ZEKİ APAYDIN, Mehmet Ali KANDEMİR, CENGİZ ÖZYÜREK

EFFECTS OF TOULMIN ARGUMENTATION MODEL ON ATTITUDES OF STUDENTS TO 4TH GRADE SCIENCE COURSE

Bu araştırmanın amacı, "Toulmin Argümantasyon Modeli"nin 4. sınıf fen bilimleri dersine yönelik öğrenci tutumlarına etkisini araştırmaktır. Araştırma Balıkesir'in Bandırma ilçesinde bir ilkokulda gerçekleştirilmiş olup, bu araştırmaya 17 kız, 16 erkek öğrenci toplam 33 öğrenci katılmıştır. Bu araştırma dokuz hafta boyunca devam etmiştir. Gruba "Toulmin Argümantasyon Modeli"ne uygun eğitim ve öğretim süreci uygulanmıştır. Tek grup ön test- son test deneysel denese göre yapılan bu araştırmanın sonucunda ilkokul dördüncü sınıf fen bilimleri dersinde Toulmin Argümantasyon Modeli uygulamalarının öğrenci tutumlarını olumlu yönde değiştirdiği görülmüştür (P

TOULMIN ARGÜMANTASYON MODELİNİN 4. SINIF FEN BİLİMLERİ DERSİNE YÖNELİK ÖĞRENCİ TUTUMLARI ÜZERİNE ETKİSİ

The purpose of that study is to determine the effects of Toulmin Argumentation model on attitudes of the students to science course. This study is implemented in one class of an elementary school that represent medium socio-economic status in Bandırma, Balıkesir in 20152016 education period. 33 students participated in study group, 17 of them are female and 16 of them are male. The study lasted 9 weeks. Argumentation model is applied on this group. This research has been prepaed according to the one group pretest-postest design. At the result of the study it is determined that Argumentation model affected attitudes of fourth-grade students on science education positively (P

PDF

___

Aktamış, H., Hiğde, E. (2015). “Fen Eğitiminde Kullanılan Argümantasyon Modellerinin Değerlendirmesi”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 136-172.
Aldağ, H. (2006). “Toulmin Tartışma Modeli”. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 13- 34.
Apaydın, Z., Peker, E., Taş, E. (2012). “Isı Yalıtımını Argümantasyonla Anlama: İlköğretim 6. Sınıf Öğrencileri İle Durum Çalışması”. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl:4, Sayı: 8, 79-100.
Aslan, S. (2012). “Fen Sınıflarında Argümantasyonun Kullanımına İlişkin Bir Çalışma”. Proceedings of the 1st Cyprus International Congress of Education Research, 06-09 Aralık 20122, Girne / Kuzey Kıbrıs.
Aslantaş, S. (2014). “Görsel Sanatlar Dersine Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirilmesi”. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Yıl: 2, Sayı: 2, 185-196.
Büyüköztürk, Ş. (2001). “Deneysel Desenler”, Öntest-Sontest Kontrol Grubu Desen ve Veri Analizi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Büyüköztürk, Ş. (2016). “Veri Analiz El Kitabı”. Ankara: Pegem Akademi.
Çepni, S. (Ed.) (2016). “Fen ve Teknoloji Öğretimi”. Ankara: Pegem Akademi.
Dinçer, S. (2011). “ Matematik Lisans Derslerindeki Tartışmaların Toulmin Modeline Göre Analizi”. Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Doktora Tezi. Ankara.
Driver, R., Newton, P., and Osborne, J. (2000). “Establishing the norms of scientific argumentation in classrooms”. Science Education, 84(3), 287–312.
Duatepe, A., Çilesiz, Ş. (1999). “Matematik Tutum Ölçeği Geliştirilmesi”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16-17 : 45-52 .
Erduran, E., Simon, S., Osborne, J. (2004). “Tapping into argumentation: developments in the application of Toulmin's argument pattern for studying science discourse”. Science Education, 88 (6), 915-933.
Erduran, S., Kaya, E., Çetin, P. (2014). “İki Argümantasyon Testinin Türkçeye Uyarlanması”. İlköğretim Online, 13(3), 1014‐1032.
Gömleksiz, M., N. (2003). “İngilizce Duyuşsal Alana İlişkin Bir Tutum Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirliği”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (1), 215-226.
Güneş, S. (2013). “Matematik Eğitiminde Argümantasyon ve Kanıt Süreçlerinin Analizi ve Karşılaştırılması”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. Ankara.
Hand, B. Wallace, C. and Yang, E. (2004). “Using the science writing heuristic to enhance learning outcomes from laboratory activities in seventh grade science: Quantitative and qualitative aspects”. International Journal of Science Eduation, 26, 131-149.
Hasançebi, F., Y., Günel, M. (2013). Argümantasyon Tabanlı Bilim Öğrenme Yaklaşımının Dezavantajlı Öğrencilerin Fen Bilgisi Başarılarına Etkisi. İlköğretim Online, 12(4), 1056‐1073.
Hohenshell, L.(2004). “Enhancing science literacy though ımplementation of writing- to – learn strategies: Exploratory studies in high school biology”. Lowa State University. Doctoral Dissertation. USA.
Kaptan, F., Korkmaz, H. (2001). ”İlköğretimde Etkili Öğretme ve Öğrenme Öğretmen El Kitabı”. Ankara: MEB Yayınları.
Kaptan, F., Aydın, Ö. (2014). Kaptan, F., Aydın, Ö. (2014). “Fen-Teknoloji Öğretmen Adaylarının Eğitiminde Argümantasyonun Biliş Üstü ve Mantıksal Düşünme Becerilerine Etkisi ve Argümantasyona İlişkin Görüşler”. Eğitim Bilimleri Araştırma Dergisi, 4 (2), 163-188.
Karasar, N. (1994). “Bilimsel Araştırma Yöntemi”. Ankara: Araştırma Eğitim Danışmanlık Ltd.
Kazazoğlu, S. (2013). “Türkçe ve İngilizce Derslerine Yönelik Tutumun Akademik Başarıya Etkisi”. Eğitim ve Bilim, 38 (170), 294- 307.
Köseoğlu, F, Tümay, H. & Budak, E. (2008). “Bilimin Doğası Hakkında Paradigma Değişimleri ve Öğretimi ile İlgili Yeni Anlayışlar”. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2), 221-237.
Kıngır, S., Geban, Ö., Günel, M. (2011). “Öğrencilerin Kimya Derslerinde Argümantasyon Tabanlı Bilim Öğrenme Yaklaşımının Uygulanmasına İlişkin Görüşleri”. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 15-28.
Michaels, S., Shouse, A., W., Schweingrber, H., A. (2008). “Ready, Set Science! Putting Research to Work in K-8 Classroms”. Washington, D.C. National Academies Press. 01.08.2017 tarihinde https://www.google.com.tr/search?q=michaels%2C+shouse%2C+ schweingrber+pdf&oq=m&aqs=chrome.0.69i59j69i60l3j69i57j35i39.1915j0j8&sourceid=chrome&ie=U TF-8 adresinden indirilmiştir.
Pullant, J. (2001). “SPSS Survival Manual: A Step-By-Step Guide to Data Analysis Using SPSS for Windows”. Philadelphia, PA: Open University Press.
Rytel, J. (2014). “The nature and development of argumentative skills in children: Current research”. Res Rhetorica, 1 (1), 15-26.
Russell, T. L. (1983). “Analyzing arguments in science classroom discourse: Can teachers’ questions distort scientific authority.” Journal of Research in Science Teaching, 20, 27-45.
Simon, S., Erduran, S.& Osborne, J. (2006). “Learning to teach argumentation: research and development in the science classroom”. International Journal of Science Education, 235-260.
Secor, M. J. (1987). “Recent research in argumentation theory.” The Technical Writing Teacher, 15(3), 254-337.
Toulmin, S. (2003). “The Uses of Argument”. Cambridge University Press. New York.
Tümay, H., Köseoğlu, F. (2011). “Kimya Öğretmen Adaylarının Argümantasyon Odaklı Öğretim Konusunda Anlayışlarının Geliştirilmesi”. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 8 (3), 105-120.
Üstünkaya, I., Gencer, A., S. (2012). “İlköğretim 6. Sınıf Seviyesinde Bilimsel Tartışma (Argumentation) Odaklı Etkinliklerle Dolaşım Sistemi Konusunun Öğretiminin Akademik Başarıya Etkisi”. Sempozyum: X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Niğde.
YÖK/Dünya Bankası (1997). “Milli Eğitimi Geliştirme Projesi Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi”. Ankara. van Eemeren, F. H., Grootendorst, R., Kruiger, T. (1987). “Handbook of argumentation theory”. Dordrecht – Holland: Foris.
van Eemeren, F. H., R. Grootendorst, F. S. Henkemans, J. A. Blair, R. H. Johnson, E. C. W. Krabbe, C. Plantin, D. N. Walton, C. A. Willard, J. Woods, and D. Zarefsky (1996). “Fundementals of Argumentation Theory: A Handbook of Historical Backgrounds and Contemporary Developments”. Mahwah: Lawrence Erlbaum Associates.