Yeni Bir Kamusal Alan Arayışı Olarak Change.Org

Kamusal alan sosyal bilimler açısından oldukça önemli bir kavramdır. Üzerindetam anlamıyla bir uzlaşmanın olmadığı bu kavramın tarifinde farklı yaklaşımlar dikkatçekmektedir. Fakat ortak bir çıkış noktası belirlemek gerekirse, demokratik toplumlarıntesisinde kamusal alanın son derece önem arz ettiği ifade edilebilir. Dolayısıyla, bu makalekamusal alanın farklı kavramsallaştırma şekillerine değinerek, günümüzde yeni medyaaracılığıyla oluşan kamusal alan meselesini Change.org özelinde incelemektedir. Bunoktada Change.org tarafından yayınlanan 2015-2016 raporları sınırlılığında, bu platformunalternatif bir kamusal alan olma durumu tartışılmaktadır. Bu çalışmanın amacı kamusalalanın yeni medya aracılığıyla ne denli dönüşüme uğradığını/uğramadığını literatür taramasıyöntemiyle tartışmaktır. Böylece kamusal alanın günümüzde almış olduğu hal ile geçmişdönemlerdeki kamusal alan kavramsallaştırmaları karşılaştırılarak analiz edilmektedir.

In the Pursuit of New Public Sphere: Change.Org

Public sphere is an important concept in social sciences. Various approaches can be found in the description of public sphere. Despite of all the differences, it is admitted that public sphere is a vital area and means in the establishment of democratic societies. Therefore, this article focused on the different conceptualization forms of the public sphere and examined the new version of public sphere through new media in the context of Change.org. 2015-2016 reports published by Change.org were examined whether this platform is an alternative public space in the scope of this article. The purpose of this study was to discuss the extent to which the public space is being transformed through new media by using the literature review method. Thus, the concept of public sphere in the past periods was analyzed and compared with the situation in which the public sphere has taken today.

PDF

___

Arendt, Hannah, (1994). İnsanlık Durumu, Bahadır Sina Şener (çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
Bauman, Zygmunt. (2012). Küreselleşme, Abdullah Yılmaz (çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Benhabib, Seyla, (1992). “Models of public Space: Hannah Arendt, The Liberal Tradition and Jürgen Habermas”, Craig Calhoun (der.), Habermas and The Public Sphere, , Cambrige: The MIT Press, 73-98.
Binark, Mutlu, (2007). “Yeni Medya Çalışmalarında Yeni Sorular ve Yöntem Sorunu”, Mutlu Binark (der.), Yeni Medya Çalışmaları, Ankara: Dipnot Yayınları, s.21- 45.
Dacheux, Eric, (2012). “Kamusal Alan: Demokrasinin Anahtar Bir Kavramı”, Eric Dacheux (der.), Hüseyin Köse (çev.), Kamusal Alan, İstanbul: Ayrıntı Yayınları, s.13-28.
Elnoshokaty, A. S., Deng, S. ve Kwak, D. H., (2016). “Success Factors of Online Petitions: Evidence from Change.org”, 49th Hawaii International Conference on System Sciences (HICSS), Koloa, HI, USA, s. 1979-1985.
Fırat, Serap, (2002). “Kentsel Mekânlarda Kamusal Alan”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 11(4), s.41-72.
Fuchs, Christian, (2010). “Alternative Media as Critical Media”, European Journal of Social Theory, 13(2), s.173-192.
Gerhards, J. ve Schafer, M. S., (2010). ‘’Is the Internet a Better Public Sphere? Comparing Old and New Media in the USA and Germany’’, New Media & Society, 12(1), s. 143-160.
Gladwell, Malcolm, (2010). “Smal Change: Why the Revolution will not be Tweeted”, https://www.newyorker.com/magazine/2010/10/04/small-change-malcolmgladwell, Erişim Tarihi: 09.03.2018.
Glenn, Cerise L, (2015). “Activism or “Slactivism?”: Digital Media and Organizing for Social Change, Communication Teacher, 29(2), s. 81-85.
Habermas, Jürgen, (2000). Kamusallığın Yapısal Dönüşümü, Tanıl Bora ve Mitat Sancar (çev.).İstanbul: İletişim Yayınları.
Habermas, Jürgen, (2004), “Kamusal Alan”, Meral Özbek (der.), Kamusal Alan, İstanbul: Hil Yayınları, s. 96-102.
Kerestecioğlu, Filiz, (2011). “Modernitenin İkilikleri”, Esen Özdemir, Sevi Bayraktar (der.), İstanbul Amargi Feminizm Tartışmaları, İstanbul: Amargi Yayınları, s. 155-174.
Khan, M. Z., Gilani, I. S. ve Nawaz, A., (2012). “From Habermas Model to New Public Sphere: A Paradigm Shift ”, Global Journal of Human Social Science, 12(5), s. 42-51.
Knibbs, K. (2013,). Slactivists, unite! Social media campaigns aren’t just feel-good back patting, https://www.digitaltrends.com/opinion/slacktivists-unite-social-mediacampaigns-arent-just-feel-good-back-patting/ Erişim Tarihi: 09.03.2018.
Koçak, A. ve Arun, Ö., (2006). “İçerik Analizi Çalışmalarında Örneklem Sorunu”, Selçuk İletişim Dergisi, 4(3), s.21-28.
Kripppendorff, Klaus, (1980). Content Analysis: An Introduction to is Methodology, Beverly Hills: Sage.
Lee, Y. H. ve Hsieh, G. (2013). “Does Slacktivism Hurt Activism?: The Effects of Moral Balancing and Consistency in Online Activism, CHI 13 Proceedings of the SIGCHI Conference on Human Factors in Computing Systems, s. 811-820.
Lin, Nan, (1976). Foundations of Social Research, New York: Mc Graw-Hill.
Manovich, Lev, (2001). The Language of New Media, Cambridge: The MIT Press.
Monette, D. R., Sullivan, T. J. ve Dejong, C. R., (2014). Applied Social Research: A Tool for the Human Services, Belmont/California: Brooks Cole Publishing.
Morozov, Evgeny, (2009). “The brave new world of slacktivism”, Foreign Policy, http://foreignpolicy.com/2009/05/19/the-brave-new-world-of-slacktivism/ Erişim Tarihi: 09.03.2018.
Mouffe, Chantal, (2000). The Democratic Paradox, London: Verso Press.
Müftüoğlu, Aydın, (2005). “Liberal Kamusal Alan Tanımına Yeni Bir Bakış: Rawls’un Uzlaşmacı Liberal Kültürü”, Lütfi Sunar (der.), Sivil Bir Kamusal Alan, İstanbul: Kaknüs Yayınları, s.47-69.
Navaro, Ilana, (2004). “ABD’de Alternatif Medya”, Meral Özbek (der.), Kamusal Alan, İstanbul: Hil Yayınları, s. 677-687.
Neumayer, C. ve Schoßböck, J. (2011). “Political Lurkers?: Young People In Austria and Their Political Life Worlds Online”, Cedem11 Proceedings of the International Conference for E-Democracy and Open Government, s. 131–143.
Onat, Nazım, (2013). Kamusal Alan ve Sınırları, İstanbul: Durakİstanbul Yayınları.
Papacharissi, Zizi, (2002). “The Virtual Sphere: The Internet as a Public Sphere”, New Media & Society, 4(9), s.9-27.
Rappa, Antonio. L, (2002). “Modernity and the Politics of Public Space: An Introduction” , The European Journal of Social Sciences, 15(1), s.5-10.
Rotman, D., Vieweg, S., Yardi, S., Chi, E. H., Preece, J., Shneiderman, B., Pirolli, P. ve Glaisyer, T. (2011). “From Slacktivism to Activism: Participatory Culture in the Age of Social Media”, CHI ‘11 CHI Conference on Human Factors in Computing Systems, Vancouver, Canada, s. 819-822.
Sennett, Richard, (2010). Kamusal İnsanın Çöküşü, Serpil Durak ve Abdulah Yılmaz (çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Shirky, Clay, (2011). “The Political Power of Social Media-Technology, The Public Sphere and Political Change”, Foreign Affairs, 90(1), s. 28–41.
White, Micah, (2010). “Clicktivism is ruining leftist activism.” https://www. theguardian.com/commentisfree/2010/aug/12/clicktivism-ruining-leftist-activism Erişim Tarihi: 09.03.2018.
Y.-H. Lee and G. Hsieh. (2013). “Does Slacktivism Hurt Activism?: The Effects of Moral Balancing And Consistency In Online Activism”, CHI ‘13 Conference on Human Factors in Computing Systems: Changing Perspectives, 27 Nisan- 2 Mayıs, ,Paris, France, s. 811-820.
Yegen, Ceren, (2014). “Bir Dijital Aktivizm Biçimi Olarak Slaktivizm: Change.org Örneği”, Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Araştırmaları Dergisi, 1(8), s.84-108.