KARAKTERİN DEĞİŞMESİNDE DİN EĞİTİMİNİN ROLÜ

Kişiliğin bütünlüğü içinde her insanın öteki insanlardan farklı olmasını sağlayan, kendine özgü özellikleri vardır. Bu özellikler kişiliğin belli unsurlarıyla bağlantılıdır ve bunların dışarıya yansıması kişiliğin göstergesidir. İnsanın karakter özelliği ise, bir anlamda davranış özelliğidir. Bu açıdan karakter, insanın ayırt edici özelliği olan "davranış kalıbı" olarak da ifade edilebilir. Karakterin, kalıtımla gelen ve zamanla olgunlaşma faktörlerinin ilave olunduğu kalıtsal yönü olduğu gibi, çevresel faktörlerin etkisi ve bireyin kendi çabasıyla gelişen yönü de vardır. Karakterin değişmesi öncelikle o eğilimin farkına varılması ve onunla savaşılması şeklinde iradi bir faaliyet olarak gelişir. Sonrasında bu iradi fiiller zaman içerisinde yerleşik hale gelerek karakter değişikliğini meydana getirir. Bireyin sahip olduğu kötü karakter özelliklerinin değiştirilip yerine iyi karakter özelliklerinin yerleştirilmesi de bu yolla mümkün olur. Buradan hareketle bu çalışmada kişiliğin/şahsiyetin bir bölümünü oluşturan karakter ve karakterin değişmesinde din eğitiminin rolü konusu ele alınmıştır. Din eğitimi konusunda daha açık, seçik ve yararlı bir sonuca varmamız karakter kavramı üzerine eğilmemizle mümkün olacağı düşüncesiyle böyle bir konu araştırılmaya çalışılmıştır. Çalışmamızda karakter, karakterin oluşması ve karakterin değişip değişmeyeceği konuları üzerinde kısaca durduktan sonra, karakterin şekillenmesinde din ve din eğitiminin nasıl bir etkiye sahip olduğu üzerinde durulmuştur. Karakter kavramı açıklanırken pek çok kişinin kavram kargaşası yaşadığı karakter, şahsiyet, huy, mizaç gibi kavramlar anlaşılır bir şekilde açıklanmıştır

CHANGE THE ROLE OF RELIGIOUS EDUCATION IN CHARACTER

That makes it different from other people in the integrity of every human personality has its own unique characteristics. These features are associated with certain elements of their outward reflection of personality and is an indicator of personality. The human character feature is a sense behavior characteristic. In this respect the character, which is characterized human-like "behavior pattern" it can be expressed as. The character, inherited from ripening and eventually added as hereditary factors also that when the effects of environmental factors and individual aspects are also developing their own efforts. To change the character to reach that first recognized the trend and develop voluntary activities as a form of fight it. Built over time by becoming voluntary acts that bring change to occur after the character. Placement of the best character traits of bad character traits that have changed rather than the individuals in this way it is possible. Hence this study, personality / personalities change in the character and the character forming a part of the issue is discussed the role of religious education. Religion more open about education, the choice and we thought it would be possible to reach a useful result of our focus on the concept of character has been tried to investigate this issue. In our study, character, after stopping briefly on the issues of the formation of character and the character will be changed, in shaping the character focused on how to have an impact of religion and religious education. Character concept conceptual confusion many people experience when describing his character, personality, temperament, concepts such as temperament is described in an understandable way

PDF

___

ADLER, Alfred, İnsan Tabiatını Tanıma, Çev. A. Yörükan, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Ankara, 1994.
ARMANER, Neda, İnanç ve ibadet bütünlüğü Bakımından Din Terbiyesi, M.E.B. İstanbul, 1967.
BALABAN, N. Rahmi, Karakter Terbiyesi Sağlayacak Bir Din Telakkisi, Ankara, 1950.
BAŞARAN, İbrahim Ethem, Eğitim Psikolojisi, Gelişim, Öğrenme ve Ortam, (6. Baskı), Nobel Yayınları, Ankara, 2005.
BAYMUR, Feriha, Genel Psikoloji, İnkilap Kitabevi, 4. Baskı, İstanbul,1978.
BİLGİSEVEN, Amiran Kurtkan, Sosyal ilimler Metodolojisi, Filiz Kitabevi, İstanbul, 1974.
BURGER, J. M., Kişilik (Çev. İ. E. Sarıoğlu), Kaknüs Yayınları, İstanbul, 2006.
ÇAMDİBİ, Hasan Mahmut, Şahsiyet Terbiyesi ve Gazali, Han yayınları, İstanbul, 1983.
DEMİRBAŞ, Asaf, “Karakter ve Din Öğretimi”, Türkiye 1. Din Eğitimi Semineri (23-25 Nisan 1981), İlahiyat Vakfı Yayınları, Ankara, 1981, ss. 139-150.
DOĞRAMACIOĞLU, Hüseyin, Aka Gündüz'ün Romanlarında Kadın Karakterler Ve Kadın Sorunları, Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 5/3 Summer 2010, p. 1125-1142, ISNN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.8020, ANKARA-TURKEY.
GÜLÇÜR, Musa Kazım, Kur’an’da Karakter Eğitimi, Işık Yayınları, İzmir, Ekim 1994.
HÖKELEKLİ, Hayati, “Dini Kişiliğin Kuruluşunda İradenin Rolü”, Diyanet Dergisi, XXI/2, Ankara 1985, ss. 16-28.
KARATAY, Halit, “Karakter Eğitiminde Edebi Eserlerin Kullanımı”, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, terature and History of Turkish or Turkic Volume 6/1 Winter 2011, p. 1439-1454, ISNN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.8020, ANKARA-TURKEY.
KERSCHENSTEİNER, G., Karakter Kavramı ve Terbiyesi, (Terc. H. Fikret Kanad). M.E. Yayınevi, Ankara 1977.
KUTUB, Muhammed, Menhecu't-Terbiyetİ'l-îslâmî, Mısır, 1980.
MEYDAN LAROUSSE, “Mizaç” Maddesi, Meydan Gazetecilik ve Neşriyat Yayınları, İstanbul, 1970.
ÖCAL, Mustafa, Din Eğitimi ve Öğretiminde Metodlar, T.D.V. Yayınlar, Ankara, 1991.
PALMADE, Guy, Karakter Bilgisi, (Çev. Afif Ergunalp), Anıl Yayınevi, İstanbul, 1963.
RECEPOĞLU, E., KILINÇ, A.Ç., ŞAHİN F., Er, E., “Öğretim Elemanlarının Kişilik Özellikleri İle Örgütsel Bağlılık Düzeyleri Arasındaki İlişki”, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 8/6 Spring 2013, p. 603- 617, ISNN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/ 10.7827/TurkishStudies.8020, ANKARA-TURKEY.
SENNETT, Richard, Karakter Aşınması, (Çev. Barış Yıldırım), Anıl Yayınları, İstanbul, (8. Baskı) 2014.
SÜRÜCÜ, A., CEYLAN, T., “Yatılı İlköğretim Bölge Okulundaki Öğrencilerin Kişilik Özelliklerinin Çatışma Çözme Davranışlarını Yordama Gücü”, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 8/6 Spring 2013, p. 687- 695, ISNN: 1308-2140, www.turkishstudies.net, DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.8020, ANKARA-TURKEY.
ŞEMİN, Refiâ, Karakter Formasyonu, İ.Ü. Fen Fakültesi Yayınları, İstanbul, 1973.
ŞENTÜRK, Habil, İbadet Psikolojisi, İz Yayınları, İstanbul, 2000.
TAPLAMACIOĞLU, Mehmet, Din Sosyolojisi, A.Ü. İlahiyat Fakültesi Yayınları, Ankara. 1972.
TUNÇ, Mustafa Şekip, Psikolojiye Giriş, İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Yayınları, İstanbul, 1949.
TÜRKİYE DİYANET İSLAM ANSİKLOPEDİSİ, “Huy”, ISAM Yayınları, İstanbul, 1998.
VARIŞ, Fatma, Eğitim Bilimine Giriş, (2. Baskı), Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları, No: 98, Sevinç Mabaası, Ankara, 1981.
YÜKSEL, Ö., Davranış Bilimleri, Gazi Kitapevi, Ankara, 2006.