19198

YAPILANDIRMACI ANLAYIŞA GÖRE AHLAK EĞİTİMİ VE TÜRK TOPLUM YAPISINA UYGUNLUĞU

Toplumsal yapının en önemli dinamiği, ahlak yapısıdır. Bu ahlaki yapı; eğitimin toplumsal bir görevi olarak resmi ve örtük şekilde programlarda yer almaktadır. Türkiye'de 2004-2005 öğretim yılından itibaren Yapılandırmacılık, pragmatizme dayanmakta olup ampirizm ve idealizmin birleşiminden bireyi ön plana çıkaran ve bilgiyi, doğruyu ve hakikati deneyime dayandırmaktadır. Pragmatizm; bireyi bilginin, doğrunun ve gerçeğin temeline alırken aslında öznelliği de odak noktası olarak görmektedir. Ahlak öğretisindeyse bireyin haz anlayışını ön plana çıkarmaktadır. Haz anlayışı temel olarak yarar görüşüne dayanmaktadır. Ahlaki bir davranışın iyi ya da kötü olması bireye verdiği hazdan; yani bireyin davranışın sonucunda aldığı yarara göre ele alınmaktadır. Özetle; davranışların sonucuna göre, bir davranışın iyi veya kötü kabul edilebileceği ve bu sonucun birey için yararlı olması gerektiği görüşünü savunur. Ancak pragmatist filozoflar her ne kadar davranışın sonucunda yarar kavramını ele alsa da bu kavramla ilgili farklı görüşler belirtmişlerdir. Hobbes, insanın değeri ve ahlaki değerleri açıklarken, Locke eylemin bireye yarar ve zararını vurgulamaktadır. Hume ise, eylemin faydasının farkına varmak gerektiğini belirtirken, Hume'dan etkilenen Kant ise ödev ahlakına dayalı görüşler ortaya koyar. Pragmatizmin asıl ahlak ilkesini Bentham ve Mill ortaya koymuştur. Araştırmanın sonucunda; pragmatizmin ahlak anlayışının Türk toplum yapısı ile çatıştığı noktalar olduğu söylenebilir. Bu yüzden eğitim sisteminde Türk toplum yapısında uygun felsefe ile ele alınarak yeniden düzenlenmesi gerektiği önerilmektedir.

MORAL EDUCATION BY CONSTRUCTIVIST UNDERSTANDING AND CONFORMITY TO TURKISH SOCIETY STRUCTURE

The most important dynamic of social structure is structure morality It is transferred to formal and implicit way for individuals, which it’s social task of education. Constructivism was based on the basic philosophy of education in 2004-2005 education in Turkey. Constructivism is based on the pragmatism and knowledge, truth, reality is based in experience. Pragmatism sees subjectivity as a focal point while the individual is based on knowledge and truth. Moral teachings raises the individual's pleasure understanding. The sense of pleasure is based on the idea of benefit. A moral behavior is treated as good or bad according to the individual's gift. According to the results of behavior, it can be considered good or bad behavior and it defends the view that these results should be useful for the individual. However, although pragmatist philosophers have addressed the concept of utility as a result of behavior, they have expressed different opinions about this concept.While Hobbes, human values and moral values open, Locke emphasizes the benefit and harm of the individual. While Hume states that it is necessary to recognize the usefulness of action, Kant, influenced by Hume, gives opinions based on homicidal morality. Bentham and Mill put forward the original moral principle of Pragmatism. Bentham and Mill put forward the original moral principle of Pragmatism. As a result constructivism is not appropriate to the Turkish society and reorganization taking appropriate philosophy of the Turkish society in the education system is suggested to be rearranged

PDF

___

Arslan, A. (2009). Felsefeye giriş. Ankara: Adres Yayınları
Aydın, H. (2006). Post modernizmin eğitimdeki uzantısı: felsefi yapılandırmacılık. Bilim ve Gelecek, 1-12
Aydın, H. (2007). Felsefi temelleri ışığında yapılandırmacılık. Ankara: Nobel Yayın ve Dağıtım
Aydın, M. (2013). John Stuart Mill’in ahlak felsefesinin problemleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Aydın, M. (2015). Jeremy Bentham . B.A. Çetinkaya (Ed). Doğudan batıya düşüncenin serüveni: yeniçağ düşüncesi (3. Cilt) kitabından (s. 517-541). İstanbul: İnsan Yayınları
Biesta, G. J. J. ve Burbules, N. C. (2003). Pragmatism anda educational research. United states of America Rowman& littlefield Publisher
Bilgin, Ö. (2010). William James pragmatizmine eleştirel bir yaklaşım. Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 15(1), s. 163-182
Billington, R. (2011). Felsefeyi yaşamak : ahlâk düşüncesine giriş. A. Yılmaz (Çev.). İstanbul : Ayrıntı Yayınları
Cevizci, A. (2014). Etik-Ahlak felsefesi. Ankara: Say yayınları
Cevizci, A. (2009). Felsefe. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Yayınları
Çetin, H. (2001). Liberalizmin temel ilkeleri. C.U. iktisadi ve idari bilimler dergisi, 2(1), 219-237
Demirezen, İ. (2013). Küreselleşen dünyada ahlak tasavvuru. Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 12 (23). 31-41
Doğan ,N. (2003). Pragmatizmin felsefi temeli. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20, 83-93.
Doğanay, A. (2012). Değerler eğitimi. C. Öztürk (Ed.). sosyal bilgiler öğretimi kitabının içinden (s. 225-256). Ankara Pegem Akademi Yayınları
Eker, S. (2007). John Dewey’in pragmatik politik düşüncesi ve politikada pratik mesruiyet sorunu. Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa
Erdem, Ö. F. (2012). William James’e göre dini tecrübe ve epistemolojik değeri. Doktora Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya
Fidan-Özcan, F. (2012). Durkheim ve dewey’nin ahlâk eğitimine ilişkin görüşlerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi, sosyal Bilimler enstitüsü, İstanbul.
Güngör, E. (1998). Değerler psikolojisi üzerinde araştırmalar ahlâk psikolojisi, ahlâkî değerler ve ahlâkî gelişme. İstanbul: Ötüken Neşriyat A.Ş.
Hanratty, G. (2002). Aydınlanma filozofları: Locke- Hume ve Berkeley. T. İmamoğlu ve C Büyük (Çev.). İstanbul: Anka yayınları
Hazlitt, H. (2006). Ahlakın temelleri. M. Aydın ve R. Tapramaz (Çev.). Ankara : Liberte Yayınları
Hobbes, T. (1992). Leviathan. S. Lim (Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları
Hume, D. (2009). İnsan doğası üzerine bir inceleme:deneysel akıl yürütme yöntemini moral konulara uygulamaya yönelik bir çalışma. E. Baylan (Çev.). Ankara : Bilge Su Yayınları
İyi, S. (2011). 18. Ve 19. Yüzyıllarda etik. İ. Kuçuradi ve D. Taşdelen (edt.). Etik kitabının içinden (s. 70-85). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Yayınları.
James, W. (2003). Faydacılık. Ankara: Yeryüzü Yayınevi
Locke, J. (2004). Eğitim üzerine. A. Uğur (Çev.). Ankara: Yeryüzü Yayınevi
Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2005). Sosyal bilgiler öğretim programı. Ankara: MEB yayınları
MEB. (2009). Hayat bilgisi öğretim programı. Ankara: MEB yayınları.
MEB. (2010). Din kültür ve Ahlak bilgisi Öğretimi . Ankara: MEB yayınları
Milli Eğitim Bakanlığı, Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı. (2010). 2010/53 sayılı Genelge, Ankara http://bilecikmehmetakifersoyilkokulu.meb.k12.tr/meb_iys_dosyalar/11/01/720085 /icerikler/degerler-egitimi_73344.html sayfasından 10.04.2016 tarihinde alınmıştır.
Pınarbaşı, M (2011). William James’in pragmatik doğruluk teorisi. Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
Öztürk-Güntöre, S. (2004). John Stuart Mill’in Ahlâk Anlayışı. İzmir: İlya Yayınları
Skkirbekk, G. Ve Gilje, N. (2006). Antik Yunan'dan modern döneme felsefe tarih. E. Akbaş ve Ş. Mutlu (Çev.). İstanbul: Kesit Yayınları
Sözer, M. A. Ve Sel, B. (2015). John Dewey’in görüşlerinin ontolojik ve epistemolojik temelde irdelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 16 (3), s.313-327
Tezcan, M. (2006). Eğitimin toplumsal temelleri. V. Sönmez (Ed.). Eğitim bilimlerine giriş kitabının içinden 95-118. Ankara: Anı yayınları.
Tonbuloğlu, B. (2014). Mustafa Satı Bey’in görüşleri doğrultusunda yapılandırmacılık anlayışına farklı bir bakış açısı. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 9(8), 841-852,
Türer, C. (1996). Amerikan pragmatizminin gelişimi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7, s.199-210
Türer, C. (2015). Charles Sanders Peirce. B.A. Çetinkaya (Ed). Doğudan batıya düşüncenin serüveni: yirminci yüzyıl düşüncesi (4. Cilt) kitabından (s. 67-96 ). İstanbul: İnsan Yayınları.
Türer, C. (2015). John Dewey. B.A. Çetinkaya (Ed.). Doğudan batıya düşüncenin serüveni: yirminci yüzyıl düşüncesi (4. Cilt) kitabından (s. 125-154). İstanbul: İnsan Yayınları.
Ülken, H. Z. (2008). Felsefeye Giriş-2. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Ülken, H. Z. (2001). Ahlak. İstanbul: Ülken Yayınları
Üstün, N. (2013). John Dewey’in demokrasi anlayışı. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, gazi üniversitesi, sosyal bilimler enstitüsü, Ankara.
Wells, H. K. (2003). Emperyalizmin felsefesi pragmatizm. İstanbul: Sorun Yayınları
Wood, A. (2005). Kant. A. Kovanlıkaya. (Çev.). Ankara: Dost kitapevi
Yaran, C. S. (2011). İslam ahlak felsefesine giriş. İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları
Yazıcı, İ. (2006). Değerler eğitimine genel bir bakış. http://dergipark.ulakbim.gov.tr/tubar/article/download/5000072921/5000067145 adresinden 24 Şubat 2016 tarihinde indirilmiştir.
Yıldız, F. H. (2014). John Dewey’in eğitim görüşleri ve Türk eğitim sistemine etkileri. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, Ankara