2005 İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim (5. Sınıflar) Programı Öğrenme Alanlarının Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi

Millî Eğitim Bakanlığı 2005 yılında yeni İlköğretim Türkçe Dersi (1-5. Sınıflar) Öğretim Programı’nı hazırlamıştır. Bu program giriş, vizyon, temel yaklaşımlar, programın özellikleri, yapısı, genel amaçlar, temel beceriler, öğrenme alanları, kazanımlar, Atatürkçülük, etkinlikler ve açıklamalar bölümlerinden oluşmaktadır. İlköğretim Türkçe Dersi (1-5. Sınıflar) Öğretim Programı’nda yapılandırıcı yaklaşım merkez olarak alınmıştır. Bunun yanında programda öğrenci merkezli öğrenme yaklaşımı ile çoklu zekâ kuramından da yararlanılmıştır. Programda dil bilgisi ayrı bir öğrenme alanı olarak ele alınmamış, diğer öğrenme alanları içinde verilmiştir. Ayrıca şekil, sembol, resim, grafik, tablo, beden dili, doğal ve sosyal olaylar gibi görselleri okuma, anlama ve yorumlamayı kapsayan görsel okuma ve görsel sunu programda ayrı bir öğrenme alanı olarak ilk kez ele alınmıştır. Bu araştırmanın amacı, ilköğretim 5. sınıf öğretmenlerinin 2005 Türkçe Dersi Öğretim Programı’nda yer alan okuma, yazma, konuşma, dinleme, görsel okuma ve görsel sunu öğrenme alanları hakkındaki görüşlerini tespit etmektir. Bu amaçla 110 öğretmene toplam 30 maddeden oluşan bir anket uygulanmıştır. Elde edilen veriler bilgisayar ortamına aktarılmış ve 10.0 SSPS istatistik programı kullanılarak analiz edilmiştir. Sonuçta öğretmenlerin genel olarak anketteki maddelere olumlu görüş bildirdikleri tespit edilmiştir.

PDF

___

Açıkalın, A. (1994). Toplumsal Kuramsal vee Teknik Yönleriyle Okul Yöneticiliği. Ankara: Pegem Yayıncılık
Başaran, İ. E. (1997). Yönetimde İnsan İlişkileri. Aydan Web Tesisleri, Ankara.
Davis, K.,& Newstrom, J. W. (10th ed.). (1997). Organizational Behavior. Human Behavior at Work. New York: McGraw Hill
Edelmann, R. J. (1993). İnterpersonal Conflict at Work. Published by The British Psychological Society, Great Britain.
Karip, E. (2003). Çatışma Yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık
Korkmaz, M. (1994). Örgütlerde Çatışma ve Nedenleri. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Korkmaz, M. (1995). Okul Yönetiminde Çatışma. Çağdaş Eğitim Dergisi, Ankara ,207, 26.
Paknadel, C. (1995). Örgütsel İklim ve İş Doyumu. Çağdaş Eğitim Dergisi , 21( 206),29–33.
Robbins, P.S. (1994). Örgütsel Davranışın Temelleri. Çev: S. A. Öztürk. Eskişehir: Basım ve Yayım Etam A.Ş.
Saygı, E. B. (2003). Örgütlerde Kişilerarası Gruplararası Çatışmalar. Retrived May 4, 2005, from http://www.Turk Stüdent.net.
Stoneer, J.E.,& Freeman R.E. (1984). Management, Engelewood Cliffs, New Jersey: Printice Hall.
Şişman, M. (1994). Örgüt Kültürü. Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.