YABANCI DİL ÖĞRETİMİNDE EĞİTİM ORTAMI VE KÜLTÜR AKTARIMI

Yabancı dil öğretimi, yalnızca hedef dilin dil bilgisi ile kelimelerini öğretmek ve temel dil becerilerini kazandırmak değil, bunların yanı sıra aynı zamanda o dilin kültürünün de öğretimidir. Dil ve toplum birlikte gelişip şekillendiği için yabancı bir dili gerçek anlamda öğrenmek, anlamak ve konuşmak o toplum gibi düşünebilmeyi gerektirmektedir. Bu da o dili şekillendiren kültürü öğrenmekle mümkündür. Yabancı dil öğrenen kişi aynı zamanda yeni bir kültür öğrendiği için yabancılara Türkçe öğretimi de Türk kültürünün anlatıldığı, yansıtıldığı ve yaşatıldığı bir ortamda gerçekleştirilmelidir. Kültürü oluşturan unsurların çok geniş ve çeşitli olması sebebiyle yabancılara Türkçe öğretimi sürecinde Türk kültürünü oluşturan bütün ögelerin ders sırasında ve ders araçlarıyla aktarılması mümkün değildir. Yabancı dil eğitiminin en önemli amaçlarından birisinin de o dilin kültürünü öğretmek olduğu ve tüm eğitim ortamları gibi yabancı dil eğitim ortamlarının da kendi öğretim amaçları doğrultusunda düzenlemesi gerektiği gerçeklerinden yola çıkarak eğitim ortamının kültürel unsurlarla zenginleştirilmiş bir çevre sunması büyük önem arz etmektedir. Bu bağlamda eğitim ortamının kültürel unsurlarla yapılandırılmasının Türk kültürü ile öğrencileri olabildiğince çok karşılaştırmak düşünülmektedir. Bu çalışmada dil ve kültür arasındaki ilişkiye değinilmiş, yabancı dil öğretiminde kültür aktarımı ve öneminden bahsedilmiş, yabancı dil eğitim ortamlarının kültür aktarımındaki rolü üzerinde durulmuş ve yabancılara Türkçe öğretiminde eğitim ortamının düzenlenerek kültür aktarımında bir araç olarak nasıl kullanılabileceği konusunda önerilere yer verilmiştir

EDUCATIONAL ENVIRONMENT AND CULTURAL TRANSMISSION IN FOREIGN LANGUAGE TEACHING

Foreign language teaching is not to teach grammar and vocabulary of the target language and to gain basic language skills only. Foreign language teaching is teaching of the language’s culture at the same time. Because of language and community develop and shape together, learning, understanding and speaking a foreign language literally requires that one is able to think like the society that speaks the language natively. This is only possible with learning the culture that shaped the language. Teaching Turkish to foreigners should be put into practice in an environment that Turkish culture is being explained, reflected and lived because a person who learns a foreign language learns a new culture as well. Due to elements that constitute culture are enormous and multifarious, during teaching period, it is not possible to transmit all the elements that shaped Turkish culture, via course material and lessons only. One of the most important aims of foreign language teaching is to teach culture of the target language. Like all other educational environment, foreign language educational environments are supposed to be organized in accordance with its educational aims. Based on this, providing enriched environment with cultural components in educational environment is important. In this context, structuring educational environment with cultural elements can be used as a tool to confront learners with Turkish culture. In this study, relationship between language and culture is mentioned, cultural transmission and its importance in foreign language teaching are accentuated, the role of foreign language educational environments in cultural transmission is discussed and some suggestions about how arranging educational environment can be used as a tool in cultural transmission are given

___

  • Abacıoğlu, T. (2002). Çocuklara Oyunlarla Yabancı Dil Öğretimi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Akkaya, A. (2013). Yabancılara Türkçe öğretimi kapsamında fıkralar: Nasreddin Hoca fıkraları. Milli Folklor, 171-181.
  • Aksan, D. (2009). Her Yönüyle Dil. Ana Çizgileriyle Dilbilimi I. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Başaran, İ. E. (1982). Örgütsel Davranışın Yönetimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Yayınları.
  • Bölükbaş, F., & Keskin, F. (2010). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Metinlerin Kültür Aktarmadaki İşlevi. Turkish Studies, Literature and History of Turkish or Turkic, 5(4), 221-235.
  • Brooks, N. (1986). Culture In The Classroom. J. M. Valdes içinde, Culture Bound (s. 123-129). Cambridge: Cambridge University Press.
  • Byram, M., & Risager, K. (1999). Language Teachers, Politics And Culture. London: Clevedon Press.
  • CEFR. (2001). A Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching, Assesment. Strasbourg: Modern Language Division.
  • Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (1996). A Guide to Teaching Practice. London: Routledge.
  • Cortazi, M., & Risager, K. (1999). Cultural Mirrors: Materials and Methods in the EFL Classroom. E. H. (Ed.) içinde, Culture in Second Langauge Teaching and Learning (s. 196-219) . Cambridge: Cambridge University Press.
  • Cullen, B., & Sato, K. (2000). Practical techniques for teaching culture in the EFL classroom. The Internet TESL Journal, 1-10.
  • Demir, A., & Açık, F. (2011). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Kültürlerarası Yaklaşım ve Seçilecek Metinlerde Bulunması Gereken Özellikler. Türklük Bilimi Araştırmaları (TÜBAR)(Güz), 51-72.
  • Demircan, Ö. (1990). Yabancı Dil Öğretim Yöntemleri. İstanbul: Ekin Eğitim Yayıncılık.
  • Demirel, Ö. (2010). Yabancı Dil Öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Dunnett, S. C., Dubin, F., & Lezberg, A. (1986). English Language Teaching from an Intercultural Perspective. J. M. Valdes içinde, Culture Bound (s. 148-160). Cambridge: Cambridge University Press .
  • Güvenç, B. (2002). Kültürün Abs'si. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Korkmaz, A. (2007). Sınıf Organizasyonu. L. K. (Ed.) içinde, Sınıf Yönetimi (s. 267-284). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • McKay, S. L. (2000). Teaching English As an International Language: Implications for Cultural Materials in the Classroom. TESOL Journal(9), 7-11.
  • Okur, A., & Keskin, F. (2013). Yabancılara Türkçe Öğretiminde Kültürel Ögelerin Aktarımı: İstanbul Yabancılar İçin Türkçe Öğretim Seti Örneği. The Journal of Academic Social Science Studies(62), 1619-1640.
  • Tapan, N. (1990). Yabancı Dil Olarak Almanca Öğretiminde Kültür Bağlamının Değerlendirilmesi. Alman Dili ve Edebiyatı Dergisi(7), 55-68.
  • Tomalin, B., & Stempleski, S. (1993). Cultural Awareness. London: Oxford University Press.
  • Tseng, Y. H. (2002). A Lesson in Culture. ELT Journal, 56(1), 11-21.
Turkish Studies (Elektronik)-Cover
  • ISSN: 1308-2140
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2006
  • Yayıncı: Mehmet Dursun Erdem
Sayıdaki Diğer Makaleler

DÜNYADA LİSANS DERECESİ DÜZEYİNDE AFET EĞİTİMİ VE ÖĞRETİMİ YAPAN PROGRAMLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ VE TÜRKİYE ÖRNEĞİ

İLKNUR MAYA, CÜNEYT ÇALIŞKAN

HALK EĞİTİM KURSLARININ, KADIN KATILIMCILARIN YAŞAM BOYU ÖĞRENME BECERİLERİNE KATKISININ DEĞERLENDİRİLMESİ

FATMA ÜNAL, Cansu KALÇIK, Musa SATUK

GRUPLA PSİKOLOJİK DANIŞMADA ŞİİR KULLANIMININ ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN BAŞKALARINA GÜVEN DÜZEYLERİNE ETKİSİ

Ersun ÇIPLAK

ÖĞRETMEN ADAYLARININ PERSPEKTİFİNDE SOSYAL BİLGİLER DERSİNİN ÖĞRENME KAZANIMLARI AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

EROL KOÇOĞLU, Özkan AKMAN

TARİH ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÇOK KÜLTÜRLÜLÜK VE YURTSEVERLİK TUTUMLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ

FATİH YAZICI, AKİF PAMUK, TERCAN YILDIRIM

SINIF ÖĞRETMENİ ADAYLARININ FEN ÖĞRETİMİNDE ÖZ YETERLİLİK İNANÇLARINA FENOMENOLOJİK BİR BAKIŞ

Alper ÇORAPÇIGİL, Mehmet Akif HAYAL, Ensar AYDIN

WEB VE MOBİL DESTEKLİ HARMANLANMIŞ ÖĞRENME ORTAMLARININ ÖĞRENCİLERİN MOTİVASYON VE AKADEMİK BAŞARILARINA ETKİSİ

MURAT MERİÇELLİ, ÇELEBİ ULUYOL

İLKÖĞRETİM BİRİNCİ KADEME ÖĞRENCİLERİNİN ANA DİL ÖĞRENİMİNDE AKADEMİK BAŞARILARINA AİLENİN ETKİSİ

Kadriye GENCER, Mustafa ÇETİN

MİKRO ÖĞRETİM YÖNTEMİNİN ÖĞRENCİLERİN YAZMA KAYGILARINA VE YAZILI ANLATIM BECERİLERİNE ETKİSİ

MEHMET NURİ KARDAŞ

YAPILANDIRMACI YAKLAŞIM 7E ÖĞRENME HALKASI MODELİ İLE İLGİLİ YAPILAN ARAŞTIRMALAR: İÇERİK ANALİZİ ÇALIŞMASI

Hakan SARAÇ, Halil KUNT