60-72 Aylık Çocukların Yabancı Dillere Karşı İlgilerinin Çeşitli Değişkenlere Göre Farklılaşmasının İncelenmesi

Bu çalışmanın amacı 60-72 aylık çocukların yabancı dillere olan ilgilerinin hangi değişkenlere göre farklılaştığını belirlemektir. Araştırmanın amacına ulaşabilmek için ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemi; İstanbul Anadolu yakasının merkez ilçelerinde yabancı dil eğitimi veren, Millî Eğitim Bakanlığı'na bağlı resmî ve özel okul öncesi kurumlarına devam eden çocuklardan oluşmuştur. Araştırmaya 60-72 aylık 221 çocuk katılmıştır. Veri toplama aracı olarak okul öncesi dönem çocuklarının yabancı dillere karşı ilgilerini değerlendirebilmek için Şahenk-Erkan ve Balaban-Dağal'ın (2016) hazırladıkları 5'li likert tipi "60-72 Aylık Çocukların Yabancı Dillere Karşı İlgi Ölçeği" kullanılmıştır. Verilerin analizinde nicel analiz yöntemlerinden varyans analizi, bağımsız grup t testi ve ilişki analizi olarak pearson analiz yöntemi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda okul öncesi dönem çocuklarının yabancı dillere karşı ilgilerinde cinsiyetlerinin ve okul türünün fark yaratmadığı bulunmuştur. Ayrıca anne-babanın yabancı dil bilgi düzeylerinin, yaş gruplarının, okul dışında yabancı dil eğitimi alıp almamalarının ve haftalık yabancı dil ders saatlerinin çocukların yabancı dillere karşı ilgilerinde farklılık yarattığı gözlenmişti

Examination of Variation of Interest in Foreign Languages among 60-72 Months Old Children According to Different Variables

The purpose of this research was to find out the variables which differentiate the levels of interest of 60-72 months old children in foreign languages. Relational study with a descriptive model was used to achieve this purpose. The sample of the study was collected from public and private pre-schools operating under Turkish Ministry of Education, which are located in the central district on the Anatolian side of İstanbul, and which provide training in foreign languages. 60-72 months old 221 children participated in the research. A five option likert type scale called “The Scale for 60-72 Months Aged Children’s Interest in Foreign Languages” developed by Balaban-Dağal and Şahenk-Erkan (2016) was used to measure the interest in foreign languages of the children. To analyze the data, besides using variance analysis and independent sample t test as the means of quantitative analysis, Pearson Correlation Analysis was also used. The results of the research suggest that “gender” and “the type of school” do not make any difference on the pre-school children’s interest in foreign languages. Furthermore, a statistically significant difference was determined among children’s interest in foreign languages, parents’ foreign language level, children’s age group, out of school training of foreign language and foreign language lesson hours in a week

___

Adzija, M. ve Sindik, J. (2014). Learning of foreign language in pre-school children: Evaluation methods in kindergarten’s environment. Metodički Obzori, 1(19), 48-65.

Ainley, M., Hidi, S. ve Berndorff, D. (2002). Interest, learning, and the psychological processes that mediate their relationship. Journal of Educational Psychology, 94(3), 545-561.

Akdoğan, F. (2004). Yeni projeler ışığında erken yaşta yabancı dil öğretimi. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 97-109.

Akgöz, E. ve Gürsoy, Y. (2014). Turizm eğitiminde yabancı dil öğrenme, istek ve kararlılıkları: Selçuk Üniversitesi Beyşehir örneği. Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 2(1), 21-29.

Akın, A. ve Arslan, S. (2014). Başarı yönelimleri ile kararlılık arasındaki ilişkiler. Eğitim ve Bilim, 39(175), 267-274.

Aktaş, T. ve İşigüzel, B. (2014). Yabancı dil öğretmenlerinin erken yaşta yabancı dil öğretimine ilişkin öz yeterlik algı düzeylerinin değerlendi- rilmesi. International Journal of Languages Education and Teaching, 3, 25-39.

Anşin, S. (2006). Çocuklarda yabancı dil öğretimi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 6, 9-20.

Balaban-Dağal, A. ve Şahenk-Erkan, S. S. (2016). Okul öncesi dönem ço- cuklarına yönelik yabancı dil ilgi ölçeğini geliştirme çalışması. Inter- national Periodical for the Languages, Literature and History of Tur- kish or Turkic, 11(9), 135-152.

Berg, K. K. (2003). A comprehensive study of the teaching of foreign langu- age at the elementary school level. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, University of Wisconsin, USA.

Bernard, J. (2010). Motivation in foreign language learning: the relationship between classroom activities, motivation, and outcomes in a university language-learning environment. Yayınlanmamış bitirme tezi, Dietrich College of Humanities and Social Sciences, Carnegie Mellon Univer- sity, USA.

Brumen, M. (2011). The perception of and motivation for foreign language learning in pre-school. Early Child Development and Care, 181(6), 717-732.

Christensen, L. B., Johnson, R. B. ve Turner, L. A. (2015). Araştırma yön- temleri desen ve analiz (2. baskı). (A. Aypay, Çev. Ed.). Ankara: Anı Yayıncılık. (Orijinal çalışma basım tarihi 2014.)

Çakan, M. (2005). Billişsel stiller ile yabancı dil başarısı arasındaki ilişki: 8. sınıf Fransızca örneği. İlköğretim-Online, 4(1), 53-61.

Demirezen, M. (2003). Yabancı dil ve anadil öğreniminde kritik dönemler. TÖMER Dil Dergisi, 118, 5-15.

Dooly, M. ve Masats, D. (2015). A critical appraisal of foreign language research in content and language integrated learning, young language learners and technology-enhanced language learning published in Spain (2003-2012). Language Teaching, 48(3), 343-372. Doi: 10.1017/S0261444815000117.

Dörnyei, Z. (1999). Motivational strategies in the foreign language class- room. London: CILT.

Ekizoğlu, A. ve Ekizoğlu, N. (2011). The assessment of the English aware- ness education in kindergarten: An action research. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 28, 1011-1019.

Fisher, R. (1990). Teaching children to think. United Kingdom: Basil Blackwell.

Gardner, R. C. ve Lambert, W. E. (1972). The Attitude / Motivation Test Battery-revised manual. London, Ontario: The University of Western Ontario, Language Research Group.

Genç İlter, B. ve Er, S. (2007). Erken yaşta yabancı dil öğretimi üzerine veli ve öğretmen görüşleri. Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, 15(1), 21-30.

Griva, E., Semogloua, K. ve Geladari, A. (2010). Early foreign language learning: Implementation of a project in a game-based context. Proce- dia Social and Behavioral Sciences, 2, 3700-3705.

Griva, E. ve Sivropoulou, R. (2009). Implementation and evaluation of an early foreign language learning project in kindergarten. Early Child- hood Education Journal, 37, 79-87. Doi: 10.1007/s10643-009-0314-3.

Halliwel, S. (1993). Teaching English in the primary classroom. London: Longman.

Healy, J. (1999). Çocuğunuzun gelişen aklı. İstanbul: Boyner Holding Ya- yınları.

Juriševič, M. ve Pižorn, K. (2013). Young foreign language learners’ moti- vation-a Slovenian experience. Porta Linguarum, 19, 179-198.

Kara, Ş. (2004). Ana dil edinimi ve erken yaşta yabancı dil öğretimi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 295-314.

Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri (27. baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Kearney, E. ve Barbour, A. (2015). Embracing, contesting and negotiating new languages: Young children’s early socialization into foreign lan- guage learning. Linguistics and Education, 31, 159-173.

Koenig, M. (2012). Toddlers learn words in a foreign language: The role of native vocabulary knowledge. Journal Child Language, 39, 322-337. Doi: 10.1017/S0305000911000067.

Küçükoğlu, A., Kaya, İ. ve Turan, A. (2010). Sınıf öğretmenliği ABD öğ- rencilerinin başarı yönelimi algılarının farklı değişkenler açısından incelenmesi (Atatürk Üniversitesi ve Ondokuz Mayıs Üniversitesi ör- neği). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(2), 121-135.

Lazăr, A. (2014). Pre-primary educators and the use of digital resources to raise early foreign language awareness. Procedia-Social and Behavi- oral Sciences, 180, 841-846. Doi: 10.1016/j.sbspro.2015.02.221.

MacIntyre, P. D. ve Blackie, R. A. (2012). Action control, motivated strate- gies and integrative motivation as predictors of language learning affect and the intention to continue learning. French System, 40, 533-543.

Menjivar, J. ve Akhtar, N. (2016). Language experience and preschoolers’ foreign word learning. Bilingualism: Language and Cognition, 20(3), 1-7.

Mihaljevic-Djigunovic, J. (2012). Attitudes and motivation in early foreign language learning. CEPS Journal, 2(3), 55-74.

Mirici, İ. H. (2001). Çocuklara yabancı dil öğretimi. Ankara: Gazi Kitabevi.

Mirici, İ. H., Metin, G., Efe, K. ve Akıncı, S. (2002, Haziran). Teaching English through dramatisation in pre-school education. The First In- ternational Troia-Çanakkale Language Teaching and School Deve- lopment Symposium. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.

Oxford, R. L. ve Shearin, J. (1994) Language learning motivation: Expanding the theoretical framework. Modern Language Journal, 78(1), 12-28.

Özcan, H. (2008). Küreselleşme sürecinde ulusal dil, yabancı dil ve farklı türlerde kültürlerarası içerikli metinler üzerine düşünceler. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 54-68.

Peçenek, D. (2002). 4-6 yaş grubu Türk çocuklarının İngilizce öğrenme sü- reçleri üzerine bir durum çalışması. Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Puhafl, I. ve Rhodes, N. C. (2011). Foreign language instruction in U.S. Schools: Results of a national survey of elementary and secondary schools. Foreign Language Annals, 44(2), 258-288.

Quigley, E. G. (1991). Foreign language teaching in primary schools: Issues and research. Dublin: Irish National Teachers' Organisation Head Of- fice.

Roth, G. (1998). Teaching very young children pre school and early primary. London: Richmond Publishing.

Schmidt, R., Boraie, D. ve Kassabgy, O. (1996). Foreign language motiva- tion: Internal structure and external connections. R. Oxford, (Ed.). Language Learning Motivation: Pathways to the New Century (Tech- nical Report #11) içinde (9-70). Honolulu: University of Hawai’i, Se- cond Language Teaching & Curriculum Center.

Sevinç, M. (2003). Erken çocuklukta gelişim ve eğitimde yeni yaklaşımlar. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.

Soyupek, H. (2007). Yabancı dil öğretiminde güdülemenin önemi. ICANAS 38 Uluslararası Asya ve Afrika Çalışmaları Kongresi, Ankara.

Tin, T. B. (2013). Exploring the development of “interest” in learning English as a foreign/second language. RELC Journal, 44(2), 129-146. Doi: 10.1177/0033688213488388.

Tok, F. (2001). Çocuğun gelişiminde okul öncesi eğitim. İstanbul: Kariyer Yayıncılık.

Turanlı, M. ve Güriş, S. (2010). Temel istatistik (3. baskı). İstanbul: Der Yayınları.

Uslu, Z. ve Özpek, Y. (2014). Yabancı dil öğretmeni adaylarının ikinci ya- bancı dili öğrenmeye ilişkin tutum ve görüşleri. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 129-140.

Voyer, D. ve Voyer, S. D. (2014). Gender differences in scholastic achive- ment: A meta-analysis. Psychological Bulletin, 140(4), 1174-1204.

Yazıcı, Z. (2002). Okul öncesi eğitimin okul olgunluğu üzerine etkisinin incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 155-156, http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/milli_egitim_dergisi/155-15 6/yazici.htm.