Bayram OĞUZ AYDIN, Emine ŞAHİN

Hastanelerde Hasta Yakınları Tarafından Belirlenen İletişim Engellerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi

Bu çalışma, Gaziantep Üniversitesi Uygulama ve Araştırma Hastanesinde sağlıkhizmeti alan hasta yakınları tarafından belirlenen iletişim engellerinin çeşitli değişkenleregöre incelenmesini amaçlamaktadır. Araştırmanın evrenini, Türkiye’nin Güneydoğusundabulunan Gaziantep Üniversitesi Şahinbey Araştırma ve Uygulama Hastanesinde ayaktave yatarak sağlık hizmeti alan hastaların yakınları, örneklemini ise araştırmaya katılmayagönüllü olan 450 hasta yakını oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri 01-20 Nisan 2016tarihlerinde yapılandırılmış soru formu ile toplanmıştır. Verilerinin analizinde frekans,yüzde, aritmetik ortalama, standart sapma hesaplanmış ve bağımsız değişkenlerle ölçümaracındaki toplam puanlar arasındaki farkı incelemek amacıyla Man-Whitney U testi veKruskal Wallis, alt boyutlar arasındaki ilişkinin incelenmesinde ise Spearman Korelasyonanalizi kullanılmıştır. Bu çalışma sonucuna göre hasta yakınlarında ilgi ihtiyacı ile merakve bilgi öğrenme isteği yüksek düzeyde, önyargının düşük düzeyde olduğu belirlenmiştir.İletişim engellerinin hasta yakınının cinsiyeti, yaşı, eğitim durumu ve hasta türüne göreincelenmesi neticesinde bazı farklılıklar tespit edilmiştir. Bu bağlamda çalışma hastayakınları düzeyinde sağlık iletişimi engellerinin çeşitli değişkenlere göre belirlenmesi veçözümüne yönelik önlemlerin alınması noktasında önem taşımaktadır.

A Survey on Patient Relatives-Determined Communication Barriers According to Various Variables in Hospitals

This study aims to examine communication barriers identified by patient relatives at Gaziantep University Şahinbey Research and Application Hospital according to various variables. The population of the survey is the relatives of patients who take ambulatory care facilities and in-patient treatment at Gaziantep University Şahinbey Research and Application Hospital which is located in the southeastern of Turkey. The sample of the study consist of voluntary 450 patient relatives. The data of the study were obtained between the dates of 01-20 April 2016 with structured questionnaire form. In the analysis of the data, frequency, percentage, arithmetic mean, standard deviation were counted and Man-Whitney U test and Kruskal Wallies were used to examine the difference between independent variables and the total scores in the measurement tool; Spearman correlation analysis was used to examine the relation among the sub-dimensions. According to the result of this study, it was determined that need for attention, concern and need for being informed is high level, but prejudice is low level among the patient relatives. As a result of the examination of communication barriers according to patient relatives’ gender, age, educational status and patient types, some differences were determined. In this context, this study is important to determine health communication barriers according to various variables at the patient relatives level and to take measures to solve them.

PDF

___

Alacacioglu, A., Tarhan, O., Alacacioglu, I., Dirican, A., ve Yilmaz, U., (2013). “Depression and Anxiety in Cancer Patients and Their Relatives”. Journal of B.U.ON.: Official Journal of the Balkan Union of Oncology, 18(3), s.767–774.
Annagür, B., (2010). “Sağlık Çalışanlarına Yönelik Şiddet: Risk Faktörleri, Etkileri, Değerlendirilmesi ve Önlenmesi”, Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 2(2). https://doi. org/10.18863/pgy.57931.
Anoosheh, M., Zarkhah, S., Faghihzadeh, S., Vaismoradi, M., (2009). “Nurse– patient Communication Barriers in Iranian Nursing”, International Nursing Review, 56, s.243–249.
Aydın, B. O., ve Şahi̇n, E., (2016). “Hastanede Hasta ve Hasta Yakınları Düzeyinde Görülen İletişim Problemlerinin Çözümüne Yönelik Bir Model Önerisi”, ODÜ Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi (ODÜSOBİAD), 6(15), s.64–94.
Bartlett, G., Blais, R., Tamblyn, R., Clermont, R. J., ve MacGibbon, B., (2008). “Impact of Patient Communication Problems on the Risk of Preventable Adverse Events in Acute Care Settings”, CMAJ: Canadian Medical Association Journal = Journal de l’Association Medicale Canadienne, 178(12), s.1555–1562. https://doi.org/10.1503/ cmaj.070690
Bernhardt, J. M., (2004). “Communication at the Core of Effective Public Health”, American Journal of Public Health, 94(12), s.2051–2053.
Blackstone, S. W., (2009). “Communication Access across the Health Care Continuum”, Augmentative Communication News. Retrieved from http://www. augcominc.com/newsletters/index.cfm/newsletter_129.pdf
Burnarda, P. ve Naiyapatanab, W., (2004). “Culture and Communication in Thai Nursing: A Report of an Ethnographic Study”, International Journal of Nursing Studies, 41,(7), s.755–765.
Corcoran, N., (2007). Communicating Health: Strategies for Health Promotion. Los Angeles: SAGE Publications.
Duğan, Ö. ve Uludağ, A., (2015). “Sağlık Çalışanlarının Halkla İlişkilere Bakışı: Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Örneği”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 34, s.41-51.
Duğan, Ö., (2017). “Analysis of Violence in Health News: An Examination on Newspaper Reports”, Erciyes Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 5(1), s.400-410.
Elkin, N., Karadağlı, F., ve Barut, Y., (2016). “Sağlık bilimleri yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerileri düzeyleri ve ilişkili değişkenlerin belirlenmesi”, Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 9(2), s.70–80.
Epstein R.M, Street R.L. (2007). Patient-centered Communication in Cancer Care: Promoting Healing and Reducing Suffering. Bethesda (MD): NationalCancer Institute.
Frankel, A., (2008). “Health Literacy and Harm: Who is at Risk? What is the Fix?”, Canadian Medical Association Journal, 178(12), s.1573–1574. https://doi.org/10.1503/ cmaj.080628
Gürbüz, S. ve Şahin, F., (2016). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri FelsefeYöntem- Analiz. Ankara: Seçkin.
Gürkan, Aysel, (2009). “Bütüncül Yaklaşım: Yoğun Bakımda Hastası Olan Aile Üyeleri”, Yoğun Bakım Hemşireliği Dergisi, 13(1), s.1–5.
İlhan, M. N., Çakır, M., Tunca, M. Z., Avcı, E., Çetin, E., Aydemir, Ö., Tezel, A. ve Bumin, M. A., (2013). “Toplum Gözüyle Sağlık Çalışanlarına Şiddet: Nedenler, Tutumlar, Davranışlar”, Gazi Medical Journal, 24(1), s.5-10.
Karadağ, M., Işik, O., Cankul, İ. H. ve Abuhanoğlu, H., (2015). “Hekim ve Hemşirelerin İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi”, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(1), s.160–179.
Karliner, L. S.; Auerbach, A., Nápoles, A., Schillinger, D., Nickleach, D. ve PérezStable, E. J., (2012). “Language Barriers and Understanding of Hospital Discharge Instructions”, MedicalCare, 50, (4), s.283-289
King, A., ve Hoppe, R. B., (2013). “Best Practice’ for Patient-Centered Communication: A Narrative Review”, Journal of Graduate Medical Education, 5(3), s.385–393. https://doi.org/10.4300/JGME-D-13-00072.1
Kourti, M., Christofilou, E., ve Kallergis, G., (2015). “Anxiety and Depression Symptoms in Family Members of ICU Patients”, Avances En Enfermería, 33(1), s.47–54. https://doi.org/10.15446/av.enferm.v33n1.48670
Kumcağız, H., Yılmaz, M., Çelik, S. B., ve Avcı, İ. A., (2011). “Hemşirelerin İletişim Becerileri: Samsun İli Örneği”, Dicle Tıp Dergisi, 38(1), s.49-56. https://doi. org/10.5798/diclemedj.0921.2012.04.0184
Leisen, B., ve Hyman, M. R., (2001). “An Improved Scale for Assessing Patients’ Trust in their Physician”, Health Marketing Quarterly, 19(1), s.23–42. https://doi. org/10.1300/J026v19n01_03
Levinson, W., Lesser, C. S., Epstein, R. M. (2010). Developing Physician Communication Skills For Patient-Centered Care. Health Affairs, 29(7), 1310-1318.
Loghmani, L., Borhani, F., ve Abbaszadeh, A., (2014). TFactors Affecting the Nurse-Patients’ Family “Communication in Intensive Care Unit of Kerman: A Qualitative Study”, Journal of Caring Sciences, 3(1), s.67–82. https://doi.org/10.5681/jcs.2014.008
National Health and Medical Research Council (Australia). (2004). Communicating With Patients: Advice for Medical Practitioners; And, General Guidelines for Medical Practitioners on Providing Information to Patients. Canberra: National Health and Medical Research Council.
Neame, R., Hammond, A., ve Deighton, C., (2005). “Need for Information and for Involvement in Decision Making among Patients with Rheumatoid Arthritis: A Questionnaire Survey”, Arthritis and Rheumatism, 53(2), s.249–255. https://doi. org/10.1002/art.21071
Okay, A., (2016). Sağlık İletişimi, İstanbul: Derin Yayıncılık.
Oztürk, H., ve Babacan, E., (2014). “The Violence Applied to Health Personnel Working at Hospitals by Patients/ Their Families: The Causes and Factors Regarding Violence”, Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 1(2), s.70–78. https://doi.org/10.5222/ SHYD.2014.070
Özyurt, A, Ogan, H, Solakoğlu, Z, ve Bilen, A., (2009). “Hekime yönelik şiddet nasıl önlenir çalıştayı anket sonuçları”, Retrieved 15 February 2017, from https://www. ttb.org.tr/siddet/index.php?option=com_content&view=article&id=67:rapor&catid=23:r apor&Itemid=8
Patak, L., Gawlinski, A., Fung, N. I., Doering, L., Berg, J., ve Henneman, E. A., (2006). “Communication Boards in Critical Care: Patients’ Views”, Applied Nursing Research: ANR, 19(4), s.182–190. https://doi.org/10.1016/j.apnr.2005.09.006.
Paul, F., Hendry, C., ve Cabrelli, L., (2004). “Meeting Patient and Relatives’ Information Needs upon Transfer from an Intensive Care Unit: The Development and Evaluation of an Information Booklet”, Journal of Clinical Nursing, 13(3), s.396–405.
Pochard, F., Darmon, M., Fassier, T., Bollaert, P.-E., Cheval, C., Coloigner, M., … Azoulay, É. (2005). “Symptoms of Anxiety and Depression in Family Members of Intensive Care Unit Patients before Discharge or Death. A Prospective Multicenter Study”, Journal of Critical Care, 20(1), s.90–96. https://doi.org/10.1016/j.jcrc.2004.11.004
Richard L. S. J., (2002). “Information-Giving in Medical Consultations: The Influence of Patients’ Communicative Styles and Personal Characteristics”, Social Science & Medicine, 32(5), s.541-548.
Rogers, E.M. (1996). The of Health Communication Today: An Up-To-Date Report, Journal of Health Communication, 1, 15– 23.
Roter D. L., Hall J. A. ve Katz N. R., (1987). “Relations between Physicians’ Behaviors and Analogue Patients’ Satisfaction, Recall, and Impressions”, Medical Care, 25 (5), s.437-541.
Rowland-Morin P.A., Carroll J.G. (1990). Verbal Communication Skills and Patient Satisfaction: A Study of Doctor-Patient Interviews. Eval HealthProf.,13(2),168–185.
Sjöblom, L.-M., Pejlert, A., ve Asplund, K., (2005). “Nurses’ View of the Family in Psychiatric Care”, Journal of Clinical Nursing, 14(5), s.562–569. https://doi.org/10.1111/ j.1365-2702.2004.01087.x
Stewart, M. A., (1995). “Effective Physician-Patient Communication and Health Outcomes: A Review”, CMAJ: Canadian Medical Association Journal = Journal de l’Association Medicale Canadienne, 152(9), s.1423–1433.
Şahin, E., Aydın, B. O., Gülşen, M. T., ve Kul, S., (2017). “The Validity and Reliability of a New Scale to Measure Patient-Determined Communication Barriers in Hospitals”, Turkish Journal of Public Health, 15(3), s.187–200.
Thom, D. H., Kravitz, R. L,, Bell, R. A., Krupat, E.ve Azari, R., (2002). “Patient Trust in the Physician: Relationship to Patient Requests”, Family Practice, 19(5), s.476– 483. https://doi.org/10.1093/fampra/19.5.476
Zerenler, M., ve Öğüt, A., (2007). “Sağlık Sektöründe Algılanan Hizmet Kalitesi ve Hastane Tercih Nedenleri Araştırması: Konya Örneği”, Selçuk Üniversitesi Sosyal BilimlerEnstitüsü Dergisi, 0(18), s.501–519.
Zolnierek K.B.H, DiMatteo M.R. (2009). Physician Communication and PatientAdherence to Treatment: A Meta-Analysis. Med Care, 47(8), 826–834.