Örgütsel Destek ve Özyeterlik Algısının Akademik Erteleme Davranışı Üzerine Etkisi: Araştırma Görevlileri Üzerinde Bir İnceleme

Bu araştırmanın temel amacı, çalışanların algıladıkları örgütsel desteğin, akademik erteleme davranışı üzerindeki etkisinde özyeterlik algısının rolünü incelemektir. Öncelikli olarak; örgütsel destek, akademik erteleme, özyeterlik değişkenleri incelenmiş, daha sonra örgütsel desteğin akademik erteleme üzerindeki etkisi ve bu ilişki üzerinde özyeterliğin bir rol oynayıp oynamadığına bakılmıştır. Araştırmada, 2015 yılında Erzurum Atatürk Üniversitesi’nde çalışan 228 araştırma görevlisinden anket tekniği ile veri toplanmıştır ve bu veriler uygun analizlere tabi tutulmuştur. Elde edilen veriler doğrultusunda araştırma görevlilerinin algıladıkları örgütsel desteğin özyeterlik algısıyla pozitif, akademik erteleme davranışlarıyla negatif yönlü; özyeterlik algısının akademik erteleme davranışıyla negatif yönlü ilişkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca araştırmada örgütsel destek algısı ile akademik erteleme davranışı arasındaki ilişkide özyeterlik algısının tam bir aracılık rolü üstlendiği sonucu elde edilmiştir.

The Effect of Organizational Support and Self-Efficacy Perception on Academic Procrastination Behavior: An Investigation on Research Assistants

The primary aim of this study was to examine the role of self-efficacy perception in the effect of organizational support perceived by employees on their academic procrastination behaviors. Initially; the variables of organizational support, academic procrastination and self-efficacy were examined. Afterwards, the effect of organizational support on academic procrastination and the role of self-efficacy in this relationship were investigated. The data was collected via survey technique from 228 research assistants working at Erzurum Atatürk University in 2015 and the data was analyzed with appropriate methods. The results showed a positive relationship between organizational support and self-efficacy perception while a negative relationship was observed between organizational support and academic procrastination behavior. Additionally, self-efficacy perception was found to be negatively related to academic procrastination behavior. Finally, self-efficacy was found to have a full mediating role on the relationship between perceived organizational support and academic procrastination behavior.

PDF

___

Allen, D. G., Shore, L. M. & Griffeth, R. W. (2003). The role of perceived organizational support and supportive human resource practices in the turnover process. Journal of Management, 29(1): 99-118.
Aselag, J. & Eisenberger, R. (2003). Perceived organizational support and psychological contracts: a theoretical ıntegration. Journal of Organizational Behavior, 24(5): 491-509.
Aypay, A. (2010). The adaptation study of general self-efficacy (gse) scale to turkish. Inonu University Journal of the Faculty of Education (INUJFE), 11(2): 113-131.
Balkıs, M. (2006). Öğretmen adaylarının davranışlarındaki erteleme eğiliminin, düşünme ve karar verme tarzları ile ilişkisi. Yayımlanmamış doktora tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Binder, K. (2000). The effects of an academic procrastination treatment on student procrastination and subjective well-being. Unpublished Master’s Thesis. Carleton University, Canada.
Bolat, O. İ. (2011). Öz yeterlilik ve tükenmişlik ilişkisi: lider-üye etkileşiminin aracılık etkisi. Ege Akademik Bakış, 11(2): 255-266.
Çelik, Ç. B. (2014). Akademik ertelemenin bazı psiko-sosyal değişkenlere göre açıklanması ve gerçeklik terapisine dayalı akademik erteleme ile başa çıkma eğitim programının etkililiğinin sınanması.
Yayımlanmamış doktora tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Çetin, N. ve Ceyhan, E. (2017). Lise öğrencilerinin akademik erteleme davranışlarının sürekli kaygı, akılcı olmayan inanç, öz düzenleme ve akademik başarı ile ilişkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,(32), 2, 1-20.
Derinbay, D. (2011). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin algıladıkları örgütsel destek düzeyleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Pamukkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
Eisenberger, R., Huntington, R., Hutchison, S. & Sowa, D. (1986). Perceived organizational support. Journal of Applied Psychology, 71(3): 500-507.
Eisenberger, R., Fasolo, P. & Davis-LaMastro, V. (1990). Perceived organizational support and employee diligence, commitment, and ınnovation. Journal of Applied Psychology, 75(1): 51-59.
Eisenberger, R., Armeli, S., Rexwinkel, B., Lynch, P. D. & Rhoades, L. (2001). Reciprocation of perceived organizational support. Journal of Applied Psychology, 86(1), 42-51.
Evers, W. J., Brouwers, A. & Tomic, W. (2002). Burnout and self‐efficacy: a study on teachers' beliefs when ımplementing an ınnovative educational system in the netherlands. British Journal of Educational Psychology, 72(2): 227-243.
Ferrari, J. R. & Ware, C. B. (1992). Academic procrastination: personality. Journal of Social Behavior and Personality, 7(3): 495-502.
Grecco, P. R. (1984). A cognitive-behavioral assessment of problematic academic procrastination: development of a procrastination self-statement inventory. Unpublished doctoral dissertation. California School of Professional Psychology – Fresno.
Haycock, L. A., McCarthy, P. & Skay, C. L. (1998). Procrastination in college students: the role of self‐efficacy and anxiety. Journal of Counseling & Development, 76(3): 317-324.
Hen, M. & Goroshit, M. (2014). Academic procrastination, emotional intelligence, academic self-efficacy, and gpa: a comparison between students with and without learning disabilities. Journal of Learning Disabilities, 47(2), 116-124.
İplik, E., İplik, F. N. ve Efeoğlu, İ. E. (2014). Çalışanların örgütsel destek algılarının örgütsel vatandaşlık davranışı üzerindeki etkisinde örgütsel özdeşleşmenin rolü. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, 6(12): 109-122.
Kahya, C. (2015). Mesleki özyeterlilik ve örgütsel sessizlik ilişkisini belirlemeye yönelik ampirik bir çalışma. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(1): 293-314.
Karabatak, S. ve Turhan, M. (2017). Web tabanlı problem temelli öğrenmenin okul yöneticilerinin öz-yeterlik inançlarına ve yöneticilik mesleğine ilişkin tutumlarına etkisi. Eğitim ve Bilim, 42(191): 1-29.
Klassen, R. M., Krawchuk, L. L. & Rajani, S. (2008). Academic procrastination of undergraduates: low self-efficacy to self-regulate predicts higher levels of procrastination. Contemporary Educational Psychology, 33(4): 915-931.
Klassen, R. M., Ang, R. P., Chong, W. H., Krawchuk, L. L., Huan, V. S., Wong, I. Y. & Yeo, L. S. (2010).
Academic procrastination in two settings: motivation correlates, behavioral patterns, and negative ımpact of procrastination in canada and singapore. Applied Psychology, 59(3): 361-379.
Köse, S. ve Gönüllüoğlu, S. (2015). Örgütsel desteğin örgütsel bağlılık üzerindeki etkisini belirlemeye yönelik bir araştırma. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (27): 85-94.
Kurbanoğlu, S. S. (2004). Öz-yeterlik inancı ve bilgi profesyonelleri için önemi. Bilgi Dünyası, 5(2): 137-152.
Li, J. J., Kim, W. G. & Zhao, X. R. (2017). Multilevel model of management support and casino employee turnover intention. Tourism Management, 59: 193-204.
Luszczynska, A., Gutiérrez‐Doña, B. & Schwarzer, R. (2005a). General self‐efficacy in various domains of human functioning: evidence from five countries. International Journal of Psychology, 40(2): 80-89.
Luszczynska, A., Scholz, U. & Schwarzer, R. (2005b). The general self-efficacy scale: multicultural validation studies. The Journal of Psychology, 139(5): 439-457.
Maurer, T. J. & Tarulli, B. A. (1996). Acceptance of peer/upward performance appraisal systems: role of work context factors and beliefs about managers' development capability. Human Resource Management, 35(2): 217-241.
Maurer, T. J. (2001). Career-relevant learning and development, worker age, and beliefs about self-efficacy for development. Journal of Management, 27(2): 123-140.
Maurer, T. J., Pierce, H. R. & Shore, L. M. (2002). Perceived beneficiary of employee development activity: a three-dimensional social exchange model. Academy of Management Review, 27(3): 432-444.
Milgram, N. A., Gehrman, T. & Keinan, G. (1992). Procrastination and emotional upset: A typological model. Personality and Individual Differences, 13(12), 1307-1313.
Milgram, N. N., Mey-Tal, G. & Levison, Y. (1998). Procrastination, generalized or specific, in college students and their parents. Personality and Individual Differences, 25(2): 297-316.
Motie, H., Heidari, M. & Sadeghi, M. A. (2012). Predicting academic procrastination during self-regulated learning in Iranian first grade high school students. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 69, 2299-2308.
Özdevecioğlu, M. (2003). Algılanan örgütsel destek ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkilerin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(2): 113-130.
Ozer, B. U., Demir, A. & Ferrari, J. R. (2009). Exploring academic procrastination among turkish students: possible gender differences in prevalence and reasons. The Journal of Social Psychology, 149(2): 241-257.
Rhoades, L. & Eisenberger, R. (2002). Perceived organizational support: a review of the literature. Journal of Applied Psychology, 87(4): 698-714.
Rothblum, E. D., Solomon, L. J. & Murakami, J. (1986). Affective, cognitive, and behavioral differences between high and low procrastinators. Journal of Counseling Psychology, 33(4): 387-394.
Schunk, D. H. (1991). Self-efficacy and academic motivation. Educational Psychologist, 26(3-4): 207-231.
Senecal, C., Koestner, R. & Vallerand, R. J. (1995). Self-regulation and academic procrastination. The Journal of Social Psychology, 135(5): 607-619.
Senécal, C., Julien, E. & Guay, F. (2003). Role conflict and academic procrastination: a self‐determination perspectivei. European Journal of Social Psychology, 33(1): 135-145.
Seo, E. H. (2008). Self-efficacy as a mediator in the relationship between self-oriented perfectionism and academic procrastination. Social Behavior and Personality: An International Journal, 36(6): 753-764.
Sherer, M., Maddux, J. E., Mercandante, B., Prentice-Dunn, S., Jacobs, B. & Rogers, R. W. (1982). The self-efficacy scale: construction and validation. Psychological Reports, 51(2): 663-671.
Solomon, L. J. & Rothblum, E. D. (1984). Academic procrastination: frequency and cognitive-behavioral correlates. Journal of Counseling Psychology, 31(4): 503-509.
Steel, P. (2007). The nature of procrastination: a meta-analytic and theoretical review of quintessential self-regulatory failure. Psychological Bulletin, 133(1), 65-94.
Uysal, İ. (2013). Akademisyenlerin genel öz-yeterlik inançları: aibü eğitim fakültesi örneği. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2): 144-151.
Van Eerde, W. (2003). A meta-analytically derived nomological network of procrastination. Personality and Individual Differences, 35(6): 1401-1418.
Wang, X., Liu, L., Zou, F., Hao, J. & Wu, H. (2017). Associations of occupational stressors, perceived organizational support, and psychological capital with work engagement among chinese female nurses. BioMed Research International, (2017): 1-11.
Yıldırım, F. ve İlhan, İ. Ö. (2010). Genel öz yeterlilik ölçeği türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 21(4), 301-308.
Yoshimura, K. E.(2003). Employee traits, perceived organizational support, supervisory communication, affective commitment, and ıntent to leave: group differences. Unpublished Master’s Thesis. North Carolina State University, ABD.
http://www.surveysystem.com/sscalc.htm