Akıllı Şehir Endeksi Kapsamında Ankara’ya İlişkin Karşılaştırmalı Bir Analiz

Bu çalışmada, Singapur Teknoloji ve Tasarım Üniversitesi (SUTD) ile işbirliği içerisindeki Yönetim Geliştirme Enstitüsü (IMD) tarafından yayınlanan Akıllı Şehir Endeksi (2020) verileri kullanılarak, Ankara ile endeksin ilk on sırasında yer alan şehirlerin (Singapur, Helsinki, Zürih, Auckland, Oslo, Kopenhag, Cenevre, Taipei, Amsterdam, New York) yapı ve teknoloji bakımından karşılaştırılması amaçlanmıştır. Şehirlere ilişkin karşılaştırmalar; sağlık ve güvenlik, ulaşılabilirlik, faaliyetler, fırsatlar ve yönetim göstergelerinin ortalama değerleri alınarak yapılmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden birisi olan doküman analizi kullanılmıştır. Veriler, QSR NVivo 10 paket programı aracılığı ile analiz edilmiştir. Elde edilen sonuçlar incelendiğinde, Ankara ile endeksin ilk on sırasında yer alan şehirlerin ortalama değerleri arasında yapı ve teknoloji bakımından birtakım farklılıklar belirlenmiştir. Ankara’nın “sağlık ve güvenlik” göstergesi kapsamında, teknolojilerde ilk onda yer alan şehirlere yakın, yapılarda ise daha düşük bir değere sahip olduğu belirlenmiştir. Ankara’nın “ulaşılabilirlik” göstergesi kapsamında, teknolojilerde özellikle online bilet satışlarında ilk onda yer alan şehirlere yakın bir değer aldığı tespit edilmiştir. Ankara’nın “faaliyetler” göstergesi kapsamında ise özellikle yapılarda (kültürel etkinlikler) ilk onda yer alan şehirlerden daha düşük bir değere sahip olduğu belirlenmiştir. Ankara’nın sadece “fırsatlar” göstergesi kapsamında hem teknoloji hem de yapılarda ilk onda yer alan şehirlere kıyasla daha yüksek bir değere sahip olduğu anlaşılmıştır. Ayrıca Ankara’nın “yönetim” göstergesi kapsamında, teknolojiler noktasında, ilk onda yer alan şehirlere kıyasla daha yüksek bir değere sahip olduğu tespit edilmiştir.

A Comparative Analysis for Ankara in the Context of The Smart City Index

In this study, using the Smart City Index (2020) data published by the Institute for Management Development (IMD) in cooperation with the Singapore University for Technology and Design (SUTD), it is aimed to compare Ankara with the top ten cities (Singapur, Helsinki, Zürih, Auckland, Oslo, Kopenhag, Cenevre, Taipei, Amsterdam, New York) in terms of structure and technology. Comparisons regarding cities; average values of health and safety, mobility, activities, opportunities and governance indicators are taken. Document analysis, one of the qualitative research methods, is used in the study. The dates are analyzed through the QSR NVivo 10 package program. When the obtained results are examined, some differences in terms of structure and technology are determined between the average values of Ankara and the cities that are in the top ten of the indexes. Within the scope of the "health and safety" indicator of Ankara, it has been determined that it has a value close to the cities in the top ten in technologies, and lower in structure. Within the scope of the “accessibility” indicator of Ankara, it has been determined that technologies are close to the top ten cities in especially online ticket sales. Ankara has a lower value than the top ten cities, especially in structure (cultural activities) within the scope of the "activities" indicator. Ankara has a higher value compared to the top ten cities in both technology and structure only within the scope of the "opportunities" indicator. In addition, it has been determined that Ankara has a higher value in terms of technologies within the scope of the "management" indicator compared to the cities in the top ten.

PDF

___

Abdioğlu, H. (2007). Yönetişim İlkelerinin Uygulanmasında Kamu Denetçiliği (ombudsmanlık) Kurumu ve Avrupa Birliği Sürecinde Türkiye Açısından Önemi, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(11): 79-102.
Akıllı Şehirler (2017). https://www.ituvakif.org.tr/dergi/sayi_77.pdf, [Erişim Tarihi: 10.01.2020].
Arenas, A. E., Goh, J. M. and Urueña, A. (2019). How Does IT Affect Design Centricity Approaches: Evidence From Spain’s Smart Tourism Ecosystem, International Journal of Information Management, 45, 149-162.
Bakıcı, T., Almirall, E., Wareham, J. (2013). A Smart City Initiative: The Case of Barcelona, Journal of the Knowledge Economy, 4(2): 135-148.
Benli, B. ve Gezer, M. (2017). Akıllı Şehirlere Dönüşüm Yolunda Türkiye, İTÜ Vakfı Dergisi, 77: 28-31.
Boes, K., Buhalis, D. and Inversini, A. (2016). Smart Tourism Destinations: Ecosystems for Tourism Destination Competitiveness, International Journal of Tourism Cities, 2(2): 108-124.
Bowen, G. A. (2009). Document Analysis as A Qualitative Research Method, Qualitative Research Journal, 9(2): 27-40.
Buhalis, D. and Amaranggana, A. (2013). Smart Tourism Destinations, In: Information and Communication Technologies in Tourism 2014, Springer, Cham.
Buhalis, D. and Amaranggana, A. (2015). Smart Tourism Destinations Enhancing Tourism Experience Through Personalisation of Services. Switzerland: Springer International Publishing.
Buhalis, D. and Leung, R. (2018). Smart Hospitality-Interconnectivity and Interoperability Towards an Ecosystem, International Journal of Hospitality Management, 71: 41-50.
Coffey, A. and Atkinson, P. (1996). Making Sense of Qualitative Data: Complementary Research Strategies. Newbury Park, CA: Sage Publications.
Çelik, P. ve Topsakal, Y. (2017). Akıllı Turizm Destinasyonları: Antalya Destinasyonunun Akıllı Turizm Uygulamalarının İncelenmesi, Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 14(3): 149-166.
Del Chiappa, G. and Baggio, R. (2015). Knowledge Transfer in Smart Tourism Destinations: Analyzing the Effects of a Network Structure, Journal of Destination Marketing & Management, 4(3): 145-150.
Duran, G. ve Uygur, S. M. (2019). Akıllı Turizm Destinasyonları Kapsamında Ankara’nın Akıllı Turizm Uygulamalarına Yönelik Bir Araştırma. 3. Uluslararası Turizmin Geleceği Kongresi: İnovasyon, Girişimcilik ve Sürdürebilirlik Kongresi (FUTOURISM 2019), 26-28 Eylül 2019, Mersin, Türkiye.
Elvan, L. (2017). Akıllı Şehirler: Lüks Değil İhtiyaç, İTÜ Vakfı Dergisi, 77: 6-9.
Femenia-Serra, F. and Neuhofer, B. (2018). Smart Tourism Experiences: Conceptualisation, Key Dimensions and Research Agenda, Journal of Regional Research, 42: 129-150.
Femenia-Serra, F., Neuhofer, B. and Ivars-Baidal, J. A. (2018). Towards A Conceptualisation of Smart Tourists and Their Role Within the Smart Destination Scenario, The Service Industries Journal, 39: 109-133.
Ghorbani, A., Danaei, A., Zargar, S. M. and Hematian, H. (2020). Designing of Smart Tourism Organization (Sto) For Tourism Management: A Case Study of Tourism Organizations of South Khorasan Province, İran, Heliyon, 6: 1-9.
Giffinger, R. (2007). Smart Cities Ranking of European Medium-Sized Cities. Vienna: Vienna University of Technology.
Gretzel, U., Sigala, M., Xiang, Z. and Koo, C. (2015). Smart Tourism: Foundations and Developments, Electronic Markets, 25(3): 179-188.
Gürsoy, O. (2019). Akıllı Kent Yaklaşımı ve Türkiye’deki Büyükşehirler İçin Uygulama İmkânları, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara. https://webdosya.csb.gov.tr/db/cbs/akillisehirler/, [Erişim Tarihi: 05.01.2021]. https://www.digitaltalks.org/2016/03/01/sehrin-akilli-hali/, [Erişim Tarihi: 05.01.2020].
Jasrotia, A. and Gangotia, A. (2018). Smart Cities to Smart Tourism Destinations: A Review Paper, Journal of Tourism Intelligence and Smartness, 1(1): 47-56.
Kontogianni, A. and Alepis, E. (2020). Smart Tourism: State of The Art and Literature Review for The Last Six Years, Array, 6: 1-12.
Lamsfus, C., Martin, D., Alzua-Sorzabal, A., Torres-Manzanera, E. (2015). Smart Tourism Destinations: An Extended Conception of Smart Cities Focusing on Human Mobility, (Eds.)
Tussyadiah, I. and Inversini, A., In: Information and Communication Technologies in Tourism 2015, Switzerland: Springer International Publishing.
Medeni, İ. T., Medeni, T. D. ve Asunakutlu, T. (2017). Akıllı Şehir Olarak Ankara: E-Devlet Hizmetleri Özelinde Ankara Belediyelerinin Değerlendirilmesi, (Editör) Kar, M. ve Sarıkaya, M. A.: Şehir Ekonomisi Ankara Şehir Araştırmaları içinde, Ankara: Ankara Büyükşehir Belediyesi Basın Yayın Dairesi Başkanlığı Yayınları.
O’leary, Z. (2004). The Essential Guide to Doing Research. London: Sage Publications.
Romao, J. and Neuts, B. (2017). Territorial Capital, Smart Tourism Specialization and Sustainable Regional Development: Experiences from Europe, Habitat International, 68: 64-74.
Shafiee, S., Ghatari, A. R., Hasanzadeh, A. and Jahanyan, S. (2019). Developing A Model for Sustainable Smart Tourism Destinations: A Systematic Review, Tourism Management Perspectives, 31: 287-300.
Terzi, F. ve Ocakçı, M. (2017). Kentlerin Geleceği: Akıllı Kentler, İTÜ Vakfı Dergisi, 77: 10-13.
Vaismoradi, M., Jones, J., Turunen, H. and Snelgrove, S. (2016). Theme Development in Qualitative Content Analysis and Thematic Analysis, Journal of Nursing Education and Practice, 6(5): 100-110.
Varol, Ç. (2017). Sürdürülebilir Gelişmede Akıllı Kent Yaklaşımı: Ankara’daki Belediyelerin Uygulamaları, Çağdaş Yerel Yönetimler, 26(1): 43-58.
Vecchio, P. D., Mele, G., Ndou, V. and Secundo, G. (2018). Creating Value from Social Big Data: Implications for Smart Tourism Destinations, Information Processing and Management, 54: 847-860.
Wach, E. ve Ward, R. (2013). Nitel Belge Analizi Hakkında Bilgi Edinme. [Online] https://opendocs.ids.ac.uk/opendocs/handle/20.500.12413/2989, [Erişim Tarihi: 25.12.2020].
Wang, D., Li, X. and Li, Y. (2013). China’s “Smart Tourism Destination” Initiative: A Taste of The Service-Dominant Logic, Journal of Destination Marketing & Management, 2: 59-61.
Yönetim Geliştirme Enstitüsü (2021a). https://www.imd.org/smart-city-observatory/smart-cityindex/, [Erişim Tarihi: 05.01.2021].
Yönetim Geliştirme Enstitüsü (2021b). https://www.imd.org/research-knowledge/reports/imdsmart-city-index-2019/, [Erişim Tarihi: 05.01.2021].