RESEARCHING ABOUT THE RELATIONSHIP BETWEEN UNIVERSITY STUDENTS’ OF PERSONAL AND SOCIAL ADJUSTMENT LEVELS IN TERMS OF VARIOUS VARIABLES

Bu araştırmada, üniversite öğrencilerinin kişisel ve sosyal uyum düzeyleri cinsiyet, okul türü, sınıf düzeyleri, yerleşim yeri, sosyo-ekonomik düzeyleri ve anne-baba tutumları açısından incelenmiştir. Araştırma betimleme türünde olup, ilişkisel modele dayalıdır. Araştırmada tarama yöntemi ve anket tekniği kullanılmıştır. Araştırma evreni 2013- 2014 yılında Iğdır Üniversitesi'nde öğrenim gören 5000 öğrenciden; örneklemi ise kolay örnekleme yöntemiyle seçilen 832 öğrenciden oluşmaktadır. Bu araştırmada bireylerin kişisel, sosyal ve genel uyum düzeylerini ölçen Hacettepe Kişilik Envanteri ve kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Araştırmada frekans dağılımları, bağımsız gruplar için t testi, tek yönlü varyans analizi, Kruskal-Wallis analizi yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; üniversite öğrencilerinin cinsiyetlerine göre kendini gerçekleştirme ve sosyal uyumları arasında ve okul türleri, yerleşim yeri, algıladıkları sosyoekonomik düzeyleri ile algıladıkları anne-baba tutumlarına göre kişisel uyumları arasında anlamlı farklılaşma görülmemiştir. Erkek öğrencilerin duygusal kararlılık, nevrotik eğilimler, psikotik belirtiler, kişisel uyum ve aile ilişkileri ve sosyal ilişkiler ile genel uyum ortalamaları yüksek iken; kız öğrencilerin sosyal normlar ve antisosyal eğilimler puan ortalamaları anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur. Üniversite öğrencilerinin yerleşim birimlerine göre sosyal ve genel uyumları arasında anlamlı farklılaşma bulunmamışken; okul türleri, sınıf düzeyleri, algıladıkları sosyoekonomik düzeyleri ile algıladıkları anne-baba tutumlarına göre sosyal ve genel uyum puan ortalamaları arasında anlamlı farklılaşma olduğu tespit edilmiştir

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN KİŞİSEL VE SOSYAL UYUM DÜZEYLERİNİN BAZI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ

In this study, the relationships between the personal and social adjustment levels of university students were examined in terms of gender, school type, class levels, settlement, socio-economic levels and parental attitudes. Research is in the form of descriptive, relational model is based. Survey method and survey technique were used in the research. The research universe consists of approximately 5,000 students studying at Igdır University in 2013-2014; the sample consists of 832 students selected by easy sampling method. In this study, Hacettepe Personality Inventory and personal information form were used to measure the personal, social and general harmony of the individuals. Frequency distributions in the study, t-test for independent groups, one way analysis of variance, Kruskal-Wallis analysis were performed. According to the results of the research; there was no significant difference between students' self-actualization and social cohesion according to their gender, and their personal adaptation according to school types, settlement, perceived socio-economic levels and perceived parental attitudes. While there was no significant difference between the social and general adaptations of university students according to settlement units; School types, class levels, socio-economic levels they perceive and parental attitudes they perceive are significant differences between social and general adjustment point averages

PDF

___

Akay, N. (1990). Lise Öğrencilerine İlişkin Bazı Niteliklerin Sosyal ve Kişisel Uyum Düzeylerine Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Akdeniz, S. (2009). Ergenlerin Meslek Kararı Verme Yetkinlik Algılarının, Algılanan Ana- Baba Tutumu Ve Bazı Özlük Nitelikleri Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Akıncı, G. (2007). Engelli Çocuğa Sahip Olan Ve Olmayan Babaların Aile İşlevlerini Algılamaları İle Sosyal Uyum Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Aktaş, S. (2011). 9. Sınıfta Anne Baba Tutumları Ve Benlik Saygısı Arasındaki İlişkinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Aktaş, Y. (1997). Üniversite Öğrencilerinin Uyum Düzeylerinin İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 13: 107- 110.
Alisinanoglu, F. (2003). Çocukların Denetim Odağı İle Algıladıkları Anne Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. Cilt:1, Sayı:1.
Alver, B. (1998). Bireylerin Uyum Düzeyleri İle Empatik Becerileri Arasındaki İlişkiler. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Erzurum.
Arkonaç, S. A. (2011). Sosyal Psikoloji. 4.Baskı. İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım. Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Dergisi. 4:7- 14.
Aydın, B. (2002). Gelişim Psikolojisi. İstanbul: SFN Baskı.
Aydın, H. (2008). Ergenlerin Kişilik Özelliklerinin Stresle Başa Çıkma Ve Bazı Özlük Niteliklerine Göre Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Konya.
Aydın, M. Z. (2007). Ailede Çocuğun Ahlak Eğitimi. Ankara: Nobel Yayınevi.
Aydoğmuş, K. (2001). Çocuklarda Uyum Ve Davranış Bozuklukları (9. Baskı). Ana- Baba Okulu İstanbul: Remzi Kitap Yayıncılık.
Bakırcıoğlu, R. (2006). Ansiklopedik Psikoloji Sözlüğü. Ankara: Anı Yayıncılık.
Balabanlı, F. (1990). Öğretmen Liselerinde Okuyan Öğrencilerin Kişisel Ve Sosyal Uyum Düzeylerini Etkileyen Bazı Etmenler. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Baumrind, D. (1966). The Effects Of Authoritative Parental Control On Child Behaviors. Child Development, 37, 887- 907.
Baumrind, D. (1971). Current Patterns Of Parental Authority, Developmental Psychology Monograph 4, 1- 102.
Bayrak, Ö. A. (2012). Meslek yüksekokulu Öğrencilerinin Akademik Ve Sosyal Uyumlarının Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Yüksek lisans tezi. Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
Bilal, G. (1984). Demokratik Ve Otoriter Olarak Algılanan Ana- Baba Tutumlarının Çocukların Uyum Düzeylerine Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Biricik, Z. (2011). Üniversite Öğrencilerinde Algılanan Anne Baba Tutumları İle Uyum Düzeyi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
Bostan, S. (1993). 14- 16 Yaş Ergenlerinin Uyum Düzeylerinin Ve Anne- Baba Tutumlarının İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Geliştirilmiş 14.Baskı. Pegem Akademi. Ankara
Ceyhan, E. (1999). Mesleki Sorun Düzeyleri Farklı Okul Öğretmenlerinin Kişisel Ve Sosyal Uyum Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Cüceloğlu, D. (2004). İnsan Ve Davranışı. 13.Basım. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Dönmezer, İ. (1999). Ailede İletişim Ve Etkileşim. İstanbul: Sistem Yayıncılık
Durmuş, R. (2006). 3- 6 Yaş Arası Çocuğu Olan Ebeveynlerin Kişilik Özellikleri İle Anne- Baba Tutumlarının Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Duru, E. (2008). Üniversiteye Uyum Sürecinde Yalnızlığı Yordamada Sosyal Destek Ve Sosyal Bağlılığın Doğrudan ve Dolaylı Rolleri. Türk Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Dergisi. 3, 13- 24.
Düzgün, Ş. (2003). Öğrencilerin Psikolojik Belirtileri İle Ana- Baba Tutumları Arasındaki İlişkiler. Atatürk Üniversitesi. Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 2, Sayı:1- 2. Erzurum.
Ekşi, A. (1990). Çocuk, Genç, Ana Babalar. İstanbul: Bilgi Yayınevi.
Eldeleklioğlu, J. (1999). Karar Stratejileri İle Ana Baba Tutumları Arasındaki İlişki. Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Dergisi, 2 (11), 7- 13
Erdoğan, S., Sanlı, H.S. ve Bekir, Hs. (2005). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Üniversite Yaşamına Uyum Durumları. Gazi Üniversitesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13 (2), 479- 496.
Feldman, Ronald A. (1972). Normative Integration, Alienation, And Conformity İn Adolescent Groups, Adolescence 7, 327- 341.
Fisher,W.K., Lazerson, A. (1984). Human Development. NewYork: W.H. Freeman and Company. 1984.
Geçtan, E. (2014). İnsan Olmak. 17. Basım. İstanbul: Metis Yayınları.
Geçtan, E. (2014). Psikanaliz Ve Sonrası. 16.Baskı. İstanbul: Metis Yayınları.
Geçtan, E. (2013). Psikodinamik Psikiyatri Ve Normal Dışı Davranışlar. 21.Basım.İstanbul: Metis Yayınları.
Geylan, M. T. (2010). 9- 11 Yaş Arası Cimnastik Yapan Çocuklarla, Spor Yapmayan Akranlarının Ruhsal Uyum Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kırıkkale.
Gökçedağ, S. (2001). Lise Öğrencilerinin Okul Başarısı Ve Kaygı Düzeyi Üzerinde Anne-Baba Tutumlarının Etkilerinin Belirlenip Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Gümüş, İ., Kurt, M., Ermurat G. D., Feyetörbay E. (2011). E Anne- Baba Tutumu Ve Okul Başarısına Etkisi. Ekev Akademi Dergisi Yıl: 15 Sayı: 47.
Hamarta, S. (2007). İlköğretim 8.Sınıf Öğrencilerinin Sosyal Problem Çözme Becerilerinin Algılanan Anne Baba Tutumları Açısından İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi,Konya.
Hanyaloğlu, E. (1995). Okul Öncesi Kurum Öğretmenlerinin Kişilik Özellikleri İle Sahip Oldukları Anne- Babalık Tutumları Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
İnceoğlu, M. (2010). Tutum, Algı, İletişim. İstanbul: Beykent Üniversitesi Yayınevi No.69,5.Baskı.
Kacur, M. Atak, M. (2011). Üniversite Öğrencilerinin Sorun Alanları Ve Sorunlarla Baş etme Yolları. Erciyes Üniversitesi Örneği Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 31, 273- 297.
Kağıtçıbaşı, Ç. (2010). Benlik, Aile Ve İnsan Gelişimi. Kültürel Psikoloji. İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
Kağıtçıbaşı, Ç. (2004). İnsan Ve İnsanlar. 10.Basım. İstanbul: Evrim Basım Yayım Dağıtım.
Kapıkıran, A.N., Körükcü, Ö., Kapıkıran,Ş. (2014). The Relation of Parental Attitudes to Life Satisfaction and Depression in Early Adolescents: The Mediating Role of Self-esteem. Educational Sciences: Theory & Practice. Educational Consultancy and Research Center 14(4).1246-1252
Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırma Ve İstatistik Teknikleri. 11.Baskı. Ankara: Bilim Yayıncılık.
Karadayı, F. (1994). Üniversite Gençlerinin Algılanan Anne Baba Tutumları Anne Babayla İlişkileri Ve Bunların Bazı Kişilik Özellikleriyle Bağıntısı. Türk Psikoloji Dergisi. 9 (32).
Karahan, F., Sardoğan, M. E., Özkamalı, E. ve Dicle, An. (2005). Üniversite 1. Sınıf Öğrencilerinin Üniversiteye Uyum Düzeylerinin Sosyokültürel Etkinlikler Açısından İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (30), 63- 71.
Kılıççı, Y. (2006). Okulda ruh sağlığı. 5.baskı. Ankara: Anı Yayıncılık.
Köknel, Ö. (2006). Kaygıdan Mutluluğa Kişilik. 17. Baskı. İstanbul: Akdeniz Yayıncılık.
Köksal, O., Dilci T., Yolcubal D. (2013). Algılanan Anne Tutumlarının Kız Çocuklarının Kariyer Beklentisine Etkisi Üzerine Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi. EKEV Akademi Dergisi 57, 421- 433.
Kulaksızoğlu, A. (1998). Ergenlik Psikolojisi. 1.Baskı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Kutlu, M. (2004). Üniversite Öğrencilerinin Alıştırma- Oryantasyon Hizmetlerine İlişkin Karşılaştıkları Sorunlar Ve Beklentileri. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6- 9 Temmuz, Malatya.
Kurç, G. (1989). Bazı sosyo- ekonomik ve kültürel değişkenlerin lise öğrencilerinin uyum alanları ve uyum yöntemlerine etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Kuzgun, Y. ve Eldeliklioğlu, J. (2005). Anne Baba Tutumları Ölçeği. Ed: Kuzgun, Y. Ve Bacanlı, F. Pdr’de Kullanılan Ölçekler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Landis, P. H. ve Stone, C.L.(1952). The Relationship of Parental Authority Patterns of Teen-age Adjustments. State Colege of Washington.
Le Compte G., Le Compte, A. ve Özer, S.,(1978). Üç Sosyo-ekonomik Düzeyde Ankaralı Annelerin Çocuk Yetiştirme Tutumları. Bir Ölçek Uyarlaması. Psikoloji Dergisi, 1: 5-8.
Mercan, S. ve Yıldız, A. (2011). Eğitim Fakültesi Birinci Sınıf Öğrencilerinin Üniversiteye Uyum Düzeylerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi Sayı, 16, 135- 154.
Öğüt, F. (2000). Sosyal Uyum İle Sürekli Kaygı Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi, Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
Öncül, R. (2000). Eğitim Ve Eğitim Bilimleri Sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Özgüven, İ. E. (1992). Üniversite Öğrencilerinin Sorunları Ve Baş Etme Yolları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 5- 13.
Özgüven, İ. E. (1992). Hacettepe Kişilik Envanteri (HKE) El Kitabı. Ankara: Odak Ofset Matbaası.
Peterson, D. R., Becker, W. C., Shoemaker, D. J., Luria, Z, ve Hemler, L. A. (1981). Child Behaviour Problems and Parental Attitude. Child Development, 32,151-162.
Razon, N. (1981). Çalışan Anne Ve Çocuk. Aile Ve Çocuk Dergisi, İstanbul: Akbank Yayınları.
Sağınç, N. (2011). Üniversite Yaşamına Uyum Sürecine Etki Eden Faktörler Ve Birbirleri İle İlişkileri. Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Sezer, Ö. (2010). Ergenlerin Kendilik Algılarının Anne Baba Tutumları Ve Bazı Faktörlerle İlişkisi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 1, 1- 19.
Sezer, Ö. ve Oğuz, V. (2010). Üniversite Öğrencilerinde Kendilerini Değerlendirmelerinin Ana Baba Tutumları Ve Bazı Sosyo- Demografik Değişkenler Açısından İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 3, 743- 758
Şendil, G. (2003). Çocuk, Ergen Ve Anne Baba. İstanbul: Çantay Yayınları.
Tapmaz Ç. (2012). Halk Oyunları Çalışmalarının İlköğretim Beşinci Sınıf (10- 11 Yaş Gurubu) Öğrencilerinin Sosyal Uyum Düzeylerine Etkisi Üzerine Bir İnceleme. Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
Tutar, H. (2012). Sosyal Psikoloji Kavramlar ve Kuramlar. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Tutar, H. (2013). Davranış Bilimleri Kavramlar ve Kuramlar. Ankara: Seçkin yayıncılık.
Tuzcuoğlu, N. (2004). Bir Aile Olmak, Anne- Baba Olmanın Altın Kuralları. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Türk Dil Kurumu Sözlük. (2012). Büyük Türkçe Sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayını
Ulukaya, S. ve Bilge, B. (2014). Üniversite Öğrencilerinde Akademik Ertelemenin Yordayıcıları Olarak Aile Bağlamında Benlik Ve Ana- Baba Tutumları. Türk Psikolojik Danışma Ve Rehberlik Dergisi, 5 (41), 89- 102.
Uzuner, Y. (2003). Çocukta Ruh Sağlığı, Uyum Bozukluğu. Ailede Ruh Sağlığı. Eskişehir: Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
Watts, W. J. (1979). Deaf Children And Some Emotional Aspects Of Learning. The Volta Review, 491- 500.
Yavuzer, H. (1997). Çocuk Eğitimi El Kitabı. 7. Basım. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yavuzer, H. (2002). Çocuk Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yavuzer, H. (1986). Ailenin Gençlere Olumlu Ve Olumsuz Tutumları. İ.Ü. İstanbul Tıp Fakültesi Okul Çocuğu ve Adolesan Döneminde Sağlık 7.Pediatri Geünleri Raporları, İstanbul.
Yavuzer, H. (1996). Ana- Baba Ve Çocuk. 9. Basım. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yörükoğlu, A. (2008). Çocuk Ruh Sağlığı. 29.Basım. İstanbul: Özgür Yayın.
Zöhrap, D. U. (2004). Lise Öğrencilerinde Algılanan Ana- Baba Tutumları Ve Aile Yapısının Ergen Kişilik Özelliklerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.