Bir Aşk ve Nefret Hikayesi: Halkla İlişkiler ve Propaganda

Makale propaganda ile halkla ilişkilerin benzerliklerini ortaya koymayıamaçlamaktadır. Bu benzerlik halka ilişkilerin ana akım yazınında genel olarak göz ardıedilen ve eleştirel halkla ilişkiler içinde tartışılan bir başlıktır. Halkla ilişkiler temelde biriletişim yönetimi olarak ele alınmakta ve ikna ile olan ilişkisi arka plana itilmektedir. Yazındapropaganda halkla ilişkilerden tamamen farklı bir alanmış gibi değerlendirilmektedir.Oysa propaganda pejoretif kullanımın ötesinde bir kitle ikna tekniğidir ve kitlelerin belirlidavranışlara yöneltilmesi için hem geçmişte hem de günümüzde devlet aygıtı propagandafaaliyetleri yapmaktadır. Bu yönüyle propaganda ve halkla ilişkiler ortak yönelimgöstermektedir. Günümüzde devletin iletişim etkinliklerine halkla ilişkiler deniliyor olmasıfaaliyetlerin doğasını değiştirmemektedir. Makalede halka ilişkiler ile propagandanınbenzerliği örnek olaylar, yöntem, örgütlenme ve araçlar yönünden tartışılacaktır.

Public Relations and Propaganda: Love and Hate Relationship

This article discusses the similarities between propaganda and public relations. This topic is mostly neglected in mainstream public relations literature but the basic concern of critical public relations. Public relations focuses on the communication management of organizations and ignore the persuation effect of the activity. Beyond pejorative connotations, propaganda is a mass persuasion technique and all state apparatus make use of propaganda to accept or support public policies at all times. This is the common ground for both prapaganda and public relations. Today calling these persuasion activities as public relations does not make a difference in the nature of the action. In the article the similarities of propaganda and public relations are discussed through historical cases, methods, management and media usage.

PDF

___

Akarcalı, Sezer (2003). 2. Dünya Savaşında İletişim ve Propaganda, Ankara: İmaj Yayıncılık.
Aktaş Yamanoğlu, Melike; Gençtürk Hızal, Senem; Özdemir, Pınar (2013) Türkiye’de Halkla İlişkiler Tarihi Kurumsallaşma Yılları 1960-1980, Deki Yayınları: Ankara.
Baines, Paul; Egan, John; Jefkins, Frank (2004). Public Relations: Contemporary Issues and Techniques, Oxford: Elsevier.
Bektaş, Arsev (2002). Siyasal Propaganda, İstanbul: Bağlam Yayınları.
Bektaş, Arsev (2007). Kamuoyu, İletişim ve Demokrasi, İstanbul: Bağlam Yayınları.
Bernays, Edward (1928). Propaganda, New York: H. Liveright.
Bernays, Edward (1952). Public Relations, Oklahoma: University of Oklahoma Press.
Brown, Jack A.C. (1992). Siyasal Propaganda, İstanbul: Ağaç Yayıncılık.
Burson, Harold (2018) The Big Interview in Communication Director Magazine, April, 2012, http://www.haroldburson.com/articles.html Erişim Tarihi: 9.05.2018
Carayol, Valerie (2004). “France” Van Ruler, Betteke; Verčič, Dejan (Eds), Public Relations and Communication Management in Europe, Berlin: De Gruyter. 135-154.
Chartered Institute of Public Relations (2018) “What is Public Relations?” http:// www.cipr.co.uk/content/careers-advice/what-pr Erişim Tarihi: 9.05.2018
Chomsky, Noam (1997). “What Makes Mainstream Media Mainstream”, http:// theanarchistlibrary.org/library/noam-chomsky-what-makes-mainstream-mediamainstream.pdf Erişim Tarihi: 28.04.2018
Clark, Toby (2011). Sanat ve Propaganda: Kitle Kültürü Çağında Politik İmge, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Cutlip, Scot; Center, Allen; Broom, Glen (1985). Effecitive Public Relations, New Jersey: Prentice Hall.
Cutlip, Scott M. (2009). Public Relations History: From the 17th to the 20th Century: The Antecedents, New York: Routledge.
Domenach, Jean M. (2003). Politika ve Propaganda, İstanbul: Varlık Yayınları.
Doob, Leonard W. (1950). “Goebbels’ Principles of Propaganda”, The Public Opinion Quarterly, 14(3): 419-442.
Ellul, Jacques (1973). Propaganda: The Formation of Men’s Attitudes, New York: Random House.
Ewen, Stuart (1996). PR: A Social History of Spin, New York: Basic Books.
Fawkes, Johanna (2007). “Public Relations Models and Persuasion Ethics: A New Approach”, Journal of Communication Management, 11(4): 313-331.
Grunig, James (2005). “İletişim, Halkla İlişkiler ve Etkin Örgütler: Kitaba Genel Bir Bakış” Grunig, James (ed), Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, İstanbul: Rota Yayınları. 11-39
Grunig, James; Grunig, Larissa (2005). “Halka İlişkiler ve İletişim Modelleri” Grunig James (ed), Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, İstanbul: Rota Yayınları. 307-348.
Güllüoğlu, Özlem (2009). “Halkla İlişkiler ve Propaganda İlişkisi Üzerine Kuramsal Bir Değerlendirme”, Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 12(1-2): 505-520.
Gürgen, Haluk (1990). “Propaganda”, Kurgu Dergisi, 8: 135-157.
Holmes Report (2018) “Global Top 250 PR Agents Ranking 2017” https://www. holmesreport.com/ranking-and-data/global-pr-agency-rankings/2017-pr-agencyrankings/top-250 Erişim Tarihi: 9.05.2018
Hiebert, Ray Eldon (2003) “Public Relations and Propaganda in Framing the Iraq War: A Preliminary Review” Public Relations Review 29: 243–255.
Jowett, Garth S.; O’Donnell Victoria (2012). Propaganda and Persuasion, Thousand Oaks: Sage.
Kalyon, Yeşim (2007). Halkla İlişkiler, Ankara: Nobel Yayınevi.
Karaçor, Süleyman (2006). “Propagandanın Halkla İlişkiler ve Reklama Göre Yapı, İşleyiş Açısından Farklılıkları”, İstanbul İletişim Fakültesi Dergisi, 27: 85-96.
Karalar, Rıdvan (1997). Halkla İlişkiler, Eskişehir: Birlik Ofset.
Kazancı, Metin (2006). Kamuda ve Özel Sektörde Halkla İlişkiler, Ankara: Turhan Kitabevi.
Kenez, Peter (1985). The Birth of the Propaganda State, Cambridge: Cambridge University Press.
Ker, Müjde (1988). “Halkla ilişkiler ve Propaganda İlişkisi” İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 8: 265-284.
Keskin, Fatih (1997). 2. Dünya Savaşı Sırasında Türkiye’de Alman Propagandası: Türkische Post (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi ve Siyaset Bilimi Anabilim Dalı.
L’Etang, Jacques (2004). Public Relations in Britain: A History of Professional Practice in the Twentieth Century, New Jersey: Lawrence Erlbaum.
L’Etang, Jacques (2008). Public Relations, Concepts, Practice and Critique, London: Sage.
Lattimore, Dan; Baskin, Otis; Heiman, Suzette; Toth, Elizabeth; Van Leuven, James (2004). Public Relations: The Profession and the Practice, Boston: Mc Graw Hill.
Lee, R (2006). “Demography, Urbanization, and Migration” Berger S (ed) Acompanion to Nineteenth-Century Europe, 1789–1914 , MA: Blackwell Publishing. 56- 59.
Lerner, Daniel (1985). “Propagandada Etkinlik: Şartlar ve Değerlendirme”, Oskay, Ünsal (ed), Kitle Haberleşmesi Teorilerine Giriş, Ankara: AÜ Basın Yayın Yüksekokulu Yayınları. 261-280.
Miller, David; Dinan, William (2008). A Century of Spin, London: Pluto Press.
Moloney, Kevin (2000). Rethinking Public Relations, London: Routledge.
Moloney, Kevin (2006). Rethinking Public Relations: PR, Propaganda and Democracy, London: Routledge.
Morris, Trevor; Goldsworthy, Simon (2008). PR-A Persuasive Industry? New York: Palgrave Macmillan.
Negrine, Ralph (2014). “Politik Propaganda” Keskin, Fatih (Ed), Politik İletişim Sözlüğü Ankara: İmge Kitabevi. 204-205.
Nessmann, Karl (2000). “The Origins anda Development of Public Relations in Germany and Austria” Moss, Danny; Vercic, Dejan; Warnaby, Gary (eds), Perspectives on Public Relations, London: Routledge. 211-225.
Newsom, Doug; VanSlayke Turk, Judy; Kruckeberg, Dean (2013). This is PR: The Realities of Public Relations, Boston: Wadsworth.
O’Keefe, Daniel (2002). Persuasion, Theory and Research, Thousand Oaks: Sage. Ogilvy Public Relations, https://www.ogilvypr.com/ 23.10.2017
Okay, Ayla; Okay, Aydemir (2002). Halkla İlişkiler, İstanbul: Der Yayınevi.
Onal, Güngör (1997). Halkla İlişkiler, Eskişehir: Türkmen Kitabevi.
Orwel, George (2016). Hayvan Çiftliği, İstanbul: Can Yayınları.
Özgen, Ebru; Bayraktar, Nurdan (2014). “Spin Doctor Kavramının Tehtidi Altında Halkla İlişkiler”, Marmara İletişim Dergisi, 21: 1-18.
Page, Arthur (2018). Principles of Public Relations, https://awpagesociety.com/ site/the-page-principles, Erişim Tarihi: 28.04.2018.
Pinkleton, Bruce (2009). “The Campaign of the Committee on Public Information: Its Contributions to the History and Evolution of Public Relations”, Journal of Public Relations Research, 6(4) 229-240.
Pratkanis, Anthony; Aronson, Elliot (2008). Propaganda Çağı, İstanbul: Paradigma Yayıncılık.
Qualter, Terence H. (1980). “Propaganda Teorisi ve Propagandanın Gelişimi” (Çev: Ünsal Oskay), Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 35: 255-307.
Seitel, Fraser P. (2011). The Practice of Public Relations, Boston: Pearson.
Smith, Ted A. (1989)(Ed) Propaganda: A Pluralistic Perspective, New York: Praeger.
Stauber, John C.; Rampton, Sheldon (1995) Toxic Sludge is Good For You: Lies, Damn Lies and the Public Relations Industry, Maine: Common Courage Press.
Taylor, Philip M (2003). Munitions of the Mind, Manchester: Manchester University Press.
Topal, Mehmet Cemil (2011) “Halkla İlişkiler ve Savaş: Toplumları Cinayete Ortak Etmek” Yıldırım Becerikli, Sema (Ed) Halkla İlişkiler ve Reklamın Anatomisi, Ankara: Ütopya.
Tortop, Nuri (2009) Halkla İlişkilere Giriş, Ankara: Nobel.
Türk Dil Kurumu Sözlüğü (2015) http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_ bts&view=bts Erişim Tarihi: 11.12.2015
Ustakara, Fuat; Aydemir, Mustafa (2015). “Şeytanın Avukatından Başkanın Adamlarına: Asimetrik İletişim ve Spin Döngüsünde Gerçeklik Üretimi”, Selçuk İletişim, 9(1): 72-93.
Vercic, Dejan; Grunig, Larissa; Grunig, James (1996). “Global and Specific Principles of Public Relations: Evidence from Slovenya”, Culbertson H, Chen N (Eds), International Public Relations, New York: Routledge. 31-65.
Walton, Douglas (1997) “What is Propaganda and What Exactly is Wrong with It?”, Public Affairs Quarterly, 11(4): 383-413.
Weaver, C. Kay; Motion, Judy; Reaper, Juliet (2006). “From Propaganda to Discourse (and Back Again): Truth, Power, the Public Interest and Public Relations”,
L’Etang, Jacque; Pieczka, Magda (Eds), Critical Perspectives in Public Relations, London: Lawrence Erlbaum Associates. 7-21.
Weber Shandwick (2017) “ http://www.webershandwick.com/news/article/ engaging-always Erişim Tarihi: 22.10.2017
Yıldırım Becerikli, Sema (2008) Ve Halkla İlişkiler, Şeytanın Avukatlığından Arabuluculuğa, Bir Disiplinin Eleştirel Analizi, Ankara: Karınca Yayınları