Türkiye ve Dünya’da Tersine Mentorluk: Kuşaklar Bazında Farklılaşan İş Değerleri ve Gençlerin İşten Ayrılma Niyeti Açısından Bir İnceleme

Amaç – Bu çalışmada, kuşaklar bazında farklılaşan iş değerleri, gençlerin işten ayrılma niyeti ve tersine mentorluk arasındaki ilişkileri ortaya koymak amaçlanmıştır. Yöntem – Bu çalışmada öncelikle “kuşaklar bazında farklılaşan iş değerleri, gençlerin işten ayrılma niyeti, tersine mentorluk” kavramları ile ilgili literatür taraması yapılarak kavramsal çerçeve oluşturulmuştur. Daha sonra yenilikçi İKY(İnsan Kaynakları Yönetimi) uygulamalarından olan tersine mentorluğun Türkiye ve Dünya’daki öncü uygulama örnekleri incelenmiştir. Tersine mentorluğun gençlerin işten ayrılma niyetine etkisine yönelik değerlendirmeler yapılmıştır. Bulgular – Dünya uygulamalarına bakıldığında; tersine mentorluk süreçlerinin çeşitli sektörlerde faaliyet gösteren işletmelerde 1999 yılından itibaren uygulanan, genç çalışanlardan yöneticilerine genellikle teknolojik yenilikler ve internet kullanımı konularında bilgi aktarma şeklinde başvurulan bir yöntem olduğu tespit edilmiştir. Türkiye için ise tersine mentorluk yeni olarak ifade edilebilir. Bu uygulamaların ancak 2010’lu yılların başlarında işletmelerde görülmeye başlandığı anlaşılmıştır. Tersine mentorluk sayesinde işletmelerin, genç kuşağın (Y-Z) özgün fikirlerini keşfedebilme, genç kuşaklara özgü yetkinlikleri örgüt hedeflerine doğru yönlendirme ve onlardan daha etkin yararlanabilme olanağı buldukları anlaşılmaktadır. Tartışma – Farklı iş değerlerine sahip kuşaklarda, işten ayrılma niyetlerini etkileyen etmenlerde de farklılıklar olduğu anlaşılmaktadır. İşletmelerdeki işgücü ilerleyen yıllarda kuşak olarak farklılaşıp çeşitleneceğinden dolayı, yenilikçi İKY süreçlerinin daha fazla önem kazanacağı düşünülmektedir. Gençlerin işten ayrılma niyetini azaltacak bir yenilikçi İKY uygulaması olarak, tersine mentorluğu temel İKY süreçlerine entegre edecek işletmelerin sayısının zaman içerisinde artacağı öngörülmekedir.

(Reverse Mentoring in Turkey and World: A Research in Terms of Generational Differences in Work Values and Intention to Leave among Young Workers)

Purpose – In this study, it is aimed to reveal the relations between “generational differences in work values”, “intention to leave among young workers” and “reverse mentoring”. Design/methodology/approach – In this study, first, a conceptual framework has been established by reviewing the literature about the concepts of “generational differences in work values, intention to leave among young workers, and reverse mentoring”. Then, the leading practices of reverse mentoring from Turkey and the world, which is one of the innovative HRM (Human Resources Management) practices, were examined. In this study, the effect of reverse mentoring on the intention to leave among young workers has been evaulated. Findings: When the world practices are examined; it has been confirmed that reverse mentoring processes have been implemented in organizations operating in various sectors since 1999. These processes are generally used as a method of transferring information about technological innovations and internet usage from young workers to their managers. It was confirmed that reverse mentoring practices in organizations began to be seen only in the early 2010s, which is very recent. By virtue of reverse mentoring, it is understood that the organizations have the opportunity to discover the original ideas of the young generation (Y-Z), to direct the competencies specific to the younger generations towards the targets of the organization and to benefit from them more effectively. Discussion – It is understood that there are differences between the factors affecting the intention of leaving in the generations with different work values. It is thought that innovative HRM processes will gain more importance as the workforce in enterprises will be differentiated and diversified by generations in the following years. As an innovative HRM application to reduce the intention to leave among young workers, it is foreseen that the number of enterprises that will integrate reverse mentoring into basic HRM processes will increase in time.

PDF

___

Adıgüzel, O., Batur, H.Z., Ekşili, N. (2014). Kuşakların Değişen Yüzü ve Y Kuşağı İle Ortaya Çıkan Yeni Çalışma Tarzı: Mobil Yakalılar, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(19), 165-182.
Afuah, A., and Tucci, C. (2003). Internet Business Model and Strategies, New York, McGraw Hill Companies. Allen, T. D., Poteet, M. L., Russell, J. E., (2000). Proteqe selection by mentors: What makes the difference?, Journal of Organizational Behavior, 21(3), 271-282
Altuntuğ, N., (2012). Tüketimin İşlevselliği: Pazarlamada Devrim ya da Devrimlerin Pazarlanması, 11.Ulusal İşletmecilik Kongresi Bildiri Kitabı, Konya, 866-868. Arslanoğlu, İ. (1986). Ahilikte Eğitim ve Mesleki Kontrol, Milli Eğitim ve Kültür Dergisi, 37-39.
Aslan, A., (2015), Yeni Ekonomi Bağlamında Sosyal Ticaret: İş Modelleri Üzerine Bir Araştırma, Yükseklisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Aydoğan, E. ve Delibaş, M. B. (2017). Ahilik Kurumu ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı, Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi, 52 (1), 1-18.
Aydoğan, E. ve Uğurlu-Kara, A. (2017). Ahilikte Psikolojik Sermaye Davranışı, BİLİG, (80), 217-237.
Ayhün, E.S. (2013). Kuşaklar Arasındaki Farklılıklar ve Örgütsel Yansımaları, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 99.
Baily, C. (2009). Reverse Intergenerational Learning: A Missed Opportunity?, AI and Society, 23 (1), 111-115.
Balıkçı, U., (2017). Hibrit Kuşak İle Çatışma Çözümü, HBR, Eylül.
Baltaş, A., (2009). İnsana ve İşe Değer Katan Yeni İK, İstanbul, Remzi Kitabevi.
Barutçugil, İ., (2004). Organizasyonlarda Duyguların Yönetimi. İstanbul, Kariyer Yayıncılık.
Basım, H.N., Şeşen, H., Çetin, F., (2009). Değişim ve Örgütler, Varoğlu K. ve Basım H.N. (Ed.), Örgütlerde Değişim ve Öğrenme, Ankara, Siyasal Kitapevi.
Başkan, E., (2019). Organizasyonların Alt Kademelerinden Gelen Önemli Sinyal, HBR, Ocak.
Bauer, M. (1995). Technophobia: a misleading conception of resistance to new technology, Bauer, M. (Ed.), Resistance to New Technology-nuclear Power, Information Technology, Biotechnology, Cambridge, Cambridge University Press, 97- 124.
Bayram, M. (1991). Ahi Evran ve Ahi Teşkilatı’nın Kuruluşu. Konya, Damla Matbaacılık.
Becerikli, S. Y. (2013), Kuşaklararası İletişim Farklılığı: Bilim Teknoloji ve Yenilik Haberleri Üzerinden Bir Odak Grup Çalışması, Selçuk İletişim, 8,(1), 5-18.
Bergen, C.W.V, Soper, B. and Foster, T. (2002). Unintended Negative Effects of Diversity Management, Public Personnel Management, 31 (2), 239-251.
Bibby, C.L., (2008). Should I Stay or Should I Leave? Perceptions of Age Discrimination, Organizational Justice and Employee Attitudes on Intentions to Leave, Journal of Applied Management and Enterpreneurship, 13(2), 63-86.
Bingöl, D., (2013). İnsan Kaynakları Yönetimi, İstanbul, Beta Yayınları.
Biss, J. L. and DuFrene, D. D. (2006). “An examination of reverse mentoring in the workplace”. Business Education Digest, 15, 30-41.
Bono, E. D., (2011), Rekabetüstü, İstanbul, Remzi Kitapevi.
Bossidy, L. and Charan, R. (2014). Execution (İş Yaptırabilme Disiplini), İstanbul, MediaCat Yayınları.
Bozeman, B. and Feeney, M.K. (2008). Mentor Matching A “Goodness of Fit” Model, Administration & Society, 40 (5), 465-482.
Bozkurt, T. ve Ercan, S.N. (2011). Çalışma Kavramının Çalışma İlişkilerinin Sosyo-Psikolojik Evrimi, Bozkurt, T. (Ed.), Çalışma İlişkilerinin Evrimi, İstanbul, Bata Yayınevi.
Bozkuş, F. (2016). Artık gençler CEO’lara mentorluk yapıyor! http://www.ekonomist.com.tr/yonetimkariyer/artik-gencler-ceolara-mentorluk- Erişim: 15.10.2019.
Brack, J., and Kelly, K. (2012). Maximizing Millenials in The Workplace. NC Executive Development, 22(1), 2- 14.
Breck, B. M., Dennis, C.B. and Leedahl, S. N. (2018). Implementing Reverse Mentoring to Address Social Isolation Among Older Adults”, Journal of Gerontological Social Work, 61(5), 513-525.
Burdett, J. (2014). Reverse Mentoring Becomes a Two-way Street: Case Study of a Mentoring Project for IT Competence, Development and Learning in Organizations: An International Journal, 28(3), 13-16.
Calderon, E. R. (2004). Getting Young People into Work: A Challenge and an Opportunity, in Policy Proposals for Decent Work and Employment for Young People, ILO, 2004/3(136), 65-76.
Callahan, T. M. (2017), An Investigation of Providing Technology Professional Development To In-Service Teachers Through Reverse Mentorshıp: A Case Study, Phd Thesis, Professional Studies in Computing Studies in the Seidenberg School of Computer Science and Information Systems Pace University, USA.
Capital, (2014), Yeni Tip Mentor Geliyor, https://www.capital.com.tr/yonetim/liderlik/yeni-tip-mentorgeliyor, Erişim: 10.10.2019.
Ceylan-Ataman, B. (2016) Çalışma Ekonomisi, Ankara, İmaj Yayınevi.
Chaudhuri, S. and Ghosh, R. (2012). Reverse Mentoring: A Social Exchange Tool for Keeping the Boomers Engaged and Millennials Committed. Human Resource Development Review, 11(1), 55-76.
Chen, H. (2010). Advertising and Generational idenitty: A theoretical model, American Academy of Advertising, 132-140.
Chen, Y. (2013). Effect of Reverse Mentoring on Traditional Mentoring Functions, Leadership and Management in Engineering, 13(3), 199-208.
Coles, M. (2001). Listen to The Voice of Youth, Reversementoring is a New Business Concept Whereby Young Recruits Advise the Irelders and Betters with a Youthful Take on the World”, Evening Standard, General, 7.
Conley, C. (2018). İşyerinde Farklı Kuşakların Bilgeliği Paylaşmasını Sağlamak için 4 Yol”, HBR, Mayıs.
Cotugna, N. and C. E. Vickery (1998). Reverse mentoring: A twist to Teaching Technology, Journal of the American Dietetic Association, 98, 1166–1168.
Çelik, M. ve Zaim, A. H. (2011).Yetenek Yönetimi Yaklaşımı, İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 10(20): 33-38.
Çetin, G. F. (2014). Genç İstihdami Ve Türkiye’de Teşviklerin Genç İstihdamina Etkisi, Yükseklisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Çetin, F., Basım, H.N. (2015). Örgütte Bireysel farklılıklar, kişilik ve Değerler, Sağrı, Ü. ve Gürbüz, S. (Ed.)
Örgütsel Davranış, İstanbul, Beta Yayınları. Çilingir, Y. S., Kenanoğlu, M. (2017). Y ve Z Kuşakları Akıllı Telefonlarını Ellerinden Bırakıp Ağır Sanayide Çalışırlar mı?, TEPAV Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı Değerlendirme Notu, Ocak.
D’Amato and Herzfeldt, R. (2008). Learning Orientation, Organizational Commitment and Talent Retention Across Generations: A Study of European Managers, Journal of Managerial Psychology, 23(8), 929-953.
DeAngelis, K. L. (2013). Reverse Mentoring at The Hartford: Cross-generational Transfer of Knowledge About Social Media. Chestnut Hill, MA: Sloan Center on Aging & Work, Boston College, 1-17.
Deshwal, P. (2015). Creating A New Mindset: Reverse Mentoring, International Journal of scientific research and management (IJSRM), 3(10), 3620-3625.
Dinler, Z. (2009). Mikro Ekonomi, Bursa, Ekin Basım Yayın Dağıtım.
Eden, D. (1984). Self-fufilling Prophecy As a Management Tool: Harnessing Pygmalion, Academy of Management Review, 9(1), 64-73.
Eisner, S. P. (2005). Managing Generation Y, SAM Advanced Management Journal, 70(4), 4-15.
Ekmekçioğlu, E. B. ve Sökmen, A. (2016). Algılanan Örgütsel Desteğin İşten Ayrılma Niyetine Etkisinde Örgütsel Bağlılığın Aracı Rolü: Sınır Birimi Çalışanları Üzerine Bir Araştırma”, İntermational Review of Economics and Management, 4 (2), 32-45.
Elmore, T. (2015). Drive Business Forward Reverse Mentoring. Chief Learning Officer, September 2015, 36- 39.
Graen, G.B. and Uhl-Bien, M. (1991). The Transformation of Proffessionals into Self-Managing and Partially Self-designing Contributors: Toward a Theory of Leadership-making. Journal of Management Systems, 3(3), 25-39.
Gurlaş, M. (2016). Jenerasyon Teorisine Göre X ve Y Kuşaklarin Örgütsel Bağlilik, İş Tatmini ve İşten Ayrilma Niyeti Farkliliklarinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Nişantaşı Üniv. Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Güğerçin, U., (2017). Leveraging the Differences: A Case of Reverse Mentorıng, 11th Internatıonal Management Conference, The Role of Management in The Economic Paradigm of the XXI st Century, November 2nd-4th, Bucharest, Romanya.
Güğerçin, U., (2018). Mentorluktan Ters Mentorluğa, Ankara, Akademisyen Kitapevi.
Güler, M. ve Basım, H.N. (2015). Adayların Kuruma Katılma Niyetlerinde Örgütsel Çekicilik ve Kurumsal İtibarın Etkisi, İş ve İnsan Dergisi, , 2 (2),115-126.
Gündüz, Ş., Akşit, B. (2018). Üniversitelerde Öğrenci-Rektör Ters Mentorlüğü: Maltepe Üniversitesi Örneği, Yükseköğretim Dergisi, 8(3), 346–356.
Güven, E. (2014). Araştirma Görevlilerinin Danişmanlari ile İlişkilerinin Mentorluk Bağlaminda Değerlendirilmesi, Yükseklisans Tezi, Sakarya üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Hartmann, E., Feisel, E. and Schober, H. (2010). Talent Management of Western Mncs in China: Balancing Global Integration and Local Responsiveness, Journal of World Business, 45, 169-178.
Harvey, M., McIntyre, N., Heames, J. T. and Moeller, M. (2009). Mentoring Global Female Managers in the Global Marketplace: Traditional, Rreverse, and Reciprocal Mentoring, The International Journal of Human Resource Management, 20(6), 1344-1361.
Hatfield, S., (2002), Understanding The Four Generations to Enhance Workplace Management, AFP Exchange, 22 (4): 72-74.
Hays, B. A. and Swanson D. J. (2011). Prevalence and Success of Reverse Mentoring in Public Relations. Public Relations Journal. 5 (4).
Hedberg, L. and Helenius, M. (2007). What Leaders Can Do to Keep Their Key Employees: Retention Management”, Master Thesis, Göteborg Univ. Business Administration Management and Organization, Göteborg.
Hindle, T., (2014). Yönetimde Çığır Açan Fikirler ve Gurular, Çeviren: Ümit Şensoy, İstanbul, İş Bankası Kültür Yayınları.
Hulett, K. J. (2006). They Are Here to Replace Us: Recruiting and Retaining Millennials, Journal of Financial Planning, 70 (4), 4-15.
Hwang, I.S. and Kou, J.H. (2006). Effects of Job Satisfaction and Perceived Alternative Employment Opportunities on Turnover Intention: An Examination of Public Sector Organizations, Journal of American Academy of Business, Cambridge, 8(2), 254-255.
İşçimen, D. S. (2012). Y Kuşağı Çalışanların İş Yaşamından Beklentilerinin Karşılanma Düzeyi İle Kurumsal Bağlılık Arasındaki İlişki ve Bir Örnek Uygulama, Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Kadılar, R. (2018), Tersine Mentorluk ve Yol Gösteren Gençler, https://www.rizakadilar.net/tersinementorluk-ve-yol-gosteren-gencler/, (Erişim tarihi: 15.10.2019)
Kadılar, R. ve Balkan Ö. (2016), Mentorluk Birlik ve Bilgelik sanatı, İstanbul, Kerasus Yayıncılık.
Kaya, A. (2009). Yönetimde İnsan İlişkilerinin Sırları, Konya, Eğitim Akademik Yayınları.
Kebeci, T. (2011). Aile Şirketlerinde Yönetim anlayışı ve Kurumsallaşma, İstanbul, İkinci Adam Yayınları.
Keleş-Tayşir, N. ve Ülgen, B. (2017). Reverse Mentoring Designs of Banking Sector in Turkey, Yönetim Bilimleri Dergisi, 15(29), 305-317.
Kişi, N. (2018). Yenilikçi Bir Mentorluk Yaklaşımı: Tersine Mentorluk, The Journal of International Scientific Researches, 205-213.
Kocabaş, İ. ve Yirci, R. (2011). Öğretmen ve Yönetici Yetiştirmede Mentorluk, Mentorluğun Eğitimde Kullanılması Ankara, Anı Yayıncılık.
Kram, K.E. (1983). Phases of the Mentor Relationships, Academy of Management Journal, 26 (4), 608-625.
Kram, K. E. (1985). Mentoring at Work: Developmental Relationships in Organizational Life. Administrative Science Quarterly. 30 (3), 454-456.
Köseoğlu, M. A. ve Akdeve, E. (2013). Rekabet İstihbaratı, Ankara, Nobel Yayıncılık.
Kulesza, C.S and Smith, D. (2013). Reverse Mentoring Something for Everyone, Strategic Finance, Montvale, 94(10), 21-23.
Kuran, E., Tersine Mentorluk Nedir?, (http://www.evrimkuran.com/tersine-mentorluk-danismanligi/), Erişim: 10.10.2019
Kutanis, Ö. R. (2015). Türkiye’de Örgütsel Davranış Çalışmaları, Ankara, Gazi Kitabevi.
Leh, A. S. C. (2005). Lessons Learned from the Service Learning and Reverse Mentoring in Ffaculty Development: A Case Study in Technology Training” Journal of Technologyand Teacher Education, 13(1), 25–41.
Livingston, J. S. (1996). Yönetimdeki Pygmalion, İnsanları Yönetmek, HBR, İstanbul, Mess Yayınevi
Lytle, T. (2017). Putting Mentoring in Reverse. HBR, 46-51.
Lower, J. (2008).Brace Yourself Here Comes Generation Y, Critical Care Nurse, 28 (5), 80-84.
Magretta, J. (2010). İş Modelleri neden Önemlidir (İş Modeli İnovasyonu: Çeviren: Gülfidan, İ.), İstanbul, Mess Yayınları, 11-27.
Martin, D. and Bartol, K. (1985). Managing Turnover Strategically, Personnel Adminastor, 30 (11), 63-73.
Martin, C. A. and Tulgan, B. (2002). Managing the Generation Mix: From Collision to Collaboration, HRD Press, Messachusetts.
McCoy, R. C. R. (2015). Ethical Diversity in Strategic Communications: The Hiring, Training, and Mentoring of Millennial Minorities” Thesis Project Submitted to the Reed College of Media at West Virginia University in partial fulfillment of the requirements for the degree of Master of Science in Journalism, USA.
Miles, J. A.; (2016). Yönetim ve Organizasyon Kuramları (çeviren. Polat, M. ve Arun, K.), Ankara, Nobel Yayıncılık.
Morris, M., Schindehutte, M. and Allen, J. (2005). The Entrepreneur’s Busines Model: Toward a Unified Perspective, Journal of Business research, 58, 729-730.
Murat, S. (1995). Gençlerin İşsizliğine Genel Bir Bakış, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 175-194.
Murphy, W. M. (2012). Reverse mentoring at Work: Fostering Crossgenerational Learning and Developing Millennial Leaders, Human Resource Management, 51(4), 549-574.
Mirze, S.K. (2016). İşletmelerde Organizasyon Tasarımı ve Yapılandırma (Sosyal, İnsani, Fiziksel Yapılandırma), İstanbul, Beta Yayıncılık.
Neely, A. and J. Hii. (1998). Innovation And Business Performance: A Literature Review, The Judge Institute of Management Studies, University of Cambridge. 1-65.
Osterwalder, A., and Pigneur,Y. (2010), Business Model Generation, USA, Wiley&Sons.
Özdemir, S. (2016). Tersine Hamilik (Mentorluk) ile İlgili Bir İnceleme: Araştırma Görevlileri Örnek Olayı, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Pandey, J. (2015). Reverse Mentoring: Making it Work, Human Capital, 18(12), 24-26.
Peters, T. (2010). Küçük Ama Önemli Şeyler, İstanbul, Boyner Yayınları.
Peters, T. and J., Waterman, R. H. (1987), Yönetme ve Yükselme Sanatı (Mükemmeli Arayış), İstanbul, Altın Kitaplar Yayınevi.
Pieters, B. (2011). Reverse Mentoring: Fresh Perspectives from Future Leaders, Profiles in Diversity Journal, 61- 69.
Ragins, B.R., Cotton, J.L. and Miller, J.S. (2000). Marginal Mentoring: The Effects of Type of Mentor, Quality of Relationship, and Program Design on Work and Career Attitudes, Academy of Management Journal, 43(6),1177-1194.
Reisenwitz, T.H. and Iyer, R. (2009). Differences in Gener ation X and Generation Y: Implications for the Organization and Marketers, The Marketing Management Journal, 19 (2), 91-103.
Robbins, S. P., Decenzo, D. A., and Coulter, M. (2013). Yönetimin Esasları, (Çeviren: Öğüt, A.), Ankara, Nobel Yayın.
Roberson, Q.M., and Park H.J. (2007). Examining the Link Between Diversity and Firm Performanca-the Effects of Diversity Reputation and Lleader Racial Diversity, Group Organization Management, 32 (5), 548-568.
Rosado, C. (2006). What Do We Mean by “Managing Diversity”?, Reddy, S. (Ed.) Work-force Diversity: Concepts and Cases, Hyderabad, India: ICAFAI University, 1-15.
Rynes, S. L. and Cable, D. M. (2003). Recruitment Research in the Twenty-First Century, Borman, W. C., Ilgen, D. R. and Klimoski, R. J. (Ed.) Handbook of Psychology: Industrial and Organizational Psychology, Hoboken, New Jersey: John Wiley & Sons, Inc, 12 (5-76).
Sarıtaş, E., ve Barutçu, S. (2016). Tüketici davranışlarının Analizinde Kuşaklar: Sosyal Medya Kullanımı Üzerinde Bir Araştırma. Pamukkale Journal of Eurassian Socioeonomic Studies, 3(2): 1-15.
Shih, H., and Susanto, E. (2011). Is Innovative Behavior Really Good for the Firm? Innovative Work Behavior, Conflict with Coworkers and Turnover Intention: Moderating Roles of Perceived Distributive Fairness, International Journal of Conflict Management, 22(2), 111-130.
Singh, P. (2017). Managing and Mentoring The Millennials. Human Capital, 45-47.
Smith, D. F. (2019). Developing Leaders with Reverse Mentoring, Journal of Financial Planning, 16-19.
Stueart, R.D and Sullivan, M. (2010). Developing library leaders: A how to do it manual for coaching, team building, and mentoring library staff. New York: Neal - Schuman Publishers Inc.
Sürgevil, O., (2010). Çalışma Yaşamında Farklılıkların Yönetimi, Ankara, Nobel Yayıncılık.
Şeşen, E. (2016). Kurum İçi Halkla İlişkiler, Gürbüz, S. ve Şeşen H. (Ed.), Yönetimde Güncel Konular, İstanbul, Beta Yayıncılık, 553-554.
Tan, F. Z. (2014). Öğrenme, Örgütlerde Öğrenme, Öğrenen Organizasyonlar Terimlerinin Tanımı ve Kavramsal Ayırım, Uluslararası İşletme ve Yönetim Dergisi, 2(2), 188-217.
Tansley, C. (2011). What Do We Mean By the Term Talent in Talent Management?, Industrial and Commercial Training, 43 (5), 266-274.
Tarhan, U. (2014), Tersine Mentorluk, Martı Dergisi Tibergien, M. (2015). The Benefits of Reverse Mentorship, Investment Advisor, 47-48.
Topaloğlu, M., Koç, H. (2017) Yönetim ve Organizasyon, Ankara, Seçkin Yayınevi.
Toruntay, H., (2011), Takım Rolleri Çalışması: X ve Y Kuşağı Üzerinde Karsılaştırmalı Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Tuna Akbaş, A. ve Boylu, Y. (2016). Algılanan Örgütsel Destek ve İşe İlişkin Duyuşsal İyi Oluş Halinin Üretkenlik Karşıtı İş Davranışları Üzerine Etkileri: Hizmet Sektöründe Bir Araştırma, İşletme Araştırmaları Dergisi, 505-521.
Türkmenoğlu, İ. (2013). Pozitif Yönetim, Ankara, Elma Yayınevi.
Tüzüner, L. V. (2014). İnsan Kaynakaları Yönetimi faaliyetlerinde Ölçme ve Değerlendirme, İstanbul, Beta Yayınları.
Uçkun, G. ve Kılınç, İ. (2007). Koçluk ve mentorluk. Ankara, Ürün Yayınları.
Ünal, A. T. (2013) Nesiller Ayrılıyor: X, Y ve Z Nesilleri, www.acikbilim.com/2013/09/dosyalar/nesillerayriliyor-x-y-ve-z-nesilleri.html (Erişim: 10.10.2019)
Vardar, T., (2015), İşyerinde Farklı Kuşakları Yönetmenin Yolu Mentorluktan Geçiyor, HBR Dergisi
Vatansever, Ç. ve Çalışkan, S., (2015) İnsan Kaynakları Yönetimi’nde Cesur Bir Uygulama: “Genç” Mentorluk, 3. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, Muğla, 555.
Vecchio D.D., Stanley, D., Sullivan, G. and Winston, B. (2000). High-quality Leader-member Exchanges Minimize the Potential for Conflict in Oorganizastions. American society of Business and behavioral Sciences Conference, 17-21 Şubat, Las vegas, 174-184.
www.academia.edu/9514831/Capital_Dergisi_-_Ters_Mentorluk, (Erişim: 15.10.2019)
www.arcelikglobal.com/tr/teknoloji/ar-ge/tersine-mentorluk/), (Erişim: 15.10.2019)
www.businessankara.com/ekonomi-haberleri/ankara-fabrikasinda-tersine-mentorluk-uygulamasibaslatti.html (Erişim: 15.10.2019)
www.coop.bau.edu.tr/tersine-mentorluk/, (Erişim: 15.10.2019)
www.garanti.com.tr, (Erişim: 15.10.2019)
www.hbrturkiye.com/dergi/gsk-turkiye-genel-muduru-dr-emin-fadillioglu-ile-yapisal-donusumleriyonetmek-uzerine(Erişim: 15.10.2019)
www.hbrturkiye.com/yazar/burcu-civelek-yuce (Erişim: 15.10.2019)
www.hrdergi.com, 2016, (Erişim: 15.10.2019)
www.isveinsankaynaklari.com/haberler/man-turkiyede-y-kusagi-calisanlar-ust-duzey-yoneticilerementorluk-yapti/)(Erişim: 15.10.2019)
www.linkedin.com/pulse/astrazeneca-insana-verdi%C4%9Fi-de%C4%9Ferle-t%C3%BCrkiyenin-en-iyiaras%C4%B1nda-world) (Erişim: 15.10.2019)
www.milliyet.com.tr, 2016, (Erişim: 15.10.2019)
www.yildizholding.com (Erişim: 15.10.2019)
Yang, J. T. (2008). Effect of Newcomer Socialisation on Organisational Commitment, Job Satisfaction, and Turnover Intention in the Hotel Industry, The Service Industries Journal, 28. (4), 429- 443.
Yılmaz, B. ve Halıcı, A. (2010). İşgücü Devir Hızını Etkileyen Etmenler: Sekreterlik Mesleğinde Bir Araştırma, Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2(4), 93-108.
Yiğit, Z., (2010), X ve Y Kuşaklarınıin Örgütsel Tutumlar Açısından incelenmesi ve Bir Örnek Olay, Yükseklisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Youngblood, S.A., Mobley, W. H. and Meglino, B. M. (1983). A Longitudinal Analysis of the Turnover Process, Journal of Applied Psychology, 68 (3), 507-516.