The Individual Innovativeness Perspective of Teachers: What Type of Innovator am I?

The present study aimed at revealing the individual innovativeness levels of teachers working at secondary schools and conducting an in-depth examination on the reasons of the behaviors in their category of innovativeness, and on the factors that affected their individual innovativeness. It was designed as a mixed method research in which quantitative and qualitative research techniques were used together. The quantitative data were collected through the “Individual Innovativeness Scale” and the qualitative data were gathered through a semi-structured interview form created by the researcher. The study group in the quantitative phase of the study consisted of 411 secondary school teachers while the participants in the qualitative phase included 20 teachers picked among those in quantitative phase based on the maximum diversity sampling method. Descriptive statistics were used in the analysis of quantitative data, and content analysis method was preferred for the analysis of qualitative data. According to the individual innovativeness scores, it was concluded that the majority of the participating teachers considered themselves to be low-level innovators and were placed in the early majority category of innovativeness. It has been found that no one to take place in the laggard category of individual innovativeness. In addition, it was observed that teachers had the highest mean for the subdimension of openness to experience and the lowest mean for the sub-dimension of resistance to change. It was found that being an investigator, being accepted to be a leader, uncertainty brought about by innovation and their skeptical behaviors against change caused the teachers to categorize their quality of innovativeness. Finally, it was revealed that the individual innovativeness behaviors of teachers were affected by individual, environmental and professional factors.

Öğretmenlerin Bireysel Yenilikçilik Perspektifi: Nasıl Bir Yenilikçiyim?

Bu çalışmada, ortaokullarda görev yapan öğretmenlerin bireysel yenilikçilik düzeylerini ortaya koymak ve yer aldıkları yenilikçilik kategorisindeki davranışların nedenleri ve bireysel yenilikçiliklerini etkileyen faktörlerin neler olduğu üzerine derinlemesine bir inceleme yapmak amaçlanmıştır. Araştırma, nicel ve nitel araştırma tekniklerinin birlikte kullanıldığı karma yöntem araştırması olarak tasarlanmıştır. Nicel boyuttaki veriler “Bireysel Yenilikçilik Ölçeği”, nitel bölümdeki veriler ise araştırmacı tarafından oluşturulmuş yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Araştırmanın nicel bölümündeki çalışma grubu 411 ortaokul öğretmeninden, nitel bölümündeki çalışma grubu ise nicel araştırmanın katılımcıları arasından maksimum çeşitlilik örnekleme yöntemine göre belirlenmiş 20 öğretmenden oluşmaktadır. Nicel verilerin analizinde betimsel istatistikler, nitel verilerin analizinde ise içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre öğretmenlerin, bireysel yenilikçilik puanlarına bağlı olarak, çoğunluğunun kendilerini düşük düzeyde yenilikçi olarak gördükleri ve yenilikçiliğin sorgulayıcı kategorisinde yer aldıkları sonucuna ulaşılmıştır. Bireysel yenilikçiliğin geleneksel kategorisinde ise kimsenin yer almadığı bulgulanmıştır. Ayrıca öğretmenlerin, bireysel yenilikçiliğin deneyime açıklık alt boyutunda en yüksek ortalamaya, değişime direnç alt boyunda ise en düşük ortalamaya sahip oldukları görülmektedir. Öğretmenlerin, kendilerini kategorize ettikleri yenilikçilik kategorisinin nedenlerinin ise araştırmacı olma, lider olarak görülme özellikleri ile yeniliğin getirdiği belirsizlik ve değişime karşı sergilemiş oldukları şüpheci davranışlardan kaynaklandığı sonucu ortaya çıkmıştır. Son olarak ise öğretmenlerin bireysel yenilikçilik davranışlarının, bireysel, çevresel ve mesleki faktörlerden etkilediği sonucuna ulaşılmıştır.

PDF

___

Acarol, Ç. (2019). A tipi kişilik özelliğinin bireysel yenilikçilik etkisi: Psikolojik güçlendirmenin aracı örgütsel adaletin düzenleyici rolü [Unpublished master’s thesis]. İstanbul Ticaret University Social Sciences Institute.

Adıgüzel, A. (2012). The relation between candidate teachers’ moral maturity levels and their individual innovativeness characteristics: A case study of Harran University Education Faculty. Educational Research and Reviews, 7(25), 543-547.

Amo, B. W. (2006). Employee innovation behaviour in health care: The influence from management and colleagues. International Nursing Review, 53(3), 231-237. https://doi.org/10.1111/j.1466-7657.2006.00455.x

Atlı, Y. (2019). Sınıf öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik özellikleri ile derste teknoloji kullanımına yönelik eğilimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi [Unpublished master’s thesis]. Uşak University Social Sciences Institute. https://doi.org/10.26449/sssj.1427

Başaran, D.S. & Keleş, S. (2015). Yenilikçi kimdir? Öğretmenlerin yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(4), 106-118.

Braak, J. (2001). Individual characteristics influencing teachers’ class use of computers. Journal of Educational Computing Research, 25(2), 141-157. https://doi.org/10.2190/81yv-cgmu- 5hpm-04eg

Carless, S. A. & Arnup, J. L. (2011). A longitudinal study of the determinants and outcomes of career change. Journal of Vocational Behavior, 78(1), 80-91. https://doi.org/10.1016/j.jvb.2010.09.002

Celep, C. (2004). Meslek olarak öğretmenlik. Anı Yayıncılık.

Çelikten, M., Şanal, M., & Yeni, Y. (2005). Öğretmenlik mesleği ve özellikleri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2), 207-237. https://doi.org/10.31463/aicusbed.597636

De Jong, J.P.J. & Den Hartog, D.N. (2007). How leaders influence employees’ innovative behaviour. European Journal of Innovation Management, 10(1), 41-64. https://doi.org/10.1108/14601060710720546

Demir Başaran, S. & Keleş, S. (2015). Yenilikçi kimdir? Öğretmenlerin yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(4), 106‐118.

Eren, E. & Gündüz, H. (2002). İş çevresinin yaratıcılık üzerindeki etkileri ve bir araştırma. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 5, 65-84. https://doi.org/10.31671/dogus.2019.345

Eren, H. & Kılıç, A. (2013). Örgütlerde yenilikçilik ortamı: Özellikli bir sektör olarak savunma sanayiinde durum. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 27(3), 225-226. https://doi.org/10.16951/atauniiibd.671720

Gardner, J.W. (1990). Yenilikçi birey, zinde toplum. İlgi Yayıncılık.

Gilson, R.L. & May, D.R. (2005). Innovation in work groups: A theory of group support for innovation. http://www.midwestacademy.org/…/Gilson%20and%20May%20Innovation %20in%20Work%20Groups.

Goldsmith, R. E. & Foxall, G. R. (2003). The measurement of innovativeness the international handbook on innovation (ed. by L. V. Shavinina). Pergamon Publishing.

Hirschman, E.C. (1980). Innovativeness, novelty seeking, and consumer creativity. Journual of Consumer Research, 7(3), 283-295. https://doi.org/10.1086/208816

Hurt, H.T., Joseph, K. & Cook, C.D. (1977). Scale for the measurement of innovativeness. Human Communication Research, 4, 58–65.

İncik, E. Y. & Yelken, T.Y. (2011). İlköğretim öğretmen adaylarinin yenilikçilik düzeyleri: Mersin Üniversitesi örneği, Proceedings from I. International Curriculum and Teaching Congress, 05-08 October 2011, Anadolu University.

İşcan, Ö.F. & Karabey, C.N. (2007). Örgüt iklimi ile yeniliğe destek algısı arasındaki ilişki. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 6(2), 180-193. https://doi.org/10.17755/esosder.39460

Kaya, S. (2017). Biyoloji öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik özelliklerinin incelenmesi [Unpublished master’s thesis]. Dicle University Educational Sciences Institute.

Kaya, E.Ü. & Düşükcan, M. (2007). İşgören yaratıcılığını etkileyen bireysel ve mesleksel faktörler: sağlık sektöründe bir uygulama. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(1), 201-224. https://doi.org/10.26468/trakyasobed.486447

Kılıç, H. & Ayvaz Tuncel, Z. (2014). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 4(7), 25‐37. https://doi.org/10.30964/auebfd.406246

Kılıçer, K. (2011). Bilgisayar ve öğretim teknolojileri eğitimi öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik profilleri [Unpublished doctoral dissertation]. Anadolu University Educational Sciences Institute. https://doi.org/10.17051/io.2015.04635

Kılıçer K., & Odabaşı H.F. (2010).Bireysel yenilikçilik ölçeği (BYÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(2), 150-164. https://doi.org/10.17679/iuefd.16250801

Kılıçer, K. & Odabaşı, H.F. (2013). Exploring the Perceived Barriers to Innovativeness: Views of Turkish Pre-Service Teachers as Technology Leaders, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 246-265.

Kleysen, R.F. & Street, C.T. (2001). Towards a multi-dimensional measure of individual innovative behavior, Journal of Intellectual Capital, 2(3), 284-296. https://doi.org/10.1108/eum0000000005660

Korucu, A. T. & Olpak, Y. Z. (2015). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özelliklerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1), 111–127. https://doi.org/10.17943/etku.83117

Johnson, B. & Christensen, L. (2008). Educational research: Quantitative, qualitative, and mixed approaches (4th ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.

Martin, P., Salanova, M. & Peiró, J.M. (2007). Job demands, job resources and individual innovation at work: Going beyond Karasek's model?, Psicolhema, 19(4), 621-626.

Neuman, W.L. (2010). Toplumsal araştırma yöntemleri: Nicel ve nitel yaklaşımlar I-II, (tra. S. Özge). Yayın Odası.

Oldham, G.R. & Cummings, A. (1996). Employee creativity: personal and contextual factors at work. Academy of Management Journal, 39 (3), 607-634. https://doi.org/10.5465/256657

Özgür, H. (2013). Bilişim teknolojileri öğretmen adaylarının eleştirel düşünme eğilimleri ile bireysel yenilikçilik özellikleri arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 409-420. https://doi.org/10.21764/maeuefd.584183

Öztürk Yılmaz, Z. (2015). İlköğretim okulu öğretmenlerinin bireysel yenilikçiliklerinin incelenmesi [Unpublished doctoral dissertation]. Gaziantep University Educational Sciences Institute. https://doi.org/10.14486/ijscs158

Parzafall, M., Seeck, H., & Leppänen, A. (2008). Employee innovativeness in organizations: A review of the antecedents. Finnish Journal of Business Economics, 2(08), 165-182.

Richardson, P. W. & Watt, H. M. G. (2005). I’ve decided to become a teacher: Influences on career change. Teaching and Teacher Education, 21(5), 475-489. https://doi.org/10.1016/j.tate.2005.03.007

Ritchhart, R. (2004). Creative teaching in the shadow of the standards. Independent School, 63, 32– 40.

Rogers, M. E. (2003). Diffusion of Innovations (5th ed.). Free Press.

Scott, S.G. & Bruce, R.A. (1994). Determinants of innovative behavior: a path model of individual innovation in the workplace. Academy of Management Journal, 37(3), 580-607. https://doi.org/10.2307/256701

Şişman, M. (2006). Eğitim bilimine giriş. Pegem A Yayıncılık.

Sönmez, B., & Yıldırım, A. (2014). Bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerin yenilikçi davranışları ve yenilikçi davranışlarını etkileyen faktörlere ilişkin görüşlerinin belirlenmesi: Niteliksel bir çalışma. Journal of Health and Nursing Management, 2(1), 49-59. https://doi.org/10.12996/gmj.2018.05

TDK. (2010). Türkçe Sözlük. http://www.tdk.gov.tr

Tırpan, M. (2016). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinin bireysel yenilikçilik ve genel öz yeterlilikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi [Unpublished master’s thesis]. Ege University Sports Management Sciences. https://doi.org/10.1501/sporm_0000000339

Tuncer, F.H. (2018). Duygusal zekânın çalışanların bireysel yenilikçiliği üzerindeki etkisi: Teknoloji şirketlerine yönelik bir araştırma [Unpublished master’s thesis]. İstanbul University Social Sciences Institute.

Wanger, T. (2016) Yenilikçiler yaratmak, (Çev: Özer, A.) İstanbul: Kültür University Publishing.

Wagner, T. & Imanuel, D. (2014). Are they genuinely novice teachers? Motivations and selfefficacy of those who choose teaching as a second career. Australian Journal of Teacher Education, 39(7), 31-57. https://doi.org/10.14221/ajte.2014v39n7.5

West, M.A., Borrill, C.S., Dawson, J.F., Brodbecl, F., Shapiro, D.A. & Haward, B. (2003). Leadership clarity and team innovation in health care. The Leadership Quarterly, 14, 393– 410. https://doi.org/10.1016/s1048-9843(03)00044-4

West, M.A. & Sacramento, C.A. (2006). Flourishing in teams: Developing creativity and innovation, http://sk.sagepub.com/books/creative-management-and-development-3e/n3.xml. https://doi.org/10.4135/9781446213704.n3

Xu, Z. & Chen, H. (2010). Research and practice on basic composition and cultivation pattern of college students’ innovative ability. International Education Studies, 3, 51- 55.

Yazıcıoğlu, Y., & Erdoğan, S. (2004). SPSS uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Detay Yayıncılık.

Yılmaz, H. (2018). İlköğretim öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik ile mesleki değerlerini yansıtma düzeyleri [Unpublished master’s thesis]. Abant İzzet Baysal University Educational Sciences Institute. https://doi.org/10.11616/abantsbe.85

Yuan, F. & Woodman, R.W. (2010). Innovative behavior in the workplace: The role of performance and image outcome expectations, Academic Management Journal, 53(2), 323-342. https://doi.org/10.5465/amj.2010.49388995

Turkish Studies - Educational Sciences-Cover

ISSN: 2667-5609
Yayın Aralığı: Yılda 6 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ