Kapatılma, Sanat ve Özgürlük: “Sezar Ölmeli” Filmi Üzerine Bir Analiz

Total mekânlardan birisi olan hapishane mekânında geçen filmler genellikle mahkûmlar ile hapishane yönetimi arasında mücadeleye odaklanmaktadırlar. Sezar Ölmeli (Vittorio Taviani, Paolo Taviani, 2012) filmi ise hapishane filmlerinden bazı bakımlardan farklılaşmaktadır. İlk olarak, mahkûmlar hapishane içerisinde sanat vasıtasıyla zihinsel dönüşüme uğramakta ve mevcut kapalı dünyayı aşmaktadırlar. İkinci olarak mahkûmlar mekânı anlam dönüşümüne uğratmakta, hapishaneyi bir tiyatro-hapishane haline getirmektedirler. Üçüncü olarak bu anlam dönüşümü, sinematografik olarak yönetmenler tarafından yaratıcı çekim teknikleri ile desteklenmiş, sinematografi ile filmin içeriği arasında özgün bir ilişki kurulmuştur. Sanatın kapalı mekânlarda dahi zihinlerin pozitif dönüşümüne yaptığı vurgu ve sanatı merkezi almasıyla bu film diğer hapishane filmlerinden bir miktar farklıdır. Bu makale, mekân teorilerinden, iletişim ve sosyolojiye dair değişik kavramlardan yararlanarak filmin özgün yerini analiz etmektedir

Confinement, Art and Freedom: An Analysis on “Caesar Must Die”

Movies about prison, a total instituion, generally focus one the struggle between the prison administration and prisoners. Ceasar Must Die (Vittorio Taviani, Paolo Taviani, 2012) Mowould be an exception to this rule in some ways. Firstly, prisoners transforms their minds by art and transcend this closed space. Secondly, they change the meanings of total insitution and make this space their theater-prison. Thirdly, cinematography consolidate this tranformation by creative shots and make a connection with the content of the movie. By emphasizing positive transformation of minds even in confined spaces and focusing art, this movie is to some extend from different other prison movies. This paper, by utilising space theories and terms related to communication and sociology tries to analyse the sophisticated place of this movie

PDF

___

Arnheim, R. (2010). Sanat Olarak Sinema, Çev. Rabia Ünal. İstanbul: Hil.
Bickerton, E. (2012). “Cahiers Du Cinema”nın Kısa Tarihi, Çev. Selim Özgül. İstanbul: Agora.
Deleuze, G. (2007). Leibniz Üzerine Beş Ders, Çev. Ulus Baker. İstanbul: Kabalcı.
Dostoyevski, F. M. (2011). Ölüler Evinden Anılar, Çev. Nihal Yalaza Taluy. İkinci Baskı. İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
Foucault, M. (1992). Hapishanenin Doğuşu, Çev. Mehmet Ali Kılıçbay. Ankara: İmge.
Foucault, M. (2011). Büyük Kapatılma, Çev. Ferda Keskin, Işık Ergüden. Üçüncü Baskı. İstanbul: Ayrıntı.
Gramsci, A. (2012). Gramsci Kitabı, Çev. İbrahim Yıldız. İkinci Baskı. Ankara: Dipnot.
Molinterno, G. (2008). The A to Z of Italian Cinema, Maryland: Scarecrow Press.
Orwell, G. (2012). Bin Dokuz Yüz Seksen Dört, Çev. Celal Üster. İstanbul: Can.
Öztürk, S. (2012). Mekân ve İktidar, Ankara: Phoenix.
Shiner, L. (2004). Sanatın İcadı, Çev. İsmail Türkmen. İstanbul: Ayrıntı.
Sleins, E. E. (2003). Art And Freedom, Urbana And Chicago: University of Illinois Press.
Tarkovski, A. (2006). Zaman Zaman İçinde Günlükler, Çev. Seda Kervanoğlu. İstanbul: +1 Kitap.
Van Gogh, V. (2012). Theo’ya Mektuplar, Çev. Pınar Kür. Dokuzuncu Baskı. İstanbul: Yapı Kredi.
http://theitalywiki.com/index.php/Rebibbia_Prison , erişim tarihi: 22.03.2013.
http://en.wikipedia.org/wiki/Rebibbia , erişim tarihi: 08.03.2016.
http://prisonphotography.org/2009/03/13/luca-ferrari-a-crack-in-rebibbia-prison/ , erişim tarihi: 08.03.2016.