ÖĞRETMEN ADAYLARININ EKSTRA PROGRAM ETKİNLİKLERİNE KATILIMLARI VE MESLEKİ KARAKTERLERİNE YANSIMALARI (MUĞLA SITKI KOÇMAN ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ)

Öğretmen adaylarının gelecek nesillere aktaracağı bilgiler kadar kendilerini çok yönlü geliştirmeleri de oldukça önemlidir. Ekstra program etkinlikleri ile zenginleştirilmiş öğretmen eğitimi süreci, hem öğretmen adaylarının bireysel gelişimlerine hem de profesyonel kimliklerine katkı sağlayabilecektir. Bu çalışma ile öğretmen adaylarının ekstra program etkinliklerine katılım sağlayıp sağlamadıkları, eğer katılıyorlarsa bu etkinliklerin nerede organize edildiği ve katılım sağladıkları etkinliklerin mesleki karakterlerine nasıl katkı sağlayacağını düşündükleri araştırılmıştır. Araştırma nitel bir çalışma olup, betimsel desende yürütülmüştür. Veriler 20152016 akademik yılında farklı bölümlerde öğrenim gören 131 öğretmen adayından toplanmıştır. Verilerin toplanmasında araştırmacılar tarafından oluşturulmuş yarı yapılandırılmış bir form oluşturulmuştur. Formun içerisinde kapalı ve açık uçlu sorular kullanılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen verilere göre, öğretmen adaylarının çoğunlukla üniversite içerisinde yer alan etkinliklere katılmayı tercih ettikleri, bölümlere göre ekstra program etkinliklerinin farklılık gösterdiği, katıldıkları bu etkinliklerin mesleki karakterlerine olumlu katkı sağladığını düşündükleri, katıldıkları ekstra program etkinliklerinin mesleki karakterlerinin oluşmasında yönlendirici, etkinlik hazırlama becerisi, dersin eğlenceli geçmesinin sağlanması, mesleklerine tecrübe kazandırması, çevreleri ile etkileşim sağlaması, genel kültürlerini ve vizyonlarını genişletmesi ve iletişim becerilerini geliştirmesi gibi olumlu etkilerinin olacağını düşündükleri sonuçlarına ulaşılmıştır. Öğretmen adaylarının katıldıkları ekstra program etkinliklerini mesleki karakterlerine yansıtabilmeleri oldukça önem taşımaktadır. Elde edilen sonuçlar ışığında öğretmenlik mesleğinin sadece yazılı program üzerinden uygulanmadığı aşikardır. Bu sebeple öğretmen adayları üniversite eğitimleri sırasında ekstra program etkinliklerine yönlendirilmeli, alanlarına şekillenmesindeki öneminin vurgulanması, bu etkinliklerin cezbedici olmasının sağlanması önerilmektedir

PROFESSIONAL CHARACTERS OF PROSPECTIVE TEACHERS AND EXTRACURRICULAR ACTIVITIES (MUĞLA SITKI KOÇMAN UNIVERSITY SAMPLE)

It is necessary to enrich teacher education programs with extracurricular activities both for prospective teachers own and professional development. Therefore, this study aimed to examine prospective teachers’ participation in extracurricular activities and how they contribute to prospective teachers’ professional characters. The study was conducted on case study design of qualitative method. The data were obtained from 131 prospective teachers from different departments studying in 2015-2016 academic year. According to the results, it was found that prospective teachers preferred to participate in extracurricular activities on campus, the activities differed among departments. They also think that extracurricular activities have an impact regarding these activities leading effect, developing activity preparation skills, contributing to joyful lessons, having experience for professions, increasing interaction with the environment, enlarging world knowledge and visions, and developing communication skills. It is essential for teacher candidates to practice extracurricular activities in their professional characters. It shows that future teachers internalized these activities somehow and they did not participate in these activities only to pass time. In the light of the results, it is crucial not to avoid extracurricular activities. Teacher education programs should not be developed solely on written programs. Therefore, teachers to be should be directed to extracurricular activities, field-based organizations should be intensified, professional developments with these activities should be highlighted, and these activities should be attractive

PDF

___

Arthur, M. B., Inkson, K. ve Pringle, J. K. (1999). The New Careers: Individual Action and Economic Change. London: SAGE Yayıncılık.
Aslan Altan, B. ve Altıntaş, H. Ö. (2017). “Professional Identities of Vocational High School Students and Extracurricular Activities.” Journal of Educational and Training Studies, 5(7): 46-52.
Balyer, A. ve Gündüz, Y. (2012). “Effects of Structured Extracurricular Facilities on Students’ Academic and Social Development.” Social and Behavioral Sciences, 46: 4803–4807.
Barber, B. L., Eccles, S. J., ve Stone, M. R. (2001). “Whatever Happened to the Jock, the Brain and the Princess? Young Adult Pathways Linked to Adolescent Activity Involvement and Social Identity.” Journal of Adolescent Research, 16(5): 429-455.
Creswell, J. W. (2016). Nitel Araştırma Yöntemleri: Beş Yaklaşıma Göre Nitel Araştırma ve Araştırma Deseni. Çev., Mesut Bütün ve Selçuk Beşir Demir. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Dagaz, M. C. (2012). “Learning From the Band: Trust, Acceptance and Self-Confidence.” Journal of Contemporary Ethnography, 41(4): 432-461.
DeAngelis, C. A ( 2017). Does Choice Matter for School Choice? An Instrumental Variables Analysis of the Effect of Choice on Parental Satisfaction in Charter Schools. EDRE Working Paper, 3 Mart 2017 tarihinde https://ssrn.com/abstract=2911285 adresinden erişilmiştir.
Eccles, J. S. ve Barber, B. L. (1999). “Student Council, Volunteering, Basketball, or Marching Band: What Kind of Extracurricular Involvement Matters?” Journal of Adolescent Research, 14: 10-43.
Ergün, M. (1992). Eğitim ve Toplum. Ankara: Ocak Yayınları. Feldman, A. F. ve Matjasko, J. L. (2005). “The Role of School-Based Extracurricular Activities in Adolescent Development: A Comprehensive Review and Future Directions.” Review of Educational Research, 75(2): 159-210.
Fredericks, A. J. ve Eccles, S. J. (2006). “Is Extracurricular Participation Associated With Beneficial Outcomes? Concurrent and Longitudinal Relations,” Development Psychology, 42(4): 698-713.
Görgen, İ. (2014). “Program Geliştirmede Temel Kavramlar.” EğitimdeProgram Geliştirme Kavramlar ve Yaklaşımlar. (Ed.) Hasan Şeker. Ankara: Anı Yayıncılık. 1-18.
Greenbank, P. (2015). “Still Focusing on the Essential: Exploring Student Attitudes to Extracurricular Activities. Education & Training, 57(2): 184–203.
Ibarra, H. (1999). “Provisional Selves: Experimenting With Image and Identity in Professional Adaptation.” Administrative Science Quarterly, 44(4): 764–791.
Kahne, J., Nagaoka, J., Brown, A., O’Brien, J., Quinn, T. ve Thiede, K. (2001). “Assessing After-School Programs as Contexts for Youth Development.” Youth and Society, 32: 421–446.
Lewis, C. P. (2004). The Relation Between Extracurricular Activities With Social Competences In School Age Children. A Meta-Analysis. Texas A&M University.
Logan, W. ve Scarborough, J. (2008). “Connections Through Clubs: Collaboration and Coordination of a School Wide Program.” Professional School Counseling, 12(2): 157-161.
Mahoney, J. L., Larson, R. W., Eccles, J. S., ve Lord, H. (2005). “Organized Activities as Developmental Contexts for Children and Adolescents.” Organized activities as contexts of development: Extracurricular activities, after-school and community programs, 3-22.
Mahoney, J. L., Schweder, A. E., ve Stattin, H. (2001). “Structured After-School Activities as Moderator of Depressed Mood for Adolescents with Detached Relations to Their Parents.” Journal of Community Psychology, 30(1): 69-86.
Mahoney, J. L. ve Stattin, H. (2000). “Leisure Activities and Adolescent Antisocial Behavior: The Role of Structure and Social Context.” Journal of Adolescence, 23: 113–127.
Marsh, H. V. (1992). “Extracurricular Activities: Beneficial Extension of the Traditional Curriculum or Subversion of Academic Goals.” Journal of Educational Psychology, 84: 553-562.
Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis. London: Sage Publication.
Patton, M. O. (2014). Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri. Çev., Mesut Bütün ve Selçuk Beşir. Ankara: Pegem Akademi.
Shulruf, B., Tumen, S., ve Tolley, H., (2008). “Extracurricular Activities in School, Do They Matter?” Children and Youth Service Review, 30: 418-426.
Sutton, G. (2015). “Extracurricular Engagement and the Effects on Teacher Student Educational Relationship.” Journal of Initial Teacher Inquiry, 1: 51-53.
Stevenson, J. ve Clegg, S. (2011). “Possible Selves: Students Orientating Themselves Towards the Future Through Extracurricular Activity.” British Educational Research Journal, 37(2): 231-246.
Wylie, C. (2005). “Leisure Activities and Adolescent Engagement in School Learning. NZARE, Dunedin, 1-12.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.