İLKOKULLARDAKİ STRATEJİK PLANLAMA UYGULAMALARI VE ÖRGÜTSEL İLETİŞİM ARASINDAKİ İLİŞKİNİN ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ DOĞRULTUSUNDA İNCELENMESİ

Bu araştırmanın amacı; ilkokul öğretmenlerinin kıdemlerine göre, ilkokullardaki örgütsel iletişim ve stratejik planlama uygulamaları hakkındaki görüşlerinin ve ilkokul öğretmenlerinin görüşleri doğrultusunda, örgütsel iletişim ve stratejik planlama uygulamaları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. İlişkisel tarama modelinde yürütülen araştırmanın örneklemini; Gaziantep ili merkez ilçelerinde görev yapan ve tesadüfî örnekleme yöntemiyle seçilen 380 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırma verileri; okullardaki stratejik planlama uygulamalarını değerlendirmeye ve öğretmenlerin örgütsel iletişim algılarını incelemeye yönelik ölçekler aracılığıyla toplanmıştır. Elde edilen verilerin çözümlenmesinde; tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Tukey HSD çoklu karşılaştırma testi, Pearson korelasyon analizi ve doğrusal regresyon analizi yapılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre; ilkokul öğretmenlerinin stratejik planlama uygulamalarına ve örgütsel iletişime ilişkin görüşleri, kıdem değişkenine göre anlamlı farklılık göstermektedir. 18 yıl ve üzerinde kıdeme sahip öğretmenlerin stratejik planlama uygulamalarına ve örgütsel iletişime ilişkin görüşleri daha olumludur. Örgütsel iletişim ve stratejik planlama uygulamaları arasında anlamlı bir ilişki bulunmaktadır ve örgütsel iletişim, stratejik planlama uygulamalarının anlamlı bir yordayıcısıdır. Araştırmanın bulguları genel olarak değerlendirildiğinde; okullardaki stratejik planlama uygulamalarından istenen verimin alınabilmesi için, okul yönetimi güçlendirilmesinin Araştırmanın bulgularına dayalı olarak; okul yönetiminin stratejik planların uygulanması sürecinde atılan adımlardan ve alınan sonuçlardan öğretmenleri haberdar etmesi önerilmektedir. Bu şekilde stratejik planlama sürecinin daha etkili olması sağlanabilir ve aynı zamanda okul içindeki iletişim süreçleri daha dinamik hale getirilerek güçlendirilebilir

EXAMINING THE RELATIONSHIP BETWEEN PRACTICES OF STRATEGIC PLANNING AND ORGANIZATIONAL COMMUNICATION IN PRIMARY SCHOOLS ACCORDING TO THE OPINIONS OF TEACHERS

The purpose of this study is to examine the opinions of primary school teachers on organizational communication and practices of strategic planning in primary schools according to their length of service and the relationship between organizational communication and practices of strategic planning in line with the primary school teachers’ opinions. The study was conducted by using relational screening model and the sample of the study was consisted of 380 teachers who were selected through random sampling method among the teachers working in the central districts of Gaziantep province. Data of the study were collected through the scales related to the perceptions of teachers about organizational communication and the strategic planning practices in schools. One-way analysis of variance (ANOVA), Tukey’s HSD multiple comparison test, Pearson correlation analysis and linear regression analysis were performed in order to analyze the data. According to the findings of the study, there are significant differences in primary school teachers’ opinions about organizational communication and practices of strategic planning according to length of service. Teachers with 18 years and over 18 years of length of service have more positive opinions on strategic planning practices and organizational communication. There communication and practices of strategic planning and organizational communication is a significant predictor of the practices of strategic planning. When evaluating the findings of the study, it is concluded that school management’s strengthening communication processes at school is necessary in order to get desired efficiency of strategic planning practices at schools. Based on the findings of the study, it is suggested that school management should inform teachers about actions to be taken during implementation process of strategic plans and achieved results. It can be ensured that strategic planning process is more effective and communication processes at school can also be strengthen by energizing it in this way

PDF

___

AKGEMİCİ, T. (2008). Stratejik Yönetim. Ankara: Gazi Kitapevi.
AKSU, M. (2002). Eğitimde Stratejik Planlama ve Toplam Kalite Yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
ALLMON, N.G. (1996). The Perceived Impact of Strategic Planning on Pennsylvania Public Schools. Doctoral Dissertation, Widener University.
AL-ZBOON, M.S. and HASAN, M.S. (2012). Strategic School Planning in Jordan. Education, 132(4), 809-825.
ARIMAVIČIŪTĖ, M. and POŽECKIENĖ, D. (2013). Strateginis Planavimas Anykščių Rajono Bendrojo Lavinimo Mokyklose (Strategic Planning at Anykščiai District Secondary Schools). Viešoji politika ir administravimas (Public Policy and Administration), 12(2), 292–311.
ÄRLESTIG, H. (2007). Principals' Communication Inside Schools: A Contribution to School Improvement? The Educational Forum, 71(3), 262-273.
ARSLAN, M.M. (2009). Yükseköğretimde Stratejik Planlama Süreci. Milli Eğitim Dergisi, 182, 391-399.
BACIG, K.L.Z. (2002). Participation and Communication in Strategic Planning in Higher Education: A Case Study. Doctoral Dissertation, University of Minnesota.
BALKAR, B. (2010). Okul Gelişim Planı ve Etkililiğinin Sağlanması Hakkında Öğretmen Görüşleri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14 (2), 1-17.
BOUHALI, R., MEKDAD, Y., LEBSIR, H. and FERKHA, L. (2015). Leader Roles for Innovation: Strategic Thinking and Planning. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 181, 72-78.
BRIDGES, M.S. (1993). What Our Graduates Wish We Had Told Them. Quarterly Journal of Music Teaching and Learning, 4(1), 68-72.
BUSLER, B.S. (1992). The Role of Strategic Planning and Its Effect on Decisions- Making in Wisconsin Public Schools. Doctoral Dissertation, University of Wisconsin-Madison.
CAGLE, J.E. and WILEY, S.T. (2012). An Essential Element of Leadership with Diverse School Populations is the Process of Effective Communication. A Project Presented to the Graduate Faculty of Saint Louis University in Partial Fulfillment of the Requirements for the Degree of Doctor of Education, Saint Louis University.
CAMERON, A.C. (2004). Kurtosis (Encyclopedia Entry). In M. S. Lewis-Beck, A. Bryman and T. Futing Liao (Eds.), The SAGE Encyclopedia of Social Science Research Methods. http://srmo.sagepub.com/view/the-sage-encyclopedia-of-social-science-researchmethods/n467.xml
CELEP, C. (2000). Eğitimde Örgütsel Adanma ve Öğretmenler. Ankara: Anı Yayıncılık.
CHEN, S-H., NASONGKHLA, J. and DONALDSON, J.A. (2015). From Vision to Action- A Strategic Planning Process Model for Open Educational Resources. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 174, 3707-3714.
CONLEY, D.T. (1992). Strategic Planning in America's Schools: An Exploratory Study. Paper presented at the Annual Meeting of the American Educational Research Association, April 20-24, SanFrancisco, CA.
ÇOBAN, H. (1996). Bilgi Toplumuna Planlı Geçiş, Bilgi Toplumuna Geçmek İçin Stratejik Planlama ve Yönetim Bilgi Sistemi Uygulaması. Ankara: DPT Yayınları.
DEMİREL, Y., SEÇKİN, Y. ve ÖZÇINAR, M.F. (2011). Örgütsel İletişim ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(2), 33-48.
DOĞAN, S. ve KOÇAK, O. (2014). Okul Yöneticilerinin Sosyal İletişim Becerileri ile Öğretmenlerin Motivasyon Düzeyleri Arasındaki İlişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 20(2), 191-216.
EROĞLUER, K. (2011). Örgütsel İletişim ile İş Tatmini Unsurları Arasındaki İlişkiler: Kuramsal Bir İnceleme. Ege Akademik Bakış Dergisi, 11(1), 121-136.
FOOLADVAND, M., YARMOHAMMADIAN, M.H. and SHAHTALEBI, S. (2015). The Application Strategic Planning and Balance Scorecard Modelling in Enhance of Higher Education. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 186, 950-954.
GAZİ, Z.A., AKSAL, F.A., ARASLI, H., GAZİ, M. ve İŞMAN, A. (2009). Devlet Okullarında Stratejik Planlama ve Yönetim: KKTC Örneği. Mediterranean Journal of Educational Research, 6, 1-11.
KARASAR, N. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemi. İstanbul: Nobel Yayıncılık.
KRONE, K. (2005). Trends in Organizational Communication Research: Sustaining the Discipline, Sustaining Ourselves. Communication Studies, 56(1), 95-105.
LAKE, N. (2004). The Real Art of Strategic Planning. Total Quality Management & Business Excellence, 15(5-6), 735-742.
MEADE, J.A. (2010). Strategic Planning for Internal Communication. CPA Practice Management Forum, 6, 5-9.
MEMDUHOĞLU, H.B. ve UÇAR, İ.H. (2012). Okullarda Stratejik Planlama Algısı Ölçeği ile Stratejik Planlama Uygulamaları Ölçeğinin Geliştirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 18(4), 545-574.
MISNER, H.P. (2008). The Effect of School Communication on Student Achievement: The Need for Organizational Citizenship Behavior. Doctoral Dissertation, Northern Arizona University.
MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI [MEB] (2009). Eğitimde Stratejik Planlama. Ankara: MEB Strateji Geliştirme Başkanlığı .
OSWALT, R. (2011). A Mixed Methods Exploration of Principal Communication and School Climate. Doctoral Dissertation, University of Nevada, Las Vegas.
OTTEKİN DEMİRBOLAT, A. (2005). Eğitim Yönetiminde Stratejik Planlama ve Vizyon-Misyon Belirlenmesinde Liderlik Rolleri. Eğitim ve Bilim Dergisi, 30(135), 58-65.
SHE, Y. (2004). School Leadership for Effective Communication in the 21st Century. Master Thesis, Lakehead University, Thunder Bay, Ontario.
SHELBY, A.N. (1993). Organizational, Business, Management, and Corporate Communication: An Analysis of Boundaries and Relationships. Journal of Business Communication, 30(3), 241-267.
SKAALVIK, E.M. and SKAALVIK, S. (2007). Dimensions of Teacher Self-Efficacy and Relations With Strain Factors, Perceived Collective Teacher Efficacy, and Teacher Burnout. Journal of Educational Psychology, 99(3), 611-625.
SMITH, R. D. (2013). Strategic Planning for Public Relations (4th ed.). New York: Routledge.
TAYLOR, J.R. (1999). What is “Organizational Communication”? Communication as a Dialogic of Text and Conversation. The Communication Review, 3(1-2), 21-63.
TÜRKMEN, İ. (2000). Etken İletişim Modeli: Yöneticiler İçin. Ankara: MPM Yayınları.
UNZICKER, D., CLOW, K.E. and BABAKUS, E. (2000). The Role of Organizational Communications on Employee Perceptions of a Firm. Journal of Professional Services Marketing, 21(2), 87-103.
USLU, B. (2012). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Örgütsel Vatandaşlık Davranışları ile Örgütsel İletişim Algıları Arasındaki İlişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 18 (3), 461-489.
ÜLGEN, H. ve S. MİRZE, S.K. (2004). İşletmelerde Stratejik Yönetim. İstanbul: Literatür Yayınları.
ÜNALDI, H. (2007). Zirvenin Yol Haritası Bireyden Aileye Şirketlerden Kurumlara Stratejik Planlama. İstanbul: Özal Matbaa.
VAN HOUTTE, M. (2011). So Where’s the Teacher in School Effects Research? The Impact of Teachers’ Beliefs, Culture, and Behavior on Equity and Excellence in Education. In K. Van den Branden, P. Van Avermaet and M. Van Houtte (Eds.), Equity and Excellence in Education: Towards Maximal Learning Opportunities for All Students (pp.75-95). Madison Avenue, New York, NY: Routledge.
VAN WYK, C. and MOENG, B.G. (2014). The Design And Implementation of A Strategic Plan In Primary Schools. International Business & Economics Research Journal, 13(1), 137-144.
WILLIAMS, S.L. (2002). Strategic Planning and Organizational Values: Links to Alignment. Human Resource Development International, 5(2), 217-233.
YANPAR YELKEN,T., KILIÇ, F. ve ÜREDİ, L. (2012). Stratejik Planlama Uygulamalarına İlişkin İlk ve Orta Öğretim Okulu Öğretmenlerinin Görüşlerinin İncelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 195, 67-90.
YANPAR YELKEN, T., KILIÇ, F. ve ÜREDİ, L. (2010). Stratejik Planlama Uygulamalarına İlişkin İlk ve Orta Öğretim Okul Müdürlerinin Görüşleri. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 38-50.
YENİÇERİ, Ö. (2006). Yönetimde Yeni Yaklaşımlar; Yönetim Süreçlerinin Etkinleştirilmesinde Açık Yönetim Anlayışının Rolü. İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık.
YETİM-EREL, A.A. (2010). Genel Liselerde Örgütsel İletişim ile Öğretmenlerin Örgütsel Özdeşleşmeleri Arasındaki İlişki. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
YILDIRIM, O. (2014). The Impact of Organizational Communication on Organizational Citizenship Behavior: Research Findings. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 150, 1095-1100.