İŞBİRLİKLİ ÖĞRENMENİN ÖĞRENME STİLLERİNE ETKİSİ

Bu araştırmada işbirlikli öğrenme yöntemi jigsaw tekniğine göre hazırlanan etkinliklerin öğrencilerin tercih etmiş oldukları rekabetçi, bağımlı ve kaçınan stilleri değiştirip değiştirmediği tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırma, deneme öncesi modellerden tek grup ön test son test modelinde bir araştırmadır. Araştırmanın çalışma grubunu Ağrı ili Eleşkirt ilçesine bağlı Atatürk İlkokulu 4/A sınıfında öğrenim gören 21 öğrenci oluşturmuştur. Araştırma verilerini elde etmek için Kişisel Bilgi Formu ve GrashaReichmann Öğrenme Stilleri Ölçeği kullanılmıştır. Ölçek Uzuntiryaki, Bilgin ve Geban (2003) tarafından Türkçe' ye çevrilmiş olup 5'li likert tipindedir. Araştırmada elde edilen verilerin analizinde ortalama, frekans analizi ve sample paired test (ilişkili iki örneklem t testi) kullanılmıştır. Çalışma grubunun ön testte tercih etmiş oldukları stillerin oranları şu şekildedir: Rekabetçi, bağımlı ve işbirlikçi stil %23,8, katılımcı %14,3, kaçınan % 9,5 ve bağımsız stil ise % 4,8' dir. Son testte stillerin tercih edilme durumları ise; rekabetçi %9,5, bağımlı %4,8, işbirlikçi %38,1, katılımcı %23,8 kaçınan %4,8 ve bağımsız stil % 19 olarak tespit edilmiştir. İşbirlikli öğrenme yöntemine göre hazırlanan etkinliklerle çalışma grubunda bulunan 17 öğrencinin öğrenme stili değişmiştir. Bu değişimler çoğunlukla amaçlanan yönde olsa da amaçlanmayan değişimler de olmuştur. İlişkisel İki Örneklem t Testi sonuçlarına göre kaçınan, rekabetçi ve bağımlı stil puan ortalamalarının istatistiksel olarak anlamlı derecede düştüğü sonucuna ulaşılmıştır (p.05)

THE EFFECT OF COOPERATIVE LEARNING ON LEARNING STYLES

This study examines whether a change occurs for the competitive, dependent and avoider styles of learners through the tasks prepared according to the cooperative learning jigsaw technique. The study adopted single group pre-test post-test experimental research design. The sample is 21 4th gadre students in Atatürk Primary School in the borough of Eleşkirt in Agri. The data was collected through Personal Information Form and Reichmann Learning Styles Scale. This 5-point likert scale was translated into Turkish by Uzuntiryaki, Bilgin ve Geban (2003). The data analysis was performed through descriptive statistics – mean, frequency – and paired sample t-test. The results showed that the percantages of the learning styles of the sample group in the pretest were as following: competitive, dependent and cooperative 23.8%; participatory 14.3%, avoide 9.5% and self-directed 4.8%. For the posttest, the results were competitive 9.5%, dependent, 4.8%, cooperative 38.1%, participatory 23.8%, avoider 4.8% and selfdirected 19%. The learning styles of the 17 students in the experimental group have changed as a result of the tasks designed according to the cooperative learning in the intervention. Most of the changes are in line with the objectives however there are some which can be considered as unexpected. According to the paired sample t-test results, there is a statistically significant difference between the pre-test and post-test results in terms of avodier, competitive and dependent styles (p.05)

PDF

___

Açıkgöz, K. Ü. (1992). İşbirlikli öğrenme: Kuram, Araştırma ve Uygulama. Malatya: Uğurel Matbaası
Açıkgöz, K.Ü. (2011). Aktif Öğrenme, İzmir: Kanyılmaz Matbaası
Alşan, E. U. (2009). Kimya Öğretmen Adaylarının Akademik Başarılarında Öğrenme Stili Tercihleri, Öz Kontrollü Öğrenme ve Motivasyon Faktörlerinin Etkisi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Arslan, B. ve Babadoğan, C. (2005). İlköğretim 7. ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Öğrenme Sitillerinin Akademik Başarı Düzeyi, Cinsiyet ve Yaş ile İlişkisi, Eğitim Araştırmaları Dergisi(21)4, 35-48
Avcıoğlu, H. (2012). Zihinsel yetersizliği olan çocuklara sosyal beceri kazandırmada işbirliğine dayalı öğrenme ve drama yöntemlerinin etkililiği. Eğitim ve Bilim, 37(163), 110-125.
Aydın, B. , Akbağ, M. , ve Tuzcuoğlu, S. (2005). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Bayraktar, C. ve Otrar, M. (2007). Farklı lise türlerindeki öğrencilerin öğrenme stilleri üzerine bir araştırma. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi (25) 139-170.
Bean, J. (1996). Engaging ideas, the professor's guide to ıntegrating writing, critical thinking, and active learning in the classroom, San Francisco, CA:Jossey-Bass
Bilgin, İ. ve Durmuş S. (2003). Öğrenme Stilleri ile Öğrenci Başarısı Arasındaki İlişkisi Üzerine Karşılaştırmalı Bir Araştırma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi (9) 4, 381- 400.
Büyüköztürk, Ş. , Çakmak, Kılıç, E. v.d. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Demirel, Ö. (2002). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Doymuş, K., ve Şimşek, Ü. (2007). Kimyasal Bağların Öğretilmesinde Jigsaw Tekniğinin Etkisi ve Jigsaw Tekniği Hakkında Öğrenci Görüşleri. Millî Eğitim Dergisi, 173, 231-244.
Ekici, G. (2003). Öğrenme Stiline Dayalı Öğretim ve Biyoloji Dersi Öğretimine Yönelik Ders Planı Örnekleri. Ankara: Gazi Kitabevi.
Erden, M. ve Altun, S. (2006). Öğrenme Stilleri, İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Günaydın, F. (2011). İlköğretim 4. ve 5. Sınıf Öğrencilerin Öğrenme Stilleri ile Ders Çalışma Alışkanlıkları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Güven, M. (2004). Öğrenme Stilleri ile Öğrenme Stratejileri Arasındaki İlişki, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Johnson, D.W., Johnson, R.T. and Holubec, E.J. (1998). Cooperation in the classroom, Edina, Minnesota: Interaction Book Company.
Karasar, N. (2006). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
Kaya, F. (2007). İlköğretim Öğrencilerinin Öğrenme Stillerine Dayalı Fen ve Teknoloji Dersi Öğretim Düzeyinin İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Koçak, T. (2007). İlköğretim 6.7.8. Sınıf Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri ve Akademik Başarıları Arasındaki İlişki, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
Orunlu, E. E. (2012). İlköğretim 7. Sınıf Fen ve Teknoloji Dersi Karışımlar Konusunun Öğretiminde İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Öğrenci Başarısına ve Tutuma Etkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Özkardeş, H.E. (2008). Geliştirilen Öğrenme Stilleri Ölçeğinin Değerlendirilmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Öztürk, T (2011). Sosyal Bilgiler Öğretiminde Projeye Dayalı Öğrenme Yaklaşımının Öğrencilerin Başarısına Derse Yönelik Tutumlarına ve Görüşlerine Etkisi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Senemoğlu, N. (2001). Gelişim Öğrenme ve Öğretim. Ankara: Gazi Kitabevi.
Şeker, M.ve Yılmaz, K. (2011). Sosyal Bilgiler Öğretiminde Öğrenme Stillerinin Kullanılmasının Öğrencilerin Öğrenme Düzeyleri Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi, Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi(19)1, 251-266.
Şimşek, A. (2004). Öğrenme Biçimi, Kuzgun, Y. ve Deryakulu, D. (Ed.). Eğitimde Bireysel Farklılıklar, Ankara: Nobel Yayınları
Şimşek, Ö. (2007). Marmara Öğrenme Stilleri Ölçeği’nin Geliştirilmesi ve 9-11 Yaş Çocuklarının Öğrenme Stillerinin İncelenmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul
Tan, Ş., Kayabaşı, Y. ve Erdoğan, A. (2002). Öğretimi planlama ve değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
Tanrıöğen, A., (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Anı Yayıncılık
Tekindal, S. (1997). Ölçme ve değerlendirmeye ilişkin tutum aracı geliştirme. Samsun: Cem Ofset Matbaası.
Tinto, V. (1997). Enhancing learning via community, thought and action, the NEA. Higher Education Journal, 6 (1), 53-54.
Tunçel, Z. (2006). İşbirlikli Öğrenmenin Beden Eğitimi Başarısı, Bilişsel Süreçler ve Sosyal Davranışlar Üzerindeki Etkileri, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.