Kültür Turistlerinin Seyahat Harcamalarına Yönelik Bir Araştırma: Bergama Antik Kenti Örneği*

Günümüzde kültür turistleri turizmin on iki aya yayılmasında çok önemli bir öğe olarak kabul edilmektedir. Kültür turistlerinin seyahat harcamaları ekonomik büyümeye katkı sağlamaktadır. Kültür turistlerinin seyahat harcamalarının incelenmesi bu bakımdan oldukça önemlidir. Bu çalışmada Bergama Antik Kenti’ni ziyaret eden yerli ve yabancı kültür turistlerinin sosyoekonomik, sosyo-demografik, seyahat ile ilgili ve psiko-grafik değişkenlere göre toplam seyahat harcamaları arasındaki farkların incelenmesi amacıyla çeşitli hipotezler geliştirilmiştir. Hipotezlerde test edilen bağımsız gruplar; cinsiyete, uyruğa, seyahatte başkalarının masraflarının karşılanmasına ve yapılan masrafları başka yerde harcamış olma isteğine göre belirlenmiştir. T-testi sonuçlarına göre bağımsız gruplar ile toplam seyahat harcama ortalamaları arasında anlamlı farklılık bulunmaktadır. Çalışmada ayrıca hane halkı gelir düzeylerine göre toplam seyahat harcamalarında farklılığın incelenmesi için ANOVA varyans analizi uygulanmıştır. Hane halkı gelir grupları incelendiğinde üçüncü grubun, birinci ve ikinci gruplara göre daha fazla harcama yaptığı tespit edilmiştir. Bu sonuçlara göre hane halkı gelirinin seyahat harcamaları üzerinde etkisi bulunmaktadır.

A Research on The Travel Expenditures of Cultural Tourists: The Case of Pergamon Ancient City

Nowadays, Today, cultural tourists are considered as a vital element in the spread of tourism to twelve months. Travel expenditures of cultural tourists contribute to economic growth. In this respect, it is very important to examine the travel expenses of cultural tourists. In this study, various hypotheses are developed in order to examine the differences between the total travel expenditures of local and foreign cultural tourists visiting the Pergamon Ancient City according to socio-economic, socio-demographic, travel-related and psycho-graphic variables. Independent groups tested in hypotheses are determined by gender, nationality, and willingness to pay for the travel expenses of others and to have spent the expenses elsewhere. According to t-test results, there is a significant difference between independent groups and total travel expenditure averages. ANOVA analysis of variance was also applied in the study to examine the difference in total travel expenditures according to household income levels. As the household income groups are examined, it is determined that the third group spends more than the first and second groups. According to these results, household income has an effect on travel expenses

PDF

___

Agarwal, V. B. and Yochum, G. R. (1999). Tourist Spending and Race of Visitors, Journal of Travel Research, 38(2): 173-176.
Albayrak, A. (2013). Alternatif Turizm, Ankara: Detay Yayıncılık.
Brida, J. G. and Scuderi, R. (2012). Determinants of Tourist Expenditure: A Review of Microeconometric Models, Munich Personal RePEc Archive (MPRA), 30 April 2012, Munich, Germany.
Dardis, R., Soberon-Ferrer, H. and Patro, D. (1994). Analysis of Leisure Expenditures in the United States, Journal of Leisure Research, 26(4): 309-321.
Daşkıran, F. ve Özkoç, H. H. (2019). Türkiye’deki Hane halkının Tatil Harcama Yapısının İncelenmesi: Tobit Model, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 71(18): 1051-1065.
Frechtling, D. C. (1994). Assessing the Impacts of Travel and Tourism Introduction to Travel Economic Impact Estimation, (Eds.) Ritchie, J.R.B. and Goeldner, C.R.: Travel Tourism and Hospitality Research: A Handbook for Managers and Researchers, 2nd edition, In (pp. 359-365), New York: John Wiley & Sons.
Garcia-Sanchez, A., Fernandez-Rubio, E. and Collado, M. D. (2013). Daily Expenses of Foreign Tourists, Length of Stay and Activities: Evidence from Spain, Tourism Economics, 19(3): 613–630.
Haberal, H. (2011). Yaylacılık Kültürünün Yayla Turizmi İçindeki Önemi: Rize Yaylaları Örneği, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Hayta, A. B. (2008). Turizm Pazarlamasında Tüketici Satın Alma Süreci ve Karşılaşılan Sorunlar, Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(1): 31-48.
Hausmann, A. (2007). Cultural Tourism: Marketing Challenges and Opportunities for German Cultural Heritage, International Journal of Heritage Studies, 2(13): 170–184.
https://berto.org.tr/wp-content/uploads/2020/07/Yıl-2019-95.Faaliyet-Raporu.pdf [Erişim Tarihi: 17.05.2020].
http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1072 [Erişim Tarihi: 19.05.2020) https://www.e-unwto.org/doi/pdf/10.18111/9789284421152 [Erişim Tarihi: 22.05.2020].
Hung, W. T., Shang, J. K. and Wang, F. C. (2012). Another Look at The Determinants of Tourism Expenditure, Annals of Tourism Research, 39(1): 495–498. Jang, S., Bai, B., Hong, G., and O’Leary, T. J. (2004). Understanding Travel Expenditure Patterns: A Study of Japanese Pleasure Travelers to The United States by Income Level, Tourism Management, 3(25): 331–341.
Jurdana, D. S. and Frleta, D. S. (2016). Factors Affecting the Expenditure of Domestic and Foreign Tourists: The Evidence from Rijeka and Opatija, Croatia, 23rd Biennial International Congress, Tourism & Hospitality Industry, Trends and Challenges, 28-29 April 2016, Opatija, Croatia.
Kalaycı, Ş. (2018). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Dinamik Akademi.
Legoherel, P. and Wong, K. K. F. (2006). Market Segmentation in the Tourism Industry and Consumers’ Spending: What About Direct Expenditures?, Journal of Travel and Tourism Marketing, 20(2): 15–30.
Marrocu, E., Paci, R. and Zara, A. (2015). Micro-Economic Determinants of Tourist Expenditure: A Quantile Regression Approach, Tourism Management, 50: 13–30.
Nicolau, J. L. and Mas, F. J. (2005). Heckit Modelling of Tourist Expenditure: Evidence from Spain, International Journal of Service Industry Management, 16(3): 271–293.
Oppermann M. (1996). Visitation of Tourism Attractions and Tourist Expenditure Patterns: Repeat Versus First-Time Visitors, Asia Pacific Journal of Tourism Research, 1(1): 61–68.
Özdamar, M. (2011). Şanlıurfa’da Kültür Turizmi: Şanlıurfa’ya Kültür Turizmi Kapsamında Seyahat Acentaları ile Gelen Yerli Turistlerin Profilini ve Anlık Satın Alma Davranışlarını Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi, Mersin.
Özdemir, Y. A, Şahin Tekin, S. T. ve Esin, A. A. (2015). Çözümlü Örneklerle Örnekleme Yöntemine Giriş. Ankara: Seçkin Kitabevi.
Seiler, V. L., Hsieh, S., Seiler, M. J. and Hsieh, C. (2003). Modeling Travel Expenditures for Taiwanese Tourism, Journal of Travel & Tourism Marketing, 13(4): 47-60.
Serra, J., Correia, A. and Rodrigues, P. M. M., (2015). Tourist Spending Dynamics in the Algarve: A Cross-sectional Analysis, Tourism Economics, 21(3): 475-500.
Silberberg, T. (1995). Cultural Tourism and Business Opportunities for Museums and Heritage Sites, Tourism Management, 16(5): 361–365.
Tavares, J. M., Ivanov, S. and Neves, O. V. (2015). Determinant of Tourists’ Spending During Tours: The Case of Repeat vs. First-Time Visitors to State Minas Gerais, Brazil, Tourism Planning and Development, 13 (1): 23-36.
Topbaş, F. ve Uğuz Çelik, S. (2017). Turist Harcamalarının Belirleyicileri Üzerine Bir Yatay Kesit Analiz, EconWorld2017@Rome Proceedings, Rome, Italy.
Uygur, S. E. ve Baykan, E. (2007). Kültür Turizmi ve Turizmin Kültürel Varlıklar Üzerindeki Etkileri, Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2: 30-49.
Wu, L., Zhang, J., and Fujiwara, A. (2013) Tourism Participation and Expenditure Behaviour: Analysis Using a Scobit Based Discrete–continuous Choice Model, Annals of Tourism Research, 40(1): 1-17.
Zheng. B. and Zhang, Y. (2011). Household Expenditures for Leisure Tourism in the USA, 1996 and 2006, International Journal of Tourism Research, 15(2): 197–208.