20583

ALMANCA DERSLERİNDE METNE DAYALI DİL BİLGİSİ ÖĞRETİMİNİN ON BİRİNCİ SINIF ÖĞRENCİLERİNİN DİL BİLGİSİ BAŞARISINA ETKİSİ

Bu araştırmanın asıl amacı, Almanca derslerinde metne dayalı dil bilgisi öğretiminin, öğrencilerin dil bilgisi başarılarını nasıl etkilediğini, bu yöntemle geleneksel öğretim yöntemi arasında anlamlı bir fark olup olmadığını belirlemektir. Öğrencilerin belirlenen dil bilgisi konularındaki becerilerini ölçmek amacıyla yirmi sorudan oluşan çoktan seçmeli bir test hazırlanmıştır. Çalışmanın evreni, 2010-2011 eğitim-öğretim yılında Adana'da bulunan iki farklı Anadolu Lisesinin 179 (deney grubu 89 ve kontrol grubu 90) on birinci sınıf öğrencisinden oluşmaktadır. Araştırmaya dâhil edilen ve aralarında Almanca dil bilgisi bakımından anlamlı bir fark bulunmayan Piri Reis Anadolu Lisesi kontrol grubu; Adana Anadolu Lisesi de deney grubu olarak alınmıştır. Çalışmanın başlangıcında her iki gruba ön test uygulanmıştır. Uygulama materyali olarak da Deney grubu öğrencilerine "Grammatik Geschichten" (Aral & Haase, 2011) kitabından, hedef dil bilgisi kurallarına uygun metinler olan "Mein Alptraum" ve "die Lüge" adlı okuma parçaları seçilmiş ve bunlara dayalı olarak etkinlikler hazırlanarak deney grubuna on iki saat süresince uygulanmıştır. Her iki gruba son test uygulanarak toplanan verilerin analizinde SPSS 11,5 programı kullanılmıştır. Elde edilen veriler, t-testi kullanılarak çözümlenmiş ve sonuç olarak, deney grubundaki öğrencilerin kontrol grubundaki öğrencilere göre daha başarılı oldukları tespit edilmiştir. Almancanın ikinci yabancı dil olarak öğretiminde metinlerden daha fazla yararlanılmalıdır. Gramer öğretiminde metin odaklı yöntemle diğer yöntemler araştırılmalıdır. karşılaştırılmalı ve öğrenciler üzerindeki etkileri araştırılmalıdır

IMPACT OF TEACHING GRAMMAR THROUGH TEXT ON 11TH GRADE STUDENTS’ GRAMMAR ACHIEVEMENT IN GERMAN LESSONS

The main aim of this research is to find how teaching grammer through text in German lessons affects students’ grammer success and to find if there is a significant difference between this method and traditional teaching method. A multiple choice test including 20 questions has been prepared to measure the ability of the students on defined grammer subjects. The sample of the study consist of 179 students (experimental group 89 and control group 90) studying in 11th grade in two different high schools in Adana in the academic year 20102011. There are two Anatolian High Schools included for this research. There is no significant difference between these schools ‘ grammer knowledge. Piri Reis Anatolian High School is control (checking) group; Adana Anatolian High School is sample group of this research. Before starting the study, pre-test has been carried out to both groups. As application material ‘’Grammatik Geschichten‘’ (Aral & Haase,2011) book had been used. Texts with the name of ‘’Mein Alptraum‘’ and ‘’die Lüge‘’ had been choosed. These texts are suitable texts for target grammer rules. Some activities related to these texts had been prepared and applied to sample group during 12 hours. SPSS 11,5 program had been used on the analysis of data collected by applying the last test for both groups. Data obtained had been resolved by using t-test. As a conclusion, it is detected that students in sample group are more successful than the students in control group. In secondary education German grammar teaching courses, texts should be more of a use. Text-based method and other methods in grammar teaching should be compared and the influence on the success of students should be investigated

PDF

___

AKPINAR, D. N. (2005). “Drama İnceleme ve Öğretimi” Dersinde Drama Yazar ve Kuramcısı Bertholt Brecht’in Yapıtı “Sezuan’ın İyi İnsanı”. Eğitim Bilim Toplumu Dergisi, 3 (10), 4-16.
AKSAN, D. (1975). Anadili. Türk Dili Dergisi. 285, 423–434.
ARAL, A. Ve Haase, E. (2011). Grammatik Geschichten. Ankara: Ankara ELT.
AYGÜN, M. (2010). Zur Verwendung der Partikel “als” des Deutschen und ihre Entsprechungsformen im Türkischen. E-Journal of New World Sciences Academy, 5 (1), 150-158, [Online]: http://www.newwsa.com adresinden 14.10.2012 tarihinde indirilmiştir.
BAŞTÜRK, M. (2004). Dil Edinim Kuramları ve Türkçenin Anadili Olarak Edinimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
BENHÜR, M. H. (2002). “Türkçenin yabancılara öğretiminde tartışılmayan kavramlar.” Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. BİLEN, M. (1999). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık . BURDURLU, Z. (1961). Gramer Öğretiminde Metot. Türk Dili Dergisi, 119, 837-839.
CALP, M. (2005). Özel Öğretim Alanı Olarak Türkçe Öğretimi. Konya: Eğitim Kitabevi Yayınları.
ÇAKMAK, A. (2001). “İlköğretim Okullarında Bilgisayar Destekli Öğretim”.
Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
ÇOTUKSÖKEN, Y. (1990). Türkçenin Anadili Olarak Öğretimi: Sorunlar - Çözümler. Varlık Dergisi. 997, 4-6.
DEMİREL, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi. İstanbul: MEB Basımevi.
DİLAÇAR, A. (1961). Gramer Öğretiminde Metot. Türk Dili Dergisi. 116, 516-518.
ERCİYES, G. (2008). “Öğretim Yöntem ve Teknikleri“, Akınoğlu, O., Erciyes, G., Güven, B., Öğretim İlke ve Yöntemleri (ss. 221-317). Ankara: Pegem Akademi.
GÖĞÜŞ, B. (1978). Orta Dereceli Okullarda Türkçe ve Yazın Eğitimi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
HALLİDAY, M. A. K. (2004). The Place of Dialogue in Children’s Construction of Meaning, Theoretical Models and Processes of Reading (5th Ed.). Newark: International Reading Association.
İŞCAN, A. ve KOLUKISA, H. (2005). İlköğretim İkinci Kademe Dil Bilgisi Öğretiminin Durumu, Sorunları ve Çözüm Önerileri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 5 (1), 299-308.
İŞİGÜZEL, B. (2011). Die Motivation: Das Hormon Des Fremdsprachenunterrichts. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (1), 29-41.
KARADÜZ, A. (2007). Dil Bilgisi Öğretimi, A. Kırkkılıç-H. Akyol (Ed.). İlköğretimde Türkçe Öğretimi (ss. 281- 308). Ankara: PegemA Yayıncılık.
KIRAN, Z. (1996). Dilbilim Akımları. Ankara: Onur Yayınları.
KOCAMAN, A. (1990). Anadili Öğretimi Yabancı Dille Öğretim ve Ötesi. Çağdaş Türk Dili Dergisi. 30, 861–865.
KOÇ, S. ve MÜFTÜOĞLU, G. (1998). Dil Bilgisi Öğretimi, S. Topbaş (Ed.). Türkçe Öğretimi (ss. 81-94). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi AÖF Yayınları.
KORKMAZ, Z. (1995). Türk Gramerinin Sorunları Toplantısı. Ankara: TDK Yayınları.
MEB (2005). İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (6, 7 ve 8. Sınıflar; Taslak Basım). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü Basımevi.
ÖNCÜL, R. (2000). Eğitim ve Eğitim Bilimleri Sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
ÖZBAY, M. (2006). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap.
ÖZÜNLÜ, Ü. (1983). Yabancı dil öğretiminde yazınsal metinlerin yeri ve kullanılması. Türk Dil Dergisi, Dil Öğretimi Özel Sayısı, 184, 379-380
SAĞIR, M. (2002). İlk Öğretim Okullarında Dil Bilgisi Öğretimi. Ankara: Nobel Yayınları.
SEVER, S. (2003). Türkçe Öğretiminde Yeni Yapılanma Çalışmaları. Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi, 13, 27–38.
TERCANLIOĞLU, L. (1994). Dil Öğretim Malzemesi Olarak Edebî Eserlerimiz. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 1, 63-69.
TOMPKİNS, G. E. (1998), Language Arts: Content and Teaching Strategies (4th Ed.). New Jersey: Prentice-Hall.
USLU, Z. (2005). Edimbilim ve Yabancı Dil Öğretimine Etkileri. Dil Dergisi (A.Ü. Tömer), 127, 35-44.
ÜSTÜNOVA, K. (1998). Cümle Çözümlemelerinde Yüzey Yapı-Derin Yapı İlişkileri. Türk Dili Dergisi. 563, 398-406.
VARDAR, B. (1998). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü (2. Basım). İstanbul: ABC Kitabevi.
YANGIN, B. (1999). İlköğretimde Türkçe Öğretimi. Ankara: MEB Yayınları.
YILDIZ, C. (2003). Ana Dili Öğretiminde Çağdaş Yaklaşımlar ve Türkçe Öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
YILMAZ H. ve SÜNBÜL, A. M. (2003). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. Ankara: Mikro Basım-Yayım-Dağıtım.
YILMAZ, H. (2009). Hedef Kültürde Doğru İletişim İçin Uygun Kelime Edinimi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 509-513.