Otel İşletmelerinde Sosyal Sermaye ve Psikolojik Sermaye İlişkisinde Örgütsel Sosyalleşmenin Rolü

Amaç – Bu çalışmanın amacı otel işletmelerinde görev yapan işgörenlerin sosyal sermayelerinin psikolojik sermayeye etkisinde örgütsel sosyalleşmenin aracılık rolünü tespit etmektir. Yöntem – Araştırmanın amaçları doğrultusunda sosyal sermayenin ve örgütsel sosyalleşmenin psikolojik sermayeye etkisini belirlemek ve örgütsel sosyalleşmenin aracılık rolünü test etmek için bir model önerilmiştir. Önerilen bu model regresyon analizleri ve sobel testi ile test edilmiştir. Araştırmanın bağımsız değişkenini sosyal sermaye kavramı, aracı değişkenini örgütsel sosyalleşme kavramı, bağımlı değişkenini ise psikolojik sermaye kavramı oluşturmaktadır. Örnekleme yöntemi seçiminde amaca göre örnekleme yöntemi olarak da bilinen yargısal örnekleme yöntemi tercih edilmiş ve alan araştırması kapsamına Nevşehir ilindeki dört ve beş yıldızlı oteller dâhil edilmiştir. Bulgular – Araştırma sonucunda otel çalışanlarının sosyal sermaye ve örgütsel sosyalleşmelerinin psikolojik sermayelerini etkilediği ayrıca sosyal sermayenin psikolojik sermayeye etkisinde örgütsel sosyalleşmenin kısmi aracılık rolüne sahip olduğu belirlenmiştir. Tartışma – Araştırmanın sonuçları daha önce yapılan kısıtlı sayıdaki çalışmalarla benzerlik taşımaktadır. Maddi olmayan sermaye türleri arasındaki ilişkiye örgütsel sosyalleşmenin olumlu bir etkisinin bulunması literatüre katkı sağlamaktadır.

Role of Organizational Socialization on the Psychological Capital and Social Capital in Hotel

Purpose – The aim of this study is to determine the influence of the social capital and organizational socializatio of the employees in the hotel business on psychological capital and also to ascertain the mediating role of organizational socialization effect on the psychological capital. Design/methodology/approach – Within the scope of this aim, a model has been proposed to determine the effect of social capital and organizational socialization on psychological capital and to test the mediating role of organizational socialization. The proposed model was tested by regression analysis and the sobel test. Social capital is the independent variable, organizational socialization is the mediator and psychological capital is the dependent variable of the research. Purposive sampling was used and four and five star hotels in Nevşehir were included in the field research. Findings – As a result of the research, it has been determined that the hotel employees' social capital and organizational socialization influence their psychological capital and also organizational socialization has a partial mediating role in the effect of social capital on the psychological capital. Discussion – The results of the study are similar to the limited number of studies conducted before. The content of a beneficial effect of socialization on the immaterial type of relationship contributes to the literature.

PDF

___

Alpar, R. (2016). Spor Sağlık ve Eğitim Bilimlerinden Örneklerle Uygulamalı İstatistik ve Geçerlik-Güvenirlik, Ankara, Detay Yayıncılık.
Altunışık, R., Coşkun R., Bayraktaroğlu, S., ve Yıldırım, E. (2007). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı, Sakarya, Sakarya Yayıncılık.
Baron, R., and Kenny, D. (1986). The moderator-mediator variable distinction in social psychological research, Journal of Personality and Social Psychology, 51, 1173-1182.
Boulton, R., Libert, B., Samek, S. (2000). A business model for the new economy, Journal of Business Strategy 21, 29-35.
Bourdieu, P. (1986). The Forms of Capital, Richardson, J. (Ed.), Handbook Of Theory And Research For Sociology Of Education, New York, Greenwood Press, 241-258.
Bourdieu, P. (2010). Sermaye Biçimleri, Şahin, M. M. A., Ünal, Z. (Derleyenler) Sosyal Sermaye, İstanbul, Değişim Yayınları, 45-75.
Burns, A. C., Bush, R. F. (2014). Marketing Research, Harlow, Pearson Education.
Burt, R. (1997). The contingent value of social capital. Administrative Science Quarterly, 42, 339-365.
Caprara, G. V., Cervone, D. (2003). A Conception of Personality for A Psychology Of Human Strengths: Personality As An Agentic, Self Regulating System. A Psychology of Human Strengths: Fundamental Questions And Future Directions For A Positive Psychology, Washington, American Psychological Association.
Churchill, G. (1996). Basic Marketing Research, Fort Wort, The Dryden Pres.
Coleman, J. S. (1988). Social capital in the creation of human capital. The American Journal of Sociology 94, 95- 120.
Coleman, J. S. (1990). Foundations of Social Theory, Cambridge, Harvard University Press.
Çalık, C. (2006). Örgütsel sosyalleşme sürecinde eğitimin değişen rolü ve önemi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(1), 1-10.
Davenport, S., Daellenbach, U. (2011). Belonging to a virtual research centre: exploring the influence of social capital formation on member ıdentification ın a virtual organization, British Journal of Management, 22(1), 54-76.
Devamoğlu, S. (2008). Sosyal sermaye kuramı açısından türkiye'de demokrasi kültürü üzerine bir değerlendirme, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Denizli.
Ekinci, A. (2010). Okullarda Sosyal Sermaye, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.
Fang, R., Duffy, M. K., Shaw, J. D. (2011). The organizational socialization process: review and development of a social capital model. Journal of Management, 37(1), 127-152.
Feldman, D. C. (1981). The multiple socialization of organization members. Academy of Management Review, 6, 309-318.
Fisher, C. D. (1986). Organizational Socialization: An Integrative Review. In K.M. Rowland And G.R. Ferris (Eds) Research In Personel In Human Resources Management 4, Greenwich, JAI Press, 101-145.
Granovetter, M. (1985). Economic action and social structure: the problem of embeddedness. The American Journal Of Sociology, 91(3), 481-510.
Gürbüz, S., Şahin, F. (2014). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri Felsefe- Yöntem-Analiz, Ankara, Seçkin Yayınevi.
Harriss, J., Paolo, De. R. (2010). Sosyal Sermaye Kavramı: 'Kayıp Halka' Mı? Yoksa Analitik Olarak Mı Kayıp? Derleyenler: M. Murat Şahin ve A. Zeki Ünal Sosyal Sermaye–Kuram, Uygulama, Eleştiri, İstanbul, Değişim Yayınları.
Hellriegel, D., Slocum, J. W., Woodman, R. W. (1998). Organizational Behavior, New York, South - Western College Publishing.
Ho, V., Rousseau, D., Levesque, L. (2006). Social networks and the psychological contract: structural holes, cohesive ties, and beliefs regarding employer obligations. Human Relations, 59(4), 459-481.
Jian, Y., Hanling, L. (2009). Psychological Capital as Mediator in Relationship Among Organizaiotal Socializaiton, Knowledge Integration And Sharing. International Conference on Management and Service Science Mass'09. Wuhan, China, September, 20-22.
Jose P (2003) Medgraph-I: A Programme To Graphically Depict Mediation Among Three Variables: The Internet Version Version 2.0. Victoria University of Wellington, Wellington, New Zealand, Http://Www.Victoria.Ac.Nz/Staff/Paul-Jose-Files/Medgraph/Medgraph.Php (Erişim tarihi: 13 Aralık 2016).
Karagöz, Y. (2016). SPSS ve AMOS 23 uygulamalı istatistiksel analizler. Ankara, Nobel Akademik Yayıncılık.
Korte, R., Lin, S. (2013). Getting on board: Organizational socialization and the contribution of social capital, Human Relations, 66(3), 407–428.
Kramer, R. (2006). Social identity and social capital: the collective self at work, International Public Management Journal, 9(1), 25–45.
Larson, M. D. (2004). Positive Psychological Capital: A Comparison with Human And Social Capital And An Analysis Of A Training Intervention, Unpublished Doctorate Thesis, University Of Nebraska, UK.
Larson, M., Luthans, F. (2006). Potential added value of psychological capital in predicting work attitudes, Journal of Leadership And Organizational Studies, 13(2), 75-92.
Lev, B. (2001). Intangibles: Management, Measurement and Reporting, Washington Dc, Brookings Institution Press.
Lin, N. (2008). Building A Network Theory of Social Capital. In N. Lin, K. Cook, R. S. Burt (Eds.), Social Capital Theory and Research, 4th Edition, New Jersey, Aldine Transaction.
Low, J., (2000). The value creation index. Journal of Intellectual Capital, 1, 252-262.
Luthans, F., Avolio, B. J., Avey, J. B., Norman, S. M. (2007). Positive psychological capital: Measurement and relationship with performance and satisfaction, Personnel Psychology, 60, 541-572.
Luthans, F., Youssef, C. M. (2004). Human, social, and now positive psychological capital management: Investing in people for competitive advantage. Organizational Dynamics, 33(2), 143–160.
Luthans, F., Youssef, C. M., Avolio, B. J. (2007). Psychological Capital: Developing the Human Competitive Edge, Oxford, UK, Oxford University Press.
Nemati, M. (2015). Study the of organizational socialization, psychological capital, knowledge sharing and trust on employee tendency to organizational innovation. Applied Mathematics in Engineering, Management And Technology, 3(1), 733-742.
Özdamar, K. (2002). Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi, Eskişehir, Kaan Yayınları.
Paek, S., Schuckert, M., Kim, T. T., Lee, G. (2015). Why is hospitality employee psychological capital ımportant? The effects of psychological capital on work engagement and employee morale. International Journal of Hospitality Management, 50, 9-26.
Putnam, R. (1993). Making Democracy Work: Civic Tradition in Modern Italy, Princeton, Princeton University Press.
Redondo, V. (2002). Building Up Social Capital in A Changing World. Working Papers. Serie Ad, Instituto Valenciano De Investigaciones Económicas, S.A. (Ivie).
Saks, A. M., Gruman, J. A. (2011). Organizational socialization and positive organizational behaviour: Implications for theory, research, and practice. Canadian Journal of Administrative Sciences, 28(1), 14–26.
Schultz, T. W. (1961). Investment in human capital. American Economic Review, 51(1), 1-17.
Seligman, M. E. P., Csikzentmihaly, M. (2000). Pozitive psychology: An introduction. American Psychologist, 55(1), 5-14.
Svendsen, G. L. H., Sørensen, J. F. L. (2007). There's more to the picture than meets the eye: Measuring tangible and intangible capital in two marginal communities in Rural Denmark. Journal of Rural Studies, 23, 453- 471.
Şimşek, Ö. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş. Temel İlkeler Ve Lirsel Uygulamaları, Ankara, Ekinoks Eğitim ve Danışmanlık Hizmetleri.
Tabachnick, B., Fidell, L. (2012). Using Multivariate Statics, USA, Peason.
Tamer, İ., Dereli, B., Sağlam, M. (2014). Unorthodox forms of capital in organizations: Positive psychological capital, ıntellectual capital and social capital, Social and Behavioral Sciences, 152, 963-972.
Taormina, R. J. (1997). Organizational socialization: A multidomain, continuous process model, International Journal of Selection And Assessment, 5,29-47.
Tüylüoğlu, Ş. (2006). Sosyal sermaye, iktisadi performans ve kalkınma: Bir yazın taraması, Akdeniz Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12, 14-60.
Van, M. J., Schein, E. H. (1979). Towards A Theory of Organizational Socialization. In B. M. Staw (Ed.). Research in Organizational Behavior, Greenwich, Conn, Jai Press, 1: 209-264.
Yarcı, S. (2011). Pierre Bourdieu’da sosyal sermaye kavramı. Akademik İncelemeler Dergisi, 6(1), 125-135.
Yüksel, Ö. (2004). İnsan Kaynakları Yönetimi, Ankara, Gazi Kitabevi.