YARGITAY 17. HUKUK DAİRESİ’NİN 2019/3292 E., 2021/1848 K. SAYILI ZORUNLU MALİ SORUMLULUK SİGORTASI KAPSAMINDA TAZMİNAT HESAPLAMASINDA KULLANILAN YÖNTEME İLİŞKİN KARARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Anayasa Mahkemesi’nin 17/7/2020 tarihli ve E.: 2019/40, K.: 2020/40 sayılı Kararından sonra Yargıtay, bakiye ömrün belirlenmesinde TRH-2010 tablosunun esas alınması gerektiği, ancak hesaplamalarda progresif rant yönteminin kullanılması ile bilinmeyen (işleyecek) devredeki gelirlerin her yıl için % 10 artırılıp % 10 iskonto edilmesi suretiyle tazminat miktarının tespit edilmesi gerektiği yönünde karar vermiştir. Yargıtay’ın bu içtihadı, 2918 Sayılı Karayolları Trafi k Kanunu’nun (KTK) 90. maddesi 09/10/2020 tarihli Resmi Gazetede yer alan Anayasa Mahkemesi’nin 17/7/2020 tarihli ve E.: 2019/40, K.: 2020/40 sayılı Kararı ile, bu maddenin birinci cümlesinde yer alan “…ve bu Kanun çerçevesinde hazırlanan genel şartlarda…” ibaresinin ve ikinci cümlesinde yer alan “…ve genel şartlarda…” ibaresinin Anayasa’ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmesi üzerine geliştirilmiştir. Ancak Anayasa Mahkemesi’nin KTK. m. 90 hükmü yönünden verdiği karardan dolayı Yargıtay’ın geliştirdiği içtihadın sigorta hukukuna hakim olan gerçek zarar ve zenginleşme yasağı ilkeleri çerçevesinde değerlendirilmesi gerekmektedir. Anayasa Mahkemesi kararı neticesinde trafi k sigortasından kaynaklanan tazminatların Genel Şartlara göre hesaplanamayacağı sonucuna varılarak, tamamen aktüerya bilimi açısından değerlendirilmesi gereken bir hususta sigorta hukuku ilkeleriyle çelişir bir içtihat oluşturulmuştur. Bu çalışma ile aktüerya bilimi ilkeleri çerçevesinde, Yargıtay’ın benimsediği progresif rant yöntemine göre hesaplama yapılmasının uygun olup olmadığı incelenecektir.

Evaluation of the Decision of the 17th Civil Chamber of the Court of Cassation Numbered 2019/3292 E., 2021/1848 K. Regarding the Method Used in the Calculation of Compensation within the Scope of Compulsory Liability Insurance

After the decision of the Constitutional Court dated 17/7/2020 and numbered E.: 2019/40 and K.:2020/40, the Court of Cassation decided that in compensation calculation, TRH-2010 should be the basis while determining the estimated remaining life, but the compensation should be determined by using progressive rent method by increasing the income by 10% and then decreasing it by 10% for each year in the unknown (working) period. This precedent of the Court of Cassation was developed after, the phrase “…and in the general conditions prepared within the framework of this Law…” in the fi rst sentence and the phrase “…and in the general conditions…” in the second sentence in the article 90 of Highway Traffi c Law No.2918 (KTK), were decided to be unconstitutional and therefore cancelled by decision of the Constitutional Court dated 17/7/2020 and numbered E.: 2019/40, K.: 2020/40, which was published in the Offi cial Gazette dated 09/10/2020. However, due to the decision of the Constitutional Court regarding the provision of article 90 of KTK, the precedent developed by the Court of Cassation should be evaluated within the framework of the basic principles of the insurance law which are actual damage and prohibition of enrichment. The Constitutional Court concluded that the compensations arising from traffi c insurance cannot be calculated according to the General Conditions, instead they should be evaluated entirely in terms of actuarial science. As a result of its decision, The Constitutional Court set a precedent that contradicts the principles of the insurance law. In this study, it will be examined in principles of actuarial science, whether it is appropriate to calculate the compensation according to the progressive rent method adopted by the Court of Cassation.
Karar İncelemeleri Dergisi-Cover
  • ISSN: 2792-0852
  • Başlangıç: 2022
  • Yayıncı: Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi
Sayıdaki Diğer Makaleler

AVRUPA İNSAN HAKLARI MAHKEMESİ ARMANI DA SILVA v. BİRLEŞİK KRALLIK KARAR İNCELEMESİ

Efe Can KARABULAT

TEHDİT VE HAKARET İÇEREN İFADELERİN BİRLİKTE KULLANILMASI DURUMUNDA CEZAİ SORUMLULUĞUN BELİRLENMESİNE İLİŞKİN KARAR İNCELEMESİ: YARGITAY CEZA GENEL KURULU E. 2018/46, K. 2021/38 SAYILI KARARI

Melike Hafsa MUCUK

BİRLİKTE İNTİHAR OLAYLARINDA HAYATTA KALANIN CEZAİ SORUMLULUĞUNA İLİŞKİN KARAR DEĞERLENDİRMESİ: YCGK, 2016/1323 E., 2021/314 K., 29.6.2021

Eda TAŞTEMÜR

YARGITAY HUKUK GENEL KURULUNUN “YÖNETİM KURULUNDA TEMSİL EDİLME İMTİYAZI” HAKKINDAKİ 2020/1013 SAYILI KARARI* ÜZERİNE DEĞERLENDİRMELER

Mehmet ÖZDAMAR, Halil Doğan KÜÇÜKAYDIN

İSVİÇRE FEDERAL MAHKEMESİNİN VASİYETİN GERİ ALINMASINA YÖNELİK VASİYETİN DE GERİ ALINMASINA DAİR (BGE 144 III 81) SAYILI KARARI

Mustafa Fadıl YILDIRIM

KAÇAKÇILIKLA MÜCADELE KANUNU KAPSAMINDA TİCARİ AMAÇ UNSURUNA İLİŞKİN YARGITAY CEZA GENEL KURULU KARARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Muteber Dilasa CİNGİ

KASTEN ÖLDÜRME SUÇUNUN TASARLAYARAK İŞLENMESİ NİTELİKLİ HALİNE İLİŞKİN YARGITAY CEZA GENEL KURULU’NUN 2016/486 E., 2021/56 K., 25.02.2021 KÜNYELİ KARARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Elif KURT KILIÇ

YARGITAY 1. CEZA DAİRESİNİN KASTEN ÖLDÜRME SUÇUNUN İHMALİ DAVRANIŞLA İŞLENMESİ (TCK, m. 83) VE YARDIM VE BİLDİRİM YÜKÜMLÜLÜĞÜNÜN YERİNE GETİRİLMEMESİ (TCK, m. 98) SUÇLARI İLE İLGİLİ BİR KARARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

İzzet ÖZGENÇ

KASTEN ÖLDÜRMENİN İHMALİ DAVRANIŞLA İŞLENMESİ (TCK M. 83) BAKIMINDAN TEŞEBBÜS ve İÇTİMA HÜKÜMLERİNİN UYGULANABİLİRLİĞİ (Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/2477 Esas, 2020/258 Karar Sayılı ve 03.02.2020 Tarihli Karar İncelemesi)

Fatih YURTLU

YARGITAY CEZA GENEL KURULU’NUN 30.03.2021 TARİH VE 2017/1018 E., 2021/147 K. SAYILI KARARI EKSENİNDE YAĞMA SUÇUNA İLİŞKİN TARTIŞMALAR

Ayşen ALAN