 5 Yıldızlı Otel İşletmelerindeki Halkla İlişkiler Uygulamacılayına Yönelik Bir Araştırma, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Antalya.
Lesly, P (1966) Real Creativity in Public Relations, Public Relations Quarterly, 10, s.8.
McCleneghan, J S (2007) The PR Counselor vs. PR Executive: What Skill Sets Divide Them?, Public Relations Quarterly, 52, s.15-17.
Milerson, G (1964) The Qualifying Associations: A Study in Professionalization, London.
Okay, A ve Okay, A (2005) Halkla İlişkiler Kavram Strateji ve Uygulamaları, İstanbul: Der Yayınları.
Okura, M, Dozier, D, Sha, B ve Hofstetter C R (2009) Use of Scanning Research in Decision Making: An Examination of the Environmentel Imperative and Power-Control Perspective, Journal of Public Relations Research, 21, s.51- 70.
Park, J (2003) Discrepancy Between Korean Goverment ond Corporate Practitioners Regarding Professional Standards in Public Relations: A Co- Orientation Approach, Journal Of Public Relations Research, 15, s.249- 275.
Robinson, E J (1969) Public Relations and Survey Research, New York: Meredith, akt: Dozier, D M (2005) İletişim ve Halkla İlişkiler Uygulayıcılarının Örgütsel Rolleri, içinde: Grunig, J., E., Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, E. Özsayar (Çev.), İstanbul: Rota Yayın.
Sallot, M L, Cameron, T G, Lariscy, R A (1997) Professional Standards in Public Relations: A Survey of Educators, Public Relations Review, 23, s.197-216.
Sallot, L M, Cameron, G ve Lariscy, R A (1998) PR Educators and Practitioners Identify Professional Standards, Journalism and Mass Communication Educator, 53, s:19-30.
Schlagheck, C ve Hendrix, L (1996) How to Build Basic Writing Skills Within the Public Relations Course, Public Relations Quartely, s.25-29.
Seib, P ve Fitzpatrick, K (1995) Public Relations Ethics, Harcourt Brace, Fort Worth, TX.
Stacks, D, Botan, C ve Turk, V J (1999) Perceptions of Public Relations Education, Public Relations Review, 25, s.9-28.
Steyn B, Grobler A ve Green M L (2001) Strategic management roles of the corporate communication function: Are they being played in government departments in South Africa?, 8. Uluslararası Halkla İlişkiler Araştırmaları Sempozyumu, Slovenya.
Theaker, A (2005) The Handbook of Public Relations, New York: Routledge.
Tuncer, U M (2010) Türkiye’deki Halkla İlişkiler Bölümü Öğretim Üyelerinin Genel Profili, Uluslararası Halkla İlişkiler Kongresi, Kıbrıs.
Weber, M (1995) Toplumsal ve Ekonomik Örgütlenme Kuramı, Ö. Ozankaya (Çev.), Ankara: İmge Kitapevi.
Wilensky, L H (1964) The Professionalization of Evetyone?, The American Journal Of Sociology, 70, s.137-158, The University Of Chicago Press.
http://www.ipra.org/detail.asp?articleid=25 (Erişim: 14 Mayıs 2010).
http://www.tuhid.org/tr/icerik.php?kid=11 (Erişim: 14 Mayıs 2010).
http://www.tuhid.org/tr/icerik.php?kid=10 (Erişim: 14 Mayıs 2010).