Serbest Etkinlik Çalışmaları Dersine Yönelik Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri

Milli Eğitim Bakanlığının 2010-2011 eğitim öğretim yılı itibariyle uygu- lamaya koyduğu “Serbest Etkinlik Çalışmaları Dersi” (SEÇD) ile birlikte ilköğretim okulları haftalık ders çizelgesinde bir değişikliğe gidilmiştir. Bu değişiklikten en çok etkilenenler öğretmenler, yöneticiler ve öğrenciler olmuş- tur. Bu bağlamda yapılan çalışma ile SEÇD hakkında öğretmen görüşlerine başvurularak dersin öğretmenlerce algılanma durumları, ders sürecinde yaşanılan sorunlar ve dersin öğretmen, öğrenci ve yöneticiye yüklediği sorum- luluklar incelenmiştir. Çalışmada özel durum yöntemi kullanılmıştır. Çalışma, Trabzon il merkezinde farklı ilköğretim okullarında görev alan 5 öğretmenin gönüllü katılımı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış mülakat kullanılmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi kapsamında değerlendirilerek mülakatlar sonucu elde edilen ifadeler kodlanıp temalandırılarak açıklanmaya çalışılmıştır. Araştırmanın sonuçları ince- lendiğinde; serbest etkinlik çalışmaları dersinin özellikle öğrenciler açısından olumlu bir etkiye sahip olduğu, öğretmen ve yöneticiye önemli bazı sorumlu- luklar yüklediği ve dersin uygulanmasında bazı eksiklikler gözlendiği katılım- cılar tarafından dile getirilmiştir.

PDF

___

AĞAOĞLU, Y. S. (2002). Türkiye’deki Üniversitelerin Rekreasyon Programlarının Geliştirilmesi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Samsun.
BAŞAR, H. (2003). Sınıf Yönetimi, Anı Yayıncılık. Ankara.
BİNBAŞIOĞLU, C. (2000). Okulda Ders Dışı Etkinlikler, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları: 3467, Ankara.
BOGDAN, R. D. & BIKLEN, S. K. (2003). Qualitative Research for Education: An Introduction to Theories and Methods (4td ed.). New York: Pearson Education Group.
ÇEPNİ, S. (2009). Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş (Genişletilmiş Dördüncü Baskı) Celepler Matbaacılık. Trabzon.
DENZIN, N. K. & LINCOLN, Y. S. (1994). Handbook of Qualitative Research, Sage Publications, California, USA.
EKİZ, D. (2003). Eğitim Araştırma Yöntem ve Metotlarına Giriş, Anı Yayıncılık, Ankara.
GÜMÜŞELİ, A. İ. (1996). İstanbul İlindeki İlköğretim Okulu Müdürlerinin Öğretim Liderliği Davranışları. Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayımlanmamış Araştırma), İstanbul.
MOSSTON, M. & ASHWORTH, S. (2000). Beden Eğitimi Öğretimi, Çeviri : Eda Tüzemen, Düzenleme; Gıyasettin Demirhan, Bağırgan Yayınevi, Sporsal Kuram Dizisi, 30. Ankara, s.1.
MEB. ( 2011 ). tarihinde alınmıştır.
MEB. (2007). Çocuk gelişimi ve eğitimi serbest zaman etkinlikleri, Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi. Ankara.
ÖZTÜRK, Ş. (2009). Okulda Eğitimle Bütünleştirilmiş Mekan Dışı Eğitim. Milli Eğitim Dergisi, 181, 131-145.
SCHORLING, R. (1998). Orta Dereceli Okullarda Genel Öğretim Metodu, Çeviren: E. Menemencioğlu, Nebioğlu Yayınevi, İstanbul.
SENCER, M. (1989). Toplum Bilimlerinde Yöntem, Beta Basım, İstanbul.
TAVŞANCIL, E. & ASLAN, E. (2001). İçerik Analizi ve Uygulama Örnekleri, Epsilon Yayıncılık, İstanbul.
TORKILDSEN, G. (1992). Leisure And Recreation Management, Third Edition, s. 25.
YILDIRIM, A. & ŞİMŞEK, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Güncelleştirilmiş Beşinci Baskı, Seçkin Yayınları, Ankara.
WOLFGANG, C.H. (2004) Solving Discipline and Classroom Management Problems: Methods and Models for Today’s Teachers Somerset, John Wiley & Sons Inc, Order Processing Dept.