Köyde Bir Öğretim Lideri: Dilek Livaneli

Bu çalışma,Samsun ili, Çarşamba ilçesi Kumköyü ilkokulunda ve köyde hatırı sayılır pek çok iyileştirmeler yaparak sesini duyurmuş olan öğretmen Dilek Livaneli (DL)'nin başarı öyküsünü oluşturmaktadır. Köy öğretmenliği ülkenin sosyo-politik ve ekonomik gidişine bağlı olarak her ne kadar önemini yitiren bir görüntü içinde olsa da, köylerde görev yapan öğretmenlerin neleri nasıl yapacağına dair yapılmış bir program ve çalışma tarifi bulunmamaktadır. Çalışma, DL'nin köydeki öğretmenlik yaşantısında neleri nasıl yaptığını ortaya koyarak yaptıklarının analizini yapma, diğer öğretmenlere yol gösterici olma ve buradan hareketle "Genel olarak köydeki okullara, öğrencilere ve köylülere her öğretmenin kendi gayreti doğrultusunda yapabileceklerine dair bir çalışma düzeni oluşturulabilir mi?" sorusunu sordurma hedefini taşımaktadır. Çalışma, nitel araştırma kapsamı içinde yer almaktadır ve durum çalışması (case study) ile desenlenmiştir. Bu doğrultuda elde edilen bulgulardan çıkan en önemli sonuç, köy öğretmenliği, okulun fizikî bakımı, öğrencilerin akademik, kültürel, sosyal başarıları ve bedensel gelişimleri, köyün ve köylünün kendi bulunduğu şartlar içerisinde ekonomik, sosyal ve kültürel yeniliklere kavuşturulması çabalarının toplamı olduğu, DL örneğinde görüleceği gibi yapılan işlerin ancak içsel bir motivasyon ve bir çalışma düzeni ile sağlanacağı yönündedir

An Instructional Leader in the Village: Dilek Livaneli

This study constitutes the success story of Dilek Livaneli (DL) who became known through making respectable improvements in the Kumköyü Primary School which is located in Samsun province, Çarşamba district and the village itself. Although being a village teacher has a declining image which represents it lost its importance due to the country’s socio-political and economic progress, there is not a program or working description for teachers working in villages to show them what to do and how to do. This work aim to analyze the experience of DL through revealing the things she did and the way she did, to guide other teachers and from this point of view, this work aims to make people ask the question of “Is it possible to prepare a working plan in order to render teachers capable so that they can accomplish necessary tasks related with people and students in villages on their own? This study is in the scope of qualitative study and its design is case study. The most important result is that village teacher, physical maintenance of school, student’s academic, cultural, social achievements and physical developments mostly depend on the initiative taken by villagers’ own economic, cultural and social attempts. As in the case of DL, success in such issues is related with inner motivation and work order of people's themselves

PDF

___

Aksoy, N. (2008). Birleştirilmiş sınıflarda eğitim-öğretim: Genç ve deneyimsiz öğretmenlerin görüşlerine dayalı bir araştırma. Eğitim Bilim Toplum, 6(21), 83-108.

Aryal, P. N., Neupane, S. R., Laudari, D. C. ve Bhattarai, K. R. (2003). A study on multi-grade/multi-class teaching: Status and issues. Formative Research Project, Tribhuvan University, Research Centre for Educational Innovation and Development, Tripureshwar, Kathmandu, Nepal.

Binbaşıoğlu, C. (2010). Başlangıçtan günümüze Türk eğitim tarihi. Ankara: Anı Yayınları

Cüceloğlu, D. (2006). Başarıya götüren aile. İstanbul: Remzi Kitabevi.

Covey, S. R. (1997). Etkili insanların yedi alışkanlığı. Kişisel değişim için altın kurallar. (O. Deniztekin, Çev.). İstanbul: Varlık. (Orijinal çalışma basım tarihi 1989)

Drucker, P. F. (2006). The Practice of Management. New York: Collins.

Gedikoğlu, Ş. (1949). Niçin eğitmen kursları, köy enstitüleri. Ankara: İdeal Matbaası.

Gümüşeli, A. İ. (2014). Eğitim ve öğretim yöntemi. Ankara: Pegem Akademi.

Hargreaves, E., Montreo, C., Chau, N., Sıblı, M. ve Thanh, T. (2001). 4. Multigrade teaching in Peru, Sri Lanka and Vietnam: An overview. International Journal of Educational Development, 21, 499-520.

Hofstede, G. (1991). Cultures and organizations: Software of the mind. London: McGraw‐Hill.

Kaplan, M., Oran, H., Metin, M., Güvendi, M. ve Akgöl, H. (1993). Çağdaş eğitim ve köy enstitüleri. İzmir: Dikili Belediyesi Kültür Yayınları.

Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.

Kazak, N. (2001). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.

Köksal, K. (2005). Birleştirilmiş sınıflarda öğretim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Kültür Bakanlığı. (1940). Köy enstitüleri kanunu. Ankara: Türkiye Büyük Millet Meclisi Matbaası.

Oğuzkan, A. F. (1981). Eğitim terimleri sözlüğü. Ankara: T.D.K. Yayınları.

Resmi Gazete. (1924). Köy kanunu. Resmi Gazete, 5(68), 336. Senge, P. (1991). Beşinci disiplin. (A. İldeniz ve A. Doğukan, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. (Orijinal çalışma basım tarihi 1993)

Şahin, A. E. (3 Şubat 2016). Birleştirilmiş Sınıflar. Cumhuriyet Gazetesi, 2.

Şahin, Ç. (2007). Birleştirilmiş sınıflarda öğretim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Şeren, M. (1982). Türkiye’de köye öğretmen yetiştirme: Köy enstitüleri sistemi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, A.Ü. Eğitim Fakültesi.

Şimşek, H. ve Yıldırım, A. (2003). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.

Taşdemir, M. (2012). Birleştirilmiş sınıflarla öğretim. Ankara: Pegem A Yayınları.

Türk Dil Kurumu. (1980). Toplumbilim terimleri sözlüğü. Ankara: T.D.K. Yayınları.

Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 24(24), 543-559.