OSMANLI İLMİNDE MADDE TEORİSİ

En yaygın ve yalın anlatımla madde, uzayda yer kaplayan, yediğimiz, içtiğimiz, algıladığımız her şeydir. Madde, felsefenin ve bilimin çalışma konusudur. Hem felsefe hem de bilim için amaç, normal algılama düzeyinin altındaki fiziksel dünyanın gerçek yapısını ortaya çıkarmaktır. Bu yapıyı ortaya çıkarma teşebbüsünün erken örnekleri yaklaşık olarak M.Ö. 5. yüzyılda Batı Anadolu’da başlar; doğa felsefesinde bir sorun olarak ele alınır. Çağlar boyu da hem felesefe hem de bilimin çalışma konusu olmaya devam eder, günümüzde de özellikle bilim disiplinlerinin çalıştığı konudur. Maddeyi konu edinen disiplinlerden olarak kimya ve onun öncülü olarak simya (ön-kimya) da madde konusunda çalışılan alanlar olmuştur. İslam Uygarlığı kültür mirasının doğal izleyicisi olan Osmanlı ilminde 15.ve 18. yüzyıllar arasında yazılmış olan kimya eserlerinde İslam uygarlığı simya ve kimya kuramları için temel olan madde anlayışına yer verilmiştir. Sonrasında yapılan çalışmalarda da modern kimyanın madde anlayışına düşünsel bir evrilme gerçekleşmiştir. Osmanlı’da kimya temmelli madde anlayışındaki düşünsel evrilmenin teorik anlamda başlangıcı onaltıncı yüzyılın önemli alimlerinden İznikli Ali Çelebi’nin çalışmalarında karşımıza çıkmaktadır. Onun çalılşmlarında Aristoteles’ten beri süregelen dört unsur ve dört nitelik tememlinde bir madde yaklaşımının benimsendiği görülür. Modern kimyanın madde anlayışının erken örnekleri 18. yüzyılda Abbas Vesim’in çalışmalarında karşımıza çıkar, ardından 19. Yüzyılda Hoca İshak Efendi ile de modern kimyanın madde anlayışına geçiş yapılır. Osmanlıda madde anlayışının deviniminin anlatımı, kimyanın, simyadan modern bilime geçiş yolculuğunun temel basamaklarının serimlenmesidir.

THE THEORY OF MATTER IN THE OTTOMAN SCIENCE

The most widespread and the simplest definition of matter can be summarized as everything that we eat, drink and perceive, and that occupies a place in space. Matter is the focus of study of phylosophy and science. In this light, both phylosophy and science aim at exposing the real structure of the physical world that lies beneath the level of regular perception. The earliest examples of this endeavour of exposition are seen around the 5 th century B.C. and still continue to be generated today. As a precursor for chemistry, alchemy has been among the study fields focusing on matter, along with chemistry. In the chemistry works created between the 15 th and 18 th centuries by the Ottomans, we see that matter is treated as basic in alchemical theories, while the approach to matter throughout subsequent studies on modern chemistry appears to be subject to an ideational evolution. The theoretical genesis of the evolution in question is the work of Ali Çelebi of Iznik. The early examples of modern chemistry's considerations on matter can be seen in Abbas Vesim's works from the 18 th century; then, with Hoca Ishak Efendi, a transition is made to the perception of matter in modern chemistry. The exposition of the motion of the theory of matter under the Ottomans is constituted by the exhibition of the fundamental steps of the evolution of alchemy into chemistry, which is a modern science field.

___

  • Abbas Vesim. Düsturu'l-Vesim fi Tıbbi'l-Cedid ve'l-Kadim. Bayezid Devlet Kütüphanesi. 4097.
  • Adıvar, A. A. (1943). Osmanlı türklerinde ilim. İstanbul: Remzi.
  • Alî Çelebî b. Husrev İznikî. Keşfu'l-Esrâr,.Milli Kütüphane Yazmalar Koleksiyonu. 06 Mil Yz A 9167/1.
  • Aydın, Ayten. (2005). Ömer şifaî’nin mürşid el-muhtar fî ilm el-esrâr adlı eserinde simya, OTAM, 17, 1-12.
  • Başhoca İshak Efendi. (1250 H/1834 ). Mecmua-ı ulum-ı riyaziye. İstanbul: Matbaa-ı Âmire.
  • Dölen, Emre. (1996). Osmanlılarda kimysala semboller ve formüller (1834-1928). İstanbul: Çetin.
  • Erzurumlu İbrahim Hakkı. (2016). Marifetnâme.( Durali Yılmaz, Hüsnü Kılıç, Sad). İstanbul: Çelik.
  • İzgi, Cevat. (1997). Osmanlı medreselerinde ilim. İstanbul: İz.
  • Koç, Ayten; 18. yüzyılda Osmanlılarda İatrokimya çalışmaları(Avrupa ile Mukayeseli ve Ömer Şifaî’nin Çalışmaları Esas Alınarak), Yüksek Lisans Tezi (Ankara Üniversitesi-basılmamış), Ankara 1997.
  • Partington, James Riddick (1961). A History of chemistry. C. II. London: Macmillan.
  • Ross, W. D. (1993). Aristoteteles, (Ahmet Arslan, çev.) İzmir: Kabalcı.
  • Taslimi, Manuchehr (1954). An examination of the nihâyat al-talab and the determination of ıts place and value in the history of ıslamic chemistry. Thesis of Ph. D. University of London.
  • Tez, Zeki. (2000). Kimya tarihi. Ankara: Nobel.