Batı Dünyasında Yapılan İlk Kur’an-ı Kerim Çevirileri

Endülüs Emevîleri İspanya’da 3 asra yakın hüküm sürmüşlerdir. Bu süre zarfında İspanya’yı bilim, sanat ve kültür alanlarında etkilemişlerdir. Endülüs Emevîleri’nin Ana dili olan Arapça özellikle 9. ve 10. yüzyıllarda İspanya’da bilim dili haline gelmiştir. Bunun yanı sıra yine bu dönemde Kurtuba, Saragossa, İlbire, İşbîliye ve Tuleytula’da bilimsel çalışmalar artmıştır. Tuleytula şehrinde ise; Arapça İslam, Hıristiyan ve Musevi dinlerine mensup ilim adamlarınca bilim, edebiyat, sanat ve iletişim alanlarında ortak dil olarak kullanılmıştır. Bu sayede Tuleytula’da birçok ilim adamı yetişmiştir. Arapça’nın Tuleytula şehrinde ortak bilim dili olarak kullanılması sayesinde Arapça eserler Hıristiyan ve Yahudi ilim adamlarında farklı Batı dillerine aktarılabilmiştir. Bu sayede Batı dünyası Arap-İslam dünyası hakkında bilgi sahibi olmuştur. Batı dünyası İslamiyet’i tanımak maksadıyla Kur’an-ı Kerim’i Arapça’dan Batı dillerine aktarmıştır. Ancak yapılan çevirilerde Kur’an-ı Kerim’deki ayetlerin yeri değiştirilmiş bazı ayetler çıkarılmış ve bazı eklemeler yapılmıştır. Batı dünyasında yapılan Kur’an-ı Kerim çevirileri neticesinde Batı dünyasında İslamiyet’e karşı olan önyargılarda artış meydana gelmiştir. Ayrıca Batı dünyasında yapılan ilk Kur’an-ı Kerim çevirilerinde mütercimler kaynak dil ve hedef dilin özelliklerine ve yapısına tam vakıf olamadıkları için başarılı bir tercüme yapamamışlardır. Bu çalışmada Batı dünyasında farklı Batı dillerine aktarılan ilk Kur’an-ı Kerim çevirileri ve çevirileri yapan mütercimler hakkında bilgiler verilmiştir. Ayrıca yapılan ilk Kur’an-ı Kerim çevirilerinin içeriği de ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Kur’an-ı Kerim, Çeviri, Batı Dünyası mütercimleri, Endülüs Emevîleri, Tuleytula

The First Qur'an Translations In The Western World

Andalusian Umayyads ruled in Spain for nearly 3 centuries. During this time, they influenced Spain in the fields of science, art and culture. Arabic, the mother tongue of the Andalusian Umayyads, became the language of science in Spain, especially in the 9th and 10th centuries. In addition, scientific studies increased in Cordoba, Saragossa, İlbire, İşbiliye and Toledo in this period. In the city of Toledo; Arabic has been used as a common language in the fields of science, literature, art and communication by scholars belonging to Islamic, Christian and Jewish religions. In this way, many scientists were trained in Toledo. Due to the use of Arabic as a common scientific language in the city of Toledo, Arabic works have been transferred to different Western languages by Christian and Jewish scholars. In this way, the Western world gained knowledge about the Arab-Islamic world. The Western world has transferred the Qur'an from Arabic to Western languages in order to recognize Islam. However, in the translations, the places of the verses in the Quran were changed, some verses were removed and some additions were made. As a result of the translations of the Qur'an in the Western world, there has been an increase in the prejudices against Islam in the Western world. In addition, in the first translations of the Qur'an in the Western world, the translators could not make a successful translation because they were not fully aware of the characteristics and structure of the source language and target language. In this study, information is given about the first translations of the Qur'an, which was transferred to different Western languages in the Western world, and the translators who made the translations. In addition, the content of the first translations of the Qur'an is discussed.

Keywords:

The Holy Quran, Translation, Western World Translators, Andalusian Umayyads, Toledo.,

PDF

___

Abdullah, S.M. (1981). Geschichte des Islam in Deutschland. Graz.
Aissi, L. (1987). An Analytical Study of The Process of Translation (With Special Reference To English / Arabic), (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Salford Üniversitesi Modern Diller Bölümü. İngiltere.
Enay, M. E. (1995). Muhammed und Heilege Koran. Hamburg.
el-Câhiz, Ebu Osman Amr b. Bahr (1979). Kitâbu’l-Ḥayevân. I-VII. (Nşr). Abdüsselâm M. Hârûn. Kahire.
el-Fîrûzâbâdî, Ebû't-Tâhir Mecduddîn Muhammed b. Ya'kûb b. Muhammed. (2005). el-Kâmûsu'l- Muhît. (thk.) Mektebu't-tahkîki't-turâsi fî müesseseti'r-risâle. Beyrut: Müessesetu'r Risâle. I-VI.
Gätje, H. (1971). Koran und Koranexegese. Zürich-Stuttgart.
Glei,R.& Venerabilis, P. (1985). Schriften Zum Islam Altenberge. I-XVII.
İbn Manẓûr, (1999). Lisânu'l-arab. Beyrut: Daru sâdır. I-IV.
İbnu’n-Nedîm (1994). el-Fihrist. (Nşr.) İbrâhim Ramazan, Beyrut. I- XIV.
Kayayerli, M. (1994). Çeviri Eleştirileri ve Çeviride Eşdeğerlik. IV. Ulusal Çeviri Semineri Özel Sayısı, c. VIII, Sayı l.
Kıral, B. (2020). Nitel bir veri analizi yöntemi olarak doküman analizi. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15, 170-189.
Koningsveld, P.S. (2000). The Apology of al-Kindi, Religious polemics in context: papers presented to the second international conference of the Leiden institute for the study of religions, (Ed.) Tl.Hettema & A van der Kooiji, Leiden.
Kritzeck, J. (1964). Peter the Venerable and Islam, Princeton University Press. New Jersey.Princeton.
Le Goff, J. (2015). Orta çağ Batı Uygarlığı. (Çev.) Hanife Güven, Uğur Güven, 1.Basım, Ankara: Doğu Batı Yayınları.
Nöldeke, T.& Schwally F. (1961). Geschichte des Qurans. 2. Hildesheim.
Paret, R. (1974). Der Koran. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft.
Paret, R. (1966). Arabistik und Islamkunde an deutschen Universitaten (Deutsche Orientalisten seit Theodor Nöldeke). Wiesbaden.
Pfannmüller, G. (1923). Handbuch der Islam Literatur. Berlin: Leipzig.
Reiss, K. (1993) Texttyp und Übersetzungsmethode. Der operative Text. Tübingen: Groos Verlag.
Sale, G. (1746). Der Koran. (Çev.) Theoder Arnold.
Schimmel, A. (1990). Der Islam. I-III. Stuttgart.
Schweigger, S. (1616). Alcoranus Mahometicus. Nürnberg.
Ülken, H. Z. (1997). Uyanış Devirlerinde Tercümenin Rolü. İstanbul: Ülken yayınları.
Watt, W.M. (1988). Der Einfluss des Islam auf das europaische Mittelalter. (Çev.) Holger Fliessbach. Berlin.
Weil, G. (1843). Mohammed der Prophet, sein Leben und seine Lehre aus handschriftlichen Quellen und dem Koran geschöpft und dargestellt. Stuttgart.