Presenteizm İle Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma

Amaç – Araştırmanın temel amacı; İşgörenlerin örgütsel sessizlikleri ile presenteizm davranışları arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırmanın diğer bir amacı ise örgütsel sessizlik ile presenteizm ilişkisine yönelik pek fazla çalışmaya rastlanmamış olmasından dolayı yapılacak çalışmalara ışık tutmaktır. Yöntem – Araştırmanın temel amacı esas alınarak hazırlanan bir anket formu ile Aksaray’da, perakende satış sektöründe yer alan işletmelerin satış temsilcileri, destek birim ve alt kademe yöneticilerinden 161 işgörenden kolayda örnekleme yöntemi ile veri toplanmıştır. Toplanan veriler; Bağımsız Örneklem t testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA), Pearson korelasyon analizi ve Faktör analizinden yararlanılarak analiz edilmiştir. Bulgular – Örgütsel Sessizlik ile Presenteizm arasındaki ilişkinin incelendiği bu çalışmada, presenteizm ile örgütsel sessizliğin: “kabullenici sessizlik” ve “korunmacı sessizlik” alt boyutları arasında ise orta büyüklükte negatif yönlü doğrusal bir ilişki olduğu görülmektedir. Ancak presenteizm ile örgütsel sessizliğin “korumacı sessizlik” alt boyutu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Örgütsel sessizliğin demografik ve işle ilgili kişisel özelliklere bağlı olarak farklılaşma bulunduğu; ancak presenteizm ile demografik ve işle ilgili kişisel özellikler arasında anlamlı bir ilişki bulunamadığı sonucuna varılmıştır. Tartışma – Çalışma sonucunda elde edilen bulgulara yönelik olarak örgütsel sessizlik ve presenteizm ile ilgili gelecekte yapılacak araştırmalara yönelik çeşitli öneriler sunulabilir. Gelecek araştırmaların daha kapsamlı yapılması, ya da örneklem seçme tekniğinin daha sistematik yapılması, elde edilecek sonuçların daha sağlıklı olması bakımından ilgili yazına katkı sağlayabilir. Araştırma farklı sektörlerde ve belirli işgören grupları üzerinde yapılabilir ve ilişki araştırılabilir.

The Research on The Relationship Between Presenteeism and Organızational Silence

Purpose – The fundamental aim of the study is to determine the relationship between organizational silence of the employees and presenteeism. Another aim of the study is to provide an insight to future studies since there are not many studies concerning the relationship between organizational silence and presenteeism. Design/methodology/approach – A questionnaire was prepared based on the main objective of the study, and the data collection method was collected from 161 employees of the sales representatives, support units and sub-level managers of the enterprises in the retail sales sector in Aksaray. The collected data were analyzed by using Independent Sample t test, One-Way Variance Analysis (ANOVA), Pearson Correlation Analysis and Factor Analysis. Findings – In this study examining the relationship between organizational silence and presenteeism, Presenteeism and organizational silence: “Acquiescent Silence”and “Prosocial Silence” sub-dimensions of the medium-sized negative linear relationship is seen. However, no statistically significant relationship was found between the presenteeism and the organizational dimension of Quisecent Silence. Differentiation was found depending on the demographic and work-related personal characteristics of organizational silence. However, it was concluded that there was no significant relationship between presenteeism and demographic and work-related personal characteristics. Discussion – Based on the study findings, various suggestions can be made for future studies regarding organizational silence and presenteeism. Further studies with a more extensive framework and a better sampling technique can contribute to relevant literature with healthier results. Similar studies can be carried out in different sectors and other specific employee groups and further relationships can be examined.

PDF

___

Afşar, L. (2013). “Örgütsel Sessizlik ve Örgütsel Güven İlişkisi: Konuya İlişkin Bir Araştırma”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
Ağca, Ali, Z. (2011). “İK’da Önemli Bir Eğilim: Presenteeism”, http://zeynelagca.blogspot.com.tr/2013_01_01_archive.html, E.T: 01.07.2014.
Alioğulları, Z. D. (2012). “Örgütsel Sessizlik ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Arasındaki İlişki: Bir Uygulama”, Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Erzurum.
Alparslan, A. M. (2010). “Örgütsel Sessizlik İklimi ve İşgören Sessizlik Davranışları Arasındaki Etkileşim: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Öğretim Elemanları Üzerinde Bir Araştırma”, Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
American Diabetes Association (2003), “Economic Costs of Diabetes in the U.S. in 2002”, Diabetes Care, 26, 917-932.
Aronsson, G., Gustafsson, K., Dallner, M. (2000). “Sick but yet at Work. an Empirical Study of Sickness Presenteeism”, Journal Epidemiology Community Health, 54 (7), 502-509.
Aydemir, G., (2011). “İK’da Önemli Bir Eğilim: Presenteeism”, http://ikariyer.blogspot.com.tr/2011/02/ikda-onemli-bir-egilim-presenteeism.html, E.T: 18.05.2014.
Batmunkh, M. (2011). “Liderlik Tarzları ile Örgütsel Bağlılık ve Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişki ve Bir Araştırma”, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Bayram, Y. T. (2010). “Üniversitelerde Örgütsel Sessizlik”, Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Baysal, İ. A., Baysal, G., Aksu, G., Aksu, N. (2014). “Presenteeısm (İşte Varolmama Sorunu) ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişki: Adnan Menderes Üniversitesi Akademik Personeli Üzerinde Bir Uygulama”, Electronic Journal of Vocational Colleges - Ağustos 2014 BÜROKON Özel Sayısı, 134-152
Biron, C., Brun, J., Ivers, H., Cooper, C. (2006). “At Work But Ill: Psychosocial Work Environment and Well-Being Determinants of Presenteeism Propensity”, Journal of Public Mental Health, 5 (4), 26-37.
Biymed Haber, (2005). “Hastayız Yine Ofisteyiz”, http://www.biymed.com/haberci/haber_oku.asp?haber=86, E.T: 10.07.2014.
Bowen, F. ve Blackmon, K. (2003). “Spirals of Silence: The Dynamic Effects of Diversity on Organizational Voice”, Journal of Management Studies, 40(6), 1393-1417.
Burton, W. N., Conti, D. J., Chen, C., Schultz, A. B., Dee, W. E. (1999). “The Role of Health Risk Factors and Disease On Worker Productivity”, Journal of Occupational & Environmental Medicine, 41 (10), 863-877.
Cooper, Carry L. (1998). “The Changing Nature of Work”, Community Work and Family, 1 (3), 313-317.
Çakıcı, A. (2008). “Örgütlerde Sessiz Kalınan Konular, Sessizliğin Nedenleri ve Algılanan Sonuçları Üzerine Bir Araştırma”, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17 (1), 117- 134.
Çakıcı, A. (2010). “Örgütlerde İşgören Sessizliği, Neden Sessiz Kalmayı Tercih Ediyoruz?”, Detay Yayıncılık, Ankara.
Çoban, Ö., Harman, S., (2012). “Presenteeism: Nedenleri, Yarattığı Örgütsel Sorunlar ve Çözüm Önerileri Üzerine Bir Alanyazın Taraması”, Selçuk Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Sosyal Ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 23, 157-178.
D’abate, Caroline P. ve Erik R. Eddy (2007). “Engaging in Personal Business on-the-job: Extending the Presenteeism Construct”, Human Resource Development Quarterly, 18 (3), 361-383.
Demerouti, E., Le Blanc, P.M., Bakker, A.B., Schaufeli, W.B. ve Hox, J. (2008). “Present but Sick: a Three-Wave Study on Job Demands, Presenteeism and Burnout”, Career Development International, 14 (1), 50-68.
Dewa, C. S., Daid D., Ettner, S.L. (2007). “An International Perspective on Worker Mental Health Problems: Who Bears the Burden and How are Costs Addressed?”, The Canadian Journal of Psychiatry, 52 (6).
Dilbaz, N., Seber, G. (1993). “Umutsuzluk Kavramı: Depresyon ve İntiharda Önemi”, Kriz Dergisi, 1(3): 134-138.
Durak, İ. (2013). “Yöneticilerle Açıkça Konuşabilme Düzeyinin Genel Konuşma Nedenlerine Etkisi: Üniversitelerde Bir Araştırma”, Erciyes Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 41, 111-136.
Dyne, L. V., Ang, Soon and Isabel C. Botero. (2003). “Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Constructs”, Journal of Management Studies, 40(6), 1359-1392.
Erenler, E. (2010). “Çalışanlarda Sessizlik Davranışının Bazı Kişisel ve Örgütsel Özelliklerle İlişkisi: Turizm Sektöründe Bir Alan Araştırması”, Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Erol, G. (2012). “Liderlik Tarzları ve Örgütsel Sessizlik İlişkisi: Otel İşletmelerinde Bir Araştırma”, Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
Firns, I., Travaglione, A., O’Neill, G. (2006). “Absenteeism in Times of Rapid Organizational Change”, Strategic Change, 15 (3), 113-128.
Goetzel, Ron Z., Stacey R. Long, Ronald J. Ozminkowski, Kevin Hawkins, Shaohung Wang ve Wendy Lynch (2004). “Health, Absence, Disability and Presenteeism Cost Estimates of Certain Physical and Mental Health Conditions Affecting US Employees”, Journal of Occupational and Environmental Medicine, 46 (4), 398-412.
Hansen, C. D., Andersen, J. H. (2008). “Going ill to Work- What Personal Circumstances, Attitudes and Work-related Factors are Associated with Sickness Presenteeism”, Social Science and Medicine, 67 (6), 956-964.
Hemp, P. (2004). “Presenteeism: At work-But out of It”, Harvard Business Review, 82 (10), 49-58.
Huberman, E., (2012). “Presenteeism Sorunu”, http://www.benefitscanada.com/benefits/health-wellness/addressing-the-presenteeism-issue-33190, E.T.:30.07.2014.
Johns, G. (2010). “Presenteeism in the Workplace: A Review and Research Agenda”. Journal of Organizational Behavior, 31, 519-542.
Kahveci, G. (2010). “İlköğretim Okullarında Örgütsel Sessizlik ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkiler”, Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Kapız, Özen S., (2002). “İş-Aile Yaşamı Dengesi ve Dengeye Yönelik Yeni Bir Yaklaşım: Sınır Teorisi”, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4 (3), İzmir.
Karacaoğlu, K. Ve Cingöz, A. (2008). Örgütsel Sessizlik, Mahmut Özdevecioğlu ve Himmet Karadal (Ed.), Örgütsel Davranışta Seçme Konular, İlke Yayınevi, Ankara.
Karadal, H. (2011). Örgütsel Sessizlik Davranışı: Etkenleri ve Etkileri, Özcan Yeniçeri, ve Yavuz Demirel (Ed.), Yönetimde Birey Ve Örgüt Odaklı Davranışlar, Ekin Yayınevi, Bursa.
Kılınç, E. (2012). “Hekim Ve Hemşirelerde Örgütsel Vatandaşlık Davranışı, Örgütsel Sessizlik, Çalışan Performansı Ve aralarındaki İlişkinin İncelenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Cumhuriyet Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sivas.
Kolay, A. (2012). “Endüstri Meslek Liselerinde Görev Yapan Öğretmenlerin Örgütsel Sessizlik ve Örgütsel Bağlılıkları Arasındaki İlişki”, Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Koopman, Cherly, Kenneth R. Pelletier, James F. Murray, Claire E. Sharda, Marc L. Berger, Robin S. Turpin, Paul Hackleman, Pamela Gibson, Danielle M. Holmes ve Talor Bendel (2002). “Stanford Presenteeism Scale: Health Status and Employee Productivity”, Journal of Occupational and Environmental Medicine, Cilt 44, Sayı 1, 1- 12.
Liu, D., J. Wu, J. Ma. (2009). “Organizational Silence: A Survey on Employees Working in a Telecommunication Company”, Computers & Industrial Engineering, CIE International Conference, 1647-1651.
Mandıracıoğlu, A., (2013). “Presenteizm Olgusu” Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı, 3(2), 9-17.
Meerding, W.J., Ijzelenberg, W., Koopmanschap, M. A., Severens, J. L. and Burdorf, A. (2005). “Health Problems Lead to Considerable Productivity Loss at Work Among Workers with High Physical Load Jobs”, Journal of Clinical Epidemiology, 58 (5), 517-523.
Milliken F.J., Morrison E.W., Hewlin P.F. (2003), “An Exploratory Study of Employee Silence: Issues That Employees Don’t Communicate Upword”, Journal of Management Studies”, 40(6), 1453-1476.
Morrison E.W ve Milliken F.J. (2000). “Organizational Silence: A Barrier to Change and Development in a Pluralistic World”, The Academy of Management Review, 25 (4), 706-725.
Near, J. P. ve Miceli, M. P. (1996), “Whistle – Blowing: Myth and Reality”, Journal of Management, 22(3), 507-526.
Oruç, M. (2013). “Örgütsel Bağlılık ve Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişki: Bir Firmada Araştırma” Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Özdemir, L., Uğur Sarıoğlu S., (2013). “Çalışanların Örgütsel Ses ve Sessizlik Algılamalarının Demografik Nitelikler Açısından Değerlendirilmesi: Kamu Ve Özel Sektörde Bir Araştırma”, Atatürk Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 27 (1), 257-281.
Özmen, G. (2011). “Presenteizm ile Örgütsel Bağlılık İlişkisi: Tekstil Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma”, Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osman Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Pekel, Hüseyin N., (2001). “İşletmelerde Motivasyon-Verimlilik İlişkisi: Devlet Hava Meydanları İşletmesi Antalya Havalimanı Çalışanları Arasında Bir Örnek Olay Araştırması”, Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
Pinder C.C.ve Harlos K.P. (2001). “Employee Silence: Quiescence and Acquiescence As Responses to Perceived Injustice”, Research in Personnel and Human Resources Management, 20: 331-369.
Premeaux, S. F. (2001). “Breaking The Silence: Toward An Understanding Of Speaking Up İn The Workplace”, Loisiana State University, PhD Thesis, ABD.
Premeaux, S. F. ve Bedeian, A. G. (2003). “Breaking the Silence: The Moderating Effects of Self-Monitoring in Predicting Speaking Up in the Workplace”, Journal of Management Studies, 40 (6), 1537-1562.
Rosemary, M. (2003), “OrganizationalDiscourses: Sounds of Silence”, 3rd International Critical Management Studies Conference, Lancaster University, 1-7.
Sağlam Arı G., Çına Bal E., (2008). “Tükenmişlik Kavramı: Birey ve Örgütler Açısından Önemi”, Celal Bayar Üniversitesi, İ.İ.B.F, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 15(1), 131:148, Manisa.
Schultz, Alyssa B., Dee W. Edington (2007), “Employee Health and Presenteeism: A Systematic Review”, Journal of Occupational Rehabilitation, 17 (3), 547-579.
Slade M. R., (2008). The Adaptive Nature of Organizational Silence: A Cybernetic Exploration of the Hidden Factory,George Washington Universitesi, PhD Thesis.
Şimşek Ş., Akgemci T., Çelik A., (2008). “Davranış Bilimlerine Giriş Ve Örgütlerde Davranış”, Gazi Kitabevi, 6. Baskı, Ankara.
Tabachnick, B. G., Fidell, L. S. (2007). “Using Multivariate Statistics”. 5th Edition. Boston: Pearson Education.
Taşkıran, E. (2010). “Liderlik Tarzının Örgütsel Sessizlik Üzerindeki Etkisinde Örgütsel Adaletin Rolü Ve Bir Araştırma”, Doktora Tezi Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Tülübaş, T., Celep, C. (2014). “Öğretim Elemanlarının Sessiz Kalma Nedenleri”, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), 29(1), 280-297.
Uygun, M., Güner, E., Mete, S. (2013). Hizmet İşletmelerinde İç Müşteri Yaklaşımının Çalışanların Müşteri Yönlü Davranış Geliştirmesindeki Rolü, Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 5: 1, 129-149.
Uygun, M., Güner, E., Kılıç, S. (2016). Üniversite Öğrencilerinin Kent Tatmini ve Bağlılık Duygularının Gelişiminde Kent Deneyimlerinin Rolü, Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi.8 (4), 129-152.
Van Dyne, L., Ang, S., & Botero, I.C. (2003), Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Construct, Journal of Management Studies, 40, 1359-1392.
Wang, P. S., Beck, A., Berglund, P., Leutzinger, J. A., Pronk, N. ve Richling, D. (2003). “Chronic Medical Conditions and Work Performance in the Health and Work Performance Questionnaire Calibration Surveys”, Journal of Occupational and Environmental Medicine, 45(12), 1303-1311.
Yanık, C. (2012). “Örgütsel Sessizlik ile Güven Arasındaki İlişki ve Eğitim Örgütlerinde Bir Araştırma”, Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Yıldırım, M. H. (2007). Yurtdışına Yatırım Yapan Türk İşletmelerinde Örgüt Yapısı ve Karşılaşılan Sorunlar: İmalat Sektöründe Bir Araştırma, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme A.B.D.
Yumuşak, S., (2008). “İşgören Verimliliğini Etkileyen Faktörlerin İncelenmesine Yönelik Bir Alan Araştırması”, Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13 (3), 241-251.
Zengerle, J. (2004). “The Fourth Annual Year in Ideas.” New York Times Magazine, 12, 49-103.