Bu çalışmada, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 09.03.2021 tarihli ve 2017/362 Esas, 2021/88 Karar sayılı kararı incelenmiştir. Karara konu teşkil eden olayda, fail, alacağının ödenmemesi nedeniyle hiddete kapılıp borçluya karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçunu işlemiş olup; ilgili karar, söz konusu suçun faili hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağına yönelik hukuki problemin çözümüne ilişkindir. Bu çerçevede, çalışmamızda, borçlunun borcunu ödememesinin haksız bir fiil niteliğinde olup olmadığı değerlendirilmiştir. Bunun yanında, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması bakımından haksız fiil ile buna tepki olarak işlenen suç arasında bir oran bulunması gerekip gerekmediği hususu incelenmiştir. Ayrıca, inceleme konusu olay bakımından, meşru savunma bağlamında değerlendirmelerde bulunulmuştur. Failin haksız tahrik hükümlerinden yararlanabilmesi için, işlediği suçu haksız fiilin etkisi altında işlemesi gerekliliği ile ilgili olarak, somut olay bağlamında değerlendirmeler yapılmıştır. Tüm bu değerlendirmeler çerçevesinde, neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçunu işleyen fail hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağı belirlenmiştir.

In this study, the decision of the Criminal General Assembly of the Court of Cassation, dated 09.03.2021 and file number 2017/362, decision number 2021/88 has been examined. In the event that is the subject of the decision, the perpetrator got angry due to the non-payment of his/her credit and committed the crime of aggravated injury by the result, against the debtor; the relevant decision is about the solving of the legal problem as to whether the provisions of unjust provocation can be applied to the perpetrator of the crime in question. In this context, in our study, it has been evaluated whether the debtor’s failure to pay his/her debt is in the nature of a tortious act. In addition, it has been examined whether there should be a ratio between the tortious act and the crime committed in response to it, in terms of the implementation of the provisions of unjust provocation. Besides, evaluations have been made in the context of self defense in terms of the event subject to study. Evaluations have been made in the context of the concrete case regarding the necessity of committing the crime under the infl uence of the tortious act, in order for the perpetrator to benefit from the provisions of unjust provocation. Within the framework of all these evaluations, it has been determined whether the provisions of unjust provocation can be applied to the perpetrator who committed the crime of aggravated injury by the result.