Zararına Sevinme (Schadenfreude) ve Yardım Davranışlarının Karanlık Üçlü; Benlik Saygısı, Empati ve Bakış Açısı Alma Bakımından İncelenmesi

Bu çalışmanın amacı, zararına sevinme (schadenfreude) ve yardım davranışının, karanlık üçlü, benlik saygısı, empati ve bakış açısı alma bakımından incelenmesidir. Çalışmaya 245 kadın, 49 erkek üniversite öğrencisi katılmıştır (M=21.25, ss=3.47). Katılımcılar sırasıyla, karanlık üçlü, benlik saygısı, kişilerarası tepkisellik indeksi (empati ve bakış açısı alma alt ölçekleri) sorularını cevaplamışlardır. Bunun ardından katılımcılara 3 farklı türde senaryo verilmiştir. Katılımcılar, her senaryo için zararına sevinme ve sempati duygusunu ölçmek amacıyla hazırlanan soruları, ardından da yardım davranışı ile ilgili soruları cevaplamışlardır. Bulgulara göre, yardım davranışı, zararına sevinme, benlik saygısı, Makyavelizm, psikopati, bakış açısı alma ve empati değişkenleri bakımından anlamlı düzeyde açıklanmıştır. Zararına sevinme ise, sempati, Makyavelizm, narsisizm, psikopati, bakış açısı alma, empati, benlik saygısı ve yardım davranışı bakımından anlamlı düzeyde açıklanmıştır. Yüksek düzeyde psikopati ve Makyavelizm yüksek düzeyde zararına sevinme ile ilişkilidir. Yüksek düzeyde yardım davranışı düşük düzeyde zararına sevinme ile ilişkilidir. Bulgular ilgili alanyazın ışığında tartışılmıştır.

Examining Schadenfreude and Helping Behavior in Terms of Dark Triad, Self Esteem, Perspective Taking and Empathy

The aim of this study was to examine the schadenfreude and helping behavior in terms of taking a dark triad, self-esteem, empathy and perspective taking. 245 female and 49 male university students participated in the study (M=21.25, sd=3.47). Participants answered the questions of Dark Triad, the self-esteem, Interpersonal reactivity Index (empathy and perspective-taking subscales), respectively. Then the participants were given 3 different types of scenarios. Participants answered the questions of schadenfreude and sympathy for each scenario. Then they answered the question about helping behavior. According to the results, helping behavior was predicted significantly by schadenfreude, self-esteem, Machiavellianism, psychopathy, perspective taking and empathy. Schadenfreude was predicted significantly by sympathy, Machiavellianism, narcissism, psychopathy, perspective taking, empathy, self-esteem and helping behavior. High levels of psychopathy, and a high level of Machiavellianism are associated with high levels of schadenfreude. High levels of helping behaviors are associated with low levels of schadenfreude. Results of the study are discussed within the light of literature.

PDF

___

Abell, L. ve Brewer, G. (2018). Machiavellianism and schadenfreude in women’s friendships. Psychological Reports, 121(5), 909-919. Doi: 10.1177/0033294117741652
Aristoteles. (2009). Nikomakhos’a etik (2. baskı). (S. Babür, Çev.). İstanbul: Bilgesu Yayınları.
Barnett, M. A. ve Thompson, S. (1985). The role of perspective taking and empathy in children’s Machiavellianism, prosocial behavior, and motive for helping. The Journal of Genetic Psychology, 146(3), 295-305. Doi: 10.1080/00221325.1985.9914459
Batson, D. ve Powell, A. (2003). Alturism and prossocial behavior. T. Millon ve M. J. Lerner, (Ed.), Handbook of Psychology, Personality and Social Psychology (5.cilt) içinde (463-479). New York: Wiley.
Bereczkei, T., Birkas, B. ve Kerekes, Z. (2010). The presence of others, prosocial traits, Machiavellianism. Social Psychology, 41, 238-245. Doi: 10.1027/1864-9335/a000032
Berger, C., Batanova, M. ve Cance, J. D. (2015). Aggressive and prosocial? Examining latent profiles of behavior, social status, Machiavellianism, and empathy. Journal of Youth and Adolescence, 44(12), 2230-2244. Doi: 10.1007/s10964-015-0298-9
Berndsen, M. ve Feather, N. T. (2016). Reflecting on schadenfreude: Serious consequences of a misfortune for which one is not responsible diminish previously expressed schadenfreude; the role of immorality appraisals and moral emotions. Motivation and Emotion, 40(6), 895-913. Doi: 10.1007/s11031-016-9580-8
Brambilla, M. ve Riva, P. (2017). Self image and schadenfreude: Pleasure at others' misfortune enhances satisfaction of basic human needs. European Journal of Social Psychology, 47(4), 399-411. Doi: 10.1002/ejsp.2229
Djeriouat, H. ve Trémolière, B. (2014). The Dark Triad of personality and utilitarian moral judgment: The mediating role of Honesty/Humility and Harm/Care. Personality and Individual Differences, 67, 11-16. Doi: 10.1016/j.paid.2013.12.026
Eisenberg, N., Fabes, R. A. ve Spinrad, T. L. (2006). Prosocial development. N. Eisenberg, W. Damon ve R. M. Lerner, (Ed.), Handbook of child psychology: social, emotional, and personality development (3. cilt) içinde (646-718). New York: Wiley.
Eisenberg, N., Zhou, Q. ve Koller, S. (2001). Brazilian adolescents' prosocial moral judgment and behavior: Relations to sympathy, perspective taking, gender-role orientation and demographic characteristics. Child Development, 72(2), 518- 534. Doi: 10.1111/1467-8624.00294
Feather, N. T. ve Sherman, R. (2002). Envy, resentment, schadenfreude, and sympathy: Reactions to deserved and undeserved achievement and subsequent failure. Personality and Social Psychology Bulletin, 28(7), 953-961. Doi: 10.1177/014616720202800708
Feather, N. T., Wenzel, M. ve McKee, I. R. (2013). Integrating multiple perspectives on schadenfreude: The role of deservingness and emotions. Motivation and Emotion, 37(3), 574-585. Doi: 10.1007/s11031-012-9331-4
Greenier, K. D. (2018). The relationship between personality and schadenfreude in hypothetical versus live situations. Psychological reports, 121(3), 445-458. Doi: 10.1177/0033294117745562
Greitemeyer, T., Osswald, S. ve Brauer, M. (2010). Playing prosocial video games increases empathy and decreases schadenfreude. Emotion, 10, 796-802. Doi: 10.1037/a0020194
Hoffman, M. L. (2001). Empathy and moral development: Implications for caring and justice. Cambridge University Press.
Jacobs, J. E., Vernon, M. K. ve Eccles, J. S. (2004). Relations between social selfperceptions, time use, and prosocial or problem behaviors during adolescence. Journal of Adolescent Research, 19(1), 45-62. Doi: 10.1177/0743558403258225
James, S., Kavanagh, P. S., Jonason, P. K., Chonody, J. M. ve Scrutton, H. E. (2014). The Dark Triad, schadenfreude, and sensational interests: dark personalities, dark emotions, and dark behaviors. Personality and Individual Differences, 68, 211-216. Doi: 10.1016/j.paid.2014.04.020
Jonason, P. K., Li, N. P. ve Teicher, E. A. (2010). Who is James Bond? The Dark Triad as an agentic social style. Individual Differences Research, 8(2), 111- 120.
Jones, D. N. ve Paulhus, D. L. (2014). Introducing the short dark triad (SD3) a brief measure of dark personality traits. Assessment, 21(1), 28-41. Doi: 10.1177/1073191113514105
Jung, K. (2017). Happiness as an additional antecedent of schadenfreude. The Journal of Positive Psychology, 12(2), 186-196. Doi:10.1080/17439760.2016.1173224
Kahane, G., Everett, J. A. C., Earp, B. D., Caviola, L., Faber, N. S., Crockett, M. J. ve Savulescu, J. (2018). Beyond sacrificial harm: A two-dimensional model of utilitarian psychology. Psychological Review, 125(2), 131-164. Doi: 10.1037/rev0000093
Kerig, P. K. ve Stellwagen, K. K. (2010). Roles of callous-unemotional traits, narcissism, and Machiavellianism in childhood aggression. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 32(3), 343-352. Doi: 10.1007/s10862-009-9168-7
Korkmaz, M. ve Uysal, Ş. (1996). Yetişkin örneklem için bir benlik saygısı ölçeğinin güvenirlik ve geçerlik çalışması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kumru, A., Carlo, G. ve Edwards, C. (2004). Olumlu sosyal davranışların ilişkisel, kültürel, bilişsel ve duyuşsal bazı değişkenlerle ilişkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 19(54), 109-125. Doi: 10.2224/sbp.2012.40.2.205
Kumru, A., Carlo, G., Mestre, M. V. ve Samper, P. (2012). Prosocial moral reasoning and prosocial behavior among Turkish and Spanish adolescents. Social Behavior and Personality: an international journal, 40(2), 205-214.
Laible, D. J., Carlo, G. ve Roesch, S. C. (2004). Pathways to self-esteem in late adolescence: The role of parent and peer attachment, empathy, and social behaviours. Journal of Adolescence, 27(6), 703-716. Doi: 10.1016/j.adolescence.2004.05.005
Lane, R. (2016). Schadenfreude, the Dark Triad, and the effect of music on emotion. Yayınlanmamış lisans bitirme tezi, Georgia Southern University Faculty of Fine Arts.
Lang, A. (2015). Relationship between Machiavellianism and emotional and behavioral difficulties in adolescence. Orvosi Hetilap, 156(26), 1054-1058. Doi: 10.1556/650.2015.30175
Lee, S. A. (2019). The Dark Tetrad and callous reactions to mourner grief: Patterns of annoyance, boredom, entitlement, schadenfreude, and humor. Personality and Individual Differences, 137, 97-100. Doi: 10.1016/j.paid.2018.08.019
Luengo-Kanacri, B. P., Pastorelli, C., Eisenberg, N., Zuffianò, A. ve Caprara, G. V. (2013). The development of prosociality from adolescence to early adulthood: The role of effortful control. Journal of Personality, 81(3), 302-312. Doi: 10.1111/jopy.12001
McNamee, M. (2003). Schadenfreude in sport: Envy, justice, and self-esteem. Journal of the Philosophy of Sport, 30(1), 1-16. Doi: 10.1080/00948705.2003.9714556
Nagel, E. (2010). The significance of gender, context and contingent self-esteem on feelings of schadenfreude. Yayınlanmamış doktora tezi, Vanderbilt University, Psychology Department.
Ouwerkerk, J. W. ve Van Dijk, W. W. (2008, Haziran). "Don’t mention the war": Social identification and salience of rivalry as determinants of intergroup schadenfreude. 15th General Meeting of the European Association for Experimental Social Psychology, Opatija.
Özsoy, E. ve Ardıç, K. (2017). Karanlık üçlü’nün (narsisizm, Makyavelizm ve psikopati) iş tatminine etkisinin incelenmesi. Yönetim ve Ekonomi, 24(2), 391-406. Doi: 10.18657/yonveek.297733
Özsoy, E., Rauthmann, J. F., Jonason, P. K. ve Ardıç, K. (2017). Reliability and validity of the Turkish versions of Dark Triad Dirty Dozen (DTDD-T), Short Dark Triad (SD3-T), and Single Item Narcissism Scale (SINS-T). Personality and Individual Differences, 117, 11-14. Doi: 10.1016/j.paid.2017.05.019
Paulhus, D. L. ve Williams, K. M. (2002). The dark triad of personality: narcissism, Machiavellianism, and psychopathy. Journal of Research in Personality, 36(6), 556-563. Doi: 10.1016/S0092-6566(02)00505-6
Porter, S., Bhanwer, A., Woodworth, M. ve Black, P. J. (2014). Soldiers of misfortune: An examination of the Dark Triad and the experience of schadenfreude. Personality and Individual Differences, 67, 64-68. Doi: 10.1016/j.paid.2013.11.014
Rosenberg, M. (1965). Rosenberg self-esteem scale (RSE). Acceptance and commit ment therapy. Measures package, 61(52), 18.
Schopenhauer, A. (2014). İnsan doğası üzerine. (E. Yıldırım, Çev.). İstanbul: Oda Yayınları. (Orijinal çalışma basım tarihi 1841.)
Schulz, K., Rudolph, A., Tscharaktschiew, N. ve Rudolph, U. (2013). Daniel has fallen into a muddy puddle-Schadenfreude or sympathy? British Journal of Developmental Psychology, 31(4), 363-378. Doi: 10.1111/bjdp.12013
Schumpe, B. M. ve Lafrenière, M. A. K. (2016). Malicious joy: Sadism moderates the relationship between schadenfreude and the severity of others’ misfortune. Personality and Individual Differences, 94, 32-37. Doi: 10.1016/j.paid.2016.01.005
Shamay-Tsoory, S. G., Tibi-Elhanany, Y. ve Aharon-Peretz, J. (2007). The greeneyed monster and malicious joy: the neuroanatomical bases of envy and gloating (schadenfreude). Brain, 130(6), 1663-1678. Doi: 10.1093/brain/awm093
Smith, R. H., Powell, C. A., Combs, D. J. ve Schurtz, D. R. (2009). Exploring the when and why of schadenfreude. Social and Personality Psychology Compass, 3(4), 530-546. Doi: 10.1111/j.1751-9004.2009.00181.x
Spurgin, E. (2015). An emotional-freedom defense of schadenfreude. Ethical Theory and Moral Practice, 18(4), 767-784. Doi: 10.1007/s10677-014-9550-8
Sze, J. A., Gyurak, A., Goodkind, M. S. ve Levenson, R. W. (2012). Greater emotional empathy and prosocial behavior in late life. Emotion, 12(5), 1129-1140. Doi: 10.1037/a0025011
Tatlıcıoğlu, I. (2015). Dolaylı utanmanın mizah ve başkasının zararına sevinme ile ilişkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Torun, G. (2013). Sosyal kimliğin kıskançlık ve başkasının üzüntüsüne sevinme üzerindeki etkileri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Van Dijk, W. W. ve Ouwerkerk, J. W. (2014). Striving for positive self-evaluation as a motive for schadenfreude. Schadenfreude: Understanding pleasure at the misfortune of others, 131-148.
Van Dijk, W. W., Ouwerkerk, J. W., Wesseling, Y. M. ve Van Koningsbruggen, G. M. (2011). Towards understanding pleasure at the misfortunes of others: The impact of self-evaluation threat on schadenfreude. Cognition and Emotion, 25(2), 360-368. Doi: 10.1080/02699931.2010.487365
Van Dijk, W. W., Van Koningsbruggen, G. M., Ouwerkerk, J. W. ve Wesseling, Y. M. (2011). Self-esteem, self-affirmation and schadenfreude. Emotion, 11(6), 1445-1449. Doi: 10.1037/a0026331
Van Lange, P. A. M. (2008). Does empathy triggers only altruistic motivation: How about selflessness and justice? Emotion, 8, 766-774. Doi: 10.1037/a0013967
Wills, T. A. (1981). Downward comparison principles in social psychology. Psychological Bulletin, 90, 245-271. Doi: 10.1037/0033-2909.90.2.245
Yeniay, Y. (2012). Sosyal kimlik ile algılayan ve algılananın cinsiyetinin başkalarının üzüntüsüne sevinme eğilimi üzerindeki etkileri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Zuffianò, A., Eisenberg, N., Alessandri, G., Luengo Kanacri, B. P., Pastorelli, C., Milioni, M. ve Caprara, G. V. (2014). The relation of pro-sociality to self-esteem: The mediational role of quality of friendships. Personality and Individual Differences, 63, 24-29. Doi: 10.1111/jopy.12137