Görsel sanatlar eğitiminde probleme dayalı öğrenme yönteminin öğrencilerin problem çözme becerilerine etkisi

Sanat eğitiminde karşılaşılan problemlerin tek bir doğru cevabı yoktur. Bu tür problemlerin varlığına rağmen okullarda genellikle tek bir doğru cevabı olan rutin problemlerin çözümüne odaklı bir eğitim yapılmaktadır. Araştırmanın konusu, rutin dışı problemlerin çözümüne odaklanan Probleme Dayalı Öğrenme (PDÖ) yönteminin problem çözme becerisine etkisidir. PDÖ yönteminin ilköğretim görsel sanatlar dersi öğrencilerinin problem çözme becerilerine etkisinin belirlenmesi için ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin oluşturduğu iki grup üzerinde çalışma yürütülmüştür. Ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desenin kullanıldığı araştırmada, veri toplama aracı olarak problem çözme envanteri (PÇE) kullanılmıştır. Deney ve kontrol grupları uygulama öncesi bir önceki karne not ortalamaları ve problem çözme becerileri açısından denk bulunmuştur. Deney grubunda PDÖ yöntemi, kontrol grubunda ise süregelen öğretim yöntemleri kullanılarak dersler işlenmiştir. Her iki gruba da dersler, hazırlanan ders planlarına göre araştırmacı tarafından verilmiştir. Araştırmanın bulgularına göre; PDÖ yöntemi ile öğrenim gören deney grubu öğrencilerinin kontrol grubuna kıyasla problem çözme becerilerini geliştirdikleri, PDÖ yönteminin problem çözme becerilerinin geliştirilmesinde etkili olduğu görülmüştür.

The effects of pbl model on elementary school students’ problem solving in visual arts lessons

The problems in art education have not only one answer. These problems called out of routine problems. But, generally in scholls; teaching is based on problems that called routine problems have only one answer. Problem Based Learning model which is shaped with out of routine problems is an important teaching model. The aim of this research is to determine the effects of PBL model on elementary school students’ problem solving in Visual Arts lessons. The research was carried out on two different groups of the 7th grade students of Elementary School. In the research to which pre and post-test with control group quasi-experimental design were applied, Problem solving inventory (PSI) was used as data collection tool. Both the experimental and the control group were found to be equivalent in terms of problem solving levels and former semester school reports in the beginning of the treatment. The lesson has been taught using PBL model in experimental group and the course has been taught using traditional method in control group. Both group was given lessons by the researcher. According to the findings of the study, it is shown that PBL model is significantly effective at problem solving.

PDF

___

ALTUN, Murat. (2000) İlköğretimde Problem Çözme Öğretimi. Milli Eğitim Dergisi, 147, 26-30.
BINGHAM, Alma. (2004). Çocuklarda Problem Çözme Yeteneklerinin Geliştirilmesi. Çev:A.Ferhan Oğuzkan. (Altıncı Baskı). MEB. Yayınları:3130
BÜYÜKÖZTÜRK, Şener. (2007). Deneysel Desenler. (İkinci Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
ERDEM, Eda. (2005). Eğitimde Yeni Yönelimler. Demirel, Ö. (Ed). (İkinci Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
FOGARTY, Robin. (1997). Problem Based Learning and Other Cirriculum Models fort the Intelligences Classroom. U.S.A: SkyLight Training and Publishing Inc.
CROPLEY, Arthur J. (2001). Creativity in Education and Learning. London: Kogan Page
ÇEPNİ, Salih. (2009). Araştirma ve Proje Çalışmalarına Giriş. (dördüncü baskı). Trabzon.
GARTENHAUS, Alan R. (2000). Yaratıcı Düşünme ve Müzeler. (Çev:R.Mergenci-B.Onur). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
KALAYCI, Şeref. (2006). SPSS Uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım Ltd.
KILINÇ, Ahmet. (2007). Probleme Dayalı Öğrenme. Cilt:15, No:2 Kastamonu Eğitim Dergisi. 15, 561-578.
KIRIŞOĞLU, Olcay. (2002). Sanatta Eğitim. (İkinci Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
LAMBROSS, Ann. (2002). Problem Based Learning. U.S.A.: Corwin Pres Inc.
ÖZVARIŞ BAHAR, Şefkat., DEMİREL, Özcan. (2002). Öğrenen Merkezli Tıp Eğitimi. Eğitim Rehberi.Ankara.
MOĞOL, Selma., ÜNSAL, Yasin. (2004). Fizik Öğretiminde Problem Çözme Yöntemi Hakkında Öğrenci Değerlendirmeleri. Cilt:III. Ankara. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü XII. Eğitim Bilimleri Kongresi, Bildiriler.
PAPPAS,Theoni. (2003). Yaşayan Matematik. Doruk Yayınları:Ankara.
SABAN, Ahmet. (2002). Öğrenme Öğretme Süreci (2.baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
SAVAŞIR, Işık. – ŞAHİN, Nesrin H. (1997). Bilişsel-Davranışçı Terapilerde Değerlendirme: Sık Kullanılan Ölçekler. Türk Psikologlar Derneği Yayınları. No:9. Ankara: Özyurt Matbacılık.
URAL, Ayhan., KILIÇ, İbrahim. (2006). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi. Detay Yayıncılık., Ankara.
VANTASSEL-BASKA, Joyce. (1997). Guide to Teaching A Problem-Based Science Curriculum. U.S.A.: Kendall/Hunt Publishing.
YAMAN, Süleyman. (2003). Fen Bilgisi Eğitiminde Probleme Dayalı Öğrenmenin Öğrenme Ürünlerine Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı.
İnternet Kaynaklar
http://pdfserve.informaworld.com/24482_758064766_902574140.pdf, “Design and Application of Learning Environments Based on Integrative Problems” Sanchez, I., Neriz, L. Ramis, F. (2008)., 08.Mayıs.2009.