Örgütsel Adalet ve Örgütsel Bağlılık Üzerine Bir Araştırma

The effective and productive functioning of organizations is only possible by valuing the human element. For this reason, it is important that employees have the necessary motivation as it constitutes the basis of their commitment to the organization, and that employees feel that they are treated fairly and equally in the organization. If employees feel that they are being treated unfairly, they may display many negative behaviors. On this basis, this study primarily addresses the topics of organizational justice and organizational commitment from a conceptual perspective. The study examined the conceptual features of the sub-dimensions of organizational justice and organizational commitment, which were developed on the basis of Adams’ theory of equality. This was followed by the research that was carried out to reveal the organizational justice and organizational commitment levels of employees in organizations and the relations in between them. For this purpose, the research was carried out with the help of a survey based on primary data. The data obtained from 404 participants as a result of the survey conducted in the Kırklareli province was evaluated with the help of the SPSS statistics program. Frequency tables were provided with regards to the demographic characteristics of the participants, and a reliability analysis and factor analysis were performed on the scales for organizational justice and commitment. For the analysis of differences, the t-test, One-Way ANOVA and TUKEY tests were conducted on independent groups. In addition, multiple regression analyses were performed for six models and 18 hypotheses that were developed. Differences in the levels of participation in the scales were identified based on the demographic characteristics of the participants. It was observed that there were participations by employees within the agricultural and trade sectors, in relation to the continuance commitment. In the tested models, the interactions between organizational justice and commitment were revealed.

Anahtar Kelimeler:

Yönetim, Örgütsel Bağlılık, Örgütsel Adalet

A Study on Organizational Justice and Organizational Commitment

Keywords:

Management, Organizational Commitment, Organizational Justice,

PDF

___

Ada, N., Alver, İ., & Atlı, F. (2008). Örgütsel iletişimin örgütsel bağlılık üzerine etkisi: Manisa organize sanayi bölgesinde yer alan ve imalat sektörü çalışanları üzerinde yapılan bir araştırma. Ege Academic Review, 8 (2), 487-518.
Adams, J.S. (1963). Wage inequities, productivity, and work quality. Industrial Relations, 3, 9-16.
Akbulut. Ö., (2019). Biyoistatistik. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını.
Allen, N.J., & Meyer, J.P. (1990). The measurement and antecedents of affective, continuance and normative commitment to the organization. The British Psychological Society, Journal of Occupational Psychology, 63, 1-18.
Alpar, R. (2011). Çok değişkenli istatistiksel yöntemler. Ankara: Detay Yayıncılık.
Arı, M., Altın Gülova, A., & Köse, S., (2017). Örgütsel adalet algısı ile örgütsel bağlılık davranışının ilişkisi: Bir sağlık kuruluşunda araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi(DEUHFED), 10(1), 43-51.
Bayram, L. (2005). Yönetimde yeni bir paradigma: Örgütsel bağlılık. Sayıştay Dergisi, 59, 125-139.
Beugre, C.D. (1998). Managing fairness in organizations. London: Greenwood Publishing Group.
Bozkurt, Ö., & Yurt, İ. (2013). Akademisyenlerin örgütsel bağlılık düzeylerini belirlemeye yönelik bir araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 11(22), 121-139.
Cameron, A.C. (2004). Kurtosis, The SAGE Encyclopedia of Social Science Research Methods, CA-USA: Sage Publications(Ed: Michael S. Lewis-Beck, Alan Bryman and Tim Futing Liao). Cihangiroğlu, N., & Yılmaz, A. (2010). Çalışanların örgütsel adalet algısının örgütler için önemi. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 10(19), 194-213.
Colquitt, J.A., Conlon, D.E., Wesson, M.J., Porter, C.O.L.H., & Ng, K.Y. (2001). Justice at the millennium: A meta-analytic review of 25 years of organizational justice research. Journal of Applied Psychology, 86(3), 425-445.
Çalışkan, A. (2015). Örgütsel adaletin örgütsel bağlılığa etkisi: Etik ikliminin aracılık rolü. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 1(2), 115-141.
Çetin. M.Ö. (2004). Örgüt kültürü ve örgütsel bağlılık. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Dedeoğlu, B., Çelik, S., İnanır, A., & Altay, H. (2016). Etik liderlik, Örgütsel bağlılık ve iş tatmini arasındaki ilişkide: Cinsiyet ve çalışma süresinin farklılaştırıcı (Moderate) rolü. Journal of Management and Economics Research, 14(4), 45-70.
Duygulu, S., & Abaan, S. (2007). Örgütsel bağlılık: Çalışanların kurumda kalma ya da kurumdan ayrılma kararının bir belirleyicisi. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 61-73.
Erdem, R. (2007). Örgüt kültürü tipleri ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişki: Elazığ il merkezindeki hastaneler üzerinde bir çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 2(2), 63-79.
Erkuş, A., Turunç, Ö., & Yücel, R. (2011). Örgütsel adalet ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişkilerde içsel ve dışsal iş tatmininin aracılık rolü: Bankacılık sektöründe bir araştırma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 6(1), 245‐270.
Folger, R., & Konovsky, M.A. (1989). Effects of procedural and distributive justice on reactions to pay raise decisions. Academy of Management Journal, 32, 115-130.
Greenberg, J.(1987).A taxonomy of organizational justice theories. Academy of Management Review,12(1),9-22.
Greenberg, J.(1990).Organizational justice:Yesterday,today, and tomorrow. Journal of Management,16,399-432.
Gürpınar, G. (2006). An emprical study of relationships among organizational justice, organizational commitment, leader-member exchange, and turnover intention. Master Thesis, İstanbul: Yeditepe University.
Homans, G.C. (1961). Social behavior: Its elementary forms. New York: Harcourt, Brace, and World.
Irak, D.U. (2004). Örgütsel adalet: Ortaya çıkışı kuramsal yaklaşımlar ve bugünkü durumu. Türk Psikoloji Yazıları, 7(13), 25-43.
İçerli, L. (2010). Örgütsel adalet: Kuramsal bir yaklaşım. Journal of Entrepreneurship and Development, 5(1), 67-92.
İyigün, N.Ö. (2012). Örgütsel adalet: Kuramsal bir yaklaşım. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11/21(1), 49-64.
Kalaycı, Ş. (2010). SPSS Uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım, 5. Baskı.
Karacaoğlu, K., & Cingöz, A. (2009). İşgören sessizliğinin kaynağı olarak liderlik davranışı ve örgütsel adalet algısı,17.Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi,Osmangazi Üniversitesi,21-23 Mayıs,Eskişehir,698-705.
Karahan, A. (2008). Hastanelerde liderlik ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişkinin incelenmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, X(1), 145-162.
Karakaş, A., & Serçek, S. (2014). Psikolojik güçlendirme algısının örgütsel bağlılığa etkisi: Otel çalışanları üzerine bir araştırma. Journal of Travel and Hospitality Management, 11 (2), 90-107.
Leventhal, G.S. (1980). What should be done with equity theory ? New approaches to the study of fairness in social relationships. In K. J. Gergen, M. S. Greenberg, & R. H. Willis (Eds.), Social exchange: Advances in theory find research (27-55). New York: Plenum.
Leventhal, G.S., Karuza, J., & Fry, W.R. (1980). Beyond fairness: A theory of allocation preferences. In G. Mikula (Ed.), Justice and social interaction (167-218). New York: Springer Verlag.
Lind, E.A., & Tyler, T.R. (1988). The social psychology of procedural justice. New York: Plenum.
Martin, C. L., & Bennett, N. (1996), The role of justice judgments in explaining the relationship between job satisfaction and organization commitment, Group &Organization Management, 21(1), 84‐104.
McFarlin, D.B, & Sweeney, P.D. (1992). Distributive and procedural justice as predictors of satisfaction with personal and organizational outcomes, Academy of Management Journal, 35, 626-637.
Meydan, C.H., Basım, H.N., & Çetin, F., (2011). Örgütsel adalet algısı ve örgütsel bağlılığın tükenmişlik üzerine etkisi: Türk kamu sektöründe bir araştırma. bilig, 57, 175-200.
Meyer, J.P., & Allen, N.J. (1991). A three-component conceptualization of organizational commitment. Human Resource Management Review, 1, 61-89.
Moorman, R.H. (1991). The relationship between organizational justice and organizational citizenship behaviors: do fairness perceptions influence employee citizenship?. Journal of Applied Psychology, 76, 845-855.
Niehoff, B.P., & Moorman, R.H. (1993). Justice as a mediator of the relationship between methods of monitoring and organizational citizenship behavior. Academy of Management Journal, 36(3), 527–556.
Örücü, E., & Teker, S.K. (2014). Hastanelerde liderlik ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişkinin incelenmesi: Sağlık sektöründe bir araştırma. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 12(24), 73-90.
Roberts J. A, Coulson, K. R., & Chonoko, L. B. (1999). Salesperson perceptions of equity and justice and their impact on organizational commitment and turnover. Journal of Marketing Theory and Practice, 7(1), 1-16.
Solmuş, T. (2000). İnsan kaynakları yönetiminde bir uygulama alanı olarak motivasyon. Türk Psikoloji Bülteni, 6(19), 65-74.
Sweeney, P.D., & McFarlin, D.B. (1997), Process and outcome: Gender differences in the assessment of justice, Journal of Organizational Behavior, 18(1), 83‐98.
Şahin, R., & Kavas, E. (2016). Örgütsel adalet ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkinin belirlenmesinde öğretmenlere yönelik bir araştırma: Bayat örneği. Suleyman Demirel University The Journal of Visionary, 7(14), 119-140.
Thibaut, J., & Walker, L. (1978). A theory of procedure. California Law Review, 66(3), 541-566.
Thompson, M., & Heron, P. (2005). The difference a manager can make: organizational justice and knowledge worker commitment. The International Journal of Human Resource Management, 16, 383‐404.
Töremen, F., & Tan, Ç. (2010). Eğitim örgütlerinde adalet: kavramsal bir çözümleme. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 14, 58-70.
Walster, E., Berscheid, E., & Walster, G.W. (1973). New directions in equity research. Journal of Personality and Social Psychology, 25, 151-176.
Wasti, S.A., & Önder, Ç. (2003), Kültürlerarası çalışmalarda yöntem: Örgütsel bağlılık yazınından dersler. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 3(2), 125-145.
Varol, F. (2017). Çalışanların örgütsel bağlılık ve iş tatminlerinin işten ayrılma niyetlerine olan etkisi: İlaç sektörü örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 38, 200-208.
Yelboğa, A., (2012). Örgütsel adalet ile iş doyumu ilişkisi: Ampirik bir çalışma. Ege Academic Review, 12(2), 171-182. Yeşil, S., & Dereli, S.F. (2012). Örgütsel adalet ve iş tatmini üzerine bir alan çalışması. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İİBF Dergisi, 2(1), 105-122.
Yüksekbilgili, Z., Çöpoğlu, M., &, Gür, O. (2015). Örgütsel adalet: Bir büyükşehir belediyesinde araştırma. Electronic Journal of Social Sciences, 14(55), 45-53.