Cansu CEVİZ DOĞRAR, Barış BOSTANCI, Evrim MAYATÜRK AKYOL

Dağıtım Adaleti ile İşten Ayrılma Niyeti Arasındaki İlişkide Duyarsızlaşmanın Aracılık Rolü: Bir Telekomünikasyon Firmasında Çalışan Mühendisler Üzerine Bir Araştırma

Amaç – Bu araştırmada, örgütsel adalet alt boyutlarından dağıtım adaleti, tükenmişlik alt boyutlarından duyarsızlaşma ve işten ayrılma niyeti kavramları arasındaki ilişkilerin incelenmesi; dağıtım adaleti ile işten ayrılma niyeti hususları arasındaki ilişkide duyarsızlaşmanın aracılık etkisinin ortaya konulması amaçlanmaktadır. Yöntem – Çalışmanın amacına yönelik olarak, 8-26 Mayıs 2019 tarihleri arasında İzmir’de telekomünikasyon sektöründe faaliyet gösteren bir firmada çalışan mühendisler üzerinde bir araştırma gerçekleştirilmiştir. Söz konusu firmada çalışan toplam 133 mühendisin 102’sinden geri dönüş sağlanmıştır. Anket tekniği ile toplanan veriler SPSS 25 ve AMOS 24 istatistik programları ile analiz edilmiştir. Araştırmaya ilişkin hipotezler test edilmiş ve elde edilen sonuçlar yorumlanmıştır. Araştırmada kullanılan ölçeklerin yapısal geçerliliklerini tespi etmek amacıyla doğrulayıcı faktör analizleri yapılmış, hipotezler ise yol analizi ile test edilmiştir. Bulgular – Yapılan analizler sonucunda dağıtım adaleti ile işten ayrılma niyeti arasında orta düzeyde bir negatif ilişki (r= -0.475), duyarsızlaşma ve işten ayrılma niyeti arasında orta düzeyde bir pozitif ilişki (r= 0,363) ve dağıtım adaleti ile duyarsızlaşma arasında orta düzeyde bir negatif ilişki (r= -0.374) saptanmıştır. Bu sonuçlara göre dağıtım adaleti algısının artması durumunda işten ayrılma niyeti ve duyarsızlaşmanın azalacağı; duyarsızlaşmanın artması durumunda işten ayrılma niyetinin de artacağı söylenebilir. Dağıtım adaleti ile işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkide duyarsızlaşmanın kısmi aracılık etkisi olduğu tespit edilmiştir. Tartışma – Örgütlerde, adaletin olduğuna inanan çalışanların; yaptıkları işe ve örgüte olan bağlılıkları artmakta ve işten ayrılma niyetleri azalmaktadır. Başka bir deyişle; hem çalışanların tükenmişlik yaşamalarının, hem de örgütlerin başarılı çalışanlarını kaybetmelerinin önüne geçilebilmesi için, örgütlerde adaletin sağlanması önem taşımaktadır. Bu bağlamda araştırmanın telekomünikasyon sektöründe çalışan mühendisler üzerinde uygulanması; örgütsel adalet, tükenmişlik ve işten ayrılma niyeti kavramlarının birarada ele alınarak örgütsel adalet alt boyutlarından dağıtım adaleti, tükenmişlik alt boyutlarından duyarsızlaşma ve işten ayrılma niyeti değişkenleri arasındaki ilişkilerin birlikte incelenmesi; duyarsızlaşma boyutunun aracı değişken olarak analiz edilmesi hususlarından ötürü; çalışmanın literatüre katkı sağlayacağı umulmakta ve söz konusu değişkenlerin ele alınarak inceleneceği yeni araştırmalar için teşvik edici bir çalışma olacağı düşünülmektedir.

The Mediating Role of Depersonalization in the Relationship Between Distributive Justice and the Turnover Intention: A Research on Engineers Working in a Telecommunications Company

Purpose – In this study, it is aimed to examine the relationships between the concepts of distributive justice from organizational justice sub-dimensions, depersonalization from burnout sub-dimensions and the intention to leave the job, and to reveal the mediating effect of depersonalization in the relationship between distribution justice and intention to quit. Design/methodology/approach – For the purpose of the study, a research was conducted on engineers working in a company operating in the telecommunications sector in Izmir between 8-26 May 2019. Feedback was provided from 102 out of a total of 133 engineers working in the company in question. The data collected by the survey technique were analyzed with SPSS 25 and AMOS 24 statistical programs. The hypotheses related to the research were tested and the results obtained were interpreted. The structural validity of the scales used in the study was analyzed with confirmatory factor analyzes and the hypotheses were tested with path analysis. Findings – As a result of the analysis, a moderate negative relationship between distributive justice and turnover intention (r = -0.475), a moderate positive relationship between depersonalization and turnover intention (r = 0.363), and a moderate negative relationship between distributive justice and depersonalization (r = -0.374) was determined. According to these results, if the perception of distributive justice increases, turnover intention and depersonalization will decrease; it can be said that if the depersonalization increases, turnover intention will also increase. It was determined that depersonalization has a partial mediating effect in the relationship between distributive justice and turnover intention. Discussion – In organizations, employees who believe that justice are; their commitment to their job and the organization increases and their intention to quit the job decreases. In other words; in order to prevent both the burnout of employees and the loss of successful employees of the organizations, it is important to ensure justice in organizations. In this context, the application of the research on engineers working in the telecommunications sector; to examine together the concepts of organizational justice, burnout and turnover intention, and to examine the relationships between the variables of distributive justice from organizational justice sub-dimensions, depersonalization from burnout sub-dimensions and turnover intention; for considerations of analyzing the depersonalization dimension as mediator variable; it is hoped that the study will contribute to the literature and it will be an encouraging study for new studies that will examine the variables in question.

PDF

___

Abal, Y. N., Salgado, J. G., Lopez, M. J. L. ve Rodriguez, J. A. C. (2018). Organisational justice, burnout, and engagement in university students: A comparison between stressful aspects of labour and university organisation, International Journal of Environmental Research and Public Health, 15 (10), 1-12.
Abate, J., Schaefer, T. ve Pavone, T. (2018). Understanding generational identity, job burnout, job satisfaction, job tenure and turnover intention, Journal of Organizational Culture, Communications and Conflict, 22 (1), 1-12.
Adams, J. S. (1965). Inequity in Social Exchange, Berkowitz, L. (Ed.), Advances in Experimental Social Psychology, (Vol. 2), New York: Academic Press, 267-299.
Addai, P., Kyeremeh, E., Abdulai, W. ve Sarfo, J. O. (2018). Organizational justice and job satisfaction as predictors of turnover intentions among teachers in the Offinso South District of Ghana, European Journal of Contemporary Education, 7 (2), 235-243.
Aghaei, N., Moshiri, K. ve Shahrbanian, S. (2012). Relationship between organizational justice and job burnout in employees of sport and youth head office of Tehran, Pelagia Research Library Advances in Applied Science Research, 3 (4), 2438-2445.
Aghaei, N., Moshiri, K. ve Shahrbanian, S. (2012). Relationship between organizational justice and intention to leave in employees of sport and youth head office of Tehran, Pelagia Research Library-European Journal of Experimental Biology, 2 (5), 1564-1570.
Akgündüz, Y., Güzel, T. ve Harman, S. (2016). Yöneticiye güven ve dağıtımsal adalet çalışanların işe gömülmüşlüğünü nasıl etkiler?, Ege Akademik Bakış Dergisi, 16 (2), 351-362.
Akkoç, İ. ve Tunç, H. (2015). Örgüt çalışanlarının tükenmişlik düzeylerinin araştırılması: Balıkesir İl Milli Eğitim Müdürlüğü örneği, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18 (34), 1-21.
Akyol, B. ve Akçay, R. C. (2013). Yönetim süreçlerinde örgütsel adalet ölçeği: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması, International Journal of Social Science, 6 (5), 147-164.
Aktaş, H. ve Şimşek, E. (2015). Bireylerin örgütsel sessizlik tutumlarında iş doyumu ve duygusal tükenmişlik algılarının rolü, Uluslararası Yönetim, İktisat ve İşletme Dergisi, 11 (24), 205-230.
Al-Shbiel, S. O., Ahmad, M. A., Al-Shbail, A. M., Al-Mawali, H. ve Al-Shbail, M. O. (2018). The mediating role of work engagement in the relationship between organizational justice and junior accountants’ turnover intentions, Academy of Accounting and Financial Studies Journal, 22 (1), 1-23.
Ali, A. ve Bukhari, I. (2017). Relationship of organizational justice and its dimension with turnover intention among employees of electronic media, Bahria Journal of Professional Psychology, 16 (2), 1-18.
Aslan, Z. ve Etyemez, S. (2015). İşgörenlerin tükenmişlik düzeylerinin işten ayrılma niyeti üzerine etkisi: Hatay’ daki otel işletmelerinde bir araştırma, İşletme Araştırmaları Dergisi, 7 (3), 482-507.
Aşkun, D., Yeloğlu, H. O. ve Yıldırım, O. B. (2018). Are self-efficacious individuals more sensitive to organizational justice issues? The influence of self-efficacy on the relationship between justice perceptions and turnover, European Management Rewiew, 15 (2), 273-284.
Ardıç, K. ve Polatçı, S. (2009). Tükenmişlik sendromu ve madalyonun öbür yüzü: İşle bütünleşme, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32, 21-46.
Ayan, A. (2015). Etik liderlik tarzının iş performansı, içsel motivasyon ve duyarsızlaşma üzerine etkisi: Kamu kuruluşunda bir uygulama, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 10 (3), 117-141.
Ayan, D., Uysal, H. Ö. ve Eser, G. (2013). İşte Kendilik Kontrolü İle Lider-Üye Etkileşimi İlişkisinin Örgüte Duygusal Bağlılık ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisi, 1.Örgütsel Davranış Kongresi, Sakarya, Sakarya Üniversitesi İşletme Fakültesi, 245-250.
Ayazlar, G. ve Güzel, B. (2013). Örgütsel adaletin otel çalışanlarının işten ayrılma niyeti ve işyerinde sapma davranışına etkisi, Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 10 (3), 6-23.
Baciu, L. ve Virga, D. (2018). Well-being and turnover intentions among Romanian Social Workers, Revista de Asistenta Sociala, (1), 89-107.
Balık, E. ve Şengül, Ü. (2016). İş sağlığı ve güvenliğinde örgütsel adaletin örgütsel bağlılık ve iş tükenmişliği üzerindeki rolü: Çanakkale’de ampirik bir uygulama, Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8 (3), 115-125.
Baltacı, A. (2018). Din görevlilerinin iş doyumu, iş stresi, tükenmişlik ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkiler: Çok örneklemli bir çalışma, Cumhuriyet İlahiyat Dergisi, 22 (3), 1509-1536.
Baltacı, F., Güçlü, C. ve Çeliker, N. (2014). Liderlik davranışının örgütsel adalet algısı ve işten ayrılma niyeti üzerine etkileri: Konaklama işletmelerinde bir uygulama, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19 (3), 353-370.
Baron, R. M., and Kenny, D. A. (1986). The moderator–mediator variable distinction in social psychological research: Conceptual, strategic, and statistical considerations, Journal of Personality and Social Psychology, 51 (6), 1173-1182.
Bartlett, K. R. (2001). The relationship between training and organizational commitment: A study in the health care field, Human Resource Development Quarterly, 12 (4), 335-352.
Basım, H. N. ve Şeşen, H. (2005). Çalışma yaşamında tükenmişlik: Sosyal hizmet uzmanları ile hemşireleri üzerinde karşılaştırmalı bir araştırma, Toplum Ve Sosyal Hizmet Dergisi, 16 (2), 57-69.
Başar, U. ve Sığrı, Ü. (2015). Effects of teachers’ organizational justice perceptions on intention to quit: Mediation role of organizational identification, Educational Sciences: Theory and Practice, 15 (1), 45-59.
Bayarçelik, E. B. ve Afacan Fındıklı, M. (2017). İş tatmininin, örgütsel adaletin işten ayrılma niyeti ilişkisinde aracılık rolü, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10 (1), 16-31.
Beğenirbaş, M. ve Çalışkan, A. (2014). Duygusal emeğin iş performansı ve işten ayrılma niyetine etkisinde kişilerarası çarpıklığın aracılık rolü, Business and Economics Research Journal, 5 (2), 109-127.
Bentler, P. M. and Chou, C. H. (1987). Practical issues in structural modeling, Sociological Methods & Research, 16, 78-117.
Bies, R. J. and Moag, J. F. (1986). Interactional Justice: Communication Criteria of Fairness, Lewicki, R. J., Sheppard, B. H. and Bazerman, M. H. (Ed.), Research on Negotiations in Organizations (Vol. I), Greenwich, CT: JAI Press, 43-55.
Bollen, K. A. (1989). Structural Equations with Latent Variables, New York, NY: John Wiley.
Boomsma, A. (1982). Robustness of LISREL Against Small Sample Sizes in Factor Analysis Models, Joreskog, K. G. and Wold, H. O. A. (Ed.), Systems Under Indirection Observation: Causality, structure, prediction (Part I), Amsterdam, Netherlands: North Holland, 149-173.
Boomsma, A. (1985). Nonconvergence, improper solutions, and starting values in LISREL maximum likelihood estimation, Psychometrika, 50 (2), 229-242.
Budak, G. ve Sürgevil, O. (2005). Tükenmişlik ve tükenmişliği etkileyen örgütsel faktörlerin analizine ilişkin akademik personel üzerinde bir uygulama, Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20 (2), 95-108.
Cannon, N. H. and Herda, D. N. (2016). Auditors’ organizational commitment, burnout, and turnover intention: A Replication, Behavioral Research in Accounting, 28 (2), 69-74.
Carneiro, A. (2000). How does knowledge management influence innovation and competitiveness, Journal of Knowledge Management, 4 (2), 87-98.
Chen, C. F and Yu, T. (2014). Effects of positive vs negative forces on the burnout-commitment-turnover relationship, Journal of Service Management, 25 (3), 388-410.
Cheng, Y., Huang, H. Y., Li, P. R. and Hsu, J. H. (2011) Employment insecurity, workplace justice and employees’ burnout in Taiwanese employees: A validation study, International Journal of Behavioral Medicine, 18 (4), 391-401.
Choi, S. (2011). Organizational justice and employee work attitude: The Federal Case, The American Review of Public Administration, 41 (2), 185-204.
Choi, S., Cheong, K. (KJ) and Feinberg, R. A. (2012). Moderating effects of supervisor support, monetary rewards, and career paths on the relationship between job burnout and turnover intentions in the context of call centers, Managing Service Quality, 22 (5), 492-516.
Choi, B. K., Moon, H. K., Nae, E. Y. and Ko, W. (2013). Distributive justice, job stress, and turnover intention: Cross-level effects of empowerment climate in work groups, Journal of Management & Organization, 19 (3), 279-296.
Chovwen, C.O., Balogun, S.K. and Olowokere, B.O. (2014). Determinants of job hopping experience among private and public sector employees’ turnover intention, Ife PsychologIA, 22 (2), 114-124.
Cihangiroğlu, N. ve Yılmaz, A. (2010). Çalışanların örgütsel adalet algısının örgütler için önemi, Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 10 (19), 194-213.
Colquitt, J.A. (2001). On the dimensionality of organizational justice: A construct validation of a measure, Journal of Applied Psychology, 86 (3), 386-400.
Colquitt, J. A., Conlon, D. E., Wesson, M. J., Porter, C.O.L.H. and Ng, K. Y. (2001). Justice at the milennium: A meta-analytic review of 25 years of organizational justice research, Journal of Applied Psychology, 86 (3), 425-445.
Colquitt, A.J., Greenberg, J. and Zapata-Phelan, C. P. (2005), What is Organizational Justice? A Historical Overview, Greenberg, J. and Colquitt, J. A. (Ed.), Handbook of Organizational Justice, New Jersey, Lawrence Erlbaum Associates.
Cropanzano, R. and Ambrose, M. L. (2001). Procedural and Distributive Justice Are More Similar than You Think: A Monistic Perspective and A Research Agenda, Greenberg, J. and Cropanzano, R. (Ed.), Advances in Organizational Justice, California, Stanford University Press.
Curun, F. ve Özkılıçcı, G. (2016). Vakıf üniversitesinde çalışan akademisyenlerde tükenmişliğin yordayıcıları: Örgütsel adalet algısı ve çatışma çözme stilleri, Psikoloji Çalışmaları Dergisi, 36 (1), 65-80.
Çalışkan, A. ve Pekkan, N. Ü. (2019). Sağlık sektörü çalışanlarında tükenmişlik duygusunun işten ayrılma niyetine etkisi: Kişi-örgüt uyumunun aracılık rolü, Business and Economics Research Journal, 10 (2), 469- 481.
Çetin, F., Şeşen, H. ve Basım, H. N. (2013). Örgütsel psikolojik sermayenin tükenmişlik sürecine etkileri: Kamu sektöründe bir araştırma, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (3), 95-107.
Çetin, A., Güleç, R. ve Kayasandık, A. E. (2015). Etik iklim algısının çalışanların işten ayrılma niyetine etkisi: Tükenmişliğin aracı değişken rolü, Electronic Journal of Vocational Colleges, 5 (2), 18-31.
Çetinsöz, B. C. ve Turhan, M. (2016). İşgörenlerin örgütsel adalet algılarının iş tatmini üzerine etkisi ve bir uygulama örneği, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (15), 329-343.
Deery, S., Walsh, J. and Guest, D. (2011). Workplace aggression: The effects of harassment on job burnout and turnover intentions, Work, Employment and Society, 25 (4), 742-759.
Demirel, Y. ve Seçkin, Z. (2011). Örgütsel adaletin bilgi paylaşımı üzerine etkisi: İlaç sektörü çalışanlarına yönelik bir araştırma, Bilig Dergisi, 56, 99-119.
Demirhan, F. M. ve Karaman, A. (2015). Akademisyenlerin adalet ve etik algılarının örgütsel adanmışlıklarına etkisi, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8 (4), 245-266.
Derin, N. ve Demirel, E. T. (2012). Tükenmişlik sendromunun örgütsel bağlılığı zayıflatıcı etkilerinin Malatya Merkez’de görev yapan hemşireler üzerinde incelenmesi, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17 (2), 509-530.
Doğan, H. (2002). İşgörenlerin adalet algılamalarında örgüt içi iletişim ve prosedürel bilgilendirmenin rolü, Ege Akademik Bakış Dergisi, 2 (2), 71-78.
Durrani, F. and Kashif-ur-Rehman. (2017). Mediating role of organizational justice in relationship between Islamic work ethics and employee turnover intention, Pakistan Journal of Commerce and Social Sciences,11(3), 1050-1068.
Erdilek Karabay, M. (2015). Sağlık personelinin iş stresi, iş-aile çatışması ve iş-aile-hayat tatminlerine yönelik algılarının işten ayrılma niyeti üzerindeki etkilerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma, Yönetim Bilimleri Dergisi, 13 (26), 113-134.
Eren, E. (2014). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, İstanbul, Beta Yayıncılık.
Ergin, C. (1992). Doktor ve hemşirelerde tükenmişlik ve Maslach Tükenmişlik Ölçeğinin uyarlanması, VII. Ulusal Psikoloji Kongresi, Ankara, Hacettepe Üniversitesi.
Eroğluer, K. ve Erselcan, R. C. (2017). Çalışanların örgütsel adalet algısı ve tükenmişlik düzeylerinin çalışan sessizliği üzerindeki etkisi, Business and Economics Research Journal, 8 (2), 325-348.
Faiz, E. (2019). Aşırı iş yükü ve tükenmişlik sendromunun işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisi: Satış personelleri üzerinde bir araştırma, Çalışma İlişkileri Dergisi (journal of labour relations), 10 (1), 26-38.
Fornell, C. and Larcker, D. F. (1981). Structural equation models with unobservable variables and measurement error: Algebra and statistics, Journal of Marketing Research, 18 (3), 382-388. http://doi.org/10.2307/3150980.
Freudenberger, H.J. (1974). Staff burnout, Journal of Social, 30 (1), 159-165.
Gieter, S. D., Cooman, R. D., Hofmans, J., Pepermans, R. and Jegers, M. (2012). Pay-level satisfaction and psychological reward satisfaction as mediators of the organizational justice-turnover intention relationship, International Studies of Management & Organization, 42 (1), 50-67.
Greenberg, J. (1987). A taxonomy of organizational justice theories, Academy of Management Review, 12 (1), 9- 22.
Greenberg, J. (1990). Organizational justice: Yesterday, today and tomorrow, Journal of Management, 16 (2), 399- 432.
Greenberg, J. (1993). The Social Side of Fairness: Interpersonal and Informational Classes of Organizational Justice, Cropanzano, R. (Ed.), Justice in the Workplace: Approaching Fairness in Human Resource Management, Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum, 79-103.
Greenberg, J. (1996). The Quest for Justice on the Job: Essays and Experiments, Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Griffeth, R. W., Hom, P. W. and Gaertner, S. (2000). A meta-analysis of antecedents and correlates of employee turnover: Update, moderator tests, and research implications for the next millennium, Journal of Management, 26 (3), 463-488.
Gul, H., Rehman, Z., Usman, M. and Hussain, S. (2015). The effect of organizational justice on employee turnover intention with the mediating role of emotional exhaustion in the banking sector of Afghanistan, International Journal of Management Sciences, 5 (4), 272-285.
Güneş, İ., Bayraktaroğlu, S. ve Özen Kutanis, R. (2009). Çalışanların örgütsel bağlılık ve tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişki: Bir devlet üniversitesi örneği, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14 (3), 481-497.
Gürpınar, G. (2006), An emprical study of relationships among organizational justice, organizational commitment, leader-member exchange and turnover intention, Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Güzel, B. ve Ayazlar, G. (2014). Örgütsel adaletin örgütsel sinizm ve işten ayrılma niyetine etkisi: Otel işletmeleri araştırması, KMÜ Sosyal ve Ekonomı̇k Araştırmalar Dergı̇si, 16 (26), 133-142.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E. and Tatham, R. L. (2009). Multivariate data analysis (7th ed.), Upper Saddle River, New Jersey, Pearson Education Limited.
Hasan, S. and Wagas, M. (2017). Organizational justice, personality types and turnover intentions, Bahria Journal of Professional Psychology, 16 (1), 81-93.
Hemdi, M. A. and Nasurdin, A. M. (2008). Investigating the influence of organizational justice on hotel employees' organizational citizenship behavior intentions and turnover intentions, Journal of Human Resources in Hospitality & Tourism, 7 (1), 1-23.
Hendrix, W. H., Robbins, T., Miller, J. and Summers, T. P. (1998). Effects of procedural and distributive justice on factors predictive of turnover, Journal of Social Behavior and Personality, 13 (4), 611-632.
Herda, D. N. and Lavelle, J. J. (2012). The auditor-audit firm relationship and its effect on burnout and turnover intention, American Accounting Association-Accounting Horizons, 26 (4), 707-723.
Hur, W-M., Rhee, S-Y. and Ahn, K-H. (2016). Positive psychological capital and emotional labor in Korea: The job demands-resources approach, International Journal of Human Resource Management, 27 (5), 477-500.
Işıkay, Ç. (2019). Tükenmişlik ve iş doyumu ilişkisinde örgütsel adalet algısının aracılık rolü: Hemşireler üzerine bir araştırma, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12 (63), 1075-1084.
İnce, N. B. ve Şahin, A. E. (2015). Maslach tükenmişlik envanteri eğitimci formunu Türkçe’ye uyarlama çalışması, Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 6 (2), 385-399.
Jin, W-M., Zhang, Y. and Wang, X-P. (2015). Job burnout and organizational justice among medical interns in Shanghai, People’s Republic of China, Advances in Medical Education and Practice, 6, 539-544.
Jones, A., Norman, C. S. and Wier, B. (2010). Healthy lifestyle as a coping mechanism for role stress in public accounting, Behavioral Research in Accounting, 22 (1), 21-41.
Jupp, V. (2006). The SAGE dictionary of social research methods (Vols. 1-0). London, : SAGE Publications, Ltd doi: 10.4135/9780857020116
Kaçmaz, N. (2005). Tükenmişlik (Burnout) sendromu, İstanbul Tıp Fakültesi Dergisi, 68 (1), 29-32.
Kahraman, G. (2013). İş tatmini ve algılanan performansın işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisi, 21.Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, Kütahya, Dumlupınar Üniversitesi, 491-493.
Kalay, F. (2016). İşletmelerde örgütsel adaletin işgören performansı üzerindeki etkisi: Teorik bir inceleme, Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11, 147-158.
Karabınar, S. ve Boyar, E. (2011). Mesleki tükenmişlik ölçümü: Metodolojik karşılaştırma, Akademik Araştırmalar Dergisi, 13 (50), 165-178.
Karakaş, A. (2017). Duygusal emek, tükenmişlik ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişki: Otel işletmesi çalışanları üzerine bir araştırma, İşletme Araştırmaları Dergisi (journal of business research turk), 1 (5), 80- 112.
Karakuş, M., Üstüner, M. ve Toprak, M. (2014). Two alternative models on the relationships between organizational justice, organizational commitment, burnout, and job satisfaction of education supervisors, KEDI Journal of Educational Policy, 11 (1), 69-94.
Karavardar, G. (2015). Örgütsel adaletin iş tatmini, örgütsel bağlılık ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisi, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 11 (26), 139-150.
Kartono, K. and Hilmiana, H. (2018). Job burnout: A mediation between emotional intelligence and turnover ntention, Jurnal Bisnis dan Manajemen, 19 (2), 109-121.
Kaygusuz, İ. ve Bedük, A. (2015). The relationship between organizational justice and burnout in professional life: A research on police officers, International Journal of Management and Marketing Research, 8 (1), 79- 92.
Keser, A. (2005). Çalışma yaşamı ile yaşam doyumu ilişkisine teorik bakış, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, 55 (1), 897-913.
Kim, Y. (2016). Music therapists’ job demands, job autonomy, social support, and their relationship with burnout and turnover intention, The Arts in Psychotherapy, 51 (17), 17-23.
Kim, S., Tam, L., Kim, J-N. and Rhee, Y. (2017). Determinants of employee turnover intention: Understanding the roles of organizational justice, supervisory justice, authoritarian organizational culture and organization-employee relationship quality, Corporate Communications: An International Journal, 22 (3), 308-328.
Knudsen, H. K., Ducharme, L. J. and Roman, P. M. (2008). Clinical supervision, emotional exhaustion, and turnover intention: A study of substance abuse treatment counselors in the clinical trials network of the national institute on drug abuse, Journal of Substance Abuse Treatment, 35 (4), 387-395.
Kumar, M. and Jauhari, H. (2016). Employee participation and turnover intention: Exploring the explanatory roles of organizational justice and learning goal satisfaction, Journal of Workplace Learning, 28 (8),496- 509.
Kurşuncu, R. S., İmadoğlu, T. ve Çavuş, M. F. (2018). Mesleki tükenmişlik ve işten ayrılma niyeti ilişkisinde örgütsel nostaljinin etkisi, Business & Management Studies: An International Journal, 6 (4), 952-968.
Kurtulmuş, M. ve Karabıyık, H. (2016). Algılanan örgütsel adaletin öğretmenlerin işe yabancılaşma düzeylerine etkisi, Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5 (2), 459-477.
Labrague, L.J., McEnroe-Petitte, D.M., Gloe, D., Tsaras, K., Arteche, D.L. and Maldia, F. (2017). Organizational politics, nurses’ stress, burnout levels, turnover intention and job satisfaction, International Nursing Review, 64 (1), 109-116.
Lambert, E. G., Hogan, N. L. and Barton, S. M. (2001). The impact of job satisfaction on turnover intent: A test of a structural measurement model using a national sample of workers, The Social Science Journal, 38 (2), 233-250.
Lambert, E. G., Hogan, N. L., Shanhe, J., Elechi, O. O., Benjamin, B., Morris, A., Laux, J. M. and Dupuy, P. (2010). The relationship among distributive and procedural justice and correctional life satisfaction, burnout, and turnover intent: An exploratory study, Journal of Criminal Justice, 38 (1), 7-16.
Laschinger, H. K. S. and Fida, R. (2014). A time-lagged analysis of the effect of authentic leadership on workplace bullying, burnout, and occupational turnover intentions, European Journal of Work and Organizational Psychology, 23 (5), 739-753.
Lavrakas, P. J. (2008). Encyclopedia of survey research methods (Vols. 1-0). Thousand Oaks, CA: Sage Publications, Inc. doi: 10.4135/9781412963947
Lee, Y. H. and Chelladurai, P. (2018). Emotional intelligence, emotional labor, coach burnout, job satisfaction, and turnover intention in sport leadership, European Sport Management Quarterly, 18 (4), 393-412.
Lee, Y. H. (2019). Emotional labor, teacher burnout, and turnover intention in high-school physical education teaching, European Physical Education Review, 25 (1), 236-253.
Leiter, M. P. (2003), Areas of worklife survey manual (Third Edition), Centre for Organizational Research and Development, Wolfville, Canada.
Leiter, M. P. and Harvie, P. (1998). Conditions for staff acceptance of organizational change: Burnout as a mediating construct, Anxiety, Stress & Coping, 11 (1), 1-25.
Leiter, M. P. and Maslach, C. (1999). Six areas of worklife: A model of the organizational context of burnout, Journal of Health and Human Services Administration, 21 (4), 472-489.
Li, Y. (2014). Building affective commitment to organization among chinese university teachers: The roles of organizational justice and job burnout, Educational Assessment, Evaluation and Accountability, 26 (2), 135- 152.
Liu, H-L. and Lo, V-H. (2018). An integrated model of workload, autonomy, burnout, job satisfaction, and turnover intention among Taiwanese reporters, Asian Journal of Communication, 28 (2), 153-169.
Liu, W., Zhao, S., Shi, L., Zhang, Z., Li, L., Duan, X., Li, G., Lou, F., Jia, X., Fan, L., Sun, T. and Ni, X. (2018). Workplace violence, job satisfaction, burnout, perceived organisational support and their effects on turnover intention among chinese nurses in tertiary hospitals: A cross-sectional study, BMJ Open, 8 (6), 1-11.
Maheshwari, S. and Bhinder, R. (2015). Justice theory & intention to quit: The case of IT/ITES & BFSI employees, The Indian Journal of Industrial Relations, 51 (1), 30-42.
Maslach, C. and Jackson, S. E. (1981). The measurement of experienced burnout, Journal of Occupational Behaviour, 2 (2), 99-113.
Maslach, C. and Schaufeli, W. B. (1993). Historical and conceptual development of burnout, s.1-16, https://www.wilmarschaufeli.nl/publications/Schaufeli/043.pdf (Erişim tarihi: Kasım 2018).
Maslach, C. and Goldberg, J. (1998). Prevention of burnout: New percpectives, Applied and Preventive Psychology, 7, 63-74.
Maslach, C., Schaufeli, W. B. and Leiter, M. P. (2001), Job burnout, Annual Review of Psychology, 52, 397-422.
Meeusen, V.C.H., Van Dam, K., Brown-Mahoney, C., Van Zundert, A.A.J. and Knape, H.T.A. (2011). Understanding nurse anesthetists’ intention to leave their job: How burnout and job satisfaction mediate the impact of personality and workplace characteristics, Health Care Management Review, 36 (2), 155-163.
Mete, M. ve Aksoy, C. (2015). Çalışanların adalet algıları açısından örgütsel güven ile örgütsel bağlılığın karşılaştırılması: Bankacılık sektöründe bir uygulama, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (54), 233-246.
Meydan, C. H., Şeşen, H. ve Basım, H. N. (2011). Adalet algısı ve tükenmişliğin örgütsel vatandaşlık davranışları üzerindeki öncüllük rolü, “İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 13 (2), 43- 62.
Meydan, C. H., Basım, H. N. ve Çetin, F. (2011). Örgütsel adalet algısı ve örgütsel bağlılığın tükenmişlik üzerine etkisi: Türk kamu sektöründe bir araştırma, Bilig/Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, (57), 175- 200.
Mobley, W. H. (1977). Intermediate linkages in the relationship between job satisfaction and employee turnover, Journal of Applied Psychology, 62 (2), 237-240.
Moliner, C., Martinez-Tur, V., Peiro, J. M., Ramos, J. and Cropanzano, R. (2005). Relationships between organizational justice and burnout at the work-unit level, International Journal of Stress Management, 12 (2), 99-116.
Moorman, R. H. (1991). Relationship between organizational justice and organizational citizenship behaviors: Do fairness perceptions influence employee citizenship?, Journal of Applied Psychology, 76 (6), 845-855.
Nadiri, H. ve Tanova, C. (2010). An investigation of the role of justice in turnover intentions, job satisfaction, and organizational citizenship behavior in hospitality industry”, International Journal of Hospitality Management, 29 (1), 33-41.
Nunnally JC. (1967). Psychometric Theory. New York, NY: McGraw-Hill.
Ölçer, F. (2015). The investigation of the relationship between organizational justice and turnover intention: The mediating role of organizational commitment, Economic Computation and Economic Cybernetics Studies and Research, 49 (3), 233-251.
Öngen Bilir, B., Tüfekçi Yaman, U. ve Aytaç, S. (2018). İşe ilişkin duyguların işten ayrılma niyetine etkisinin yapısal eşitlik modeli ile incelenmesi, “İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 20 (3), 53- 66.
Örücü, E. ve Özafşarlıoğlu, S. (2013). Örgütsel adaletin çalışanların işten ayrılma niyetine etkisi: Güney Afrika Cumhuriyetinde bir uygulama, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10 (23), 335- 358.
Özdevecioğlu, M. (2003). Algılanan örgütsel adaletin bireylerarası saldırgan davranışlar üzerindeki etkilerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (21), 77-96.
Özer, G. ve Günlük, M. (2010). Örgütsel adaletin muhasebecilerin iş memnuniyeti ve işten ayrılma eğilimine etkisi, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (2), 459-485.
Özer, G., Günlük, M. ve Yüksel, S. (2018). Muhasebe meslek mensuplarının duygusal tükenme ve meslekten ayrılma niyetleri arasındaki ilişkide meslek memnuniyetinin ara değişken etkisi, International Journal of Economic and Administrative Studies, (21), 203-225.
Özmen, Ö.N.T., Arbak, Y. ve Süral Özer, P. (2007). Adalete verilen değerin adalet algıları üzerindeki etkisinin sorgulanmasına ilişkin bir araştırma, Ege Akademik Bakış Dergisi, 7 (1), 17-33.
Park, J. and Lee, J. (2016). Measuring the impact of organizational culture on burnout and turnover intention among early childhood teachers, International Information Institute, 19 (4), 1077-1082.
Pelit, E. ve Bozdoğan, İ. (2014). Çalışanların örgütsel adalet algılamalarının tükenmişlik düzeyleri üzerindeki etkisi: Kemer’deki beş yıldızlı otel işletmelerinde bir uygulama, İşletme Araştırmaları Dergisi, 6 (2), 37- 66.
Polat, S. ve Uğurlu, C. T. (2009). İlköğretim müfettişlerinin örgütsel bağlılık, mesleki tükenmişlik ve işten ayrılma niyetleri arasındaki ilişki, e-Journal of New World Sciences Academy, 4 (3), 1150-1159.
Polat, İ., Bedük, A. ve Eryeşil, K. (2018). Aile şirketlerinde tükenmişlik duygusunun gelişiminde örgütsel adalet fonksiyonun etkisi: Konya ilinde örnek uygulama, Necmettin Erbakan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1 (1), 1-9.
Polatçı, S. (2007). Tükenmişlik sendromu ve tükenmişlik sendromuna etki eden faktörler (Gaziosmanpaşa Üniversitesi Akademik Personeli Üzerinde Bir Analiz), Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.
Poon, J.M.L. (2012). Distributive justice, procedural justice, affective commitment, and turnover intention: A mediation-moderation framework, Journal of Applied Social Psychology, 42 (6), 1505-1532.
Robinson, K. L. (2004), The impact of individiual differences on the relationship between employee perceptions of organizational justice and organizational outcome variables, PhD Dissertation, A Dissertation Presented to the Faculty of the California School of Organizational Studies, Alliant International University, San Diego.
Roch, S. G. and Shanock, L. R. (2006). Organizational justice in an exchange framework: Clarifying organizational justice distinctions, Journal of Management, 32 (2), 299-322.
Rohollahi, A. A., Moftakhari Tabrizi, A. and Asadi, E. (2016). Investigating the relationships between organizational justice, organizational commitment and job burnout, Journal of Military Medicine, 17 (4), 273-281.
Rusbelt, C. E., Farrell, D., Rogers, G. and Mainous III, A. G. (1988). Impact of exchange variables on exit, voice, loyalty and neglect: An integrative model of responses to declining job satisfaction”, Academy of Management Journal, 31 (3), 599-627.
Safari, A., TamiziFar, M. and Jannati, A. R. (2012). The effect of organizational justice and perceived organizational support on university staff job burnout (Case of university staff of Isfahan), Australian Journal of Basic and Applied Sciences, 6 (7), 131-136.
Sağlam Arı, G. ve Çına Bal, E. (2008). Tükenmişlik kavramı: Birey ve örgütler açısından önemi, Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 15 (1), 131-148.
Sağlam Arı, Güler, Bal, H. ve Çına Bal, E. (2010). İşe bağlılığın tükenmişlik ve işten ayrılma niyeti ilişkisindeki aracılık etkisi: Yatırım uzmanları üzerinde bir araştırma, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15 (3), 143-166.
SamGnanakkan, S. (2010). Mediating role of organizational commitment on HR practices and turnover intention among ICT professionals, Journal of Management Research, 10 (1), 39-61.
Sarajan, B. and Homaei, R. (2019). Relationship of self-acceptance, role overload, and organizational justice with burnout in woman nurses, Rahburdha-yi Mudıriyyat dar Nizam-i Salamat, 3 (4), 332-344. (http://elibrary.ikc.edu.tr/edsDetails?An=edsdoj.7e73dc8f80e4df284ac5daf4ace9e7a&dbId=edsdoj).
Scandura, T. A. (1999). Rethinking leader-member exchange: An organizational justice perspective, Leadership Quarterly, 10 (1), 25-40.
Scanlan, J. N. and Still, M. (2019). Relationships between burnout, turnover intention, job satisfaction, job demands and job resources for mental health personnel in an Australian Mental Health Service, BMC Health Services Research, 19 (1), 1-11.
Schappe, S. P. (1996). Bridging the gap between procedural knowledge and positive employee attitudes: Procedural justice as keystone, Group & Organization Management, 21 (3), 337-364.
Schaufeli, W. B. and Van Dierendock, D. (1993). The construct validity of two burnout measures, Journal of Organizational Behavior, 14, 631-647.
Shakhbazov, A. (2018). İş-aile çatışmasının işten ayrılma niyeti ile ilişkisi: Bir alan araştırması, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Shkoler, O. and Tziner, A. (2017). The mediating and moderating role of burnout and emotional intelligence in the relationship between organizational justice and work misbehavior, Journal of Work and Organizational Psychology, 33 (2), 157-164.
Sokhanvar, M., Hasanpoor, E., Hajihashemi, S. and Kakemam, E. (2016). The relationship between organizational justice and turnover intention: A survey on hospital nurses, Patient Safety & Quality Improvement Journal, 4 (2), 358-362.
Solmaz, G. (2017). Örgütsel adaletin tükenmişlik üzerindeki etkisi: Bankacılık sektöründe bir araştırma, Pamukkale İşletme ve Bilişim Yönetimi Dergisi, 4 (2), 1-23.
Son, S., Kim, D-Y. and Kim, M. (2014). How perceived interpersonal justice relates to job burnout and intention to leave: The role of leader-member exchange and cognition-based trust in leaders, Asian Journal of Social Psychology, 17 (1), 12-24.
Süral Özer, P. ve Eker Urtekin, G. (2007). Örgütsel adalet algısı boyutları ve iş doyumu ilişkisi üzerine bir araştırma, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (28), 107-125.
Süral Özer, P. ve Tozkoparan, G. (2013). Örgütsel adalet algıları ve tükenmişlik ilişkisinde öz benlik değerlendirmelerinin düzenleyici etkisi, 21.Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, Kütahya, Dumlupınar Üniversitesi, 532-535.
Süral Özer, P. ve Tozkoparan, G. (2013). Tükenmişlik, örgütsel adalet algıları ve öz benlik değerlendirmeleri ilişkisi, Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar, 50 (583), 65-79.
Şahin, B. ve Taşkaya, S. (2010). Sağlık çalışanlarının örgütsel adalet algılarını etkileyen faktörlerin yapısal eşitlik modeli ile incelenmesi, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 13 (2), 85-113.
Şeşen, H. (2010). Adalet algısının tükenmişliğe etkisi: İş tatmininin aracı değişken rolünün yapısal eşitlik modeli ile testi, Savunma Bilimleri Dergisi, 9 (2), 67-90.
Şimşek, M. Ş., Çelik, A. ve Akgemci, T. (2014). Davranış Bilimleri, Konya, Eğitim Yayınevi.
Şimşek, M. Ş., Çelik, A. ve Akgemci, T. (2014). Davranış Bilimlerine Giriş ve Örgütlerde Davranış, Konya, Eğitim Yayınevi.
Şimşek, M. Ş., Emhan, A., Demirtaş, Ö. ve Topuz, G. (2015). Mobing, algılanan örgütsel adalet ve tükenmişlik ilişkileri üzerine bir alan araştırması, Bartın Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6 (11), 199-214.
Taha, O. and Esenyel, İ. (2019). The effect of internal complaints systems on employee retention and turnover intention: The mediating role of organizational justice, African Journal of Hospitality, Tourism and Leisure, 8 (2), 1-28.
Tanrıverdi, H., Koçaslan, G. ve Osmanoğlu Taştan, N. (2018). Psikolojik şiddet algısı, tükenmişlik sendromu ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişki: Banka çalışanları üzerinde bir araştırma, Manisa Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 25 (1), 113-131.
Tayfun, A. ve Uysal, G. (2017). Otel işletmelerinde çalışan işgörenlerin örgütsel adalet algılarının motivasyon ve işten ayrılma niyeti üzerine etkisi, Yönetim, Ekonomi ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi,1(3),53-62.
Tayfur, Ö., Bayhan Karapınar, P. ve Metin Camgöz, S. (2013). The mediating effects of emotional exhaustion cynicism and learned helplessness on organizational justice-turnover intentions linkage, American Psychological Association, 20 (3), 193-221.
Telli, E., Ünsar, A. S. ve Oğuzhan, A. (2012). Liderlik davranış tarzlarının çalışanların örgütsel tükenmişlik ve işten ayrılma eğilimleri üzerine etkisi: Konuyla ilgili bir uygulama, Electronic Journal of Vocational Colleges, 2 (2), 135-150.
Tetik, S. (2012). Kamu işletmelerinde çalışanların örgütsel adalet algılarının bazı demografik özellikler açısından incelenmesi, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4 (1), 239-249.
Tett, R. P. and Meyer, J. P. (1993). Job satisfaction, organizational commitment, turnover intention, and turnover: Path analyses based on meta-analytic findings, Personnel Psychology, 46 (2), 259-293.
Tourani, S., Khosravizadeh, O., Omrani, A., Sokhanvar, M., Kakemam, E. and Najafi, B. (2016). The relationship between organizational justice and turnover intention of hospital nurses in Iran, Mater Sociomed, 28 (3), 205-209.
Turgut, T. ve Kalafatoğlu, Y. (2016). İşe yabancılaşma ve örgütsel adalet, “İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 18 (1), 27-46.
Turunç, Ö. (2011). Örgütsel adaletin çalışanların örgütsel özdeşleşme ve işten ayrılma niyetine etkisi: Örgütsel özdeşleşmenin aracılık rolü, “İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 13 (1), 143-166.
Uluköy, M. (2014). Sağlık çalışanlarının örgütsel adalet algısı ile tükenmişlik duyguları arasındaki ilişki: Bir uygulama, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (39), 213-226.
Ulutaş, M. (2018). Örgütsel adalet algısının çalışanların iş doyumu ve işten ayrılma eğilimine etkisi, MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7 (2), 333-352.
Ülbeği, İ.D. (2011). Örgütsel alt kültürlerde örgütsel adalet ve güven algısı üzerine bir araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Vaamonde, J. D., Omar, A. and Salessi, S. (2018). From organizational justice perceptions to turnover intentions: The mediating effects of burnout and job satisfaction, Europe's Journal of Psychology, 14 (3), 554-570.
Wang, Y., Jiang, N., Zhang, H. and Liu, Z. (2020). Organizational justice, burnout and turnover intention of social workers in China, Journal of Social Work, 0 (0), March, 1-20.
Weisberg, J. (1994). Measuring workers’ burnout and intention to leave, International Journal of Manpower, 15 (1), 4-14.
Wolf, E. J., Harrington, K. M., Clark, S. L., and Miller, M. W. (2013). Sample size requirements for structural equation models: An evaluation of power, bias, and solution propriety, Educational and Psychological Measurement, 76 (6), 913-934. https://doi.org/10.1177/0013164413495237
Xiaoming, Y., Ma, B.-J., Chang, C. L. and Shieh, C.-J. (2014). Effects of workload on burnout and turnover intention of medical staff: A Study, Studies on Ethno-Medicine, 8 (3), 229-237.
Yang, L-F., Liu, J-Y. and Liu, Y-H. (2018). Job burnout and turnover intention among nurses in China: The mediating effects of positive emotion, Frontiers of Nursing, 5 (1), 43-47.
Yang, F., Li, X., Song, Z., Li, Y. and Zhu, Y. (2018). Job burnout of construction project managers: Considering the role of organizational justice, Journal of Construction Engineering and Management, 144 (11), 1-15.
Yavuz, M. ve Akça, M. (2018). Çatışma, stres, tükenmişlik ve işten ayrılma niyeti: Medeni durum ve cinsiyete göre farklılıkların incelenmesi, İşletme Araştırmaları Dergisi (Journal of Business Research Turk), 10 (2), 827-846.
Yeniçeri, Ö., Demirel, Y. ve Seçkin, Z. (2009). Örgütsel adalet İle duygusal tükenmişlik arasındaki ilişki: İmalat sanayi çalışanları üzerine bir araştırma, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, (1), 83-99.
Yıldırım, F. (2003). Çalışma yaşamında örgüte bağlılık ile örgütsel adalet, örgüt temelli özsaygı ve bazı kişisel ve örgütsel değişkenlerin ilişkisi, Mülkiye Dergisi, 27 (239), 371-402.
Yıldırım, M. H. ve İçerli, L. (2010). Tükenmişlik sendromu: Maslach ve Kopenhag tükenmişlik ölçeklerinin karşılaştırmalı analizi, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2 (1), 123-131.
Yıldırım, M. C., Ekinci, A. ve Öter, Ö. M. (2012). Eğitim müfettiş yardımcılarının örgütsel adalet algılarının mesleki tükenmişlik düzeylerine etkisi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 45 (1), 327- 345.
Yıldırım, M. H., Erul, E. E. ve Kelebek, P. (2014). Tükenmişlik ile işten ayrılma niyeti arasındaki ilişki banka çalışanları üzerine bir araştırma, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 6 (1), 34-44.
Yıldız, S., Yalavaç, S. ve Meydan, C. H. (2013). Tükenmişliğin işten ayrılma niyetine etkisinde örgüte bağlılığın aracı rolü: Türkiye’deki Gümrük ve Ticaret Bakanlığı personeli üzerinde bir araştırma, Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 8 (2), 157-170.
Yılmaz, B. (2019). Örgütsel bağlılık ve örgütsel adaletin işten ayrılma niyetine etkileri üzerine bir araştırma: Elektrik sektöründe bir uygulama, Stratejik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3 (1), 181-202.
Yurtkoru, E. S., Ensari, Ş. ve Erdilek Karabay, M. (2018). To what extent trust in leader and ethical climate affect turnover intention? A research on private and public bank employees, International Journal of Organizational Leadership, 7 (1), 12-26.
Yücel, İ. ve Demirel, Y. (2013). Mevcut iş alternatiflerinin iş tatmini ve işten ayrılma ilişkisi üzerine etkisi: “Başka bir yol daha olmalı”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 27 (2), 159- 177.
Yücel, İ. ve Koçak, D. (2018). İş tatmini ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkide tükenmişliğin aracılık etkisi: Sağlık sektöründe bir çalışma, MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7 (2), 297-321.
Zhang, H. and Agarwal, N. C. (2009). The mediating roles of organizational justice on the relationships between HR practices and workplace outcomes: An investigation in China, The International Journal of Human Resource Management, 20 (3), 676-693.