Çocuk Ruh Sağlığı Modüler Öğretim Programının Öğretmen ve Öğrenci Görüşleri ile Değerlendirilmesi

Bu araştırmanın amacı, Meslekî ve Teknik Anadolu Lisesi, Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Alanında öğretimi gerçekleştirilen 10. sınıf Çocuk Ruh Sağlığı Modüler Öğretim programının etkililiğinin değerlendirilmesidir. 2018-2019 eğitim-öğretim yılında ve nitel araştırma deseninde gerçekleştirilen bu araştırma bir olgubilim çalışması olup, araştırma kapsamında Çocuk Gelişimi ve Eğitimi alanından 4 öğretmen ve 6 öğrenci olmak üzere 10 katılımcının görüşüne başvurulmuştur. Veriler araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formları aracılığıyla toplanmış ve içerik analizi yöntemiyle çözümlenmiştir. Elde edilen bulgulara göre, Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Alanı öğretmen ve öğrencileri Çocuk Ruh Sağlığı Modüler Öğretim Programının etkililiğini değerlendirirken 154 söylem dile getirmiştir. Bu söylemler öğretmen ve öğrenciler açısından ayrı ayrı değerlendirilmiş, “öğretim programının değerlendirilmesi” ve “dersin genel olarak değerlendirilmesi” şeklinde 2 tema ile ifade edilmiştir. Bu temalar, “amaçlara dair söylemler”, “içeriğe dair söylemler”, “uygulama sürecine dair söylemler”, “ölçme ve değerlendirme etkinliklerine dair söylemler” ve “derse dair genel söylemler” şeklinde 5 kategoriye ayrılmıştır. Araştırmada öğretmenler 30, öğrenciler ise 18 kod ile öğretim programının etkililiğine dair görüş bildirmişlerdir.

Evaluation of Child’s Mental Health Modular Curriculum Based on Teachers’ and Students’ Views

The aim of this study was to evaluate the effectiveness of child’s mental health curriculum of 10th grade in the field of child development and education, Vocational and Technical Anatolian High School. This study was conducted in the 2018-2019 academic year. This study was designed as a phenomenological study, one of the qualitative research methods. Within the context of this study, 10 participants’ views were consulted, who are 4 teachers and 6 students in the field of child development and education. Data was collected through semi-structured interview forms developed by researchers and analyzed via content analysis. Based on the findings, teachers and students from child development and education field uttered 154 discourses while evaluating the effectiveness of the child’s mental health modular curriculum. These discourses were studied separately for teachers and students and expressed under 2 themes, which are “evaluation of curriculum” and “general evaluation of lesson”. These themes were grouped under 5 categories; “discourses for objectives”, “discourses for application process”, “discourses for measurement and evaluation activities” and “overall discourses for lesson”. Teachers expressed their opinions regarding the effectiveness of curriculum with 30 codes while students did with 18 codes in the study.

PDF

___

Adıgüzel, O. C. ve Berk, Ş. (2009). Meslekî ve teknik ortaöğretimde yeni arayışlar: Yeterliğe dayalı modüler sistemin değerlendirilmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 220-236.
Akgül, F. (2004). (Çağdaş bir eğitim organizasyonu biçimi olarak) Modüler öğretim kuramdan uygulamaya. Eskişehir: Pelikan.
Aktaş, M. ve Erdoğan, M. (2012). Metal teknolojisi alanı modüler öğretim programı hakkında öğretmen görüşleri. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(6), 91- 118.
Alkan, C. (1984). Eğitim teknolojisi. Ankara: Aşama Matbaacılık.
Arabacıoğlu, T. (2013). Bilişim teknolojisi öğretmenlerinin modüler eğitim programına ilişkin görüşleri: Aydın ilinde bir durum çalışması. Elementary Education Online, 12(1), 148-157.
Atahan, H. F. (2009). Türkiye’de kalıpçılık eğitimi sorunlarının çözümü için eğitim programı önerisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Aydın, H. (2009). Yönetici ve öğretmen görüşlerine göre MEGEP (Meslekî Eğitimi Güçlendirme Projesi)’in uygulanmasında yaşanan sorunların incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Babaç, H. (2008). Meslekî ve teknik ortaöğretim kurumlarında uygulanan bilişim teknolojileri modüler öğretim sisteminin öğretmenler açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Berk, Ş. (2012). Meslekî ve teknik ortaöğretim kurumlarında uygulanan modüler sistemin Provus'un Farklar Modeli ile değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Bertan, M., Haznedaroğlu, D., Yurdakök, K., ve Güçiz, B. D. (2009). Ülkemizde erken çocukluk gelişimine ilişkin yapılan çalışmaların derlenmesi (2000- 2007). Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 52(1), 1-8.
Doğan, A. ve Baykoç, N. (2015). Türkiye’de bulunan üniversitelerin lisans programlarının çocuk gelişimi açısından incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1(2), 425-432.
Dünya Sağlık Örgütü (2018). What is the WHO definition of health?. http://www.who.int/suggestions/faq/en/
Ekşioğlu, S. ve Taşpınar, M. (2014). Evaluation of modular education program implementation in vocational and technical high schools. Evaluation, 11(2), 1203- 1223.
Ertürk, S. (1998). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Meteksan. Fer, S. (2000). Modüler program yaklaşımı ve bir öneri. Milli Eğitim Dergisi, 147, 21-37.
Gömleksiz, M. N. (2002). Modüler öğretime ilişkin bir tutum ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(2), 275-285.
Gömleksiz, M. N. ve Erten, P. (2010a). Meslekî ve teknik ortaöğretimde uygulanan modüler öğretim programının etkililiğinin değerlendirilmesi (Elazığ İli Örneği). e-Journal of New World Sciences Academy, 5(3), 275-285.
Gömleksiz, M. N. ve Erten, P. (2010b). Meslekî ve teknik ortaöğretimde modüler öğretim uygulamasına ilişkin öğrenci görüşleri. e-Journal of New World Sciences Academy, 5(4), 1037-1055.
Günceoğlu, B. (2003). Kız teknik öğretim okulları meslek dersleri programlarının modüler öğretim yaklaşımına uygunluğunun öğretmen ve öğrenci görüşleri doğrultusunda tespiti: (Metge Projesi el sanatları teknolojisi alanı meslek dersleri program örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü
Güven, M., Çoşkunserçe, O. ve Börü, N. (2008). Evaluating the teaching modules in informational technologies fiel within the scope of development project of vocational education (DPoVE). World Applied Sciences Journal, 4(1), 55-62.
İşoğlu, V. İ. (2010). Megep bilişim teknolojileri alanı modüllerinin öğretmen görüşleriyle değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kadau, C. (2001). The advantages of modular education. Tech Directions, 61(4), 30- 33.
Kamiloğlu, İ. (2004). Kız meslek liseleri el sanatları bölümünde uygulanan modüler öğretim yaklaşımı ile geleneksel öğretim yaklaşımının karşılaştırılması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Kanbur, M. İ. (2013). Metal teknolojisi alanında uygulanan modüler öğretim sisteminin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Karaca, N. ve Çakır, S. (2014). Meslekî eğitim ve öğretim sisteminin güçlendirilmesi projesi (megep) muhasebe-finansman alanı modüllerinin etkinliğinin tespitine yönelik bir araştırma. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(31), 213-231.
Karadeniz, O. (2008). Endüstri meslek liseleri elektrik elektronik teknolojileri alanında uygulanmakta olan modüler öğretim yöntemi ile geleneksel öğretim yönteminin öğretmen görüşleri çerçevesinde karşılaştırılması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Miles, M, B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2. baskı). Thousand Oaks, CA: Sage.
Nazlı, M. H. (2010). Gazetecilik alanı modüler öğretim programına ilişkin öğretmen ve yönetici görüşlerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods (3. baskı). London: Sage Publications, Inc.
Seçilmiş, C. ve Ünlüönen, K. (2009). Modüler öğretim sisteminin getirdiği uygulamaların değerlendirilmesi: Anadolu otelcilik ve turizm meslek liselerinde bir alan araştırması: İşletme Araştırmaları Dergisi, 1(2), 3-18.
Sert, Ö. (2007). Meslekî ve teknik ortaöğretim kurumlarında modüler öğretim sisteminin bilişim teknolojileri alanında uygulanması ve öğretmen, öğrenci açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Sim, Ş. (2011). Secondary school vocational education in Turkey: communication education. Humanities Sciences, 6(3), 631-644.
Sönmez, V. (Ed.). (2000). Öğretmenlik mesleğine giriş. Ankara: Anı. Tanrısever, S. (2008). Erkek giyim üretimi dersi modülünün değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
UNICEF (2001). Dünya çocuklarının durumu raporu. Erken çocukluk dönemi. Ankara: Unicef.
Utku, B. (2010). Radyo TV alanı modüler öğretim programına ilişkin öğretmen ve yönetici görüşlerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Uysal, S. (2009). Meslekî eğitim veren teknik, endüstri meslek, Anadolu meslek ve Anadolu teknik liselerinde uygulanmakta olan MEGEP projesinin etkililiği hakkındaki öğretmen görüşlerinin belirlenmesi (İstanbul İli Örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Wertsch, J. (1997). Vygotsky and the social formation of mind. Cambridge: Harward University Press.
Yörükoğlu, A. (1996). Çocuk ruh sağlığı (20. baskı). İstanbul: Özgür Yayınları.