ÖĞRETMEN ADAYLARININ BİREYSEL YENİLİKÇİLİK ÖZELLİKLERİ

Bu araştırmanın amacı pedagojik formasyon programına devam eden öğrencilerin bireysel yenilikçilik eğilimlerini, çeşitli değişkenler açısından incelemektir. Betimsel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırma örneklemini pedagojik formasyon kursuna katılan ve tesadüfi yolla seçilen 254 öğretmen adayı oluşturmuştur. Verilerin toplanması amacıyla Hurt, Joseph ve Cook tarafından geliştirilen, Kılıçer ve Odabaşı (2010) tarafından Türkçe'ye uyarlanan bireysel yenilikçilik ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin bireysel yenilikçilik eğilimlerinden "risk alma" düzeylerinin bayanlara göre erkeklerde daha yüksek olduğu bulunmuştur. Spor bilimleri öğrencilerinin ise sosyal bilimler, fen bilimleri ve sağlık bilimleri öğrencilerine göre "deneyime açık olma ve fikir önderliği" eğilimlerinde daha duyarlı oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Bir işte çalışan öğrencilerin bulundukları ortamda ön plana çıktıkları, belirsizlikler karşısında yılmayarak güdülenme düzeylerini yüksek tuttukları ve yeniliği arayarak denemeye istekli oldukları bulunmuştur. Bu sonuç serbest meslek grubunda çalışanlarda daha etkili görülmektedir. Öğrencilerin okulu bitirmiş olmaları ya da son sınıfta öğrenci olmaları ve sosyal medyada günlük internet kullanmaları ile bireysel yenilikçilik eğilimleri arasında bir fark bulunmamıştır. Öğrencilerin değişmeye direnç gösterme eğilimlerinin oluşmaması olumlu yönde anlamlıdır. Öğrencilerin yapılan yarı yapılandırılmış görüşmelerde kendilerinin öğretmenlik mesleğindeki tekno-pedagojik gelişmelere yakın olduklarını ve fırsat verilirse öğretmenlik mesleğinde etkili ve verimli olacaklarını ifade etmektedirler

INDIVIDUALISTIC INNOVATIVE CHARACTERISTICS OF PRESERVICE TEACHERS

The purpose of the current study is to investigate the pedagogical formation students’ innovative tendencies in relation to different variables. The current study employed descriptive research method. The sampling of the study consists of 254 students randomly selected from among the students attending pedagogical formation program. In order to collect data, the individualistic innovation scale developed by Hurt, Joseph and Cook and adapted to Turkish by Kılıçer and Odabaşı (2010) was used. At the end of the study, risk taking level, one of the individualistic innovative tendencies, was found to be higher for the male students than the female students. Sports sciences students were found to more sensitive in their tendencies of being open to experience and intellectual pioneering than social sciences, natural sciences and health sciences students. It was found that the students working in a job come to the forefront, keep their motivation high in face of ambiguities and are willing to seek for and try innovations. This is more clearly seen in those having independent profession. It was found that the students’ individualistic innovative tendencies do not vary significantly depending on whether they completed their education or they are senior students and their state of using Internet in social media. Among students, tendency to show resistance to change was not observed and this is a positive finding. As a result of semi-structured interviews conducted with students, it was found that the students think that they feel close to techno-pedagogical developments within the profession of teaching and if they are allowed, they will be able to make important contributions to the profession of teaching

PDF

___

Aktürk, A. O. (2012). Öğretmen Adaylarının Öğrenmeye İlişkin Tutumlarının Öğretmenlik Mesleğini Tercih Etme Nedenlerine ve Akademik Başarılarına Göre İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 13(3), 283-297.
Altıntaş, S. ve Görgen, İ. ( 2015). Eğitim Fakültesi Öğretim Elemanlarının Bireysel Yenilikçilik Özelliklerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. 7. Uluslar Arası Eğitim Araştırma Kongresi, 29-31 Mayıs-Muğla, s-50.
Braak, J. (2001). Individual Characteristics Influencing Teachers’ Class Use of Computers. Journal of Educational Computing Research , 25(2), 141-157.
Fikirkoca, M. (2003). Bütünsel Risk Yönetimi. Ankara: Kalder Yayınevi.
Goldsmith, R.E. & Foxall, G.R. (2003). The Measurement of Innovativeness. In L.V. Shavinina (Eds.), The International Handbook of Innovation, (321-330).Oxford, U.K: Elsevier Science.
Kalafat, S. (2012). Lise Öğretmenleri Kişilik Özelliklerinin Öğretmen Yeterliliklerine Etkisi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2(3), 193-204.
Kerem, K. ve Odabaşı, H. F. (2010). Bireysel Yenilikçilik Ölçeği (BYÖ): Türkçeye Uyarlama, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 150-164.
Kılıç, H. ve Ayvaz, T. Z. ( 2014). İlköğretim Branş Öğretmenlerinin Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri ve Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Dergisi, 4(7), 25-37.
Kılıçer, K. (2011). Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Öğretmen Adaylarının Bireysel Yenilikçilik Profilleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Konokman Yavuz, G. ve Yanpar Yelken, T. (2014). Okul Öncesi Öğretmeni Adaylarının Öğrenmeye İlişkin Tutumlarının ve Girişimcilik Düzeylerinin İncelenmesi. International Online Journal of Educational Sciences (IOJES), 6(3), 648-669.
Korucu, A,T. ve Olpak, Y, Z. (2015).Öğretmen Adaylarının Bireysel Yenilikçilik Özelliklerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1), 11-127.
Kösterelioğlu Akın, M. ve Demir, F. (2014). Öğretmenlerin Bireysel Yenilikçilik Düzeyinin Öğretmen Liderliğine Etkisi. The Journal of Academic Social Science Studies, 26, 247-256.
Kuratko, D. F. (2005). The Emergence of Entrepreneurship Education: Development, Trends and Challenges. Entrepreneurship Theory and Practice, 29(5), 577-597.
Lin, T. C., Hsu, Y. S. & Cheng, Y. J. (2011). Emerging Innovative Teacher Education from Situated Cognition in a Web-Based Environment. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 10(2), 100-112.
Özgür, H. (2013). Bilişim Teknolojileri Öğretmen Adaylarının Eleştirel Düşünme Eğilimleri ile Bireysel Yenilikçilik Özellikleri Arasındaki İlişkinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 409-420.
Paulus, P. B. (2000). Groups, Teams and Creativity: The Creative Potential of Idea Generating Groups. Applied Psychology: An International Rewiev, 49(2), 237-263.
Raposo, M. & Paço, A. (2011). Entrepreneurship Education: Relationship between Education and Entrepreneurial Activity. Psicothema, 23(3), 453-457.
Rogers, M. E. (1995). Diffusion of Innovations (Fifth Edition). New York: Free Press.
Singh, G. (2014). Emerging Trends and Innovations in Teacher Education. Indian Journal of Applied Research, 4(5), 166-168.
Uludağlı, N. P. Ve Sayıl, M. (2009). Orta ve İleri Ergenlik Döneminde Risk Alma Davranışı. Türk Psikolojisi Yazıları, 12(23), 14-24.
Xu, Z. & Chen, H. (2010). Research and Practice on Basic Composition and Cultivation Pattern of College Students’ Innovative Ability. International Education Studies, 3(2) 51-55.
Yuan, F. & Woodman, R.W. (2010). Innovative Behavior in the Workplace: The Role of Performance and Image Outcome Expectations. Academic Management Journal, 53(2), 323-342.