Sosyal Medya ve Kurumsal Markalaşma İlişkisi: Ana Akım İletişim Kuramları Perspektifinden Genel Bakış

Kurumsal markalaşma sürecinde kurumlar sahip oldukları özellikleri, değerleri tüketicilere duyurmak ve olumlu bir imaj yaratmak için kitle iletişim araçlarını kullanmaktadır. Sosyal medyanın ortaya çıkmasıyla birlikte, kurumlar bu yeni ortamı da amaçları doğrultusunda kullanmaya başlamış ve sosyal medyayı kullanarak markalaşma amaçlarına hizmet etmeye çalışmaktadır. Sosyal medya sayesinde kurumsal markalar, tüketicilerle her zamankinden daha hızlı, daha etkin ve kişisel düzeyde iletişim kurma imkânı yakalamıştır. Markalar, özellikle sosyal medya üzerinden yürüttükleri kampanyalarda, kullanıcıları da sürecin içine katarak onlarla birlikte ortak çalışmalar yapmaktadır. Bu interaktif süreç iyi yönetildiği takdirde, kurumsal markalara önemli ölçüde katkı sağlayabilmektedir. Bu çalışmada bazı ana akım iletişim kuramlarından yola çıkılarak sosyal medya ve kurumsal markalaşma ilişkisine yönelik bir değerlendirme yapılmıştır

Social Media and Corporate Branding Relationship: Overview from the Perspective of Mainstream Communication Theories

In the process of corporate branding, corporations have used mass media in order to announce some properties and values that they possess to consumers and to create a positive image on them. With the emergence of social media, corporations have also begun to use this new platform in the direction of their aims and they have served to their branding purposes by using social media. Thanks to social media, corporate brands have catched opportunity to communicate with consumers faster, more effectively and at a personal level than expected. Brands have made collaborative works, particularly both they conduct campaigns via social media and add users into the process. If this interactive process is managed well, it is able to provide a significant contribution to the corporate brands. In this study, it is made an evaluation about relationship between social media and corporate branding by taking into the consideration some mainstream communication theories

PDF

___

Akçay, H. (2011). Kullanımlar ve Doyumlar Yaklaşımı Bağlamında Sosyal Medya Kullanımı: Gümüşhane Üniversitesi Üzerine Bir Araştırma. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi. S: 33.
Anisimova, T. ve Mavondo, F. (2014). Aligning Company and Dealer Perspectives in Corporate Branding: Implications for Dealer Satisfaction and Commitment. Journal of Business-to-Business Marketing. 21 (1). 35-56.
Aslan, E. Ş. ve Güz, H. (2016). Global Markaların Sosyal Medyada Gündem Belirlemesi: Markaların 2.0 Gündemi Üzerine Bir Araştırma. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi. S: 42. 191-212.
Babacan, M. E., Haşlak, İ. ve Hira, İ. (2011). Sosyal Medya ve Arap Baharı. Akademik İncelemeler Dergisi. 6 (2). 63-92.
Balmer, J. M.T. ve Wang, W.Y. (2016). The corporate brand and strategic direction: Senior business school managers’ cognitions of corporate brand building and management. Journal of Brand Management. 23 (1). 8-21
Balmer, J. M.T. ve Thomson, I. (2009). The Shared Management and Ownership of Corporate Brands. Journal of General Management. 34 (4). 15-38.
Balmer, J.M.T. (2008). An Epiphanny of Three: Corporate Identy, Corporate Brand Management, and Corporate Marketing. T. C. Melewar (Editor). Facets of Corporate Identity, Communication and Reputation. New York: Routledge. s. 35-54.
Balmer, J. M.T. ve Gray, E. R. (2003). Corporate Brands: What are they? What of them? European Journal of Marketing. 37 (7/8). 972-997.
Berthon, P.R., Pitt, L.F., Plangger, K. ve Shapiro,D. (2012). Marketing meets Web 2.0, social media, and creative consumers: Implications for international marketing strategy. Business Horizons. 55 (3). 261-271.
Bickerton, D. (2000). Corporate reputation versus corporate branding: the realist debate. Corporate Communications: An International Journal. 5 (1). 42-48.
Biraghi, S. ve Gambetti, R. C. (2013). Corporate branding: Where are we? A systematic communication-based inquiry. Journal of Marketing Communications.1-24.
Boyle, E. (2007). A process model of brand cocreation: brand management and research implications. Journal of Product and Brand Management. 16 (2). 122-131.
Bulunmaz, B. (2011). Otomotiv Sektöründe Sosyal Medyanın Kullanımı ve Fiat Örneği. Global Media Journal Turkish Edition. 2 (3). 19-50.
Burt, S. L. ve Sparks, L. (2002). Corporate branding, retailing, and retail internationalization. Corporate Reputation Review. 5 (2/3). 194-212.
Demir, Z. G. (2010). Akademik Örgütlerde Kurumsal Marka Kişiliği: Akdeniz Üniversitesi Üzerine Bir Araştırma, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
De Roeck, K. , Maon, F. ve Lejeune, C. (2013). Taking Up the Challenge of Corporate Branding: An Integrative Framework. European Management Review. 10 (3). 137-151.
Dilmen, N. E. (2012). Sosyal Paylaşım Ağlarının Reklam ve Pazarlama Disiplinleri İçerisinde Kullanımı. T. Kara ve E. Özgen (Editörler). Sosyal Medya Akademi. İstanbul: Beta Basım Yayım. s.129-154.
Güngör, N. (2011). İletişim Kuramlar Yaklaşımlar. Ankara: Siyasal Kitabevi. Hazar, M. (2011). Sosyal Medya Bağımlılığı Bir Alan Çalışması. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi. S:32. 151-175.
Kaplan, A. M. ve Haenlein, M. (2010). Users of the world, unite! The challenges and opportunities of Social Media. Business Horizons. 53 (1). 59-68.
Kesen, M. (2013). Sosyal Medya Etkisi ve Gezi Parkı. İdarecinin Sesi Dergisi. S:156. 16-21.
Kırık, A. M. (2012). Arap Baharı Bağlam’ında Sosyal Medya-Birey Etkileşimi ve Toplumsal Dönüşüm. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Dergisi. 1(3). 87-98.
Küçükkurt, M., Hazar, Ç.M., Çetin, M., ve Topbaş, H. (2009). Kullanımlar ve Doyumlar Yaklaşımı Perspektifinden Üniversite Öğrencilerinin Medyaya Bakışı. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi. 6 (1). 37-50.
McQuail, D. ve Windahl, S. (2005). İletişim Modelleri. Çev: Konca Yumlu. Ankara: İmge Kitabevi.
Meierer, M. (2011). International Corporate Brand Management- Evaluating Standardized Corporate Branding Across Countries. Wiesbaden: Gabler Verlag.
Miller, D., Costa, E., Haynes, N., McDonald, T., Nicolescu, R., Sinanan, J., Spyer, J., Venkatraman, S. ve Wang, X. (2016). How The World Changed Social Media. London: UCL Press.
Onurlubaş, E., Öztürk, D. ve Çetin, O.I. (2016). Sosyal Medyada Pazarlama Algısının Faktör Analiziyle İncelenmesi. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. S: 16. 233-254.
Özdemir, S. ve Erdem, R. (2016). Sosyal Medyanın Örgüt İçi İletişimdeki Rolü. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi. 5 (3). 247-270.
Özgen, Ö. ve Elmasoğlu, K. (2016). Sosyal Medya ve Marka İletişimi: Havayolu Şirketlerinin Twitter Kullanımına Yönelik Bir Araştırma. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi. S: 43. 181-202.
Peltekoğlu, F. B. (2013). Halkla İlişkiler ve İletişim, Halkla İlişkiler Mesleği. A. Z. Özgür (Editör). Halkla İlişkiler. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını. 30-53.
Roll, M. (2011). Asya’da Marka Stratejisi- Asya, Nasıl Güçlü Markalar Yaratır? (çev. Ö. Eldaş ve U. Mehter). İstanbul: The Brand Age Yayınları.
Roper, S. ve Davies, G. (2007). The corporate brand: Dealing with multiple stakeholders. Journal of Marketing Management. 23 (1-2). 75-90.
Schultz, M., ve de Chernatony, L. (2002). Introduction. The Challenges of Corporate Branding. Corporate Reputation Review. 5 (2/3). 105-112.
Tekinalp, Ş. ve Uzun, R. (2006). İletişim Araştırma ve Kuramları. İstanbul: Beta Basım.
Tokatlı, M., Özbükerci, İ., Günay, N. ve Vural, B.A. (2017). Kurumsal İtibarın Sosyal Medya Üzerinden Aktarımı: Sektör Liderlerinin Twitter Yönetimi Üzerinden Bir Araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi. 5 (1). 34-57. Tosun,N. B. (2014). Marka Yönetimi. İstanbul: Beta Basım Yayım.
Tuncer, A. S. (2013). Sosyal Medyanın Gelişimi. F. Z. Özata (Editör). Sosyal Medya. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını. s. 3-24.
Urde, M. (2013). The corporate brand identity matrix. Journal of Brand Management. 20 (9). 742-761.
Vural, Z. B. A.ve Bat, M. (2010). Yeni Bir İletişim Ortamı Olarak Sosyal Medya: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesine Yönelik Bir Araştırma. Journal of Yasar University. 20 (5). 3348-3382.
Vural, B. A. (2007). Kurumsal Marka Bütünleşik Pazarlama İletişimi Yaklaşımı. T. Dereli ve A. Baykasoğlu (Editörler). Toplam Marka Yönetimi. İstanbul: Hayat Yayınları. s. 111-137.
Yaylagül, L. (2008). Kitle İletişim Kuramları Egemen ve Eleştirel Yaklaşımlar. Ankara: Dipnot Yayınları.
Weeks, B.E. ve Holbert, R. L. (2013). Predicting Dissemination of News Content in Social Media: A Focus on Reception, Friending, and Partisanship. Journalism and Mass Communication Quarterly. 90 (2). 212-232.
İnternet Kaynakları Argenti, P. A. ve Druckenmiller, B. (2003). Reputation and the Corporate Brand. Tuck School of Business Working Paper No. 03-13. http://ssrn.com/abstract=387860. Erişim Tarihi: 30.05. 2015.
Balmer, J.M.T. ve Gray, E. R. (2004). “Corporate Brand as Strategic Resources”. Working Paper, Series No: 04/43, Bradford School of Management. https://www. researchgate.net/publication/267781222_CORPORATE_BRANDS_AS_STRATEGIC_ RESOURCES_CORPORATE_BRAND_CORPORATE_BRAND_MANAGEMENT. Erişim Tarihi: 19.07. 2015.
Bruns, A. ve Bahnisch, M. (2009). “Social Media: Tools for User-Generated Content- Social Drivers behind Growing Consumer Participation in User-Led Content Generation”. Smart Services CRC Report. Australia. 1-60. http://www.smartservicescrc. com.au/pdf/social_media_state_of_the%20art_march2009. pdf. Erişim Tarihi: 09.07. 2014.
Esposito, A. (2013). “Corporate brand communication in Italian Hospitals: is time ripe?”. 16. Toulon-Verona Conference “Excellence in Services”, University of Ljubljana, Slovenia. 327-337. . Erişim Tarihi: 09.08. 2015.
Mayfield, A. (2008). “What is Social Media?”. iCrossing eBook. http://www. icrossing.co.uk/fileadmin/uploads/eBooks/What_is_Social_Media_iCrossing_ebook.pdf. Erişim Tarihi: 15.05. 2014.
Saraniemi, S. ve Ahonen, M. (2008). “Destination Branding from Corporate Branding Perspective”. Proceedings of the Conference on Corporate Communication, Wroxton,England:435-448.http://www.oulu.fi/cobra/papers/Artikkelit %20 konferensseissa/Destination%20Branding%20from%20Corporate%20Branding%20 Perspective.pdf. Erişim Tarihi: 20.05. 2015.
Taşdemir, E. (2011). “Bütünleşik Pazarlama İletişimi Temelinde Sosyal Medya”. e-Journal of New World Sciences Academy-Humanities Sciences. 6 (3). 645-665. http:// www.newwsa.com/sayi_detay.asp?d=1&dergi_id=5&sayi_id=129. Erişim Tarihi: 23.06. 2014.