YER TEMELLİ ÖĞRETİM

Öğrenme, yaşamı anlama, anlamlandırma ve yaşam modelini geliştirme sürecidir. Öğrenmenin gerçekleşebilmesi, çeşitli kaynaklardan bilgiye ulaşabilme ve edinilen bilginin başka durum ve ortamlara transfer edilebilmesini gerektirmektedir. Bireyin yaşamı boyunca öğrenme döngüsü içinde bulunduğu gerçeğinden yola çıkılacak olursa, öğrenmenin yalnızca okulla sınırlı olamayacağı aşikârdır. Bu doğrultuda eğitim kurumlarının bireyin içinde yaşadığı dünyayı tanıması, anlaması ve onu yaşama hazırlayabilmesi için yer ve yaşam ile iç içe olması gerekmektedir. Edinilen bilgi ve beceri bu doğrultuda anlam kazanacaktır. Yer temelli öğretim yaklaşımı, öğrenmenin birincil kaynağı olarak bireyin yaşadığı yerden yararlanır. Bu öğretim yaklaşımının en önemli gücü, yerin doğal ve toplumsal özelliklerine adapte olabilmesi ve okul ile öğrenci yaşamı arasında var olan kopukluğu ortadan kaldırmasıdır. Yer temelli öğretim yaklaşımının amacı, öğrencilerin yaşadıkları yerde gerçekleştirecekleri doğrudan öğrenme deneyimleri sonucunda bilgi, beceri, tutum ve değerler kazanmalarını, doğal ve toplumsal yönü ile yeri tanımalarını sağlamak ve yer bağlılığını geliştirmektir. Yer temelli öğretim, bireylerin yer ile ilişkilerini güçlendirerek yer bilinci oluşturacak ve bireylerde yer bağlılığının gelişmesini güçlendirecek bütüncül bir öğrenme yaklaşımdır. Bu bağlamda, toplumların sahip olmak isteyeceği, yer ve dünya algısına sahip donanımlı bireyler yetiştirmek mümkün olabilecektir. Bu çalışma ile yer temelli öğretim yaklaşımı için Türkiye’deki kuramsal boşluğun doldurulması amaçlanmıştır. Dolayısıyla çalışmada yer temelli öğretim yaklaşımının temel nitelikleri ortaya konulmuştur.

PLACE BASED EDUCATION

Learning is a process of understanding and making sense of life and developing the life model. The realization of learning requires access to information from various sources and transferring the acquired knowledge to other situations and environments. Given that the individual is in a learning cycle throughout his/her life, it is clear that learning cannot be limited to school alone. In this direction, educational institutions should be intertwined with place and life in order for the individual to recognize and understand the world in which he/she lives and to prepare for life. In this way, acquired knowledge and skills will gain meaning. The place-based teaching approach makes use of place as the primary source of learning. The most important strength of this teaching approach is that it can adapt to the characteristics of the place and overcome the disjuncture between school and student life. The main goal of the place-based teaching approach is to enable students to acquire knowledge, skills, attitudes and values as a result of their direct learning experiences in the place where they live, to get to know the place with its natural and social aspects and to improve their attachment to the place. Place-based education is a holistic approach that will strengthen the relations of individuals with the place and create the consciousness of the place and strengthen the development of the place attachment. In this way, it will be possible to train individuals equipped with the perception of the place and the world that the societies would like them to have. The current study aimed to fill the theoretical void in the field of place-based education in Turkey. In this connection, the main characteristics of the approach are discussed.

PDF

___

Açıkgöz, K. Ü. (2007). Aktif öğrenme. İzmir: Biliş Yayınları.
Akyüz, Y. (1979). Eğitimde çocuk-doğa ve çevre korunması ilişkileri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 12 (1-4) 85-95.
Bilgin, N. (2011). Sosyal düşüncede kent kimliği. İdeal Kent- Kent Araştırmaları Dergisi, 3, 20-47.
Black, S. (2008). Learning in place. American School Board Journal, 195(11),40-42.
Buxton, C. A., & Provenzo Jr, E. F. (2011). Place-based science teaching and learning: 40 activities for K-8 classrooms. USA: Sage.
Cantekin, Ö. F. (2015). Küreselleşme ve eğitim:"Homo economicus" eğitim anlayışının dönüşümü. Akademik Hassasiyetler, 2(4), 43-72.
Chin, J. (2001). All of a place: Connecting schools, youth and community. In San Francisco: Funders’ Forum on Environment and Education (Institute Report of the Bay Area School Reform Collaborative-Funders’ Learning Project.).
Clark, D. (2008). Learning to make choices for the future: connecting public lands, schools, and communities through place-based learning and civic engagement. Report prepared by The Center for Place-based Learning and Community Engagement and a Forest for Every Classroom.
Cook, L. W. (2009). Developing a sense of place: Examining educator practice in place-based education. Unpublished doctoral thesis. Prescott College, Prescott.
Cresswell, T. (2004). Place: A short ıntroduction. UK: Blackwell Publishing.
Çakmak, S., & Akbaş, Y. (2019). 7. sınıf öğrencilerinin yer temelli eğitim yaklaşımına dayalı proje çalışmalarının değerlendirilmesi. Turkish Studies, 14(3), 1301-1324.
Çalık, T., & Sezgin, F. (2005). Küreselleşme, bilgi toplumu ve eğitim. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 55-66.
Demirel, Ö. (2017). Öğretim ilke ve yöntemleri: Öğretme sanatı. Ankara: Pegem Akademi.
Denizalp, H. (2007). Toplumsal dönüşüm için sosyal girişimcilik rehberi. Ankara: STGM.
Dewey, J. (2008). Okul ve toplum: Eğitim klasikleri dizisi-1. (Çev: H. A. Başman). Ankara: Pegem Akademi.
Duffin, M., Murphy, M., & Johnson, B. (2008). Quantifying a relationship between place-based learning and environmental quality: Final report. Woodstock, VT: NPS Conservation Study Institute in cooperation with the Environmental Protection Agency and Shelburne Farms.
Erentay, N., & Erdoğan, M. (2009). 22 adımda doğa eğitimi. Ankara: ODTÜ Yayıncılık.
Fly, J. M. (2010). A place-based model for K-12 education in Tennessee. Universtiy of Tennessee. Retrieved (14.06.2019) from http://web.utk.edu/~markfly/documents/Place-Based%20K12%20Education%20Proposal%205_10_10.pdf
Goodlad, K., & Leonard, A. E. (2018). Place-based learning across the disciplines: a living laboratory approach to pedagogy. InSight: A Journal of Scholarly Teaching, 13, 150-164.
Gruenewald, D.A. (2005). Accountability and collaboration: institutional barriers and strategic pathways for place-based education. Ethics, Place and Environment, 8(3), 261-283.
Hayes-Conroy, J. (2008). Review of place-based education in the global age: local diversity. Journal of Research in Rural Education, 23(2), 1-4.
Hayes, J. (2001). An evaluation of Teton Science School’s Journeys place-based education program as effective environmental education teacher training. Unpublished doctoral dissertation, Utah State University.
Işık, H. (2008), İlköğretimde tarih konularının yerel tarih ile ilişkilendirilmesinin öğrenci başarısına etkisi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(4), 290-310.
Jennings, N., Swidler, S., & Koliba, C. (2005). Place-based education in the standards-based reform era-Conflict or complement? American Journal of Education, 112(1), 44-65.
Jensen, M. H. (2015). Cultivating a sense of place in religious studies. Teaching Theology & Religion, 18(1), 3-19. doi: 10.1111/teth.12259
Kellert, S. R. (2005). Building for life: Designing and understanding the human-nature connection. Washington, D.C.: Island Press.
Knapp, C. (2008). Place-based curricular and pedagogical models. In D. A. Gruenewald & G. A. Smith, Place-Based Education in the Global Age: Local Diversity. New York: Routledge.
Lefebvre, H. (2014). Mekânın üretimi. I. Ergüden (Çev.). İstanbul: Sel Yayıncılık.
Litz, K. (2010). Inspiring environmental stewardship: developing a sense of place, critical thinking skills, and ecoliteracy to establish an environmental ethic of care. Unpublished master thesis, Prescott College, Prescott.
Louv, R. (2010). Doğadaki son çocuk: çocuklarımızdaki doğa yoksunluğu ve doğanın sağaltıcı gücü. Ankara: Tübitak Yayınları.
Mannion, G., Adey, C., & Lynch, J. (2010). Intergenerational place-based education: Where schools, communities, and nature meet. Stirling: University of Stirling Report for Scottish Centre for Intergenerational Practice.
Marckini-Polk, L., Jessup, P., & Whitmore, M. (2016). The benefits of place-based stewardship education. Lansing, MI: Great Lakes Stewardship Initiative.
Miller, D., & Twum, S. (2017). The experiences of selected teachers in ımplementing place-based education. In Education, 23(1), 92-108.
Nisbett, R. (2006). Düşüncenin coğrafyası. G. Ç. Güven (Çev.). İstanbul: Varlık Yayınları.
Ötkünç, A. (2016). Antropolojiden mimarlığa melez düşüncenin imkânları: Yer ve yok-yer kavramları üzerine. M. Auge, Yok-yerler içinde (s.7-24). İstanbul: Daimon Yayınları.
Özdemir, A., & Yılmaz, O. (2008). Assessment of outdoor school environments and physical activity in Ankara's primary schools. Journal of Environmental Psychology, 28(3), 287-300.
Özdemir, O. (2016). Ekolojik okuryazarlık ve çevre eğitimi. Ankara: Pegem
PEEC (2003). PEEC-The place-based education evaluation collaborative. Retrieved (13.06.2019) from http://www.peecworks.org/PEEC/PEEC _Concept_Full_12-11-03.pdf
PEEC (2010). Place based education evaluation collaborative. The Benefits of Place-based Education: A Report from the Place-based Education Evaluation Collaborative.Retrieved (13.06.2019) from http://tinyurl.com/PEECBrochure
Phillips, H., & Whateley, S. (2009). Designing and institutionalizing a place-based watershed curriculum in Ballston Spa, New York. Retrieved (12.06.2019) from http://www.skidmore.edu/academics/wri/ Phillips_Whateley.pdf
Plumb, S. (2003). The potential power of place in education: An evaluation of the northeast community mapping program. Retrieved 09.06.2019 from http://www.peecworks.org/PEEC/PEEC_Research/
Powers, A. L. (2004). An evaluation of four place-based education programs. The Journal of Environmental Education, 35(4): 17-32.
Rae, K., & Pearse, B. (2004). Value of place-based education in the urban setting. Conference Paper for effective sustainability education: What works? Why? Where next? Linking Research and Practice, Sydney, Australia. http://www.environment.nsw.gov.au/ resources/cee/raepearse.pdf

Turkish Studies - Educational Sciences-Cover

ISSN: 2667-5609
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ