SPOR İŞLETMELERİNDE ÇALIŞANLARIN ÇATIŞMA YÖNETİMİ YAKLAŞIMLARI

Bu çalışmanın amacı spor işletmelerinde çalışanların çatışma yönetim yaklaşımlarının incelenmesidir. Araştırmanın örneklemini İstanbul’ da 4 farklı özel spor işletmesinde çalışan toplam 142 kişi oluşturmaktadır. Katılımcılara demografik bilgiler sorulmuştur. Ayrıca, Rahim (1983)’ in geliştirdiği, Gümüşeli (1994)’ nin Türkçe’ ye uyarladığı Örgütsel Çatışma Envanteri kullanılmıştır. Ölçek 5’ li likert tipindedir; 28 maddedir; tümleştirme, ödün verme, hükmetme, uzlaşma ve kaçınma alt boyutlarından oluşmaktadır. Yüzde (%) ve frekans yöntemleri; Mann Whitney U Testi, Kruskal Wallis testi yapılmıştır. Bulgulardan elde edilen sonuçlara göre tümleştirme alt boyutunda kadınlar lehine anlamlı fark bulunmuştur. Spor işletmelerinde çalışan kadınların çatışma yönetimi yaklaşımı erkek çalışanlara oranla daha yüksek çıkmıştır. Araştırmanın genelinde hükmetme stratejisinin en az ortalamaya sahip olması araştırma yapılan kurumların spor işletmesi olması ile bağdaştırılmaktadır. Spor ile iç içe olmak bireylerin yaptıkları işe olumlu olarak yansımaktadır. Bu durum, sporda en önemli kavramlardan olan “fair play” in bu işle iştigal eden her kesimden insanı kucaklamış olduğunun göstergesi olarak kabul edilebilir.

Conflict Management Approaches of Employees of Sports Facilities

The study aims to determine conflict management approaches of employees of sports facilities. Descriptive and relational screening model, which is a quantitative research method, was used in this study. Study sample consisted of 142 people working in 4 private sports facilities in Istanbul. Data were collected asking participants’ questions about their demographics and using the Organizational Conflict Inventory developed by Rahim (1983) and adapted to the Turkish language by Gümüşeli (1994). It is a 5-point Likert-type scale consisting of 28 items and 5 sub-scales; integrating, making concession, dominating, compromising and avoiding. Percentage (%) and frequency (f) methods, and the Mann-Whitney U test and Kruskal-Wallis test were used. According to resulst there is a statistically significant difference in integrating between men and women in favor of the latter. Women working in sports facilities have a better conflict management approach than men. Participants’ dominating sub-scale mean score was the lowest, which might be due to the fact that the place where the research was conducted was a sports facility. Engaging in sports has a positive effect on work. This can be regarded as an indication that fair play, which is one of the most important concepts in sport, has been adopted by people from all walks of life engaging in sports.

PDF

___

Akbaba, S. (1997). Ortaöğretim Okullarının Örgüt Sağlığı. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Akgün, N., Yıldız, K., & Çelik, D. (2009). Ortaöğretim Okulu Yöneticilerinin Öğretmenlerle Aralarındaki Çatışmaları Yönetme Yöntemleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.
Akkirman, A. D. (1998). Etkin Çatışma Yönetimi Ve Müdahale Stratejileri. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(2).1-11.
Amason A.C., Ann C. Mooney A.C. (1999). The Effects of Past Performance on Top Management Team Conflict In Strategic Decision Making. International Journal of Conflict Management. Vol. 10 Issue: 4, pp.340-359.
Arıpınar, E. & Donuk, B. (2015). Spor Yönetimi ve Organizasyonlarda Etik Yaklaşımlar Fairplay. Ötüken Neşriyat AŞ. İstanbul.
Arslantaş, H. İ. & Özkan, M. (2012). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Öğretmenlerin Görüşlerine Göre Okul Müdürlerinin Çatışma Yönetimi Yaklaşımlarının İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi. 20 (2):555-570.
Ayaz, S. (2014). Hemşirelerin İş Yaşamı Kalitesini Etkileyen Etmenler: Balıkesir Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Okan Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü
Aytaç, S. (2012). Örgüt Sağlığı ve Çalışan Açısından Önemi. Erişim Tarihi:03.12.2016,http://www.turkmetal.org.tr/default.asp?page=arastirmalar&id=14331 .
Behrem, Ü. (2017). Beş Faktör Kişilik Özelliklerinin Örgütsel Adalet Algısı Aracılığıyla Üretkenlik Karşıtı Davranışlar Üzerine Etkisinin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul
Bell C ve Song, F. (2005). Emotions In The Conflict Process: An Applicatıon of the Cognitive Appraısal Model of Emotions to Conflict Management. International Journal of Conflict Management, Vol. 16 Issue: 1, pp.30-54.
Blake, R. R., & Mouton, J. S. (1964). The Managerial Grid. Houston, TX: Gul.
Bora, Ba. (2015). Quality of Work Life-An Overview. Management Today -For a Better Tomorrow. An International Journal of Management Studies. Vol 5 (4).
Cengiz, R., Sunay, H., & Koçak, F. (2015). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Öz Yeterlik Algıları ile Çatışma Yönetimi Yöntemleri Arasındaki İlişki (Şanlıurfa Örneği). Turkiye Klinikleri Journal of Sports Sciences, 7(1), 1-8.
Ceylan, A., Ergün, E. & Alpkan, L. (2000). Çatışma Sebepleri ve Yönetimi. Doğuş Üniversitesi Dergisi. Sayı: 2.
Çoban, N. (2007). İlköğretim Okulu Yönetici ve Öğretmenlerinin Örgüt Sağlığına İlişkin Algıları. Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
De Dreu, C.KW & Beersma, B. (2005) Conflict in Organizations: Beyond Effectiveness and Performance, European Journal of Work and Organizational Psychology. 14:2, 105-117.
Dechurch, L.A. & Marks M.A. (2001). Maximizing the Benefits of Task Conflict:The Role of Conflict Management. International Journal Of Conflict Management. 12(1):4-22.
Demir, M. (2010). Örgütsel Çatışma Yönetiminde Duygusal Zekanın Etkisi: Konaklama İşletmelerinde İşgörenlerin Algılamaları Üzerine Bir Araştırma. Doğuş Üniversitesi Dergisi. 11 (2):199-211.
Doğan, S. ve Kılıç, S. (2014). Üretkenlik Karşıtı İş Davranışlarının Türleri, Boyutları Ve Benzer Kavramlarla İlişkilerine Yönelik Bir Yazın İncelemesi. H.Ü. İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32(2), 103-132
Donuk, B. ve Güllü, S. (2018). Stres Yönetimi, içinde Her Yönüyle Fitness ve Sağlıklı Yaşam. Çeviri Editörü: Mehmet Üzel. (Total Fitness and Wellness, Scott K. Powers ve Stephen L. Dodd,), Bölüm 11, 295-317. ISBN: 978-605-320-844-0.
Güllü, S. (2018). Lider Üye Etkileşiminin Çalışma Yaşam Kalitesi ile Üretkenlik Karşıtı İş Davranışları Üzerine Etkisinde Örgüt Sağlığının Aracılık Rolü: Spor İşletmeleri Örneği. İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Spor Yönetim Bilimleri Anabilim Dalı. Doktora Tezi. İstanbul.
Güllü, S. (2015). The Universities Fair Play Roadshow: A Project by the Fair Play Commission of the National Olympic Committee of Turkey. Joint Fair Play Congress of the European Fair Play Movement and the International Fair Play Committee. Proceedings Book. Baku, Azerbaijan.
Güllü, S. ve Yenel, İ. F. (2015). Spor Eğitimi Veren Yükseköğretim Kurumlarında Görev Yapan Akademisyenlerin Örgütsel Bağlılığına İletişimin Etkisi. NWSA-Sport Sciences. 10(2):1-15. http://dx.doi.org/10.12739/NWSA.2015.10.2.2B0100
Gümüşeli, A. İ. (1994). İzmir Ortaöğretim Okulları Yöneticilerinin Öğretmenler ile Aralarındaki Çatışmaları Yönetme Biçimleri. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Yönetimi ve Planlaması Anabilim Dalı, Ankara.
Isik, U. Sunay H. & Cengiz, R (2018). The relationship between school administrators’ in-house communication and conflict management strategies according to physical education teachers’ perceptions. Asian Journal of Education and Training, 4(4): 266-271.
Jehn, K. A. (1994). "Enhancing Effectiveness: An Investigation Of Advantages and Disadvantages of Value‐Based Intragroup Conflict". International Journal of Conflict Management, Vol. 5 Issue: 3, pp.223-238.
Kakırman, İ. (2012). Rotasyona Uğrayan Okul Yöneticilerinin Örgüt Sağlığına Etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Kesik, F. (2016). Avrupa Birliği Projelerinin Okul Sağlığına Katkılarına İlişkin Öğretmen Görüşleri. Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Kılıç, S. (2013). Algılanan Örgütsel Etik İklim ile Üretkenlik Karşıtı İş Davranışları Arasındaki İlişkiler. Doktora Tezi. Niğde Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.
Kilmann, R. H., & Thomas, K. W. (1977). Developing A Forced-Choice Measure Of Conflictmanagement Behavior: The "MODE" Instrument. Educational and Psychological Measurement, 37, 309-32
Nanjundeswaraswamy, T.S. ve Swamy, D.R. (2012). A literature review on quality of work life and leadership styles. International Journal of Engineering Research and Applications (IJERA), 2 (3), 1053-1059.
Neuman, J. H. ve Baron, R. A. (2005). Aggression in the workplace: A socialpsychological perspective. In S. Fox & P. E. Spector (Eds.), Counterproductive Work Behaviour: Investigations of Actors And Targets (pp. 13–40). Washington, DC: American Psychological Association
Özdemir, A. Y., & Özdemir, A. (2007). Duygusal Zeka Ve Çatışma Yönetimi Stratejileri Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi: Üniversitede Çalışan Akademik Ve İdari personel Üzerine Uygulama. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (18), 393-410.
Özüren, Ü. (2017). Tekstil İşletmelerinde Nepotizm Uygulamalarına Bağlı Olarak Üretkenlik Karşıtı Davranışlar ve Sonuçları. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Kültür Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Rahim, M. A. (1983a). A Measure of Styles of Management Interpersonal. Academy ofManagement Journal, 26, 368-376.
Rahim, M. A. (1983b). Rahim organizational conflict inventories. Palo Alto, CA: Consulting Psychologists Press
Randell G. ve Toplis J. (2014). Towards Organizational Fitness a Guide to Diagnosis and Treatment, England. Gower Publishing Limited.
Sargın, N. (2010). Öğretmen Adaylarının Çatışma ve Şiddete İlişkin Farkındalık Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 16(4), 601-615.
Sarpkaya, R. (2002). Eğitim Örgütlerinde Çatışma Yönetimi ve Bir Örnek Olay. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 8(3), 414-429.
Şahin, A., Emini, F. T., & Ünsal, Ö. (2006). Çatışma Yönetimi Yöntemleri ve Hastane Örgütlerinde Bir Uygulama. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (15), 553-568.
Şirin, E. F. & Yetim, A. A. (2009). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Yöneticilerinin Çatışma Yönetimi Stratejilerini Kullanma Düzeylerinin Yönetici ve Akademisyen Algılarına Göre İncelenmesi. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(4), 186-198.
Tacar, K. S. (2013). İlkokul Öğretmenlerinin Öğrenen Örgütü Algılama Düzeyleri İle Örgüt Sağlığı Arasındaki İlişki. Yüksek Lisans Tezi. Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Taneri, A. (2011). İlköğretim Kurumlarında Etik Liderliği ile Örgüt Sağlığı Arasındaki İlişki (Aksaray İli Örneği). Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Topaloğlu, C. (2011). Yönetim Kuramları Ve Örgüt İçi Çatışmalar. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi (6:1).
Üzüm, H., Sönmezoğlu, U., Karlı, Ü., ve Yıldız, K.(2015). Spor Örgütü Çalışanlarının Söylentilerden Etkilenme Düzeylerinin Kurumsal İletişim Açısından İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17 (4), 37- 49.
Williams M.W., K. Y.; Larrick L.K.,; Mendoza R,;Bhatnagar M.T, Bhatnagar D., Li J., Kondo M, Luo J.L. & Hu, J. C. (1998). Conflict management style: Accounting for cross-national differences. Journal of international business studies, 29(4), 729-747.
Yıldız, K. (2016). Bilgi ve iletişim teknolojileri boyutuyla spor ve iletişim. Ankara: Nobel Yayınları.
Yücel, D. (2002). Bilişim Teknolojilerinin Çalışma Yaşam Kalitesi Üzerindeki Etkisi. Doktora Tezi. İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Zembat, R. (2012). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Okul Yöneticisi, Meslektaşları ve Aileler Bağlamında Algıladıkları Çatışma Durumlarının İncelenmesi. Eğitim ve Bilim, 37(163).