2017 Anayasa Değişikliği Referandumu Kampanya Sürecinde Twitter Kullanımı

2000’li yılların başından itibaren hızla gelişme gösteren Web 2.0 teknolojileriinternetin bir mecra olarak siyasal kampanya süreçlerinde kullanımını beraberindegetirmiştir. Sosyal ağ sitelerinin insan hayatına girmesi ise siyasal iletişime kaçınılmazolarak yeni bir boyut kazandırmıştır. Gerek siyasetçiler gerek siyasal kurumlar gereksede seçmenler demokrasinin diğer aktörleriyle kurdukları iletişimde özellikle Twitter’danetkin şekilde yararlanmaktadır. Bu araştırmada 16 Nisan 2017 Anayasa DeğişikliğiReferandumu kampanya sürecinde evet ve hayır oylarını destekleyen tweetler istatistikselolarak incelenmiştir. Araştırmada öncelikle kampanya döneminde Twitter kullanımı ileilgili betimleyici istatistikler derlenmiştir. Bu kapsamda Twitter kullanımının artış veazalış eğilimleri ile retweet ve bahsedilme (mention) mekanizmaları ile ilgili istatistiklersunulmuştur. Buna göre evet oyu kampanyasında Twitter’ın en çok konuşulan kullanıcılarısiyasetçi ve diğer siyasal aktörler iken, hayır oyu kampanyasında medya organlarının,gazetecilerin ve diğer sivil hesapların da Twitter’da aktif görünüm kazandığı tespitedilmiştir. Çalışmada elde edilen bulguların gelecekte 16 Nisan referandumu ve sosyalmedya kullanımı üzerine yapılacak çalışmalara veri sağlaması beklenmektedir.

Twitter Usage in 2017 Constitutional Amendment Referandum Campaign

Making a rapid progress from the early 2000’s, Web 2.0 technologies have brought the use of Internet in the political campaign processes as a medium. When social network sites are introduced into human life, they have inevitably brought a new dimension to political communication. Politicians, political institutions, and voters effectively use especially Twitter, in the communication they establish with other actors of democracy. This study statistically examines the tweets that supported votes yes and no during the political campaign for April 16, 2017 Constitutional Amendment plebiscite. First, descriptive statistics about Twitter usage during the campaign period were compiled. In this context, we presented the statistics about the increasing and decreasing tendencies of Twitter usage and retweeting and mentioning mechanisms. According to this, media organizations, journalists and other civic profiles became active in the campaign for the vote No, while the most mentioned users of Twitter in the campaign for the vote Yes were mostly politicians and other political actors. Findings from the study are expected to provide data for the future studies on the April, 16 plebiscite and social media use.

PDF

___

Akyol, M. (2015). Seçim Kampanyalarında Sosyal Medya Kullanımı: Facebook ve 2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(55), ss.98-114.
Bayraktutan, G., Binark, M., Çomu, T., Doğu, B., İslamoğlu, G. and Telli Aydemir, A. (2014). Siyasal İletişim Sürecinde Sosyal Medya ve Türkiye’de 2011 Genel Seçimlerinde Twitter Kullanımı. Bilig Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 68(Kış), ss.59-96.
Bennett, L. (2003). Communicating global activism: strengths and vulnerabilities of networked politics. Information, Communication and Society, 6(2), ss.143-168.
Bode, L. (2012). “Facebooking it to the Polls: A Study in Online Social Networking and Political Behavior.” Journal of Information Technology & Politics 9 (4) , ss.352–369.
Conroy, M., Feezell, J.T., Guerrero, M. 2012. “Facebook and Political Engagement: A Study of Online Political Group Membership and O+ine Political Engagement.” Computers in Human Behavior 28 (5) , ss.1535–1546.
Davis, R., Baumgartner, J., Francia, P., Morris, J. (2009). The internet in U.S. election campaigns. In: A. Chadwick and P. Howard, ed., Routledge Handbook of Internet Politics, 1. Basım. New York: Taylor & Francis, ss.13-25.
Gainous, J., Marlowe, A.D., Wagner,K. M. (2013). “Traditional Cleavages or a New World: Does Online Social Networking Bridge the Political Participation Divide?” International Journal of Politics, Culture, and Society 26 (2) , ss.145–158.
Genel, G. M. (2012). Siyasal Seçim Kampanyalarında Sosyal Medyanın Kullanımı (12 Haziran 2011 Seçimleri “Twitter” Örneği) The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication - TOJDAC October 2012 2 (4), ss.23-31
Golbeck, J., Grimes, J. M., and Rogers, A. (2010). Twitter Use by the U.S. Congress. Journal of The American Society For Information Science And Technology, 61 (8) , ss.1612-162
Hong S., Nadler D (2011). Does the Early Bird Move the Polls? The use of the social media tool ‘Twitter’ by U.S. politicians and its impact on public opinion. Proceedings of the International Conference on Digital Government Research.
Lee, E., Shin, S. Y. (2012). ‘When the medium is the message: how transportability moderates the effects of politicians’ Twitter communication’, Communication Research, [çevrimiçi], DOI:10.1177/0093650212466407.
Meriç, Ö. (2017) Çevrimiçi Siyasal İletişim Üzerine Bir Literatür Değerlendirmesi. Selçuk İletişim 9(4), ss.25-39
Naaman, M., Becker, H., Gravano, L. (2011). Hip and Trendy: Characterizing emerging trends on Twitter. Journal of the American Society for Information Science and Technology, 62(5), ss.902-918.
Özkan, A. (2004), Siyasal İletişim, İstanbul: Nesil Yayınları
Resnick, David (1998). “Politics on the Internet: The Normalization of Cyberspace”. The Politics of Cyberspace. Eds. Chris Toulouse & Timothy W. Luke. New York & London: Routledge.
Suh, B., L. Hong, Pirolli E.P., Chi, Z. (2010). Want to be Retweeted? Large Scale Analytics on Factors Impacting Retweet in Twitter Network [Proceedings of the IEEE International Conference on Social Computing]
Todd G., Broersma, M., Hazelhoff, K., van ‘t Haar, G. (2013). Between Broadcasting Political Messages And Interacting With Voters, Information, Communication & Society, 16:5, ss.692-716, DOI: 10.1080/1369118X.2013.785581
Ward, S., Gibson, R. (2003). “On-Line and on Message? Candidate Websites in the 2001 General Election.” British Journal of Politics and International Relations 5 (2), ss.188–205.
Weber, Lori M., Loumakis, A., Bergman, J. (2003). “Who Participates and Why? An Analysis of Citizens on the Internet and the Mass Public.” Social Science Computer Review 21 (1), ss.26–42.
Wolton, D., (1991). Medya Siyasal İletişimin Zayıf Halkası, Birikim (30), ss.51-58 Xenos, M., Moy, P. (2007). “Direct and Diferential Effects of the Internet on Political and Civic Engagement.” Journal of Communication 57 (4), ss.704–718.
Yardi S., Boyd, D. (2010) Dynamic Debates: An Analysis Of Group Polarization Over Time On Twitter. Bull Sci Technol Soc 20, ss.1–8
Ysk.gov.tr. (2016). 2017 Anayasa Değişikliği Halkoylaması. [çevrimiçi] Adres: http://www.ysk.gov.tr/ysk/content/conn/YSKUCM/path/Contribution%20Folders/ SecmenIslemleri/Secimler/SecimTakvimi2015/2017HO-SecimTakvimi.html [Erişim Tarihi 19 Ekim. 2017].