TEKNOLOJİ-ENDÜSTRİ 4.0 İLİŞKİSİNİN DIŞ TİCARET ÜZERİNDEKİ ETKİSİNİN AMPİRİK OLARAK İNCELENMESİ: TÜRKİYE ÜZERİNE BİR ANALİZ

Endüstri 4.0 kavramı gelişmekte olan ülkelerin dış ticaret yapısının değişmesinde ve etkin bir hale gelmesinde önemli bir yere sahiptir. Teknolojik gelişimin sağlanması temeline dayalı olan bu terim ülkelerin ekonomik konjonktürde söz sahibi olmasına yardımcı olacaktır. Ekonomide söz sahibi olmada ve ticari anlamda üstünlük kazanmada katma değeri yüksek ürünler geliştirmek gerekmektedir. Bu bağlamda ülkelerin teknolojik alt yapıya verdikleri önemin ve harcamaların arttırılması ekonomik gelişimin gerçekleşmesine katkı sağlayacaktır. Endüstri 4.0 terimi de, ekonomide gelişen düzen sonucu ortaya çıkmıştır. Yenilikçi politikalarla teknolojik gelişimin sağlanması üretim sürecinde firmalara da maliyet avantajı sağlamaktadır. Kaliteli ve işlevsel özelliklere sahip mal ve hizmetler hem tüketiciler hem de üreticiler açısından avantaj sağlamaktadır. Üretimde çevresel faktörleri göz önünde bulundurarak gerçekleştirilmesi ve enerji kullanım oranlarının düşük olması çevreci bir yaklaşımla ürün üretiminin gerçekleşmesine neden olmaktadır. Ülkeler arasında artan rekabet ve ticari üstünlük yarışından çıkışta dördüncü sanayi devrimi önemli bir yerde bulunmaktadır. Mikro düzeyde piyasalar üzerindeki değişiklikleri önemseyen ve takip eden, kaliteli ürünleri düşük fiyatlarla almak isteyen tüketiciler ile maliyet avantajı sağlamak isteyen üreticiler için teknolojik gelişimin gerçekleştirilmesi gerekmektedir. Endüstri 4.0'nın dış ticaret üzerindeki etkisinin incelendiği çalışmada 1990-2018 yılları arasındaki veriler kullanılmıştır. Türkiye baz alınarak yapılan çalışmada dış ticaret yapısının gelişmesinde teknolojinin ve Endüstri 4.0'nın olumlu etkiler oluşturacağı yapılan analizlerle saptanmıştır. Çalışmada kullanılan değişkenler arasında pozitif yönlü bir etkileşimin olduğu görülmüştür.

EMPIRICAL INVESTIGATION OF TECHNOLOGY-INDUSTRY 4.0 RELATION OF THE EFFECT ON TRADE: AN ANALYSIS ON TURKEY

The concept of Industry 4.0 has an important role in the changeand efficiency of the foreign trade structure of developing countries. Thisterm, which is based on technological development, will help countries tohave a say in the economic conjuncture. It is necessary to develop highvalue-added products in order to have a say in the economy and gaincommercial superiority. In this context, increasing the importance andspending of countries on technological infrastructure will contribute tothe realization of economic development. The term Industry 4.0 has alsoemerged as a result of the economic order. Providing technologicaldevelopment with innovative policies provides cost advantage tocompanies in the production process. Products and services with highquality and functional features provide advantages for both consumersand manufacturers. Taking into consideration the environmental factorsin production and low energy use rates lead to the production of productswith an environmentalist approach. The fourth industrial revolution hasan important place in increasing competition between countries andexiting the race for commercial superiority. At the micro level,technological developments need to be realized for consumers who careabout and follow the changes in the markets, for producer who want tobuy quality products at low prices and those who want to provide costadvantages. In this study where the effects of Industry 4.0 on foreigntrade were analyzed, data between 1990 and 2018 were used. In thisstudy, it has been determined that technology and Industry 4.0 will have positive effects on the development of foreign trade structure. There wasa positive interaction between the variables used in the study.

PDF

___

Acemoğlu, D. and James A. R. (2014). Ulusların düşüşü: Güç, zenginlik ve yoksulluk Kökenleri. Çev.: Faruk Rasim Velioğlu, Doğan Kitap, 5. Baskı.
Acatech, (2013). “Acatech: Recommendations for Implementing the Strategic Initiative Industrie 4.0”, Final Report of the Industry 4.0 Working Group”, http://www.acatech.de/fileadmin/user_upload/Baumstruktur_nach_Website/Acatech/root/d e/Material_fuer_Sonderseiten/Industrie_4.0/Final_report__Industrie_4.0_accessible.pdf (20.05.2019).
Alçın, S. (2016) . “Üretim için yeni bir izlek: Sanayi 4.0”. Journal of Life Economics, 8, pp. 19-30.
Aydın, E. (2018). ''Türkiye’de teknolojik ilerleme ile istihdam yapısındaki değişme projeksiyonu: Endüstri 4.0 bağlamında ampirik analiz''. Yönetim Bilimleri Dergisi, 16(31), pp. 461-471.
Banger, G. (2016). Endüstri 4.0 ve akıllı işletme. Ankara: Dorlion Yayınevi.
Barışık, S. and Demircioğlu, E. (2006). “Türkiye’de döviz kuru rejimi, konvertibilite, ihracat-ithalat ilişkisi (1980-2001)”. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 2(3), pp.71-84.
Bayraç, H. N. (2003). ''Yeni ekonomi’nin toplumsal, ekonomik ve teknolojik boyutları''. Sosyal Bilimler Dergisi, 4(1), pp. 41-62.
Büyükakın, F., Bozkurt, H., and Cengiz, V. (2009). ''Türkiye'de parasal aktarımın faiz kanalının Granger Nedensellik ve Toda-Yamamoto yöntemleri ile analizi''. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (33), pp. 101-118.
Chen, M., Shiwen, M. and Yunhao, L. (2014). “Big data: A survey”. Mobile Networks and Applications, S.19, pp. 171-209.
Dai, X., Sasloglou K., Atkinson R. C. and Dutta P., (2012). “Wireless communication networks for Gas Turbine engine testing”. International Journal of Distributed Sensor Networks ,March, pp. 1-18.
EBSO, (2015). “Sanayi 4.0 ”,Ege Bölgesi Sanayi Odası Araştırma Müdürlüğü, www.ebso.org.tr/ebsomedia/documents/sanayi-40_88510761.pdf (17.05.2019).
EKOIQ (2014). “Endüstri 4.0, Akıllı Yeni Dünya, Dördüncü Sanayi Devrimi”, EKOIQ dergisi Özel Eki http://ekoiq.com/wp-content/uploads/2014/12/ekoiq-ek-d.pdf (17.05.2019).
Eldem, M. O. (2017). ''Endüstri 4.0'', TMMOB EMO ANKARA ŞUBESİ HABER BÜLTENİ 2017/3, pp. 10-16.
Genç, M. C., Değer, M. K., and Berber, M. (2010). ''Beşeri sermaye, ihracat ve ekonomik büyüme: Türkiye ekonomisi üzerine nedensellik analizi''. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, 5(1), pp. 29-41.
Göçer, İ. (2013). ''Ar-Ge harcamalarının yüksek teknolojili ürün ihracatı, dış ticaret dengesi ve ekonomik büyüme üzerindeki etkileri''. Maliye Dergisi, 165(2), pp. 215-240.
Görçün Ö.F. (2017). Dördüncü sanayi devrimi endüstri 4.0, Beta Yayınları.
Gujarati, D. N. and Porter, D. C. (2012). Temel ekonometri. (Ü. Şenesen & G. G. Şenesen, Trans. 5 ed.). İstanbul: Literatür Yayıncılık.
ITRE (2016). “Industry 4.0”, European Parliament’s Committee on Industry, Research andEnergy”,http://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/STUD/2016/570007/IPOL_ST U570007_EN.pdf (12.04.2019).
Jevons, H. S. (1931). “The second industrial revolution”, The Economic Journal, C.141, S.161, pp.1- 18.
Kazdağli, H. (2015) “Dördüncü Sanayi Devrimi’ne girerken iktisat eğitimi”, Ekonomitek Volume, 4, (3), pp. 9-67.
Kök, R., and Şimşek, N. (2006). Endüstri-içi dış ticaret, patentler ve uluslararası teknolojik yayılma. Türkiye Ekonomi Kurumu Uluslararası Ekonomi Konferansı, pp. 11-13.
Kök, R, İspir, M. S. and Arı, A. A. (2010). “Zengin ülkelerden azgelişmiş ülkelere kaynak aktarma mekanizmasının gerekliliği ve evrensel bölüşüm parametresi üzerine bir deneme”, http://kisi.deu.edu.tr/recep.kok/Zengin_ispir.pdf.
McKinsey Global Institüte, https://bigdatawg.nist.gov/pdf/MGI_big_data_full_report.pdf
Monostori, L. (2014). “Cyber-Physical Production Systems: Roots, Expectations and R&D Challenges”, Procedia CIRP, S.17, pp. 9-13.
Özer, M. and Çiftçi, N. (2009). ''Ar-ge harcamaları ve ihracat ilişkisi: OECD ülkeleri panel veri analizi''. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23(3), pp. 39-50.
Öztuna, B. (2017). Endüstri 4.0: Dördüncü sanayi devrimi ile çalışma yaşamının geleceği. Gece Kitaplığı, Ankara, 2017.
Özkan, M., Al, A., and Yavuz, S. (2018). ''Uluslararası politik ekonomi açısından dördüncü SanayiEndüstri Devrimi’nin etkileri ve Türkiye''. International Journal of Political Science & Urban Studies, 6(2), pp.
Rosenvinge, M. and Olanders, D. (2018). ''How can Industry 4.0 create value in manufacturing companies?'', MG110X Bachelor thesis - Industrial Production 2018-05-23,KTH Industrial technology and management Industrial production SE-100 44 Stockholm.
Schwab, K. (2016).“Dördüncü Sanayi Devrimi”, (Çev:Zülfü Dicleli), Optimist Yay., İstanbul.
Seyidoğlu, H. (2013). Uluslararası iktisat teori politika ve uygulama. İstanbul: Güzem Can Yayınları.
Sungur, O., Aydın, H. İ., and Eren, M. V. (2016). ''Türkiye’de Ar-Ge, inovasyon, ihracat ve ekonomik büyüme arasındaki ilişki: Asimetrik nedensellik analizi''. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(1), pp. 173-192.
Şen, A., and Pehlivan, C. (2018). ''Türkiye ve Brics ülkelerinde teknoloji ve beşeri sermayenin ekonomideki etkinliği: Panel veri analizi''. Fiscaoeconomia Dergisi, 2(3), pp. 198-225.
Şimşek, M. and Kadılar, C. (2010). ''Türkiye’de beşeri sermaye, ihracat ve ekonomik büyüme arasındaki ilişkinin nedensellik analizi''. CÜ İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 11(1), pp. 115-140.
Tarı, R. (2012). Ekonometri. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
TOBB (2016). “Sanayi 4.0’a Hazır mıyız?”, TOBB Ekonomik Forum Dergisi, Sayı: 259, pp. 16-27.
Toda, Y., Hiro and Yamamoto, T. (1995). ''Statistical inference in vector auto-regressions with possibly integrated processes'', Journal of Econometrics, 66 (1), pp. 225-250.
Tika, I. (2018). PLC demonstration application”. A Closer Look at the New Industrial Revolution 4.0.
Yücel, F. (2006). ''Dış ticaretin belirleyicileri üzerine teorik bir yaklaşım''. Sosyoekonomi, 4(4), pp. 47-68.
Yiğit, M., and Güner, Ü. (2008). ''Dış Ticaret Ve Girişimcilik Perspektifinde Türkiye'de Risk Sermayesi''. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (20), pp. 257-276.
Werthmann, H., and Blunk, E. (2017). ''Industry 4.0: An opportunity to realize sustainable manufacturing and its potential for a circular economy'', Dubrovnik International Economic Meeting, pp. 647.

Turkish Studies - Economics, Finance, Politics-Cover

ISSN: 2667-5625
Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: ASOS Eğitim Bilişim Danışmanlık Otomasyon Yayıncılık Reklam Sanayi ve Ticaret LTD ŞTİ