Türkiye'de Yeniden Dağıtımın Potansiyel Kazançları

Türkiye'deki yapısal değişim üzerine literatürün büyük bir kısmı, yapısal değişimin ekonomik büyüme üzerindeki etkisinin ya ihmal edilebilir ya da olumsuz olduğunu göstermektedir. Bu, iş gücünün yüksek verimli sektörlerinden düşük verimli sektörlere doğru dönüşümü nedeniyle yapısal değişimin ekonomik büyüme üzerinde olumsuz bir etkisi olduğu anlamına gelmektedir. Bu gerçek, bize şu soruyu sormamıza neden olmaktadır: İş gücü (veya insan kaynakları) en verimli olduğu sektörlere yönlendirilseydi, çalışan başına (veya insan kaynağı birimi başına) katma değerde ne kadarlık bir artış öngörebilirdik? Bu makalenin amacı, 1990-2018 döneminde Türkiye'de potansiyel kazanımın ne olabileceğini hesaplamaktır. Sonuçlar, uygun sektörel yeniden dağıtımla Türkiye'nin %28'lik bir artış elde edebileceğini ortaya koymuştur. Türkiye'nin kaynaklarını güçlü büyüme gösteren sektörlere yönlendirmesi, eğitim ve altyapıyı geliştirmeye vurgu yapması gerekmektedir. Ar-Ge'ye öncelik vermek, ticaret düzenlemelerini güncellemek ve bürokratik engelleri azaltmak verimlilik büyümesini teşvik edecektir. Veriye dayalı değerlendirmeleri kullanmak ve seçici stratejiler uygulamak, alanlar arası işbirlikçi eylemlerle birlikte, Türkiye'nin ekonomik ufuklarını yükseltecektir.

Anahtar Kelimeler:

Yapısal değişim, Ekonomik Büyüme, Potansiyel Kazançları

Potential Gains from Reallocation in Turkey

Most of the Turkish literature on structural change showed that the structural change mien on economic growth was either neglectable or negative, meaning that the structural change had an adverse impact on economic growth due to the labor transformation from the high labor productivity sectors to low productive ones. This fact prompts us to pose the question: If labor (or human resources) had been directed toward the industries where it was most efficient, how much of a surge in value-added per worker (or per human resource unit) might we predict? The motivation of this paper is to calculate the potential gain from allocation in Turkey during the period from 1990 to 2018. The results revealed that Our results revealed that with the appropriate sectoral redistribution, a 28% enhancement could be attained by Turkey. Turkey ought to direct resources into sectors showing strong growth, accentuating educational and infrastructure enhancement. Giving precedence to R&D, refreshing trade regulations, and diminishing bureaucratic obstructions will stimulate productivity growth. Embracing inclusivity, utilizing data-informed evaluations, and employing selectivity strategies, alongside cooperative actions across domains, will uplift Turkey's economic horizon.

Keywords:

Structural Change, Economic Growth, Potential gain,

PDF

___

Abramovitz, M. (1986). Catching Up, Forging Ahead, and Falling Behind. The Journal of Economic History, 46(2), 385-406. doi: 10.1017/s0022050700046209.
Akkemik, K. A. (2006). Patterns of industrialization, structural changes and productivity in Turkish manufacturing (1970-2000). Journal of economic cooperation, 27(1), 71-88. https://www.researchgate.net/publication/242269178_patterns_of_ındustrıalısatıon_structural_changes_and_productivity_in_turkish_manufacturing_1970-2000
Altıok, M., & Tuncer, İ. (2012). İmalat sanayinde yapısal değişim ve üretkenlik: Türkiye, akdeniz bölgesi ve mersin ili karşılaştırması. Türkiye Ekonomi Kurumu Tartışma Metni 2012/71. Ankara: Türkiye Ekonomi Kurumu. http://hdl.handle.net/10419/81626
Altıok, M., & Tuncer, İ. (2013). Türkiye imalat sanayinde yapısal değişim ve üretkenlik: 1980–2008 dönemi. Anadolu üniversitesi sosyal bilimler dergisi, 13(2), 55-69. https://kutuphane.dogus.edu.tr/mvt/pdf.php?pdf=0014670&lng=0
Atiyas, İ., & Bakis, O. (2015). Structural change and industrial policy in Turkey. Emerging markets finance & trade, 51(6), 1209-1229. doi:10.1080/1540496X.2015.1080523
Atiyas, İ., & Bakış, O. (2013). Structural change and industrial policy in Turkey. Working Paper No. 2013-3. İstanbul: TÜS˙IAD – Sabancı Üniversitesi Rekabet Forumu. https://ref.sabanciuniv.edu/sites/ref.sabanciuniv.edu/files/2021-04/str_ch_refwp_0.pdf
Baumol, W.J. (1967) June. Macroeconomics of unbalanced growth: the anatomy of urban crisis. American Economic Review 57 (3), 415–426.
Chenery, H. B., & Taylor, L. (1968). Development Patterns: Among Countries and Over Time. The Review of Economics and Statistics, 50(4), 391. https://doi.org/10.2307/1926806
Doğruel, A. S., & Doğruel, F. (2018). Türkiye'de yapısal ve teknolojik değişme. In N. Engin, E. Aslanoğlu, O.Erdoğam, B. C. Karahasan and K. Tata (Ed.). Türkiye Ekonomisinde Kalkınma ve Dönüşüm: Taner Berksoy'a Armağan (pp. 267-286). Ankara: İmge Kitabevi.
Gerschenkron, A. (1962), Economic Backwardness in Historical Perspective (Cambridge MA: Harvard University Press).
Hicks, J. (1977). Economic Perspectives. Clarendon Press, Oxford.
Hirschman, A.O. (1958). The strategy of economic development. New Haven, CT: Yale University Press.
Kaymaz, V. (2022). Sektörel ayrışma ve emek verimliliği. Trends in business and economics, 36(1), 93-101. doi:10.54614/TBE.2022.951336
Kılıçaslan, Y., & Taymaz, E. (2006). Sınai yapı, yapısal değişim ve üretkenlik. İktisat, işletme ve finans, 21(247), 5-23. doi:10.3848/iif.2006.247.0960
Kuznets, S. (1961). Quantitative Aspects of the Economic Growth of Nations: VI. Long-Term Trends in Capital Formation Proportions. Economic Development and Cultural Change, 9(4, Part 2), 1-124. doi: 10.1086/449936.
Kuznets, S. (1971). Economic Growth of Nations: Total Output and Production Structure. Harvard University Press, Cambridge, MA.
Lewis, W. (1954). Economic Development with Unlimited Supplies of Labour. The Manchester School, 22(2), 139-191. doi: 10.1111/j.1467-9957. 1954.tb00021.x
Marx, K. (1885). III: Schematic presentation of accumulation and supplementary remarks. In: Hagemann, H., Landesmann, M., Scazzieri, R. (Eds.), The Economics of Structural Change, Vol. I, Critical Writings. 2003, Edward Elgar, Aldershot.
McMillan, M. S., Rodrik, D., & Sepúlveda, C. (2017). Structural Change, Fundamentals, and Growth: A Framework and Case Studies. Washington, DC: International Food Policy Research Institute and the World Bank. https://doi.org/10.1596/978-0-8962-9214-7
Perez, C. (1985). Microelectronics, long waves and world structural change: New perspectives for developing countries. World Development, 13(3), pp.441-463.
Ricardo, D. (1817). On rent. In: Hagemann, H., Landesmann, M., Scazzieri, R. (Eds.), The Economics of Structural Change, Vol. I, Critical Writings. 2003, Edward Elgar, Aldershot.
Rodrik, D. (2010). Structural transformation and economic development. Ankara: TEPAV Economic Policy Research Foundation of Turkey. www.tepav.org.tr/en
Rodrik, D. (2015). Premature Deindustrialization. National Bureau of Economic Research. https://doi.org/10.3386/w20935
Rosenberg, N. (1963). Capital goods, technology, and economic growth. In: Hagemann, H., Landesmann, M., Scazzieri, R. (Eds.), The Economics of Structural Change, Vol. I, Critical Writings. Edward Elgar, Aldershot.
Rosenstein-Rodan, P. (1943). Problems of Industrialisation of Eastern and South-Eastern Europe. The Economic Journal, 53(210/211), p.202.
Rosenstein-Rodan, P. (1961). Notes on the theory of the big-push. In: Ellis, H.S., Wallich, H.C. (Eds.), Economic Development for Latin America. Macmillan, London.
Rostow, W.W. (1960). The Stages of Economic Growth: A Non-communist Manifesto. Cambridge University Press, Cambridge.
Smith, A. (1776). In: Campbell, R.H., Skinner, A.S., Todd, W.B. (Eds.), An Inquiry into the Nature and Causes of the Wealth of Nations. Oxford, Clarendon Press, 1976.
Tuncer, İ. & Moalla, M., (2020a). Structural Change and Aggregate Labour Productivity In The Turkish Non-Farm Business Industries. In Hatirli, S., Koç, Ş. Demirel, O.,Theoretical And Applied Studies On Turkish Economy, IJOPEC, 1, pp.155-173.
Tuncer, İ. & Moalla, M., (2020b). Structural Change and Growth Prospects in the Turkish Manufacturing Industry. Bulletin of Economic Theory and Analysis, 5(1), pp.1-20.
Yurtsızoğlu, Z., & Kılıçaslan, Y. (2017). Türkiye hizmet sektöründe yapısal değişim ve verimlilik. Ege Akademik Bakış, 17(2), 215-228. doi:10.21121/eab.2017225200