ÖMER ÇELİKKOL, HÜSEYİN MERTOL, CENGİZ GAZELOĞLU

A SCALE DEVELOPMENT STUDY: SUCCESSFUL UNIVERSITY ACADEMICIANS PERCEIVED BY STUDENTS

Effective communication skills take an important place in terms of the professional and personal qualifications of the teacher. This is because the learning process, in the most general sense, is a communication process itself. In this process, the competence and success of the teacher play the crucial role for a meaningful message exchange. One of the important factors that boost the teacher's influence on the student is his ability to generate healthy communication. The healthy communication of the teacher with the student is required both for high academic achievements and changes in students' attitude behavior. Success emerges as a changeable concept from person to person and from society to society. What does success verbalize, and who are called as successful? What does a successful life look like? It is very difficult to answer all these questions because there are no distinct and basic criteria that may measure the concept of success. Being aware of this difficulty, the purpose of this study is to identify the characteristics of the academic staffs that are considered as the most successful by the university students and to develop a standard scale tool to be used in determining the qualifications to render academic profession successful. In this study, descriptive method has been used. The scale was constituted in the light of 35 experts’ opinions and aimed to determine the qualities that render academic profession successful, and then the scale has been reduced to 23 items as a result of preliminary application studies including 75 people. The final scale has been applied to 234 students selected as the sample. The structural validity, internal reliability and applicability of the "Scale for Academicians that university students consider successful" has been shown via Cronbach's alpha value=0.944 and factor analysis (total factor load=66,111%) results. A measuring tool with high validity and reliability, consisting of 23 items and four sub-dimensions, has been achieved as a result of the analyses. It has been identified that the qualifications for successful academicians are visionary leadership, communication skills, classroom management, and democratic attitude. As a result of the analysis, it was determined that the visionary leadership, classroom management and democratic attitude affect communication skills positively. Also, it was concluded that communication skills have a positive effect on the academic profession. However, it is believed that it will be helpful to support the obtained results with larger scale applications.

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİN BAŞARILI OLARAK GÖRDÜĞÜ AKADEMİSYENLER ÖLÇEĞİ

Başarı toplumdan topluma kişiden kişiye değişken bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. Başarı neyi ifade eder, kimlere başarılı denir? Başarılı bir hayat neye benzer? Tüm bu soruların cevabını vermek, başarı kavramını ölçen belirgin ve temel kriterlerin olmaması nedeniyle çok zordur. Bu zorluğun bilincinde olan bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinin en başarılı buldukları akademisyenlerin özelliklerini tespit etmek ve akademisyenlik mesleğini başarılı kılacak niteliklerin belirlenmesinde kullanılmak üzere standart bir ölçek aracı geliştirmektir. Araştırmada betimsel yöntem kullanılmıştır. Akademisyenlik mesleğini başarılı kılacak nitelikleri belirlemek amacıyla geliştirilen “Üniversite öğrencilerin başarılı olarak gördüğü akademisyenler Ölçeği”, 35 uzman görüşü doğrultusunda ve 75 kişilik ön uygulama çalışmaları sonucunda 23 maddeye ulaşılmıştır. Örneklem olarak seçilen 234 öğrenciye son ölçek uygulanmıştır. Akademisyenlik mesleğini başarılı kılacak nitelikleri belirlemek amacıyla geliştirilen “Üniversite öğrencilerin başarılı olarak gördüğü akademisyenler Ölçeği” nin yapısal geçerliliği, iç güvenilirliği ve uygulanabilirliği Cronbach’s alfa değeri =0.944 ve faktör analizi (Toplam faktör yükü=%66,111) sonuçları ile gösterilmiştir. Analizler sonucunda 23 madde ve dört alt boyuttan oluşan, geçerliliği ve güvenilirliği yüksek bir ölçme aracına ulaşılmıştır. Akademisyenlik mesleğini başarılı kılan niteliklerin vizyoner liderlik, iletişim becerileri, sınıf yönetimi, demokratik tutum olduğu görülmüştür. Analiz neticesinde vizyoner liderlik, sınıf yönetimi ve demokratik tutumun iletişim becerilerini, iletişim becerilerinin de akademisyenlik mesleğini olumlu yönde etkiledi saptanmıştır. Bununla birlikte elde edilen sonuçların ölçeğin daha geniş alanlı uygulamalar ile desteklenmesi yararlı olacaktır.

PDF

___

Akıncı, D. E. (2007). “Yapısal Eşitlik Modellerinde Bilgi Kriterleri”, Doktora Tezi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar

Akın, A. & Çetin, B. (2007). Başarı Yönelimleri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eurasian Journal of Educational Research (EJER). Jan2007, Issue 26, p1-12.

Alpar, R. (2014). Spor Sağlık ve Eğitim Bilimlerinden Örneklerle Uygulamalı İstatistik ve Geçerlik- Güvenirlik,

Alpar, R. (2012). Uygulamalı İstatistik ve Geçerlik-Güvenirlik, Ankara: Detay Yayınları.

Bağcı, H. (2012). Ortaöğretim 9. Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Alan Bilgisi Başarı Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma, Electronic Turkish Studies, 7 (4).

Bozanoğlu, İ. (2004). Akademik Güdülenme Ölçeği: Geliştirmesi, Geçerliği, Güvenirliği. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları.

Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör Analizi: “Temel Kavramlar ve Ölçek Geliştirmede Kullanımı”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 32, 470-483.

Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö, E., Özkahveci, Ö. ve Demirel, F. (2004). Güdülenme ve Öğrenme Stratejileri Ölçeğinin Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2), 207-239.

Çelik, H. E. (2009). Yapısal Eşitlik Modellemesi ve bir Uygulama: Genişletilmiş Online Alışveriş Kabul Modeli, Doktora Tezi. Fen Bilimleri Enstitüsü. Eskişehir Osman Gazi Üniversitesi: Eskişehir.

Çelikkol, Ö. & Kalaycı, I. (2014). The Satisfaction Levels of Teachers on Putting into Practice About Professional Development Study, European Journal of Research on Education, Special Issue: Contemporary Studies in Education, 103-108.

Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik SPSS ve Lisrel Uygulamaları, Pegem Akademi Yayınları, Ankara: Detay Yayıncılık.

Demir, S. & Gürol, M. (2017). Farklılaştırılmış Öğretim Yöntemlerinin Öğrencilerin Akademik Başarı Puanlarına, Öğrenme Yaklaşımlarına ve Öğrenmenin Kalıcılığına Etkisi, Electronic Turkish Studies, 12 (14).

Ekici, S. & Tuncel, G. (2015). Göç ve İnsan, Birey ve Toplum Dergisi, (5), 9, 9-22.

Garcia, T. (1995). The role of motivational strategies in self-regulated learning. New Directions for Teaching and Learning, 63, 29-42.

Geçkil, T. & Tikici M. (2015). “Örgütsel Demokrasi Ölçeği Geliştirme Çalışması”, Amme İdaresi Dergisi, (48), 4, 41-78.

Goddard, R. D., Hoy, W. K. & Woolfolk-Hoy, A. W. (2000). Collective Teacher Efficacy: Its Meaning, Measure, And Impact on Student Achievement. American Educational Research Journal, 37(2), 479- 507.

Goleman, D. (1998). Working with Emotional Intelligence. New York: Bantam Books Göç İdaresi Genel Müdürlüğü, Türkiye

Göç Raporu, http://www.goc.gov.tr/files/files/2016_yiik_goc_raporu_haziran.pdf,Erişim Tarihi:15.02.2018. (2016).

Gözüm, S. & Aksayan, S. (2003). “Kültürlerarası Ölçek Uyarlaması İçin Rehber II: Psikometrik Özellikler ve Kültürlerarası Karşılaştırma”, Hemşirelik Araştırma Geliştirme Dergisi, (5), 1, 1-14.

Işığıçok, E. (2008). Performans Ölçümü, Yönetimi ve İstatistiksel Analizi. Ekonometri ve İstatistik, 7, 123.

Kaplan, D., (2000). “Structural Equation Modelling: Foundations and Extensions”, Sage Publications, Advanced Quantitative Techniques in The Social Science (10). 272.

Kaştan, Y., (2015). “Türkiye’de Göç Yaşamış Çocukların Eğitim Sürecinde Karşılaşılan Problemler”, Uluslararası Sosyal ve Eğitim Bilimleri Dergisi, (2), 4, 216-229.

Koçak, V., Altıntuğ, K., Geçkil, E. & Ege, E. (2015). “Babaların Doğum Sonu Güvenlik Hisleri Ölçeği’nin Geçerlik ve Güvenirliğinin İncelenmesi”, Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, (18), 3, 172-180.

Koçak, Y. & Terzi, E. (2012). “Türkiye’de Göç Olgusu, Göç Edenlerin Kentlere Olan Etkileri ve Çözüm Önerileri”, Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (3), 3, 163-184.

Korkut, F. (2005). Yetişkinlere yönelik iletişim becerileri eğitimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(28).

Odabaşı Y. (2006). Değişimin ve Dönüşümün Aracı Olarak Girişimci Üniversite, Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi [Journal of Entrepreneurship and Development], 1(1), 87-104.

Odabaşı, H.F., Fırat, M., İzmirli, S., Çankaya, S. & Mısırlı, A. (2010). Küreselleşen Dünyada Akademisyen Olmak [Being Academician in Globalizing World]. Anadolu University Journal of Social Sciences (Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi), 10 (3), 127-142.

Özcan, K. & Balyer, A. (2013). “Liderlik Oryantasyon Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması”, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, (9), 136-150.

Özdemir, S.M., Benzer, H. & Akbaş, O. (2009). “Almanya'da Yaşayan 15-19 Yaş Türk Gençlerinin Eğitim Sorunlarına İlişkin Bir İnceleme (Kuzey Ren Vestfalya Örneği)”, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, (10), 1, 23-40.

Özer, B. (1998). Eğitim Bilimlerinde Yenilikler (Editör: Ayhan Hakan) içinde Öğrenmeyi Öğretme (ss: 147-162) Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Açıköğretim Fakültesi Yayınları.

Rosen, R. (1998). İnsan Yönetimi. İstanbul. Mees Yayınları.

Ryan, R., & Deci, E. (2000). Intrinsic and Extrinsic Motivations: Classic definitions and new directions. Contemporary Educational Psychology. 25, 54–67.

Sarıtaş, E., Şahin, Ü. & Çatalbaş G. (2016). “İlkokullarda Yabancı Uyruklu Öğrencilerle Karşılaşılan Sorunlar”, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (Ek1), 208-229.

Schermelleh-Engel, K. & Moosbrugger, H. (2003). ”Evaluating The Fit of Structural Equation Models: Tests of Significance and Descriptive Goodness-of-Fit Measures”, Methods of Psychological Research Online, 8 (2), 23-74.

Schumacker, R. E. & Lomax, R. G. (2004). “A Beginner's Guide To Structural Equation Modeling”, Second Edition, Mahwah Lawrence Erlbaum Associates, 2004.

Soba, M. (2012). Üniversite Öğrencilerinin Performanslarının Akademisyenler Tarafından Analitik Hiyerari Süreci İle Değerlendirilmesi (Uşak Üniversitesi Örneği). Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 42(42).

Subaşı, G. (2000). Verimli Ders Çalışma Alışkanlıkları Eğitiminin Akademik Başarı, Akademik Benlik Kavramı ve Çalışma Alışkanlıklarına Etkisi. Eğitim ve Bilim, 25(117).

Sümer, N. (2000). “Yapısal Eşitlik Modelleri: Temel Kavramlar ve Örnek Uygulama”, Türk Psikoloji Yazıları, 3(6):49-73.

Şimşek, Ö. F. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş Temel İlkeler ve LISREL Uygulamaları, Ankara: Ekinoks Yayınları.

Uzun, N. & SAĞLAM, N. (2005). “Sosyo-Ekonomik Durumun Çevre Bilinci ve Çevre Akademik Başarısı Üzerine Etkisi”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,

Yaşar, M. (2014). “İstatistiğe Yönelik Tutum Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması”, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 36, 59-75.

Yılmaz, V., Yıldız, Z. & Arslan, T. (2011). Üniversite Öğrencilerinin Çevresel Duyarlılıkları ile Çevresel Davranışlarının Yapısal Eşitlik Modeliyle Araştırılması. Dumlupınar üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 30, 271-278.