İngilizce Hazırlık Okulu Öğretim Programı Geliştirme Sürecinde Felsefi Düşünce Eksikliğinin Eleştirel Analizi

Felsefe günlük yaşamımızın her alanını etkilemekte ve ona yön vermektedir. Aldığımız bütün kararlar sahip olduğumuz felsefi görüşü yansıtır. Fakat günlük hayatta bu kadar etkili olan felsefi tutum ve dünya görüşü eğitimde kendini bu denli etkili hissettirememektedir. Özellikle yabancı dil hazırlık okulları genellikle başka okulların, yayınevlerinin ya da bu alanın uzmanlarının takipçisi olmakta ve onların tavsiye ve görüşlerini eleştirel bir düşünce süzgecinden geçirmeden uygulamaya koymaya çalışmaktadır. Bu süreçte okulların kendi öğretim ortamları, kaynakları, öğrencilerinin ilgi ve ihtiyaçları ve kendi öğretim elemanlarının bilgi ve tecrübeleri de yeterince dikkate alınmamaktadır. Bu sebeple bu çalışmada öncelikle felsefenin ne anlama geldiği tartışılmış ve özelde bir İngilizce öğretim programı geliştirmede felsefeden ve eleştirel düşünceden nasıl yararlanıldığı açıklanmıştır. Program geliştirmenin dört temel bileşeni olan hedeflerin, içeriğin, öğrenme-öğretme süreçlerinin ve ölçmedeğerlendirmenin belirlenmesinde felsefenin ve eleştirel düşüncenin işe vurularak nasıl bir program geliştirilebileceği örnekler üzerinden anlatılmıştır

A Critical Analysis of Lack of Philosophical Thought in Curriculum Development Processes of English Preparatory Schools

Philosophy influences and steers every step of our lives. All the decisions we make reflect the philosophical views we possess. However, philosophical perspectives and worldviews, which are highly influential in daily life, are not sufficiently reflected in education. Especially foreign language preparatory schools become the followers of other schools, publishers and field experts and try to implement their recommendations and views without filtering through critical analysis. However, a curriculum should be designe*d through a critical approach and fed with philosophical thought. In this study, the meaning of philosophy is discussed and particularly how philosophy can be put into practice in developing an English curriculum at a preparatory school is explained. The determination of four fundamental components of curriculum design –objectives, content, learning and teaching processes, and assessment- through philosophy and critical thinking is explicated by presenting examples

PDF

___

Alan, B. (2016). The effect of explicit instruction of summarizing strategy on students’ summarizing skills. Journal of Teacher Education and Educators, 5 (3), 315-334.
Biesta, G. (2012). The future of teacher education: Evidence, competence or wisdom? RoSE–Research on Steiner Education, 3(1).
Carr, W. (2004). Philosophy and education. Journal of Philosophy of Education, 38 (1), 55- 73.
Cevizci, A. (2016). Eğitim felsefesi. (4. Baskı). İstanbul: Say.
DE Jong T. & Ferguson-Hessler Monica G.M. (1996). Types and qualities of knowledge. Educational Psychologist, 31 (2), 105-113.
Demirel, Ö. (2013). Eğitimde program geliştirme. Kuramdan uygulamaya. (20.Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Doğan, H. (1997). Eğitimde program ve öğretim tasarımı. Ankara: Önder Matbaacılık.
Ertürk, S. (2013). Eğitimde “program” geliştirme. 6. Baskı. Ankara: Edge Akademi.
Haste, H. (2009). What is ‘competence’ and how should education incorporate new technology's tools to generate ‘competent civic agents’. The Curriculum Journal, 20 (3), 207-223.
Kılıç, C. (2014). John Locke: Bilginin kaynağı ve ideler sorunu. Ekev Akademi Dergisi, 58, 455-468.
Koç, E. (2009). Felsefe nedir? Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3, 221-231.
Köz, İ. (2004). Sezginin bilimdeki yeri ve önemi. Felsefe Dünyası Dergisi, 40 (2), 41-54.
Moule, P. & Goodman, M. (2009). Nursing research: An introduction. London: Sage.
Oliva, P.F. (2005). Developing the curriculum. (sixth edition). Boston. Pearson Education.
Ornstein, A. C. & Hunkins, F. P. (2009). Curriculum. Foundations, principles, and issues. (fifth edition). Boston: Pearson.
Papineau, D. (1982). Is epistemology dead? Proceedings of the Aristotelian Society, New Series, 129-142.
Rampsperger, A. G. (1939). What is scientific knowledge? The Philosophy of Science Association, 6 (4), 390-403.
Selvi, K. (2013). Felsefe ve eğitim arasındaki ilişki: Bilgi ve öğrenme. Bulunduğu eser: Ekici, G. ve Güven, M.(Ed.). Yeni öğrenme-öğretme yaklaşımları ve uygulama örnekleri. Ankara: Pegem Akademi.
Senemoğlu, N. (2013). Gelişim, öğrenme ve öğretim. Kuramdan uygulamaya. Ankara: Yargı. Taba, H. (1962). Curriculum development: Theory and practice. New York, NY: Harcourt, Brace & World, Inc.
Topdemir, H. G. (2009). “Felsefe nedir? Bilgi nedir?” Türk Kütüphaneciliği, 23 (1), 119- 133.
Varış, F. (1996). Eğitimde program geliştirme. “Teori ve teknikler”. Ankara: Alkım Kitapçılık Yayıncılık.
Veysal, Ç. (2004). Felsefe üzerine. Kaygı. Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, 3, 6-17.
Wolfson, M. (1958). “What is philosophy?” The Journal of Philosophy, 55 (8), 322-336.