A REVIEW OF PERCEPTIONS RELATED TO TOLERANCE VALUE OF PARENTS: A PHENOMENOLOGICAL STUDY

The purpose of this research is to reveal the perceptions of the parents related to the tolerance value.The phenomenology design which is one of the qualitative research designs has been used in the research.The research is carried out on 10 parents who live in a province of the Eastern Anatolia Region in the academic year of 2015-2016.Maximum diversity sampling method, which is one of the purposeful sampling methods,is used in the research.Data of the research has been gathered by using semi-structured interview form.The content analysis has been used in the analysis of data.Transferability, credibility,verifiability and consistency strategies are used to ensure validity and reliability in the study.In result of the research, it has been seen that most of the female parents perceive tolerance as accepting a person as is.Most male parents perceive tolerance as getting along with people.Most of the parents answered the question of "Why should you be tolerant?" as"To live happily and peacefully.”Most of the parents indicated that there would be fights if they were not tolerant.They stated that they mostly used suggestopedia to make their children tolerant individuals.Most of the parents indicated that their children were tolerant.It is stated by the parents that their children were helpful,well behaved and understanding.

___

Akbaş, O. (2011). Sosyal Bilgilerde Değerler ve Öğretimi. B. Tay ve A. Öcal (Edt.) Özel Öğretim Yöntemleriyle Sosyal Bilgiler Öğretimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.

Aktepe, V. (2014). Ailede Değerler Eğitimi ve Program İhtiyacı. R. Turan ve K. Ulusoy (Edt.) Farklı Yönleriyle Değeler Eğitimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.

Aran, Ö. ve Demirel, Ö. (2013). “Dördüncü ve Beşinci Sınıf Öğretmenlerinin Sosyal Bilgiler Dersinde Değerler Eğitimi Uygulamalarına İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi.” Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(46): 151- 168.

Aslan, Ö. (2001). “Hoşgörü ve Tolerans Kavramlarına Etimolojik Açıdan Analitik Bir Yaklaşım.” Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 5(2): 1-26.

Bilim, Y. (2015). Görüşme Tekniği. A. Yüksel, A. Yanık ve R. Ayazlar (Edt.) Bilimsel Araştırma Yöntemleri: Kavramlar, Analizler, Araştırmalar. Ankara: Seçkin.

Cookson, P.W. (2001). “Fostering Moral Democracy.” Educational Leadership, 59(2): 42-45.

Çalışkan, H. ve Sağlam, H.İ. (2012). “A Study on The Development Of The Tendency To Tolerance Scale and An Analysis Of The Tendencies Of Primary School Students To Tolerance Through Certain Variables.” Educational Sciences: Theory ve Practice, 12(2): 1440-1445.

Ekiz, D. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Anı Yayıncılık.

Ersoy, A.F. (2016). Fenomenoloji. A. Saban ve A. Ersoy (Edt.) Eğitimde Nitel Araştırma Desenleri. Ankara: Anı Yayıncılık.

Ersoy, A.F. (2016). “Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Hoşgörü Algısı ve Deneyimleri: Bir Fenomenolojik Araştırma.” Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1): 454-473.

Güler, A., Halıcıoğlu, M.B. ve Taşğın, S. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Halstead, J.M. & Taylor, M.J. (2000). “Learning and Teaching About Values: A Review of Recent Research.” Cambridge Journal of Education, 30(2): 169-202.

Hökelekli, H. ve Gündüz, T. (2007). Üstün Yetenekli Çocukların Değer Yönelimleri ve Eğilimleri. R. Kaymakcan, S. Kenan, H. Hökelekli, Z.Ş. Arslan ve M. Zengin (Edt). Değerler ve Eğitimi. İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları.

Johnson, B., & Christensen, L. (2012). Educational Research Quantitative, Qualitative and Mixed Approaches. London: SAGE.

Kale, N. (2007). Nasıl Bir Değerler Eğitimi? R. Kaymakcan, S. Kenan, H. Hökelekli, Z.Ş. Arslan ve M. Zengin (Edt). Değerler ve Eğitimi. İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları.

Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel.

Kaymakcan, R. (2007). Bir Değer Olarak Hoşgörü ve Eğitimi. R. Kaymakcan, S. Kenan, H. Kökelekli, Ş. Arslan ve M. Zengin (Edt.) Değerler ve Eğitimi. İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları.

Keskin, Y. (2008). Türkiye’de Sosyal Bilgiler Programlarında Değerler Eğitimi: Tarihsel Gelişim, 1998 ve 2004 Programlarının Etkililiğinin Araştırılması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Keskin, Y. (2016). Değerlere Genel Bir Bakış: Tanımı, Özellikleri, İşlevi ve Sınıflandırılması. M. Köylü (Edt.) Teoriden Pratiğe Değerler Eğitimi. Ankara: Nobel.

Kuçardi, İ. (1995). Hoşgörü: Kavramı ve Sınırları B. Onur (Edt.) Hoşgörü ve Eğitim. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.

Leirvik, O. (2007). Hoşgörü, Vicdan ve Dayanışma: Ahlak ve Din Eğitiminde Küreselleşen Kavramlar. R. Kaymakcan, S. Kenan, H. Kökelekli, Ş. Arslan ve M. Zengin (Edt.) Değerler ve Eğitimi. İstanbul: Değerler Eğitimi Merkezi Yayınları.

Lincoln, Y.S., & Guba, E.G. (1985). Naturalistic Inquiry. California: SAGE.

Merriam, S.B. (2009). Qualitative Research and Case Study Applications in Education. San Fransisco: Jossey – Bass Publishers.

MEB. (2017a). İlkokul Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı. Ankara: Devlet Basımevi Kitapları.

MEB. (2017b). İlkokul Türkçe Dersi Öğretim Programı. Ankara: Devlet Basımevi Kitapları. Öztaşkın-Bektaş, Ö. ve İçen, M. (2015). “Ortaokul Öğrencilerinin Hoşgörü Eğilimleri ile Demokrasi Algıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi.” Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1): 39-56.

Polit, D.F., & Back, C.T. (2010). “Generalization in Quantitative and Qualitative Research: Myths and Strategies.” International Journal of Nursing Studies, 47, 1451-1458.

Sağlam, H.İ. vr Özdemir, D. (2017). “Öğretmenlerin Görüşleri Işığında Aile Birliğini Korumada Değerlerin Rolüne Fenemolojik Bir Bakış.” Sakarya University Journal of Education, 7(1): 78-90.

Silverman, D. (2010). Doing Qualitative Research. Thousand Oaks, CA: Sage Publication.

Tatar, A.F. (2009). Okul Öncesi Eğitiminde Hoşgörü Eğitimi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.

Ulusoy, K. (2007). Lise Tarih Programında Yer Alan Geleneksel ve Demokratik Değerlere Yönelik Öğrenci Tutumlarının ve Görüşlerinin Çeşitli Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Ulusoy, K. ve Arslan, A. (2014). Değerli Bir Kavram Olarak "Değer ve Değerler Eğitimi". R. Turan ve K. Ulusoy (Edt.) Farklı Yönleriyle Değerler Eğitimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.

Ulusoy, K. ve Dilmaç, B. (2014). Değerler Eğitimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.

Weidenfeld, H.C.W. (2002). “Constructive Conflicts: Tolerance Learning as the Basis for Democracy.” Prospects, 32(1): 95-102.

Vogt, W.P. (1997). Tolerance & Education: Learning to Live with Diversity and Difference. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.

Yeşil, R. ve Aydın, D. (2007). “Demokratik Değerlerin Eğitiminde Yöntem ve Zamanlama.” Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(2): 65-84.

Yeşilkayalı, E. ve Yıldız-Demirtaş, V. (2013). “Ebeveynlerin Çocuk Haklarına İlişkin Tutumları ile İlköğretim Öğrencilerinin Hoşgörü Eğilimleri Arasındaki İlişki.” Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 36: 1-14.

Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin.

Yürüşen, M. (2001). Çeşitlilikten Özgürlüğe. Ankara: Liberte.