NAZAN MÜGE UYSAL, ŞABAN KÖKTÜRK, MEHMET CEM ODACIOĞLU

KURUMSAL BİR EĞİTİM MODELİ OLARAK KÖY ENSTİTÜLERİ VE KÖY ENSTİTÜLERİ MODELİ’NİN ÇEVİRİ EĞİTİMİNDE UYGULANABİLİRLİĞİ

Bir olgunun, faaliyetin veya çalışma alanının bir çatı altında toplanıp, işleyişinin, sistemli, planlı ve istikrarlı bir biçimde yürütülebilmesi için kurumsallaşma elzemdir. Gerek bir adres olup marka yaratabilmek, gerekse yaratılan bu marka, çatı, yada üst yapı bünyesinde yürütülen faaliyetleri belli bir amaç ve vizyon çizgisinde sürdürülebilmek için kurumsal bir kimlik şarttır. Bu çalışmada, ülkemizde uygulanmış en kurumsal eğitim modellerinden biri olarak kabul edilen Köy Enstitüleri'nin bazı temel ilkeleri irdelenecek ve bu ilkelerin çeviri eğitiminde nasıl uygulanabileceği tartışılmaya çalışılacaktır. Enstitüleri kurumsal bir yapı haline getiren bazı temel özellikler şu şekilde özetlenebilir. Öncelikle, enstitülerin hedefi, misyonu ve vizyonu tarihsel bir analiz ve deneyler sonucunda belirlenmiştir. Kurumsallığın temel gerekliliklerinden biri olan hedef, misyon ve vizyon üçlüsünün oluşturulması süreci geçmişten kopuk olarak yapılmamıştır. Amaç ve görevler, özellikle eğitim ve kalkınma alanında, düzgün bir altyapı ve arka plan bilgisine dayandırılarak günün koşulları ve gereklilikleri doğrultusunda oluşturulmaya çalışılmıştır. İkinci olarak, hedeflere uygun olarak belirlenen kriterlere uyulması sistemli bir işleyiş ve istikrarlı bir düzen sağlanmasını da beraberinde getirmiştir. Son olarak kendi içlerinde geliştirdikleri kontrol mekanizması sayesinde enstitüler arasında sürekli bir işbirliği ve fikir alışverişi olmuştur. Farklı bölgelerde kurulmalarına rağmen, birbirlerinden haberdar olmalarını sağlayan bu otomatik kontrol mekanizması, hedefleri doğrultusunda istikrarlı bir ilerlemeyi mümkün kılmıştır. Bu özellikleri bakımından kurumsal bir deneyim olarak kabul edilebilecek olan enstitüler daha derinden incelendiğinde, uyguladıkları beş temel eğitim ilkesi sayesinde çeviri eğitiminde de model alınabilecek bir örnek teşkil etmektedir. Bu ilkeler "iş içinde eğitim", "mesleksel yol gösterme", "okuma ve özgür tartışma saatleri", "branşlaşmaya yönelik müfredat çeşitliliği" ve "üniversiteler arası iş birliği" ilkeleridir

THE VILLAGE INSTITUTES IN TURKEY AS AN INSTITUTIONAL EDUCATIONAL MODEL AND ITS APPLICABILITY TO TRANSLATOR EDUCATION

In order for a phenomenon, an activity or a field of work to be united under a roof and carried out steadily with a systematic, planned and consistent functioning, institutionalization is vital. Both for creating a brand to address and for the activities carried out within this brand or roof to be sustained in a clear line of goals and visions, an institutional identity is essential. In this study, some basic principles of the Village Institutes which is considered as one of the most institutional educational models in Turkey will be examined and how these principles can be applied in translation training will be discussed. Some key features which make the Institutes an institutional organization can be summarized as follows. First, goals, mission and vision of the Institutes were determined based on a historical analysis and previous experiments. One of the basic requirements of institutionalism, the process of designing goals, mission and vision of an institution, is not planned without taking the past experiences – good or bad- into consideration. Objectives and tasks, particularly in the education and development field, were created in accordance with the conditions and requirements of the present based on a proper infrastructure and background information. Secondly, adherence to the criteria determined in parallel with the objectives brought about a systematic functioning and stable program in the Institutes. Finally, there has been a continuous cooperation and exchange of ideas among the Institutes thanks to the internal control mechanism they developed. In spite of being situated in different regions of Turkey, this automatic control mechanism made it possible for them to be aware of each other, which led to a steady progress. When the Institutes, which can be

PDF

___

ALTAY, Ayfer& ATEŞMAN, Ender (2012) Ulusal Çeviri Politikasına Doğru, Avrupa Birliği Bakanlığı Çeviri Platformu, s. 60-63.
AKÇALI, Aslı (2015) “Karanlık Sokağı Aydınlatan” Enstitü: Aksu Köy Enstitüsü, Turkish Studies International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. Volume 10/5 Bahar 2015, p. 27-56 DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.8070 ISSN: 1308-2140, ANKARA-TURKEY.
AKDEMİR, Ahmet Selçuk (2013) Türkiye’de Öğretmen Yetiştirme Programlarının Tarihçesi ve Sorunları, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 8/12 Güz 2013, p. 15-28, ANKARA-TURKEY.
AVCI, Burcu & Küçükyağcı, Nazmi, (2011) T.C.Başbakanlık İdareyi Geliştirme Bakanlığı, Türkiye’de Çevirmenlik Mesleği Araştırma Raporu.
AYSAL, Necdet (2005) Anadolu’da Aydınlanma Hareketinin Doğuşu: Köy Enstitüleri. Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, 2005 (35-36), s. 267-282.
ÇAĞLAYAN, Ercan. (2014). Köy Enstitüleri’nin Açılması ve Dicle Köy Enstitüsü. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. Volume 9/1 Kış 2014, p. 119-132, ANKARA-TURKEY.
ERGÜL, Tülay (2004) Eğitim Tarihimizde Bir Reform “Köy Enstitüleri”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri, Enstitüsü Eğitim Yönetimi Teftişi Ekonomisi ve Planlaması Tezsiz Yüksek Lisans Programı, Ders Ödevi.
GÜRÇAĞLAR, Şehnaz Tahir (2011) Çevirinin ABC’si. İstanbul: Say Yayınları.
KİRBY, Fay (2012) Türkiye’de Köy Enstitüleri. [Çev. Niyazi Berkes]. İstanbul: Tarihçi Kitapevi
ÖNER, Senem, (2012) Çevirmenlik” Mesleği”- Çeviri Eğitimi İlişkisi Bağlamında Türkiye’de Çeviri Alanına Bakış, Avrupa Birliği Bakanlığı Çeviri Platformu, s. 60-63.
PARLAK, Betül, (2012) Akademik Çeviri Eğitimi ve Çeviride Meslekleşme Sorunları, Avrupa Birliği Bakanlığı Çeviri Platformu, s. 65-74.
TEKGÜL, Duygu (2008) Türkiye’de Çeviri Eğitimi Veren Üniversite Bölümleri. Rıfat, Mehmet (haz.), Çeviri Seçkisi I içinde (s. 60-68). İstanbul: Sel Yayıncılık
TONGUÇ, Engin (2007) Atatürk ve Köy Enstitüleri. Yeniden İmece, s. 34-42.
ÜLKEN, Hilmi Ziya (2009) Uyanış Devirlerinde Tercümenin Rolü. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
YEŞİLYAPRAK, Binnur (2009) Eğitimde Paradigma Değişimi. Yeniden İmece, 25, 2009, s. 35-38.
BEZİRCİ, Murat, Kurumsallaşma Nedir? Ne Değildir?, s.2-3., 26.08.2015 tarihinde http://www.marmarasps.com.tr/images/makale_kapak/e9a2bf440c60636914697685af9ba8f 4.pdf, adresinden erişildi.
YALÇIN, Güler. Cumhuriyet’in Tek ve Çok Partili Dönemleri Arasında Kalan Devrimci Atılımı: Köy Enstitüleri, 28.08.2014 tarihinde http://216.38.55.118/~enguncel/fileadmin/user_upload/suadiyerotary-ftp/konusmacisunumlari/Guler_Yalcin.pdf. , adresinden erişildi.
http://www.girisimciodtu.com/kurumsallik, son erişim 26.08.2015.
http://tktd.org/wp/?page_id=336, son erişim 28.08.2015.
http://sosyalbilimler.okan.edu.tr/sayfa/programin-amaci-32, son erişim 28.08.2015.