KAMERA KÜLTÜRÜNÜN YÜKSELİŞİ VE KİMLİK OYUNLARI

Kamera karşısında gerçekleştirilen maskelenme ve cross-dressing performanslarının bugüne ulaşan en erken örnekleri, fotoğrafın kamusal ve ticari bir araç olarak toplumsal yükselişe geçtiği, 1860 sonrasında gerçekleşir. 19. yüzyılın ikinci yarısında, farklı toplum ve sınıftan, birbirinden farklı modernlik deneyimleri yaşayan üç kadın; İtalyan kökenli aristokrat Kontes Virginia Oldoini Castiglione, Paris’de, alt sınıftan bir hizmetçi olan Hannah Cullwick, Londra’da ve Mısır-Osmanlı Prensesi Nazlı Hanım, Kahire’de, fotoğraf kamerasının önünde tebdil-i kıyafete girerek, özportreler ve benlik temsilleri üretirler. Bu temsillerde, Castiglione, İkinci İmparatorluk Paris’inde dönemin popüler imgelemine ait kadın rollerinin, Cullwick, Viktorya Dönemi İngiltere’sinde kadınlık söylemini oluşturan “hanımefendi” (lady) ve “işçi kadın” stereotiplerinin, Nazlı Hanım, II. Abdülhamid Osmanlı’sında turistler için üretilen oryantalist fotoğraf serilerindeki harem temsillerinin parodisini yaparlar. Bu makalenin amacı, bahsi geçen üç kadının fotografik etkinliklerinin muhteviyatını, maskelenme ve cross-dressing teorileri ışığında okumak ve yorumlamaktır.

THE RISE OF CAMERA CULTURE AND IDENTITY GAMES

The earliest examples of masquerades and cross-dressing performances performed for the camera took place after 1860s, when photography became a ascendant as a public and commercial medium. In the second half of the 19th century, three women; Italian born aristocrat Virginia Oldoini, Countess of Castiglione in Paris; Egyptian Ottoman Princess Nazlı Hanım in Cairo; Victorian maidservant Hannah Cullwick in London produced several self-portraits and self representations by presenting themselves to the camera. Castiglione posed as women figures from the popular imagination of The Second Empire in France, Nazlı Hanım parodied harem representations in the orientalist photographs produced during the Abdulhamid II region in Ottoman Empire, Cullwick challenged the “lady” and “worker woman” stereotypes that make up the discourse of femininity in the Victorian England. The aim of this paper is to read the contents of three women’s photographic activities and performances in the light of masquerade and cross-dressing theories.

PDF

___

Barthes, Roland. (1996). Camera Lucida (R. Akçakaya, Çev.). İstanbul: Altıkırkbeş Yayınları.

Barthes, Roland. (1977). Image Music Text (S. Heart, Çev.). London: Fontana Press.

Baudelaire, Charles. (2002 ). Fotografi Sanat mı?. Enis Batur (Ed.). Modernizmin Serüveni, s. 25-27. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.

Butler, Judith. (2014). Cinsiyet Belası-Feminizm ve Kimliğin Altüst Edilmesi (B. Ertür, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.

Davidoff, Leonore. (1979). Class and Gender in Victorian England: The Diaries of Arthur J. Munby and Hannah Cullwick. Feminist Studies, 5, s. 86-141.

Dawkins, Heather. (1987). The Diaries And Photographs Of Hannah Cullwick. Art History, 10, s. 154-187.

Doane, Marry Ann. (1982). Film and the Masquerade Theorising the Female Spectator. Screen, 23, s. 74-88.

Eldem, Edhem. (2015). Görüntülerin Gücü-Fotoğrafın Osmanlı İmparatorluğu’nda Yayılması ve Etkisi, 1870-1914. Zeynep Çelik, Edhem Eldem. (Ed.). Camera Ottomana: Osmanlı İmparatorluğu’nda Fotoğraf ve Modernite 1840-1914, s. 106-153. İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.

Fatma Aliye. (2012). Üçüncü Muhavere. Hülya Argunşah (Haz.). Nisvan-ı İslam, s. 105-146. İstanbul: Kesit Yayınları.

Foucault, Michel. (2003). Cinselliğin Tarihi (H.U. Tanrıöver, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Garber, Marjorie. (1992). Vested Interests: Cross-Dressing and Cultural Anxiety. New York: Routledge.

Gisele, Freund. (2006). Fotoğraf ve Toplum (Ş. Demirkol, Çev.). İstanbul: Sel Yayınları.

Jones, Amelia. (1997). Tracing the Subject with Cindy Sherman. Amada Cruz, Elizabeth Smith, Amelia Jones (Haz.), Cindy Sherman Retrospective, s. 33-53. New York: Thames and Hudson.

Jones, Amelia. (2002). The Eternal Return: Self-Portrait Photography as a Technology of Embodiment, Signs:Journal of Women in Culture and Society. 27, s. 947-978.

Jones, Amelia. (1998). Body Art Performing the Subject. Minnesota: University of Minnesota Press.

Kernan, Nathan. (2000). A Game of Madness: The Photographs of the Contessa di Castiglione. Art on Paper. 5, s. 48-52.

Micklewright, Nancy. (2010). Harem/House/Set: Domestic Interiors in Photography from the Late Ottoman World. Marilyn Booth (Ed.). Harem Histories. Envisioning Places and Living Spaces, s. 239-260. London: Duke University Press.

Owens, Craig. (1992). Beyond Recognition: Representation, Power, and Culture. London: University of California Press.

Plunkett, John. (2003). Celebrity and Community: The Poetics of the Carte-de-visite. Journal of Victorian Culture, 8, s. 55-79.

Phelan, Peggy. (2003). Unmarked: The Politics of Performance. London: Routledge.

Riviere, Joan. (1929). Womanliness as Masquerade. International Journal of Psychoanalysis, 10, s. 303-313.

Roberts, Marry. (2007). Intimate Outsiders: The Harem in Ottoman and Orientalist Art and Travel Literature. Durham: Duke University Press.

Roberts, Marry. (2014). Nazlı’s Photographic Games: Said and Art History in a Contrapuntal Mode. Patterns of Prejudice, 48, s. 460–478.

Solomon-Godeau, Abigail. (1986). The Legs of the Countess. October, 39, s. 65-108.