YABANCI DİL TÜRKÇE ÖĞRETEN İNGİLİZCE ÖĞRETMENLERİ İLE BİR DURUM İNCELEMESİ “TÜRKÇE BALTA GIRMEMIŞ ORMAN”

Son yıllarda dünyada yabancı dil olarak Türkçe öğrenmek isteyenlerin sayısındaki artış, ilgili eğitim kurumlarının bu alanda daha çok arzda bulunmasını, bu arzı sağlayabilmek için de donanımlı öğretmen yetiştirmesini zorunlu kılmıştır. Yabancı dil olarak Türkçe eğitimi günümüzde hâlâ anadili Türkçe olan ancak çoğunluğu Türkçenin yabancı dil olarak öğretilmesine yönelik bir eğitim almamış akademisyenler tarafından yürütülmektedir. Bu akademisyenler çoğunlukla Dilbilim, Türk Dili ve Edebiyatı, Türkçe, İngilizce, Fransızca, Almanca Öğretmenlikleri bölümlerinden mezun olmuş eğitimcilerdir. Bu eğitimciler, yabancı dil olarak Türkçe derslerini verimli bir şekilde sürdürebilmek için gerekli bilgilere, öğretim deneyimleri sırasında deneme-yanılma yöntemiyle ya da meslektaşlarına danışma yoluyla ulaşabilmektedirler. İngilizce öğretmenliği eğitimi almış, anadili Türkçe olan ve Türkçeyi yabancı dil olarak öğreten öğretmenlerin özyeterlik inancının ölçüldüğü bu çalışmada özyeterlik anketi, bireysel görüşmeler ve ders gözlemleri yollarıyla veri toplanmıştır. Toplanan verilerin analizinde, kendi anadilini öğretmenin avantajları ve dezavantajları ile Türkçe gramerinin anlatımında zorluk yaşanan alanlar üzerine yoğunlaşılmıştır. Yabancı dil olarak Türkçe öğretimine özgü bir eğitim, seminer, staj vs. dönemi geçirmeden bu alanda eğitim vermeye başlayan öğretmenlerin özyeterlik inanç düzeylerinin düşük olduğu; bu durumun öğretmenlerin sınıf içi eğitsel etkinlik seçimlerini ve öğretim ile ilgili diğer kararlarını etkilediği ortaya çıkmıştır. Toplanan verilerden yola çıkarak, Türkçeyi yabancı dil olarak öğretecek akademisyenlerin eğitimiyle ilgili çıkarım ve önerilerde bulunulmuştur

A CASE STUDY WITH ENGLISH TEACHERS TEACHING TURKISH AS A FOREIGN LANGUGE: “TURKISH AN UNTOUCHED FOREST”

Learning Turkish as a foreign language has gained importance and popularity in the past few decades around the world. As a consequence of this growing demand, institutions are obliged to offer more courses for learners and train more effective educators of Turkish as a foreign language. Turkish is still being taught widely by academicians who mostly have not received any training courses, seminars, teaching practice opportunities or even lesson observation opportunities before they enter this area of teaching. Turkish as a foreign language courses are mostly being taught by educators who hold Linguistics, Turkish Language and Literature, Turkish, English, French or German Language Education degrees. In this study, selfefficacy belief levels of English teachers who are teaching their native language, Turkish, as a foreign language was measured. Data was collected through a survey, personal interviews and block lesson observations. Collected data was used to determine the levels of selfefficacy beliefs, the effects of being a native speaker of the target language, and difficulties in teaching Turkish grammar. Results show that even though they are the native speakers of Turkish, English teachers’ self-efficacy belief levels were low, and this state affects the choice of in-class activities and other educational decisions of the particular teachers

PDF

___

ANDREWS, S. (1997). Metalinguistic awareness and teacher explanation. Language Awareness, 6 (2-3), 147-161.
ANDREWS, S. (1999). Why do teachers need to “know about language”? Teacher metalinguistic awareness and input for learning. Language and Education, 13 (3), 161-177.
ARSLAN, M. (2012). Tarihi süreçte Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi-öğrenimi çalışmaları. KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (2), 167-188.
BANDURA, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control. New York: W. H. Freeman.
BORG, S. (2001). Self-perception and practice in teaching grammar. ELT Journal 55 (1), 21-29.
CRESWELL, J. W. (2012). Educational Research Planning, Conducting, and Evaluating Quantitative and Qualitative Research (4th ed., international ed.). Boston: Pearson.
ÇAKIR, Ö. ve ALICI, D. (2009). Seeing self as others see you: Variability in self-efficacy ratings in student teaching. Teachers and Teaching: theory and practice, 15 (5), 541-561.
ERTEKİN, S. (2008). Kardeş ülkelere selam. Erişim: http://uretim.meb.gov.tr/EgitekHaber/s74/BOP.HTM
LİAW, E. (2009). The study of foreign languages – teacher efficacy and native speakership. ERIC çevrimiçi ibraz.
NİSHİNO, T. (2012). Modeling teacher beliefs and practices in context: A multimethods approach. The Modern Language Journal, 96, iii.
ORTAYLI, İ. (1996). Maarifin 150 yıllık serencamı. Yeni Türkiye Eğitim Özel Sayısı, 2 (7), 462- 466.
PAHİSSA, I. ve TRAGANT, E., (2009). Grammar and the non-native secondary school teacher in Catalonia, Language Awareness, 18 (1), 47-60.
PAJARES, M. F. (1992). Teachers’ beliefs and educational research: Cleaning up a messy construct. Review of Educational Research, 62, 307-332.
ROSS, J. A. (1992). Teacher efficacy and the effects of coaching on student achievement. Canadian Journal of Education, 17 (1), 51-65.
TSCHANEN-MORAN, M. Teachers Sense of Efficacy in Language Instruction (TESLI). Erişim (26.04.2013): http://wmpeople.wm.edu/asset/index/mxtsch/tesli
TSCHANEN-MORAN, M. ve MCMASTER, P. (2009). Sources of self-efficacy: four professional development formats and their relationship to self-efficacy and implementation of a new teaching strategy. The Elementary School Journal, 110 (2), 228-245.
WOOLFOLK, A. E. ve HOY, W. K. (1990). Prospective teachers’ sense of efficacy and beliefs about control. Journal of Educational Psychology, 82, 81-91.