SEKİZİNCİ SINIF FEN VE TEKNOLOJİ DERS KİTAP SETLERİNİN YAPILANDIRMACI YAKLAŞIMA GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ

Bu çalışmanın amacı 8. Sınıf Fen ve Teknoloji ders kitabı, çalışma kitabı ve öğretmen kılavuz kitabının yapılandırmacı yaklaşıma uygunluk düzeyini araştırmaktır. Çalışmada, MEB Tarafından DİKEY yayıncılığa hazırlatılan ders kitabı, çalışma kitabı ve öğretmen kılavuz kitabı kullanılmıştır. Küçüközer Bostan, Kenar, Seçer ve Yavuz (2008) tarafından geliştirilen "Yapılandırmacı Ders Kitabı Değerlendirme Ölçeği" üzerinde bazı değişiklikler ve eklemeler yapılarak verilerin değerlendirilmesi bu ölçek kullanılarak yapılmıştır. Seçilen bir ünite iki uzman tarafından değerlendirilmiş ve verilen puanlar arasındaki korelasyon bulunmuştur. Kullanılan ölçek giriş, öğretim, değerlendirme olmak üzere üç bölümden oluşmaktadır. Kitap içerisindeki sekiz ünite içerisinden rastgele iki ünite seçilmiştir. Bu üniteler Hücre Bölünmesi ve Kalıtım ünitesi ve Maddenin Yapısı ve Özellikleri ünitesidir. Bu üniteler "Yapılandırmacı Ders Kitabı Değerlendirme Ölçeği" kullanılarak incelenmiştir. Çalışmanın sonucunda, kitap setleri içerisinde giriş bölümü her iki ünite için de kılavuz ve çalışma kitaplarında yetersiz, ders kitabında az yeterli olarak bulunmuştur. Öğretim bölümü ise kılavuz ve ders kitabında az yeterli, çalışma kitabında yetersiz olarak tespit edilmiştir. Özellikle, kitap setlerinde değerlendirme bölümüne çok önem verilmediği ve değerlendirme bölümünün yetersiz olduğu görülmüştür. Sonuç olarak ders kitabı, öğretmen kılavuz kitabı ve çalışma kitabının incelenen üniteler bazında değerlendirildiğinde yapılandırmacı belirlenmiştir

THE EVALUATION OF EIGHT GRADE SCIENCE AND TECHNOLOGY BOOK SETS ACCORDING TO THE CONSTRUCTIVIST LEARNING APPROACH

The purpose of this study is to determine the level of appropriateness of an eigth grade Science and Technology textbook, workbook and teacher’s guidebook to the constructivist approach. The Science and Technology for 8th graders textbook, work book and guide book which MONE has publicated by DIKEY, have been investigated. This study which was carried out with document analysis method. “Constructivist Coursebook Evaluation Scale” was used in order to collect the data . Tha data was evaluated according to this scale which was developed by Küçüközer Bostan, Kenar, Seçer ve Yavuz (2008) by being made some changes and additions. The reliability coefficient of the scale was calculated as .78. There are three parts in the scale. These are introduction, teaching, and assessment parts. It was choosen two units randomly from the eight units in the books and investigated by using “Constructivist Coursebook Evaluation Scale”. These units are “Division of Cell and Heritage” and “ Nature of the Matter and Its Properties” units. As a resul of the study, it was found that for the introduction criteria for the two units are insufficient in guide book and work book but it is less sufficient in textbook. For the teaching criteria the units are less sufficient in guide book and textbook but it is insufficient in work book. Especially it was seen that it was not given importance to evaluation part in the book sets and this part is insufficient in these books. As a result for the examined unit, it was determined that the appropriateness of the textbook, workbook and teacher’s guidebook are less sufficient to the constructivist approach.

PDF

___

ADIGÜZEL, A. (1997). Yenilenen ilköğretim programının uygulanması sürecinde karşılaşılan sorunlar. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9,17,77- 94.
ANDERSON, L. W., KRATHWOHL, D. R., AİRASİAN, P. W., CRUİKSHANK, K. A., MAYER, R. E., PİNTRİCH, P. R., RATHS, J., WİTTROCK, M. C. (2001). A taxonomy for learning, teaching and assessing: A revision of Bloom’s taxonomy of educational objectives, New York: Addison Wesley Longman, Inc.
ARIBAŞ, S. ve GÖKTAŞ, Ö. (2014). Ortaokul Matematik Dersi Öğretmenlerinin Alternatif Ölçme Değerlendirmeye Yönelik Hizmet İçi Eğitim İhtiyaçlarına İlişkin Görüşleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi ISSN: 1308–9196, Yıl: 7, Sayı: 16. 17-42.
ATAMAN, M. ve KABAPINAR, Y. (2012). Sosyal Bilgiler (4-5. Sınıf) programlarındaki ölçme değerlendirme yöntemlerinin kullanılma nedenleri ve uygulamaların yeterliliği. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 94-114.
AYVACI, Ş. H. Ve ERNAS, S. (2009). Öğretmen Kılavuz Kitaplarının Yapılandırmacı Kurama göre Öğretmen Görüşlerine Dayalı Olarak Değerlendirilmesi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 3, 2, 212-225.
AYVACI, Ş. H. ve ÇORUHLU, Ş, T. (2011). İlköğretim 7. sınıf fen ve teknoloji öğretmen kılavuz kitabının öğretmen görüşlerine dayalı olarak değerlendirilmesi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 1.
BAKAR, E., KELEŞ, Ö., ve KOÇAKOĞLU, M. (2009). Öğretmenlerin MEB 6. sınıf fen ve teknoloji dersi kitap setleriyle ilgili görüşlerinin değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 10,1, 41-50.
BROOKS, J. G. & BROOKS, M. J. (1999). In search of understanding: The case of constructivist classrooms. Association for supervision and curriculum development, New York, USA.
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş., KILIÇ ÇAKMAK, E., AKGÜN, Ö.E., KARADENİZ, Ş., ve DEMİREL, F. (2008). Bilimsel Araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
BÜYÜKÖZTÜRK, S. (2007). Veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Yöntemler. Ankara: Pegem Yayınları.
CHO, H., KAHLE, J.H. & NORDLAND, E.H. (1985). An investigation of high school biology textbooks as sources of misconceptions and difficulties in genetics and some suggestions for teaching genetics. Science Education, 69, 707-719.
ÇAKIR OLGUN, S.Ö. (2008). Examining the fifth graders’ understanding of heat and temperature concepts via concept mapping. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 34: 54-62.
ÇEPNİ, S. (2005). Kuramdan Uygulamaya: Fen ve Teknoloji Öğretimi. Pegem A Yayıncılık, Ankara.
DUİT, R., & TREAGUST, D. F. (2003). Conceptual change: A powerful framework for improving science teaching and learning. International journal of science education, 25(6), 671-688.
FER, S., & CIRIK, I. (2007). Yapılandırmacı öğrenme kuramdan uygulamaya. İstanbul: Morpa Yayınları.
GELEN, İ. ve BEYAZIT, N. (2006). Pilot ilköğretim okulları müfettiş, yönetici, I. kademe öğretmenleri ve öğrencilerinin eski ve yeni ilköğretim programları hakkındaki görüşlerinin karşılaştırılması: Hatay örneği. XV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 12-15 Eylül. Muğla Üniversitesi, Muğla.
GRİFFİTHS, A. K. & PRESTON, K. R. (1992). Grade-12 students’ misconceptions relating to fundamental characteristics of atoms and molecules. Journal of Research in Science Teaching, 29(6), 611-628.
GÜROL, M. (2002). “Eğitim teknolojisinde yeni paradigma: Oluşturmacılık”, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 12, Sayı 1, 159–183
HEİNZE-FRY, J.A. & NOVAK, J.D. (1990). Concept mapping brings long-term movement toward meaningful learning. Science Education, 74(4), 461-472.
İZCİ, E., ÖZDEN, M. ve TEKİN, A. (2006, Eylül). Yeni ilköğretim fen ve teknoloji dersi öğretim programının değerlendirilmesi (Adıyaman ili örneği). XV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Muğla Üniversitesi, Muğla
KAYA, B., TOPÇU, E. ve KOP, Y. (2014). 7. Sınıf Sosyal Bilgiler Çalışma Kitaplarının Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımı Açısından İncelenmesi / Examination Of 7th Social Studies Class Workbooks In Terms Of The Constructivist Learning Approach. TURKISH STUDIES - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. ISSN: 1308-2140, (İsmail Yıldırım Armağanı) Volume 9/5 Spring 2014, www.turkishstudies.net, Doi Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.6775 p. 1327-1340.
KILIÇ, R ve AYDIN, O (2014). İlkokul öğretmenlerinin otantik ölçme ve değerlendirme yöntemine yönelik bilgi ve tutumlarının değerlendirilmesi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic , ISSN: 1308- 2140, Volume 9/8 Summer 2014, www.turkishstudies.net, Doi Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7144 p. 661-682.
KORKMAZ, İ. (2006). Yeni ilköğretim programının öğretmenler tarafından değerlendirilmesi. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi, 14-16 Nisan. Gazi Üniversitesi, Ankara
KÖSEOĞLU, F., ATASOY, B., KAVAK, N., AKKUŞ, H., BUDAK, E., TÜMAY, H. ve TAŞDELEN, U. (2003). Yapılandırmacı öğrenme ortamı için bir fen ders kitabı nasıl olmalı? (1. baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
KÜÇÜKÖZER, H., BOSTAN, A., KENAR, Z., SEÇER, S., ve YAVUZ, S. (2008). Altıncı sınıf fen ve teknoloji ders kitaplarının yapılandırmacı öğrenme kuramına göre değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 7, 1.
NAKHLEH, M.B. (1992). Why some students don’t learn chemistry? Chemical misconceptions. Journal of Chemical Education. 69, 191–196.
OCAK, G. (2013). Türk edebiyatı ders kitabının yapılandırmacı öğrenme yaklaşımına göre değerlendirilmesi, Journal of Theoretical Educational Science, 6(3), 389-407
PERKİNS, D.N. (1999). The Many Faces of Constructivism. Educational Leadership, Novenber.199:6-11
RİCE, M.L. & WİLSON, E.K. (1999). How technology aids constructivism in the social studies classroom. The Social Studies. 90(1), 28-33.
RİCHARDSON, V. (1997). “Constructivist teaching and teacher education: Theory and practice” . Richarson, V. (Ed), Constructivist teacher education: Building a world of new understandings, 3-14. London. The Falms.
SCHUNK D.H. (1996). Learning Theories: An educational perspective. Prentice- Hall, Inc.
ŞAHİN, İ. (2008). Yeni ilköğretim birinci kademe fen ve teknoloji programının değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 177, 181–207.
ŞAHİN, F. ve HACIOĞLU, Y. (2010). Bilimsel tartışma destekli örnek olayların 8. sınıf öğrencilerinin “kalıtım” konusunda kavram öğrenmelerine ve okuduğunu anlama becerilerine etkisi. In International Conference on New Trends in Education and Their Implications, 11-13.
ŞAŞAN, H. H. (2002). Yapılandırmacı Öğrenme. Yaşadıkça Eğitim Dergisi , 74-75, 49-52
TERHART, E. (2003). Constructivism and teaching: a new paradigm in general didactics? Journal of curriculum studies, 35(1), 25-44.
TAVSANCİL, E. ve ASLAN, E.(2001). Sözel, yazılı ve diğer materyaller için içerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul: Epsilon Yayınları.
TAŞDERE, A. (2014). Öğretmen adaylarının öğretmenlik uygulaması dersine yönelik yaşadıkları sorunlar ve çözüm önerileri, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic , Volume 9/2 Winter 2014, p. 1477-1497, ISSN:1308-2140,Awww.turkishstudies.net,ADOIANumber: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.6254, ANKARA-TURKEY
TURAN, M. (2006). İlköğretim Programları. Öğretimde planlama ve değerlendirme, Ed. Gürol, M. (4. baskı).
TURAN, İ., ve KARABACAK, N. (2008). Sosyal bilgiler öğretmen kılavuz kitaplarının öğretimdeki yansımaları. Milli Eğitim Üç Aylık Eğitim ve Sosyal Bilimler Dergisi, 177, 138–151.
VERMETTE, P., FOOTE, C., ET AL (2001). Understanding Constructivism(s). A Primer for Parents and School Board Members. Education. 122 (1), 87-93.
YAŞAR, Ş. (1994). Bireyselleştirilmiş Öğretimde Öğretmenin Rolü, Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Birinci Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiriler 2. Adana: Çukurova Üniversitesi Basımevi, 515-521.
YAŞAR, Ş. (1998). Yapısalcı kuram ve öğrenme-öğretme süreci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1-2), 68-75.
YANGIN, S. ve DİNDAR, H. (2007). İlköğretim fen ve teknoloji programındaki değişimin öğretmenlere yansımaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi . 33, 240-252.
YILDIRIM, B.(2006). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Kalıtım Konusundaki Bilgi Düzeylerinin Belirlenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı, Denizli.
YILDIRIM, A, ve ŞİMŞEK, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.