KUR’AN’DA ANLATILAN DÜNYA HAYATININ MAHİYETİ

Bu makale, Kur’an’ın gerek nüzul dönemine ve gerekse geçmiş toplumlara ilişkin anlatımlarında, insanların ortaya koymuş oldukları tutum ve davranışları vesilesiyle tanımladığı veya tasvir ettiği ‘dünya hayatı’ ile kastettiği şeyin mahiyeti üzerinde duracaktır. Bu anlamda bahsi geçen kelimelerin ihtiva ettiği kavramsal çerçevenin tarihi kesitlerde ve nüzul ortamında kazandığı anlamlar ele alınacaktır. Yapılan bu tanımların, olayların ve davranışların meydana geldiği dönemde ne anlama geldiğine yönelik olarak daha çok klasik tefsir müktesebatı, kısmen de son döneme ait tefsirler esas alınacaktır. Bu çerçevede ‘dünya hayatı’ kavramının daha çok hangi konularla birlikte yer aldığı; bu yer almanın ilgili ayete ve bağlama kattığı anlam da ortaya konulmaya çalışılacaktır. Kur’an’da yer alan bu kavramın ve bu kavramla birlikte yapılan tanımların ilgili olay ve durumlardan bağımsız, mutlak tanımlar mı; yoksa olaylarda yer alanların davranışları sebebiyle oluşan tanımlar mı olduğu konusuna da değinilecektir. Sonuçta ahiret hayatı öncesinde, insanın ortaya koyduğu yaşamın delili ve şahidi olacak bu hayatın mı; Kur’an’da sıfatı olarak yer alan ‘dünya’nın mı; yoksa her ikisinden bağımsız olarak, oluşan durumun veya ortaya konan eylemin tekabül ettiği şeyin mi ‘oyun ve eğlence’ olarak isimlendirildiği konusu da ele alınacaktır. Bununla beraber ‘dünya hayatı’ tanımına yön veren amiller ve gerekçeler ile dünyanın boş yere yaratılmamış olması ve ahiretten değersiz oluşu keyfiyeti üzerinde durulacaktır.

THE NATURE OF THE WORLD LIFE IN THE QUR’AN

This article will evaluate what the ‘world life’ mean that defined or depicted by Qur’an because of the behaviors that people have revealed in various ways both narratives about past societies and in the period of the Qur’an was sent. In this sense, that the content of conceptual framework in the mentioned phrases will be discussed in both narratives about past societies and in the period which Qur’an was sent. It will be mostly based on more classical commentary acquisiton, partly the interpretations of the last period about these definitions made in the period when events and behaviors came to fruition for what it means. In this context, It will be tried to be revealed that definition of “world life” after which they were done and meanings that add the definitions and the context of the verse. It will also be mentioned these definitions and statements in the Qur'an either independent of the relevant events and circumstances or the definitions due to the behavior of those involved in the events. After all, before the life of the Hereafter, the life that will be the proof and witness of the life that man has revealed, or the ‘world’ in the Qur’an takes part in adjective of life of world, or independently of each other, either formed condition or thing of its counterpart of action is ‘games and entertainment’ will also be discussed. Howbeit ‘world life’ definition guiding agents reasons, that the world was never created for nothing and circumstance of the world is worthless from the Hereafter will be evaluate.

PDF

___

Abdelhaleem, M. (1998). Kur’an’ da Ahiret- Dünya ve Dünya Hayatı. Çeviren: Şehmus Demir. Erzurum: Ekev Akademi Dergisi.1.(3), 321-333.
Açıkalın, B. (2005). Kur’an’ da Dünya Hayatına Verilen Değer. İstanbul: Yayımlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Altuntaş, M. (2008). Kur’an Perspektifinden Dünyanın Değeri Ankara: Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Altıntaş, R. (2003). İslamî Anlayışa Göre “El-Hayâtü’d-Dünyâ” Kavramını Yorumlama Biçimleri. Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi. İlahiyat Fakültesi Dergisi. VII (1). 129-159.
el-Âlûsî, Mahmud el-Bağdadî, (Trz.) Rûhu’l-Meânî fî Tefsîri’l- Kur’âni’l-Âzîm ve’s-Seb’il-Mesânî, Beyrut: Dâru İhyâi’t- Turâsi’l-Arabî.
Aydar, H. (2002). Kur’an’da Geçen el- “El-Hayatu’d- Dünya” Kavramı Üzerine Bazı Mülahazalar. İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. (I) 5. 51-84.
Aydar, H. (2002). Kur’an’da Geçen “el-Hayatu’d-Dünya”Kavramı Üzerine Bazı Mülahazalar. İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. (II) 6. 23-53.
Beğavî, Ebû Muhammed el –Huseyn b. Mes’ûd, (1995). Meâlimû’t-Tenzîl, Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l İlmiyye.
Demir, Ş. (1995). Kur’an’ın Dünya Hayatına Bakışı ve Dünya Âhiret Münasebeti. Erzurum: Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Derveze, M. İzzet. (1383). et-Tefsîru’l-Hadis. Kahire: Dâru İhyai’l Kutubi’l-Arabiyye.
Ebu Hayyân, Ebu Abdillah Muhammed b. Yusuf. (Trz.)el-Bahru’l-Muhît, Riyad: Mektebetü’n- Nasri’l-Hadîse.
Ebûssuûd, Muhammed b. Muhammed el-İmâdî. (Trz.) İrşâdu’l- Akli’s-Selîm ilâ Mezâyâ’l-Kitâbi’l- Kerîm. Kahire: Dâru’l-Mushaf.
Heyet, (Hayrettin Karaman, Mustafa Çağrıcı, İbrahim Kâfi Dönmez, Sadrettin Gümüş). (2012). Kur’an Yolu. İstanbul: DİB Yayınları.
İbn. Hişam, Ebu Muhammed Abdulmelik. (1971). es-Sîretü’n-Nebeviyye. Beyrut: Dâru’t-Turâsi’l- Arabiyye.
İbn. Kesîr, Ebu’l-Fida İsmail.(1388/1961). Tefsîru’l-Kur’ani’l-Azîm. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l İlmiyye.
Kocaman, K. (2012). Din Eğitimi Açısından Kur’an’ın Dünya Hayatına Bakışı. İstanbul: Yayımlanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
el-Kurtubî, Ebu Abdillah Muhammed b. Ahmed el-Ensârî. (1988). el-Câmiu li Ahkami’l-Kur’an. Beyrut: Daru’l- Kütübi’l- İlmiyye.
Mâturîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005). Te’vîlâtü’l-
Kur’ân, Beyrut: Daru’l- Kütübi’l- İlmiyye.
Mevdudî. Ebu’l-A’lâ. (1996). Tefhimu’l-Kur’an. Çev., Heyet. İstanbul: İnsan Yayınları.
Mâverdî, Ebu’l- Hasen Ali b. Muhammed. (Trz). en-Nüket ve’l Uyûn. Beyrut: Daru’l- Kütübi’l- İlmiyye.
Mukâtil b.Süleyman, Ebûl- Hasen Mukâtil b.Süleyman el Ezdî. (Trz.). Tefsîru Mukâtil b. Süleyman, nşr. Abdullah Mahmud eş-Şahhâte. Beyrut: Dâru’l- Kütübi’l İlmiyye.
Müslim, Ebu’l-Heyn Müslim b. Haccâc. (1981). el-Câmiu’s-Sahîh. İstanbul.
Namlı, T. (2009). Kur’an ve Dünyevileşme Ya da Bir Dünya Görüşü Kırılması. Eskiyeni Dergisi. 13. İlkbahar. 41-59.
en-Nesefî, Ebu’l-Berekât, Abdullah b. Ahmed. (1984). Tefsîru’n-Nesefî (el-Medârik). İstanbul: Dâru’l Kahraman.
Okumuş, M. (2010). Kur’an ve Sünnette Dünya ve Ahiret Hayatına Bakış. Diyanet İlmi Dergi. 46.(1). 119-144.
Özden, Mustafa. (2008). Tasavvufa Göre Dünya Hayatı ve Dünyevileşme. İslam Araştırmaları Dergisi. 1.(1). 164- 174.
Öztürk, M. (2006). Kur’an’ın Değer Sisteminde Dünya ve Dünyevi Hayatın Anlamı. Tasavvuf: İlmî ve Akademik Araştırma Dergisi. 16, 65-86.
er-Râzî, Fahruddin.(Trz.) et-Tefsîru'l- Kebîr. Mısır: Daru’l Mearif.
Sancar, R. (2008). Kur’ân-ı Kerîm’de Edebi Yönden Dünya Hayatı. Erzurum: Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Suuçak, A. (2017). Mâtürîdî’nin Kur’ân’da Yer Alan “el-Hayatü’d-Dünya” Kavramına Yüklediği Anlamlar. Mezhep Araştırmaları Dergisi. 10. (1). Bahar. 183-205.
et-Taberî, Ebu Cafer İbn-i Cerîr. (1968).Tah., Mahmut ve Ahmet Muhammed Şakir. Câmiu’l- Beyan an-Te’vîli’l- Kur’an. Mısır: Daru’l Mearif.
Taşcı, Ö. (2010). İnsanı Ahirete Hazırlayan Dünya Hayatının İki Önemli Enstrümanı: Oyun (La’ıb) Ve Eğlence (Lehv). Hikmet Yurdu. 5. 41-58.
Tatlı, B. (2005). Kur’ân’da “Dünya” ve “Arz” Kelimelerinin Kullanımı. Ankara AÜİFD XLVI. II. 259-265.
el-Vâhidî, Ali b. Ahmed. (2005). Esbâbu-Nüzûli'l-Kur’an. Tah. Kemal B. Zağlol. Beyrut: Dâru’l- Kutubi’l-İlmiyye.
Yazır, Elmalılı, M. Hamdi. (1971). Hak Dini Kur’an Dili. İstanbul: Eser Yayınları.
ez-Zemahşerî, Ebû’l Kâsım Muhammed b. Ömer. (Trz.) el-Keşşâf an Hakikâiki Ğavâmi’z-Tenzîl. Beyrut: Dâru’l-Kutubi’l-Arabiyye.